bij mij - speedy
Mijn belevenissen en herinneringen. Soms heel diep.
Inhoud blog
  • Verhuisd!
  • KORTVERHAAL. Een mooie droom. 2
  • Solden.
  • KORTVERHAAL. Een mooie droom.
  • Dagboek...
  • Heel gewoon...
  • Nooit iets gemerkt...
  • Vijvers
  • Fantasietje; Toekomstcrêche.
  • After-Kerst.
  • Molenvijvers.
  • Molenvijvers.
  • Eerste sneeuw.
  • Geluk is...
  • Zwarte limousines.
  • De zin van Kerstmis.
  • Veiligheid.
  • KORTVERHAAL. Het warme licht.
  • Gokken.
  • Griep ofzo...
  • Empathie.
  • Huisdokters.
  • Terug naar de boeken?
  • Dan maar zonder vijver.
  • Zwanen.
  • Herfstsymfonie.
  • KORTVERHAAL. Mag ik even?
  • Congres in Maastricht.
  • Laudate.
  • Serieus geschrokken.
  • Mijn citroentje.
  • In de kast.
  • Gospels voor Damiaanactie.
  • Het gebeurde op een zondagnamiddag. (deel 2)
  • Het gebeurde op een zondagnamiddag. (deel 1)
  • Citroenen.
  • Achtergrondinformatie.
  • Een klein mirakel.
  • Toen was het zo.
  • Koffiekletsen.
  • Middelkerke.
  • Congres in Oostende.
  • Dixieland in Oostende.
  • `Kortverhaal - De fiets.
  • Modern.
  • Hasselt kermis.
  • Hasselt kermis 1
  • Kiekeboe!!!
  • Zomaar wat shoppen.
  • De motorhome.
  • Twee meisjes in de trein.
  • Uitzicht op een mooie vijver.
  • Soorten st***t.
  • Een jas voor aan zee.
  • Virtueel mensen missen.
  • De blik van Speedy.
  • Aronskelken.
  • Dame in theater.
  • Een drankje.
  • Koppen of Telefacts.
  • Internetvoordelen.
  • Country.
  • Elvis, the King.
  • Blogmeeting.
  • Het voorjaar.
  • IJsblokjes.
  • Ontbijt.
  • Een stukje hemel.
  • Bobby.
  • Examenblunders.
  • Nabeschouwing over Lourdes en conclusie.
  • Lourdes 2.
  • Lourdes 2.
  • Lourdes.
  • Gavarnie
  • Pinky...
  • Na regen...
  • Babe...
  • Zomermaanden.
  • Limerick...
  • Toch muziek!
  • Alweer het weer...
  • Een windje.
  • De blauwe knikker - 2
  • Kortverhaal - De blauwe knikker. 1
  • Weer meubelen, maar andere.
  • Het stokje.
  • Een dagje trein.
  • De meubelen.
  • Jef Cassiers.
  • Nieuwe vloer.
  • Mijn blog
  • Paranormaal...
  • Kortverhaal - De ouwe...
  • Nooit vergeten...
  • Alle dagen geweld...
  • 1 MEI...
  • De boom
  • Mijmeringen...
    Mijn favorieten
  • Mohow
  • Raf
  • Chocolate Moose
  • Alex
  • Nagolore
  • Madame
  • Waar mijn hart
  • Philou
  • Georgette
  • Baby diaries
    nog meer favorieten
  • Sandrissimo
  • Chelone
  • Eigenwijze tuin
  • Tom
  • Y@zoo
  • Cirkels
  • Cursief huigje
    Mijn favorieten 3
  • Knack blog
  • Ncumisa
  • Link je log
  • Taijiquan en zo
  • Wat gebeurt
  • Morgen wordt wel beter
  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    keukenrecepten
    www.bloggen.be/keukenr
    Blog als favoriet !
    Zoeken in blog

    25-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.After-Kerst.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Kerstmis mag nog zo mooi zijn en alles goed meevallen. Maar 's avonds als het feest voorbij is en ik weer alleen ben, dan kan ik het niet laten om aan de mensen te denken die er niet meer zijn. Mensen die ik verschrikkelijk mis.
    Een hele lijst namen zou ik hier kunnen neerschrijven. Het is normaal, hoe ouder je wordt, hoe meer bekenden er overlijden.
    Mijn grootouders, mijn ouders, een zus, een broer, tantes, nonkels, neven, nichten, vroegere vrienden.
    Als je al die mensen naast elkaar op een kerkhof zou leggen, het zijn er veel, veel te veel.
    Waarom eigenlijk altijd die gedachten rond Kerstmis?
    Het is een dag die melancholie opwekt, daarom hebben alleenstaanden het er ook zo moeilijk mee.
    Donkere gedachten die naar boven komen, vertroebelen een feestdag die op zich toch fijn was.
    Misschien hebben we het wel nodig in deze dagen waarin het licht zo kort duurt, als bezinning. 
    Het is een kans die ons doet begrijpen dat we moeten koesteren wat we wel hebben, en waar we gerust dankbaar om mogen zijn.
    Met een beetje goede wil vinden we voor elk droevig feit toch ook wel iets goeds.

    Er is iets om naar uit te kijken; de dagen gaan weer lengen. Eens dat het eind januari is, krijg ik dat gevoel dat het bijna lente is...
    Daar leven we voor... toch?

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    25-12-2007, 19:42 geschreven door speedy
    22-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Molenvijvers.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Koud, maar wondermooi!

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (14 Stemmen)
    22-12-2007, 00:00 geschreven door speedy
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Molenvijvers.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Het is soms puur geluk om zo een foto te kunnen maken.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (14 Stemmen)
    22-12-2007, 00:00 geschreven door speedy
    21-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste sneeuw.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    De eerste sneeuw welke ik dit jaar te zien krijg. Het is maar dunnekes, maar hopelijk kan ik morgen betere foto's gaan maken aan de vijvers.
    Als er dan nog iets wit te bespeuren zal zijn! Alhoewel, het heeft goed gevroren, het zou wel kunnen dat er al schaatsers het ijs trotseren...

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    21-12-2007, 11:04 geschreven door speedy
    19-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geluk is...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    We wensen elkaar veel geluk in het nieuwe jaar.
    Mooi... maar staan we er bij stil dat geluk niet per se uit grote gebeurtenissen moet bestaan?
     Is geluk niet eerder het tevreden gevoel dat ontstaat uit kleinigheden?
    Zoals... 's morgens ontwaken met de zon die je neus doet kriebelen.
    Een lekkere maaltijd bereiden, die niet zoveel heeft gekost.
    Op het einde van de maand nog enkele euro's overhouden, in plaats van andersom.
    Naar een voorstelling gaan, die dan ook nog meevalt.
    Al je rekeningen kunnen betalen, zonder ervoor krom te moeten liggen.
    In de vrieskou wandelen en beseffen wat een lekker warme jas je hebt.
    Met Kerstavond niet alleen zijn.
    In de nieuwjaarsnacht op het dak van het gebouw naar het vuurwerk gaan kijken.
    Een knuffel krijgen van je huisdier.
    Zes euro winnen met Win For Life.
    Naar de markt gaan en verse groenten kopen.
    Bezoek krijgen van iemand die je graag mag.
    De postbode die je een heel pak echte kerstkaarten brengt.
    Na een wandeling een warme choco gaan drinken.
    Een warme douche nemen terwijl het buiten vriest dat het kraakt.
    Gezellig voor de TV hangen met een kussentje in je nek.
    Genoeg fantasie hebben om kleine cadeautjes te vinden, die toch nuttig zijn.
    Zien dat je ramen nog proper genoeg zijn.
    Gaan scrabbelen en winnen.
    Je ficus die stopt met bladeren te verliezen.
    Iemand oppeppen met een goed gesprek.
    Waardering krijgen voor je vrijwilligerswerk.
    Kinderen zien met een glinstering van sterretjes in hun ogen.
    Een wandeling in het donker om van de kerstverlichting te genieten.
    Iemand tegenkomen, die blij is je te zien, en jij ook.

    Dat is geluk, en ik ben er zeker van dat iedereen die dit leest, zelf ook nog genoeg fantasie heeft om het lijstje langer te maken..

    Aan alle lezers Prettige Kerstdagen en veel klein geluk in het nieuwe jaar.



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (11 Stemmen)
    19-12-2007, 00:00 geschreven door speedy
    15-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwarte limousines.

    Ons vernieuwde stadsplein is volledig autovrij. Dus alles is daar voetgangerszone.
    De vrijdagmorgen ging ik mijn boodschappen doen in de GB.
    Het was ijskoud en daarom had ik een sjaal rond mijn oren en een muts op mijn hoofd. Een beetje gebogen als bescherming tegen de vrieswind, duwde ik mijn winkelwagentje voor mij uit. Ongeveer zo'n dertig meter van de ingang verwijderd, dook er plots links van mij een wagen op, die mij rats de weg afsneed. Er was tijd genoeg voor mij om door te lopen, maar omdat hij extra gas gaf, moest ik achteruit, anders had hij mij ondersteboven gereden.
    Het was een zwarte limousine met donkere ruiten, dus ik stond daar met mijn neus tegenaan, bij manier van spreken, maar kon niet naar binnen kijken.
    Voor de wagen stond een bloembak of zoiets, dus draaide ik mij, om achter de limo door te lopen. Op het ogenblik dat ik dat wilde doen,  daagde er een tweede zwarte spookwagen op, die stopte op enkele centimeters van de vorige, bumper aan bumper, zodat ik weer achteruit moest.
    Tot hij geparkeerd stond naast de andere kon ik niet verder.

    Die respectloze behandeling heeft mij serieus gekwetst en vernederd.
    Het hele gebeuren werd gefilmd, (ik had wel camera's gezien, maar daar geen acht op geslagen) En er gingen ook flitsen van een fotoaparaat.
    Maar wat hen niet past, zal er wel uitgeknipt worden.
    Pas binnen in de winkel draaide ik mij, om te weten wie daar nu ging uitstappen. Geen VIP's, want anders waren ze begeleid geweest door politieagenten.
    De eerste die ik zag, was de chauffeur, die in mijn richting grijnsde. Hij voelde zich hier blijkbaar toch goed bij.
    Daarna volgden een aantal jonge mensen, het kunnen studenten geweest zijn die naar het bouwproject kwamen kijken.

    Toen ik er later over nadacht, speet het mij dat ik uit de weg gegaan was, ik had mij beter laten aanrijden. Al was het resultaat misschien maar een grote schram in de zwarte lak geweest.
    Maar in het slechtste geval, wie wil er onder een auto liggen, al is het dan een chique limo...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    15-12-2007, 22:57 geschreven door speedy
    13-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De zin van Kerstmis.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Ze zeggen dat Kerstmis
    een groot feest van licht is
    van vrede onder de mensen
    die elkaar het beste wensen.
    Dit klinkt zo mooi en fijn
    kan men daarmee tevreden zijn?
    Waarom is er dan toch verdriet
    in vele harten, al ziet men het niet.
    Treuren om wie uit het leven verdween
    of er kon zijn, maar niet verscheen?

    Om al die kleine kinderen die lijden
    en alleen maar dromen van betere tijden.
    Om soldaten die vechten in verre landen
    ... of ze ooit nog thuis zullen stranden?
    Om een zielig hondje in de bittere kou,
    achtergelaten, zodat het niet hinderen zou.

    Ze zeggen dat Kerstmis
    een feest van liefde is.
    Verrassen met leuke geschenken,
    om niet alleen aan zichzelf te denken.

    Niemand zou die dag alleen mogen zijn
    al is het in veel gevallen slechts om de schijn.
    Nerveuze mensen in winkelstraten
    zoekend naar feestkledij in passende maten.
    Ze moeten zich haasten, alles gaat snel
    de tijd vliegt voorbij, dat beseffen ze wel.

    En zo vergeet ieder dat met Kerstmis
    ergens ver weg, in de kou... een kindeke geboren is.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    13-12-2007, 00:03 geschreven door speedy
    11-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Veiligheid.

    Sommige mensen kunnen toch vreemd reageren.
    Vandaag las ik in mijn online-krant een waarschuwing dat het onveilig is om in het donker of op afgelegen plaatsen geld af te halen.
    Er waren dadelijk een aantal reacties, heel negatief.
    Het is de politie die de burgers moet beschermen. En daar betalen we belasting voor enz.
    Ik begrijp dit niet echt. Zelf zorg ik er ook voor dat ik mij een beetje veilig kan voelen. Je kan toch moeilijk verlangen dat er een agent per burger rondloopt? Als ik 's avonds nog op straat ben, steek ik mijn GSM, mijn sleutels en mijn bankkaart in de binnenzak van mijn jas.
    Moest het gebeuren dat er iemand aan mijn handtas begint te trekken, ga ik mijn leven niet riskeren voor mijn portemonnee die daar in zit.
    Neem je geen handtas mee, dan weten ze dat je waarschijnlijk geld in je zakken hebt, het risico blijft even groot.
    Er zijn ook bepaalde plaatsen waar je na het donker best niet langskomt.
    De politie de schuld geven als er je daar iets gebeurt, is ook belachelijk.
    Ik kom nog steeds op straat zonder echt angst te hebben om overvallen te worden, maar ik zoek het gevaar niet op.
    Een goed idee is ook om bij het betalen in de supermarkt, met je bankkaart, extra geld mee te nemen. Als ik het goed voorheb, bespaar je daar ook kosten mee.

    Nog iets vandaag in het nieuws; er komt een interim-regering. Dit vind ik om te gieren.
    Gaat er iemand de interim-kantoren af om enkele tijdelijke ministers te ronselen?
    Zou het woord al bestaan of hebben ze dat vandaag uitgevonden?
    Als het laatste klopt, kunnen ze de Dikke weer eens aanpassen...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    11-12-2007, 10:37 geschreven door speedy
    07-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KORTVERHAAL. Het warme licht.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    'Linda, het gaat niet meer tussen ons, begrijp dat toch eindelijk!'
    Mike begon zijn geduld te verliezen. Hij had iemand anders leren kennen en Linda bleek maar niet te snappen dat hij afscheid nam.
    'Ik weet dat je terugkomt'
    Met haar rug naar hem toegekeerd keek ze door het raam, terwijl haar vingers met het hangertje speelden dat ze aan een kettinkje om haar hals droeg. Haar onderste lip zoog ze een beetje naar binnen.
    Met een zucht bedacht hij hoe afwezig ze de laatste tijd met haar gedachten was, een beetje apathisch.
    Haar ogen staarden soms in de verte alsof ze dingen zag die voor hem niet bereikbaar waren. Een fatsoenlijk gesprek lukte al minder en minder.
    Zijn handen rustten even op haar schouders.
    'Het spijt me dat het zo moet gaan, maar ik meen het echt. Jij zal ook wel iemand tegenkomen waar het beter mee klikt. Geef nu eens toe meisje, we praten amper nog. Je bent altijd zo afwezig, je luistert niet eens wanneer ik je iets vertel. Het kan zo niet verder, dat moet je toch ook inzien.'
    Ze knikte, maar zei niets. Misschien had hij gelijk, soms betrapte ze zichzelf er op dat ze niet gehoord had wat hij haar vertelde.
    Maar ze hield toch van hem... was dat niet voldoende?

    'Lin, ik ga nu... en ik zou ook graag willen dat je mij niet belt, vergeet mij gewoon.'
    Ja, hij ging... maar ze wist dat hij terugkwam. Dat wist ze zeker.

    Aan de buitendeur keek ze hem nog even na toen hij vertrok. De banden van zijn wagen schuurden over het asfalt.
    Mike keek niet meer om, ze bezorgde hem schuldgevoelens, maar zijn besluit stond vast, hij zou zich niet meer bedenken.

    Nadat de sleutel in het slot omgedraaid was, leunde het meisje tegen de muur in de hal.
    Er was geen droefheid op haar gelaat te bespeuren, neen ze had zelfs een glimlach om haar mond.
    Hij kende haar geheim niet, haar grote geheim.
    De twee kamers, een donkere, waar ze alle droeve dingen in opborg. Alles wat pijn deed of te donker was, liet ze daar achter. Dan kon ze die deur achter haar sluiten en ging ze naar de andere kamer.
    Die kamer was vol licht en het was daar warm en gezellig. Er waren ook schimmen die haar kwamen troosten. Het konden engelen zijn, maar ze was er niet zeker van, ze had het nog niet durven vragen. Maar het maakte niets uit, zolang ze er maar waren.
    Met haar rug tegen de muur geleund, zakte ze langzaam naar beneden, tot op de koude vloer.
    Haar schouders raakten het tafeltje met de kristallen vaas. De rozen welke er in stonden waren half verwelkt en lieten enkele blaadjes naar beneden dwarrelen.
    Met een dwaze glimlach om haar mond sloot ze haar ogen.
    De schimmen zweefden zacht rond haar, alsof ze haar omarmden.
    Hier was ze veilig, hier zou ze wachten, hier zou hij haar vinden.
    Wanneer hij haar geheim zou ontdekken over de twee ingebeelde kamers in haar hoofd.
    Want Mike kwam terug, daar twijfelde ze niet aan.
    Ze zou wachten... in het warme licht... in de lichte kamer...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    07-12-2007, 10:13 geschreven door speedy
    04-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gokken.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Ja ik beken, met blozende wangen, ik ben een gokker. (in dit geval een gokster).
    Elke week koop ik een pick quick, of is het quick pick, van Euro Millions. Voor twee euro.
    Waarom Euro Millions? Omdat ik schandalig rijk wil worden. Niet zomaar gewoon winnen, neen schandalig... dat geeft er zoiets apart aan.
    Nu zullen de meeste mensen zeggen; zoveel geld, ik zou wel weten wat ermee gedaan!
    Maar is dat wel zo? Je zou al een boekhouder moeten aannemen om je zaken te doen. En al dat nadenken waaraan je het geld het beste zou besteden?
    Wat als er na een tijdje alleen maar het gevoel 'schandalig' overblijft?

    Eigenlijk kan je beter winnen met Win For Life. Elke maand tweeduizend euro extra, voor de rest van je leven.
    Dat is pas een gemak! Geen financiële zorgen, want daar kan je toch al wat mee doen.

    Er is maar één probleem; waarom horen we nooit dat er iemand gewonnen heeft?



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    04-12-2007, 00:00 geschreven door speedy
    03-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Griep ofzo...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Wanneer ik ziek word, is het nooit heel heftig, maar langdurig.
    Heb ik geen honger en ruikt alles raar, dan weet ik dat ik griep heb, zoals nu.
    Maar dit sleept al meer dan een week aan, en zal nog even duren ook. Ons kent ons...
    Was ik nu maar gewoon twee dagen echt ziek zodat ik in mijn bed kon blijven liggen, en er dan van af zijn.
    Maar nee, als ik iets niet kan, dan is het in bed blijven. Volgens mij word je daar alleen maar ellendiger van.
    Ik wil mij wassen, mijn tanden poetsen, aankleden, medicatie nemen, warme thee drinken... en ondertussen wat opruimen of afwassen.
    Na de middag ga ik misschien wel wat op de zetel liggen, maar ook niet te lang.
    Tegen griep kan je toch niet veel doen, een tijdje kalm aan, en gewoon uitzieken.
    Paracetamol en een neusspray moeten het doen.

    Toen wij kind waren werd er geen tralala van gemaakt als we ziek waren. Een kop melk, twee Aspirines en naar bed.
    Toen ik gehuwd was, ben ik dikwijls ziek geweest, maar er moest steeds warm eten op tafel en ik speelde het klaar.
    Misschien ben ik daardoor een beetje streng voor mijzelf...



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    03-12-2007, 11:47 geschreven door speedy
    29-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Empathie.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Ik ben het luisterend oor,
    wordt mij vaak gezegd.
    Is het een gave...
    Is het een opgave...

    Maar wie luistert naar mij?
    Wie komt er in mijn hart kijken,
    of het daar een warboel is?
    Niemand... nee niemand...

    Want ik ben alleen maar...het luisterend oor...




    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (21 Stemmen)
    29-11-2007, 20:38 geschreven door speedy
    28-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Huisdokters.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hoe zou het komen dat sommige huisdokters tot over hun oren in het werk zitten, terwijl anderen maar niet aan de bak komen?
    Wanneer ik naar mijn dokter moet, is het meestal voor enkele voorschriften en een bloeddrukmeting.
    Op maandag weet ik dat er heel veel volk is, dus ga ik normaal gezien op dinsdag.
    Maar dat is ook al geen zekerheid meer.
    De kleine wachtzaal zit vol als ik binnenkom, zes patiënten vóór mij. Tel voor elke persoon ongeveer vijfentwintig minuten, dan weet ik al ongeveer hoe laat het gaat worden eer ik aan de beurt ben. Er komt nog volk bij, ze kijken eens door het raam en vertrekken weer, behalve twee ijsberen die buiten op het bankje gaan zitten. (brrr).
    Als ik bedenk hoeveel uren deze dokter bezig is met zijn patiënten aan huis, daarna zal hij snel wat eten en beginnen aan de huisbezoeken. 's Avonds weer een volle wachtzaal. Awel, chapeau zulle!
    En terwijl je binnen bent, rinkelt de telefoon ook nog voortdurend.
    Blijft het zo duren, dan zullen de doktersbezoeken alleen nog maar op afspraak kunnen. Maar in principe heb ik daar niets op tegen, het bespaart ons toch ook de wachttijden. Alhoewel de kans bestaat dat de lijsten zo lang worden, zodat je enkele weken moet wachten eer je aan de beurt bent.
    Een oplossing zou een grote praktijk zijn, met meerdere dokters, die elkaar aflossen.
    Maar of ze er dan financieel nog aan uit kunnen, dat is een andere kwestie.
    Maar dat er hier iets moet veranderen is zeker, dokters kunnen ook een hartaanval krijgen...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    28-11-2007, 19:54 geschreven door speedy
    26-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terug naar de boeken?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Deze middag op de Duitse Tv., meer gehoord dan gekeken.
    Blijkbaar holt de elektronica zichzelf voorbij.
    Opgeslagen computermateriaal uit 1981, is onleesbaar geworden. Omdat het beursgegevens zijn, toch belangrijk.
    Nu moeten ze een nieuw programma construeren om terug aan die gegevens te kunnen.

    Zovele eeuwen geleden, toen de grottekeningen gemaakt werden, stond er niemand bij stil of die in onze eeuw nog zichtbaar zouden zijn. En ze hebben heel die tijd doorstaan omdat alles met natuurlijke materialen werd gemaakt.
    De oude perkamentrollen; nog steeds leesbaar.
    Oeroude boeken, idem.
    En nu? Niemand weet met zekerheid hoelang magneetbanden bruikbaar blijven. En hoe zit het met de CD's? Op een dag staat daar ook niets meer op.
    Ongelooflijk, maar ze zijn (voor alle zekerheid) toch maar weer ganse reeksen wetenschappelijke boeken  bijeen aan 't  brengen, om te bewaren. 

    Mensen, hou jullie boeken nog maar een tijdje bij. Misschien worden ze ooit nog veel geld waard!...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    26-11-2007, 23:29 geschreven door speedy
    25-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dan maar zonder vijver.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Een tijdje geleden schreef ik er al eens over; de vijver die er geen werd.
    Het was op 9 september. De tuin die beneden aangelegd werd en waar een grote grijze put mijn aandacht trok, omdat ik dacht dat het een vijver ging worden...
    Dit is het resultaat, zo ziet het er nu uit. Het dient echt om regenwater niet verloren te laten gaan in de riolering.
    Toen het nog een bouwwerf was, zag men na een regenbui beken water naar de straat lopen, al het losse zand meesleurend.
    Nu mondt alles uit in de put. De zandbodem moet het water doorlaten.
    Er werd een hekje rond geplaatst, mooie groene beplanting voor het oog (als je beneden staat). Maar van hierboven is het dus minder mooi.
    Wat als er ooit eens iemand een verkeerde versnelling gebruikt en met zijn wagen in de put eindigt?
    Of de een of andere paljas wil bewijzen wat hij kan en over het groen en het hekje springt?
    Hij zou nogal verschieten... een paar meter lager... 
    Misschien dat na verloop van tijd de put vol bladeren geraakt, zodat het water stijgt...
    Dan komt er toch nog een vijver van...



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    25-11-2007, 00:07 geschreven door speedy
    20-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwanen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Het was toch al enkele jaren geleden dat er op de vijver nog zwanen zaten.
    Ik herinner mij een koppeltje waarvan het vrouwtje op een nacht door vandalen doodgeknuppeld werd.
    Zwanen blijven elkaar trouw voor het leven. Het mannetje heeft daar nog enkele jaren alleen rondgezwommen. Hij was een toonbeeld van eenzaamheid.

    Om de dertig jaar maken ze de vijver leeg om te renoveren en het gepluimte wat er zit wordt dan ook uitgedund.
    De eenzame zwaan heb ik daarna niet meer gezien. Ze zullen hem naar een ander oord versast hebben.

    Er werd 1500 kilogram vis uit het water gehaald, waarvan sommige zo rond de tien kilo. Zelfs een grote waterschildpad met een respectabel gewicht, waarvan niemand wist dat ze in de vijver verbleef.
    Nu zijn er weer enkele koppels zwanen.
    De bruidspaartjes zullen er gelukkig mee zijn, want de Molenvijvers staan op menige trouwfoto.

    Een zwaan heeft zoiets sierlijk, wanneer ze statig over het water glijdt. Hopelijk worden ze nu gerust gelaten.
    Ik vermoed dat de grijzen de jongen zijn...

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    20-11-2007, 00:47 geschreven door speedy
    18-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfstsymfonie.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Ooit heb ik eens een reeks foto's gemaakt bij onze Molenvijver, van elk seizoen.
    Ze waren prachtig! Elk jaargetijde heeft zo zijn eigen licht en kleuren.
    Ze stonden bij mijn afbeeldingen op schermbeveiliging en kwamen langs als een diareportage.
    Mooi... mooi!
    Tot op de dag dat er wat crashte aan mijn PC. Geen probleem, mijn zoon zette Windows er wel opnieuw op.
    Jawadde... ik had wel een backup van mijn teksten, maar vergat de foto's op de harde schijf te zetten.
    Awel, dat vond ik heel erg, weg mooie zonsondergangen, speciale lichtinvallen, kleurrijke bladeren enz...

    Ik kon wel opnieuw beginnen, maar het heeft eventjes geduurd eer ik er weer zin in had.
    De voorbije zomer is noppes geworden, want ze begonnen alles te renoveren. De vijver werd breder gemaakt, de beplanting veranderd. Er kwam  een fietspad bij. 

    Het heeft een tijdje geduurd eer alles er weer een beetje netjes uitzag. 
    Vandaag nam ik mijn digitaaltje en trok naar daar. De zon scheen zo mooi en het was herfstachtig.  
    Het viel mee, het licht was prachtig. Je ziet dan mensen die staan te kijken omdat je zo'n kale foto's maakt. (denken zij)
    Ik ben weer goed bezig...


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    18-11-2007, 18:12 geschreven door speedy
    15-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KORTVERHAAL. Mag ik even?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De laatste tijd was het helemaal niet meer veilig aan bankautomaten.
    Een koppel ongrijpbare gauwdieven had zich gespecialiseerd in het bestelen van mensen die net een som van hun rekening afhaalden.
    Twee, eerder onopvallende mensen, een man en een vrouw.
    Zij, Natasja, een klein frêle vrouwtje ging eerst poolshoogte nemen, bij de bank die ze voor die dag hadden uitgekozen. Haar taak bestond erin om onopvallend wat rond te schuifelen tussen de drukte, terwijl ze de mensen gadesloeg. Vooral de grootte van de sommen geld had haar interesse. Haar man, Boris, stond een eindje verder op een seintje te wachten. Deed ze een bepaald teken met haar hoofd, waarna ze luidruchtig haar neus snoot, wist hij dat er een slachtoffer in aantocht was. Dan begon zijn deel van het werk.
    Hun voorkeur ging uit naar oudere mensen, die waren het gemakkelijkste te beroven.
    Natasja verliet dan haar plaats in de rij en ging op haar gemak naar buiten, waar Boris ondertussen een ijsje gekocht had. Dat ijsje speelde een belangrijke rol als afleidingsmaneuver. Boris liep met opzet tegen het slachtoffer aan en natuurlijk ging de kleverige massa dan over de kleren. Terwijl de dader zich uitputte in honderd verontschuldigingen, grepen de vingers van de vrouw vliegensvlug het geld.
    Met zijn eigen zakdoek hielp Boris de verblufte mensen hun jas schoonvegen. Na nog vele excuses en buigingen gingen ze er dan vandoor. Eer de bewuste persoon de diefstal ontdekte, was het tweetal al verdwenen in de menigte, zonder sporen na te laten. De vage beschrijving door de omstaanders gegeven, was dan meestal van weinig nut.

    Die dag waren ze weer eens op pad. De vrouw overzag even de situatie en koos een koppel uit waarvan de man in een rolstoel zat, welke door zijn bejaarde vrouw werd voortgeduwd. Tot haar groot genoegen zag ze dat de vrouw ook al niet meer zo goed ter been was, een gemakkelijke zaak. Ze kon amper een glimlach onderdrukken toen ze de bankbiljetten zag, dat het paar in handen had.
    Natasja gaf het afgesproken teken en haastte zich om Boris te vervoegen. Toen de oude vrouw sloffend achter de rolstoel aankwam, stonden ze gereed om in actie te schieten.
    Deze keer ging de ijskreem goed uitgekiend over beide personen heen. De leepaard begon te jammeren over zijn onhandigheid.
    'Ach lieve mensen, verontschuldig mij, hoe kan ik toch zo lomp zijn. Laat mij u even helpen.'
    De oude dame greep in haar tas naar een zakdoek, maar haalde er in de plaats een busje uit. Plots leek ze een gedaanteverwisseling te ondergaan, want met een snelheid die men niet voor mogelijk zou gehouden hebben, spoot ze de twee dieven een flinke portie traangas in de ogen.
    Ook de man vloog als bij mirakel recht en stond voor hen met een revolver in de hand.
    'Zo! Eindelijk! We hebben vandaag al vijf banken gedaan, maar vroeg of laat moesten we jullie eens tegen het lijf lopen.'
    Hij blies op een politiefluitje en kreeg onmiddellijk versterking.
    Daar eindigde voor het tweetal het avontuur en voorlopig zouden ze waarschijnlijk geen ijs meer kopen.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    15-11-2007, 21:30 geschreven door speedy
    13-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Congres in Maastricht.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Gisteren naar een congres in Maatricht geweest met onze huurders adviesraad.
    Het is interessant om eens te horen en te zien hoe sociale verhuurmaatschappijen werken over de grens.
    Zij gebruiken heel andere systemen en hebben ook andere wetten. Al bij al staan we toch verbaasd als het zich uitwijst dat we het hier nog zo slecht niet hebben, de gemiddelde huurprijzen liggen daar veel hoger dan hier. Ik ga hier niet teveel in detail omdat dit toch een beetje discretie vereist  van mijnentwege.

    We vertrekken hier om acht uur met een gezellige reisbus, al is het maar een half uurtje ver.
    En jawadde... bij aankomst worden we al dadelijk in de watten gelegd. Heerlijk geurende koffie en een tafel vol Limburgse vlaai en slagroomtaart. En dat al om halftien 's morgens!
    Op mijn rechterschouder zegt een klein stemmetje in mijn oor: die dikke witte taart is geen kaastaart, dat is allemaal slagroom! Niet doen... teveel calorieën!
    Ik sla mijn sjaaltje rechts naar achter en het wordt stil aan die kant.
    Op mijn linker schouder zegt het kleine duiveltje: ja doe maar, lekker, njammie!
    En ja waarom zou ik niet... het is slagroom met een beetje fruit, maar zo zalig... lekker...

    Dan volgt de vergadering met verschillende sprekers. Ik moet zeggen, die mensen hebben zich goed voorbereid, ze weten waar ze over praten. Het is heel leerrijk om ook eens te vernemen hoe de Nederlandse wetten werken. We luisteren geboeid.

    Na een korte lunch, gaan we te voet op verkenning in een deel van de wijken.
    Blijkt dat daar de oudste huizen al lang gesloopt zijn en vervangen door nieuwbouw. Hier bij ons zie je in de wijken rechte straten en huizenblokken, van elkaar gescheiden door tuintjes.
    Zij hebben het meer op aaneengebouwde huizen met in het midden grote pleinen. Het geeft een gevoel van ruimte. Alhoewel het in de huizen zou kunnen tegenvallen, omdat ze zo dicht op elkaar wonen. Daar kan ik niet over oordelen want we zijn nergens binnengeweest.
    Een plein valt op, het lijkt wel een begijnhof met die witgeverfde huisjes. Deze wijk is wat ouder maar binnen is alles gemoderniseerd. Het ziet er heel gezellig uit om daar te wonen.
    In gedachten zie je de mensen op zomeravonden buiten  op hun stoepjes zitten kletsen met de buren, zoals het vroeger was.
    Wat ons ook opvalt is dat het overal zo proper is. Ik heb de indruk dat er een streng beleid heerst, maar zo te zien werpt het ook vruchten af.
    De weergoden zijn ons ook goedgezind, want buiten af en toe een zwarte wolk, blijft het droog, ondanks dat het wel koud is.

    Wanneer we terug aan de koffie zitten verwarm ik mijn handen aan mijn kopje lekkere troost.
    Terug thuis, besef ik dat ik een leerrijke dag heb gehad. Het is dus echt zo dat je daar nooit te oud voor bent...

    (de foto is wel van Brugge)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    13-11-2007, 14:34 geschreven door speedy
    11-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laudate.

    Vandaag was de namiddag 'sacré'.
    Een klassiek concert in het mooie decor van een kerk. Zo'n koor in een kerk heeft iets hemels.
    Raf schreef er over in zijn blog en ik had wel zin om er naartoe te gaan. Hijzelf is lid van het koor, dat optrad in samenwerking met enkele uitstekende solisten en een strijkkwartet.
    Eerst aan H. gevraagd of ze zin had om mee te gaan en ze was onmiddellijk akkoord.
    De opkomst was enorm, het kerkje zat echt vol.
    Mijn muziekinteresse is heel breed en gaat alle richtingen uit.
    De klanken waren prachtig en zoiets wekt bij mij altijd heel veel emoties op, alsof mijn hart dan opengaat.
    Tussendoor werden ook de Latijnse gezangen gebracht zoals ze vroeger in de mis gezongen werden.
    Goh... dat was in de tijd van mijn plechtige communie dat we die teksten allemaal vanbuiten moesten leren... wat is dat lang geleden!
    De woorden kende ik nog, maar de muziek was nu anders. In gedachten zong ik mee.

    Iedereen werd daarna uitgenodigd op de receptie, waar er nog een gezellig babbeltje volgde.
    Wanneer ik seffens ga slapen, zal dat met een goed gevoel zijn... ik heb mijn zondag goed besteed...



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    11-11-2007, 21:46 geschreven door speedy
    Ik ben er effe niet, lees maar rustig verder...
    We zijn de 13de week van 2024
    Archief per jaar
  • 2008
  • 2007
  • 2006

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs