Meedoen

Jawel, jazeker, het zangtalent van de SpamSingers bereikte dus ook de oren van de organisatoren van dit zomerse zangevenement. Of wij wilden meezingen met nog een paar Ieperse koren, zo vroeg Rik Decraemer ons, dirigent van het veel gesmaakte Solidariteitskoor. Dat was natuurlijk koren op onze molen! Eindelijk een kans om Sant te zijn in eigen land.

Wie niet met vakantie was of met de Ieperse Nocturnes trap op trap af moest hollen,

die smeerde zijn stembanden, trok zijn kleurrijkste kleren aan en begaf zich naar de Grote Markt.

Wie?

In totaal: 6 van de 12 Spammers.

Badge gekregen, broodje gegeten, drankje genuttigd en dan het voorprogramma gaan

Showen. Kwieke gast met pet op probeert de vlam in het publiek te krijgen. Petje af voor zijn enthousiasme en fysieke conditie. Het is fantastisch mooi weer en het publiek heeft er zin in, zo merken wij. Dat belooft!

Om acht uur wordt nog eerst de stekker uit getrokken om de serene Last Post tot zijn recht te laten komen en dan is het zover.

Met zijn 35 beklimmen we het reusachtig grote podium en staan oog in oog met een massa volk.

En, was ’t plezant?

Elk van ons voelt nu al de opwinding en de adrenaline door het lijf gieren.

Plankenkoorts? Nooit van gehoord.

De boomlange presentator doet zijn ding en voor we’ het weten zijn we weg voor tweeëneenhalf uur zingen en dansen.

Als volbloed Ollanders doen we nu eens de polonaise ( op Valencia en Juul Cesar bijvoorbeeld) , dan weer een cowboydans of mitatie- Claude – François- pasjes ( Pour un flirt, wat een zomerhit was dat toch!).

Alsof dat nog niet genoeg is, gaan een paar Spammers nog voor een solo-choreo vooraan op het podium; een gesmaakte luchtgitaar en een onvervalste zwoele verleidingsact doen het publiek uit haar dak gaan.

Mooie liedjes duren behoorlijk lang

Thank you for the music, zo wordt de avond afgesloten.

We worden bedankt door de organisatoren en gaan nog even wat drinken en nakaarten.

Met ons zessen zijn we niet onopgemerkt gebleven, zo blijkt. Leden van andere koren komen ons feliciteren omwille van ons enthousiasme en onbekommerde durf ( naïviteit?).

Wijzelf? Opgewonden, blij en vrolijk. Verbaasd over het effect van al dat zingen, op onszelf in de eerste plaats én op anderen.

En, als kinderen op een kamp, beloven we ons aller-allerbest te doen om er volgend jaar weer bij te zijn. Liefst met alle Spammers, want dit is nu al duidelijk: de afwezigen hadden ferm ongelijk.

(dank aan Spamverslaggever Dirk)

22-08-2009 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer  

op 10 juni werd annelore voor de 2e keer oma. Louis kreeg een broer: Victor

proficiat!

10-06-2009 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer  

15-01-2009 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer  

14-11-2008 om 07:38 geschreven door hier 's ek weer  

25-03-2008 om 07:46 geschreven door hier 's ek weer  

Ieper schrok zich een (nieuw) hoedje met Driekoningen

 Zondag 6 januari. Sven Nys is al een uur lang Belgisch kampioen en  buiten begint het al te schemeren. Mensen laten rolluiken neer, bereiden het avondeten voor, denken aan de werkdag van morgen, doen een baby een verse pamper om. Dan gaat de bel.

Een tienkoppige groep fraai geklede vreemdelingen staat voor de deur. Men schrikt zich een bult en ziet op het eigenste moment die grote gesluierde man met  een kamelenkop op de arm. Nog een bult. Maar dan weerklinkt het uit tien gretige monden: ‘ Driekoningen, driekoningen, geef mij een nieuwe hoed…’ Gitaargetokkel. Stevige stemmen. Mooie hoge stemmen. Frêle stemmen. Hier en daar een stem die schuinsmarcheert. Is het die van de Zwarte Koning? Zou best kunnen. Hij is zo druk in de weer met het mechaniekje om zijn Ster blijvend rond te laten draaien, dat hij toonhoogte verliest.

‘Komt binnen, vreemdelingen’, zeggen de mensen. ‘ Drink iets met ons mee’. Na twee invitaties besluiten de SPAMsingers – want over hen gaat het hier dus – dat ze beter buiten blijven. Reden: binnen is te warm. Nog een reden: binnen gieten ze te veel drank naar binnen.

Er moet nog lang gezongen worden. Aan deuren van huizen en in cafés. Overal ziet men de vrolijke bende graag komen. En gaan.

De Zwarte zegt dat het voor een goed doel is. Voor kinderen in Roemenië. Dat de mensen iets mogen geven. En dat ze ook mogen genieten van de liedjes als ze niets willen geven. De meesten tasten diep in hun zakken. Er komen veel briefjes naar boven en in de pot met centen. Slechts hier en daar een chagrijnige mens die vindt ‘dat ze ginder ook maar moeten werken lijk wij doen’. De Tien Koningen doen niet moeilijk. Zij weten dat kinderen nog niet moeten werken. Kinderarbeid is er al genoeg. Maar ach, dat zeggen ze niet tegen die mens. Ze blijven zingen.

Van de Scheve Schaats naar The Walker, naar de Mirroir, Het Zweerd, de Kollebloeme,’t Leetvermaak, de Companie. Daar sanitaire stop. Iets drinken. Kleren even af gooien. Rammelen met de pot met centen. Verdorie, d’r zit een pak geld in. Hoeveel? Straks gaan ze tellen, als ze weer thuis zijn.

Op de terugweg, langs het onverlichte Hoornwerck, als echte ‘tjoolders’ zingen ze nog van de ‘Little Drummer Boy’ en van ‘Cher ami tot in de knie’.

Na de frietjes wordt het geld ‘op de rooster geteld’: ….euro.

Ze schrikken zich een bult. ‘Dromedaris’ vloekt er een.

13-01-2008 om 20:18 geschreven door hier 's ek weer  

Zondag laatst gingen we met zijn allen naar een boekvoorstelling. Maar niet zomaar één.
Een waargemaakte jongensdroom van één van de SpamSingers.

Dirk Clement ( 1954) is psychotherapeut en geeft trainingen rond communicatie in organisaties en bedrijven. Hij publiceerde o.a. de gedichtenbundels Le démon du midi (Manteau, 1986, Prijs Leuven Literair) en Taal zo snel buiten adem (PoëzieCentrum, 2005). Hij schreef ook artikels en lezingen over therapeutische thema's bekeken door de ogen van de kunstenaar. In 2006 verscheen Samenspel, een foto- en tekstenboek over mensen met een psychische kwetsbaarheid. 

BizaRR is zijn prozadebuut.

BizaRR vertelt het verhaal van Rudy Dumortier - een jonge dertiger, getrouwd en kinderloos. Zowel in de liefde als in zijn werk als journalist is hij uitgeblust geraakt. De sleur en de saaiheid worden eensklaps doorbroken wanneer hij de levenslustige en zonderlinge Marita ontmoet.

Even toevallig verdwijnt zij uit zijn leven. Hij blijft achter met een pak raadsels. Hij kan niet anders dan op zoek gaan naar het verhaal achter deze bevreemdende vrouw. De queeste voert hem naar het hippe en decadente Berlijn en dwingt hem uiteindelijk ook in het reine te komen met zijn eigen verleden. Dat had hij voor de buitenwereld verborgen weten te houden.

BizaRR is een roman over recht en onrecht, wraak en vergelding. Over feilbare herinneringen en kneedbaar geheugen, over liefde en passie in al hun bizarre vormen.

13-12-2007 om 09:51 geschreven door hier 's ek weer  

24-11-2007 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer  

Laten we het houden op tien enthousiaste Ieperlingen die gewoon graag zingen.

Vier mannen en zes vrouwen. Dat is de harde kern, zeg maar. Af en toe komen daar nog eens twee dames bij.

Een keer in de maand steken we de stembanden bij mekaar. Een hapje, een drankje en na een klein kwartier steken we van wal.

We zien de lichtjes van de Schelde, Sarie Marijs, de Kauwgomballenboom, maar net zo goed Waltzing Matilda en de Country Roads. De Franse en de Duitse schlagers gaan we evenmin uit de weg: Lili Marleen zingt lekker weg tegen de lantaarnpaal en u zou ons eens  bezig moeten zien als we met de handdoeken zwaaien in de Connemara.

Vraag: zijn wij geschoolde zangers?

                                    Antwoord: zijde gij zot, ja?

Wij zingen gewoon graag. Punt. Een van onze dames brengt haar laptop mee waarop al onze liedjes gedownload staan. Dat is makkelijk. Het helpt ons de juiste toon te vinden…en te houden. Want na drie uur – echt waar, vraag het aan onze zenuwzieke buren – durven we wel eens een toontje lager te zingen.

Recent kwam er een vierde man bij met vaste stem en vaste hand. Met die laatste bespeelt hij de gitaar als een Casanova zijn vrouwen. En wat we ook nog willen verklappen: ieder zanggezelschap zou stikjaloers zijn op onze jodelende Lore. Als zij zich laat gaan – en ze doet niets liever - gaan alle Oostenrijkse koetjes van huppeldepup.

23-11-2007 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer  

Hebben we plannen?

Ons eerste plan om met de kerstdagen op de Grote Markt van Ieper onze beste beentjes voor te zetten, hebben we met de stemvork maar weer naar de hooizolder verbannen. Bleek dat er tal van professionele koren – binnen-en buitenlandse- door de stad waren uitgenodigd. Wij dus maar weer in onze schulp.

Wat wel koren op ónze molen is: Driekoningenavond!   

Daar hebben we grootse plannen mee. Nog even uitknobbelen wie de kameel en wie de zwarte piet wordt toegeschoven en dan gaat u ons van heinde en verre horen zingen.

23-11-2007 om 00:00 geschreven door hier 's ek weer