bij mij - speedy
Mijn belevenissen en herinneringen. Soms heel diep.
Inhoud blog
  • Verhuisd!
  • KORTVERHAAL. Een mooie droom. 2
  • Solden.
  • KORTVERHAAL. Een mooie droom.
  • Dagboek...
  • Heel gewoon...
  • Nooit iets gemerkt...
  • Vijvers
  • Fantasietje; Toekomstcrêche.
  • After-Kerst.
  • Molenvijvers.
  • Molenvijvers.
  • Eerste sneeuw.
  • Geluk is...
  • Zwarte limousines.
  • De zin van Kerstmis.
  • Veiligheid.
  • KORTVERHAAL. Het warme licht.
  • Gokken.
  • Griep ofzo...
  • Empathie.
  • Huisdokters.
  • Terug naar de boeken?
  • Dan maar zonder vijver.
  • Zwanen.
  • Herfstsymfonie.
  • KORTVERHAAL. Mag ik even?
  • Congres in Maastricht.
  • Laudate.
  • Serieus geschrokken.
  • Mijn citroentje.
  • In de kast.
  • Gospels voor Damiaanactie.
  • Het gebeurde op een zondagnamiddag. (deel 2)
  • Het gebeurde op een zondagnamiddag. (deel 1)
  • Citroenen.
  • Achtergrondinformatie.
  • Een klein mirakel.
  • Toen was het zo.
  • Koffiekletsen.
  • Middelkerke.
  • Congres in Oostende.
  • Dixieland in Oostende.
  • `Kortverhaal - De fiets.
  • Modern.
  • Hasselt kermis.
  • Hasselt kermis 1
  • Kiekeboe!!!
  • Zomaar wat shoppen.
  • De motorhome.
  • Twee meisjes in de trein.
  • Uitzicht op een mooie vijver.
  • Soorten st***t.
  • Een jas voor aan zee.
  • Virtueel mensen missen.
  • De blik van Speedy.
  • Aronskelken.
  • Dame in theater.
  • Een drankje.
  • Koppen of Telefacts.
  • Internetvoordelen.
  • Country.
  • Elvis, the King.
  • Blogmeeting.
  • Het voorjaar.
  • IJsblokjes.
  • Ontbijt.
  • Een stukje hemel.
  • Bobby.
  • Examenblunders.
  • Nabeschouwing over Lourdes en conclusie.
  • Lourdes 2.
  • Lourdes 2.
  • Lourdes.
  • Gavarnie
  • Pinky...
  • Na regen...
  • Babe...
  • Zomermaanden.
  • Limerick...
  • Toch muziek!
  • Alweer het weer...
  • Een windje.
  • De blauwe knikker - 2
  • Kortverhaal - De blauwe knikker. 1
  • Weer meubelen, maar andere.
  • Het stokje.
  • Een dagje trein.
  • De meubelen.
  • Jef Cassiers.
  • Nieuwe vloer.
  • Mijn blog
  • Paranormaal...
  • Kortverhaal - De ouwe...
  • Nooit vergeten...
  • Alle dagen geweld...
  • 1 MEI...
  • De boom
  • Mijmeringen...
    Mijn favorieten
  • Mohow
  • Raf
  • Chocolate Moose
  • Alex
  • Nagolore
  • Madame
  • Waar mijn hart
  • Philou
  • Georgette
  • Baby diaries
    nog meer favorieten
  • Sandrissimo
  • Chelone
  • Eigenwijze tuin
  • Tom
  • Y@zoo
  • Cirkels
  • Cursief huigje
    Mijn favorieten 3
  • Knack blog
  • Ncumisa
  • Link je log
  • Taijiquan en zo
  • Wat gebeurt
  • Morgen wordt wel beter
  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    tascha456
    www.bloggen.be/tascha4
    Blog als favoriet !
    Zoeken in blog

    09-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Happy feet
      
    Gisteren gaan kijken naar Happy feet. En denk maar niet te snel: kinderfilm, want er zit heel veel ironische humor in en dubbelzinnigheid.
    Maar van in 't begin ging mijn hart helemaal open.
    Ik dacht even aan 'Grease' en 'Fame', ook rap en gospel komen aan bod. Je wordt volledig meegesleept.
    Als de pinguins in het water moeten springen krijg je muziek van de Beach Boys, heel hilarisch! Maar er zitten toch  wel enkele kippenvelmomenten in. Ook het milieu komt aan bod.
     
    Je kunt deze film niet vergelijken met de Disneyfilmen van vroeger, die met de hand gemaakt werden. Ik ben daar trouwens een fan van.
    Diep in mij heb ik nog een beetje kind bewaard.
    De gelaatsexpressie die hij in zijn tekeningen stak, kan geen computer namaken.
    Maar de film is een aanrader.
    Ik heb genóóóóten van Happy feet... je wordt er zo... happy van...

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen)
    09-12-2006, 00:00 geschreven door speedy
    07-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kortverhaal- Waarom ik?

    'Hé Bennie! Je gaat toch mee deze avond? We vieren de verjaardag van Frank.'
    De aangesprokene draait zich om.
    'Ja graag, waar gaat de reis naartoe?'
    'In H. heb je die nieuwe mega-dancing, nog niet van gehoord? De Rockway, of zoiets. Afspraak om negen uur aan de parking?'
    'Oké ik zal er zijn!'
    Ben's vader kijkt een beetje bedenkelijk als hij over het geplande feestje hoort.
    'Vergeet niet Said, dat wij Marokkanen geen alcohol drinken!'
    'Maak je geen zorgen, ik hou me wel bij cola of limonade.'
    Toch lijkt zijn vader nog niet helemaal tevreden. 
    'Zou je niet beter een net pak aantrekken?'
    'Maar iedereen loopt toch in jeans en een jekker? Ik wil er net zo uitzien als mijn Vlaamse vrienden!'
    De jongen begint een beetje zijn geduld te verliezen over zoveel onbegrip, wat is zijn vader toch antiek!
    Eindelijk kan hij dan vertrekken. Met zijn brommertje rijdt hij naar de plaats van afspraak. Enkele van zijn makkers zijn al aanwezig. Er volgt een uitbundige begroeting en ze besluiten in groep nog wat te praten tot iedereen er is. Ben kijkt een beetje nieuwsgierig naar de schreeuwerige lichtreclame van het immense gebouw. De buitenkant verraadt niet veel, maar elke keer de deur opengaat, klinken er flarden van loeiendharde muziek. Het lijkt er daarbinnen wel gezellig aan toe te gaan en zo te zien zullen ze zich best wel amuseren. Lachend en elkaar plagend begeven ze zich naar de ingang, waar een heuse portier hen een voor een doorlaat, maar elk ondertussen aandachtig bekijkt. Ben passeert als voorlaatste de   imposante gestalte, die hem tegenhoudt.
    'Jij mag er niet in.'
    De jongen bekijkt de man verwonderd en vraagt naar de reden.
    'Ik hoef niemand een reden op te geven, ik ben hier de baas.'
    'Toch zeker niet om mijn uiterlijk? Ik ben Belg, ik ben hier zelfs geboren.'
    'Hou je praatjes maar, jij kan er niet in, de zaak zit vol en als je niet ophoepelt, bel ik de politie.'
    Achter Ben staat zijn vriend Guido, die het voor hem opneemt.
    'Maar man toch, die jongen is echt waar Belg en hij hoort bij onze groep. Doe toch niet zo moeilijk man!'
    'Bemoei je er niet mee, of je kan ook gaan, wij willen hier geen herrieschoppers.'
    'Laat maar.'zegt Bennie, tot in het diepste van zijn ziel vernederd.
    Guido vindt de situatie erg vervelend en weet zich niet zo dadelijk een houding te geven. Hij heeft met zijn vriend te doen, maar kijkt ondertussen verlangend naar binnen. De anderen hebben van het voorval niets gemerkt en zijn al uit het zicht verdwenen. Ben wenkt even grimmig en keert op zijn stappen terug. Hij besluit een eindje de stad in te lopen, want als hij zo vroeg naar huis gaat, zal hij zijn vader een verklaring moeten geven en hij wenst hem dat te besparen. Eigenlijk is het ook niet de eerste keer dat zoiets voorvalt.
    Hij slentert wat over de parking en voelt zich wel erg boos om het onrecht dat hem hier wordt aangedaan. Kan hij het helpen dat zijn gelaat wat donkerder is dan dat van de anderen? Nadat hij enkele malen woedend tegen een leeg blikje heeft gestampt, is hij een beetje afgekoeld. Wat doet hij hier nog, hij kan beter naar huis gaan.
    Een eindje verder, achter enkele auto's, hoort hij eigenaardige geluiden, een gestommel, het lijkt wel een vechtpartij. Voorzichtig gaat hij dichterbij en schrikt wanneer hij een meisje hoort gillen. Een kerel met een donkere muts over zijn hoofd houdt haar in een greep, terwijl zij zich zo goed mogelijk probeert te verzetten. Hij heeft het op haar handtas gemunt, die zij nog met beide handen vasthoudt. Ben aarzelt geen ogenblik en springt de man op zijn rug. Hij klemt beide armen om de andere zijn hals, zodat die het meisje loslaat. Ze tuimelen beiden op de grond maar de kerel kan zich losrukken en zet het op een lopen. Het verschrikte meisje helpt hem recht en vraagt of alles in orde is. Gelukkig heeft geen van beiden zich bezeerd. Nadat ze een beetje bekomen zijn, stelt de jongen zich voor.
    'Ik heet Ben Said, maar mijn Vlaamse vrienden noemen mij Bennie.'
    'Ik vind anders Said ook wel mooi , mijn naam is Krista. Ik ben echt blij dat jij langskwam, wie weet wat er anders gebeurd was. Gelukkig heeft die kerel mijn handtas laten vallen.'
    'Mag ik je naar huis vergezellen, ik wil zeker zijn dat je nu veilig bent. Je weet maar nooit of die vent wel echt weg is.'
    'Nadat jij zo uit het duister op zijn rug sprong, zal hij zo geschrokken zijn dat hij al kilometers van hier is.' 
    Ze kijken elkaar aan en schieten samen in de lach, de spanning is nu gebroken. De sterretjes in haar ogen geven hem een warm gevoel vanbinnen. 
    Ze is zo sympathiek dat hij helemaal niet meer gehaast is om naar huis te gaan.
    'Bennie, ik wil je voorstellen aan mijn vader, hij zal je zeker en vast persoonlijk willen bedanken.'
    'Och jij had gewoon hulp nodig en ik was toevallig in de buurt.'
    'Je hoeft niet zo bescheiden te doen, ik ben tenslotte zijn oogappel moet je weten.' grinnikt ze.
    Gezellig keuvelend lopen ze nog een eindje verder. Ben voelt zich plots verstijven als ze de richting neemt naar de ingang van de dancing waar men hem even daarvoor de toegang heeft geweigerd. Plots staat hij stil en vraagt: 
    'Je gaat nu toch niet beweren dat jij hier woont?'
    'Oh neen, lacht ze, ik woon hier niet. Mijn vader is hier portier en af en toe hou ik hem gezelschap. Vind je dat erg? We kunnen toch een beetje gaan praten?'
    Ben schudt onwillig zijn hoofd, niet te geloven dat nu net zij...
    'Het spijt me, Krista, maar ik denk er plots aan dat ik dringend weg moet.'
    Verbaasd kijkt ze hem aan en schrikt van de blik in zijn ogen.
    Zijn handen maken een gebaar van onmacht, terwijl hij een paar stappen achteruit zet en met een weemoedig glimlachje nog zegt:
    'Laat maar, misschien zie ik je nog wel eens... ooit...' terwijl het duister van de nacht hem opslokt. 


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    07-12-2006, 00:00 geschreven door speedy
    05-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Acht tips voor een gelukkiger leven


    1.  WEES BLIJ MET WAT JE HEBT.

    Hou een dagboek bij waarin je wekelijks een vijftal dingen opschrijft waarvoor je dankbaar bent. Dat kan gaan van alledaagse zaken (je pioenen staan in bloei) tot wonderbaarlijke gebeurtenissen (je kind doet zijn eerste pasjes).
        
    2.  WEES VRIENDELIJK VOOR ANDEREN

    Doe dit op toevallige momenten (laat die gehaaste moeder voorgaan in de rij) én systematisch (breng je oude buurman zondagavond eten). Aardig zijn voor anderen, of het nu gaat om vrienden of onbekenden,  heeft een hele rist positieve gevolgen; je vind jezelf heel geschikt en grootmoedig. Je voelt je meer verbonden met andere mensen en je krijgt er hun goedkeuring en vriendelijkheid bovenop.

    3.  PROEF DE GENEUGTEN DES LEVENS.

    Heb aandacht voor kleine en vluchtige momenten van genot. Concentreer je op de zoetheid van een rijpe aardbei of de warmte van de zon wanneer je uit de schaduw stapt. Sommige psychologen raden aan om 'mentale foto's' te maken van zulke momenten, die je je dan in minder leuke tijden weer voor de geest kunt halen  .

    4.  BEDANK JE MENTOR  

    Als je iemand dank verschuldigd bent voor de raad die hij of zij je op een cruciaal moment in je leven heeft gegeven, wacht dan niet om hem of haar te bedanken. Toon je dankbaarheid meteen, het liefst in zijn of haar aanwezigheid.

    5.  LEER TE VERGEVEN

    Laat je boosheid en wrok achter en schrijf een vergiffenisbrief naar degene die je gekwetst of onrechtvaardig behandeld heeft. Wie niet kan  vergeven, gaat zitten piekeren en broeden op wraak; wie wel vergeeft, krijgt een positief gevoel over het verleden en vindt gemoedsrust.

    6.  BESTEED TIJD EN ENERGIE AAN JE VRIENDEN EN FAMILIE 

    Waar je woont, welke baan je hebt, hoeveel je verdient en zelfs je gezondheid: het heeft allemaal verrassend weinig invloed op de tevredenheid over je leven. De belangrijkste factor, zo blijkt, zijn sterke persoonlijke relaties.

    7.  ZORG GOED VOOR JE LICHAAM

    Veel slapen, veel bewegen en veel lachen, het kan op korte termijn je gemoedstoestand verbeteren. Op langere termijn kan het je gevoel van tevredenheid over je dagelijkse leven verhogen.

    8.  LEER OM TE GAAN MET STRESS EN TEGENSLAGEN  

    Tegenspoed valt niet te vermijden in het leven. Sommige mensen vinden dan steun in hun geloofsovertuiging, anderen in meer prozaïsche overtuigingen die zijn vastgelegd in stellingen als 'de tijd heelt alle wonden' of 'wat mij niet doodmaakt, maakt mij sterker'. De truc is dat je erin moet geloven.  

    (uit Knack, naar een onderzoek van psychologe Sonja Lyubomirski)


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    05-12-2006, 00:00 geschreven door speedy
    Ik ben er effe niet, lees maar rustig verder...
    We zijn de 16de week van 2024
    Archief per jaar
  • 2008
  • 2007
  • 2006

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs