Via deze weg wil ik kort mijn dagelijkse belevingen vertellen over het leven met Spaanse opvanghonden en natuurlijk ook over mijn eigen honden.
Het blog is in categorieën opgedeeld om misverstanden over eigen en opvang honden te verhelpen
Voel je vrij om iets achter te laten in het gastenboek
U kan ook steeds contact met ons opnemen indien U vragen hebt in verband met: -Gedragsproblemen met U binnen -of buitenlandse hond. -Opvang voor korte of langere periode -Fotoshoot van hun hond(en) of evenement dat U organiseert (al dan niet met dieren)
Hier voor kan U mailen via de contactknop die u rechts op het scherm vind.
Ook kan U ons werk materiaal en financieel steunen hier voor kunt U ook contact met ons opnemen via de contact knop rechts op het scherm
Op de foto zie je Aston dit is het spanjaardje waar alles meebegonnen is
Categorie:Opvang-honden Brief aan een ex-opvanghondje
Skylar werd geadopteerd op 03/04/2011
Hey Skylar,
Alles goed ginder?
Het zal wel goed met je gaan want je baasjes zijn helemaal "in love" op jou ;-) En ze hebben Podenco-humor
Na je kamikaze stunt kwam je hier in opvang omdat je hier je "ding" wel zou kwijt kunnen samen met het andere jong geweld De eerste momenten van je kennismaking met "den hoop" vond je best wel een beetje eng. Maar al snel kwam je er achter dat ze alleen maar super nieuwsgierig waren en graag kennis met je wilden maken.
De dag erna was je al dikke maatjes met Romeo en Kookie. En "de bende van het steekoor" Aka. "The white tipe tail gang" was geboren.
Met z'n 3'tjes konden jullie de wereld aan (of dat dachten jullie toch) en werd er regelmatig wel eens een "OMG! iets uitgestoken" Zoals die keer dat jullie een paraplu uit de keuken wisten te pikken en er de grootste fun mee hadden in de tuin, tja gewoon hondenspeelgoed vonden jullie maar saai. Teddyberen waren alleen leuk om de pluche eruit de halen want voor de rest zijn teddyberen voor watjes vonden jullie
Ook tuinwerkzaamheden was 1 van jullie favoriete bezigheden. Stokjes verzamelen, takjes van de bomen trekken, putten graven, buxusstruiken een andere vorm geven ... Allemaal dingen die we al lang gewend zijn ;-) Alleen vraag ik mij nog steeds af hoe jullie op het idee kwamen om de vijverfolie vakkundig uit de vijver te gaan verwijderen
En waar jullie het zand lieten, nadat jullie putten gegraven hadden, want ik kom zand te kort om de putten terug dicht te doen !! Nog iets wat jullie mega leuk vonden was nieuwe of op bezoek komende honden de stuipen op het lijf jagen. Door er al blaffend achter te rennen. Liep die andere hond dan weg dan vonden jullie het geweldig. Sommige 'vreemde' honden liepen niet weg en keken jullie raar aan (tja 3 puberhondjes komen nu niet echt stoer over hé Dan dropen jullie het een beetje teleurgesteld af.
Maar hoe stoer je ook deed toch was je soms een echt watje en je kan zo in de showbusiness, want komedie spelen was 1 van de dingen waar je heel goed in bent. Dat heb ik nogal mogen voelen toen je tijdens 1 van jullie wilde spelletjes de tip van je oortje openhaalde. Vanaf het ogenblik dat ik je oor intapte om het te beschermen en de wonde te laten genezen dan kon je zogezegd niet meer lopen alleen nog maar boos in een hoekje gaan liggen mokken.
Ik zal maar stoppen met schrijven hé. Want mijn briefje aan jou begint lang te worden, en volgens mij ga je liever wat kattenkwaad uithalen dan te lezen ;-)
Ach ja "opvanghondjes" het is me wat. Ze laten allemaal een pootafdruk na in je hart.
Elke keer weer probeer je om een opvanghondje niet te diep in je hart te sluiten, maar elke keer weer mislukt dit. Telkens doet het afscheid nemen pijn, maar het mooiste dat je een opvanghondje kan geven is een nieuw leven.
Dag Skylar,
het ga je goed en laat af en toe nog wat van je horen of breng je baasjes maar mee naar een wandeling.
Categorie:Opvang-honden Honden ter adoptie (een telefoon gesprek)
Hallo, met Gwen.
Hey, ik heb uwe telefoonnummer gekregen van .....
En nu bel ik eens om te vragen of dat gij van die mishandelde hazewinden verkoopt?
Nee sorry mevrouw maar ik verkoop geen hazewinden,
ik heb wel een paar opvanghonden die ter adoptie zijn dat wel.
Wat is het verschil dan tussen verkopen en adoptie?
Adoptie= dat je een contract ondertekend waar een paar regeltjes in staan waar je je moet aan houden.
Zoals bv. de hond niet loslaten lopen, omheining van min1.80m hoog, dat de hond deel uitmaakt van het gezin en dus mee in huis leeft en slaapt,enz.......
Ahzo, en die zijn dan al braaf dan? Wat bedoeld u met braaf mevrouw?
Ja, dat die niks kapot bijt, dat die alleen kan blijven als wij moeten gaan werken en dat die buiten pist en kakt.
Tja soms zijn er honden die wel eens iets durven kapot bijten uit verveling of omdat ze alleen gelaten worden.
Het beste is als je hond soms dingen kapot bijt dat je alles wat iets van waarde voor je heeft weg zet zodat de hond er niet aan kan of een kamer hondproof maakt.
Sommige honden moeten het ook nog leren van alleen te blijven en dat moet je als baasje met geduld stap voor stap aanleren.
Normaal zijn de honden die ik in opvang heb zindelijk voor dat ze naar hun nieuwe baasje gaan,
maar soms gebeurd het dat de hond bij zijn nieuwe baasje niet meer zindelijk is.
Hoe dan pist en kakt diejen hond binnen ofwa? Inderdaad, maar als je het de eerste dagen een beetje in de gaten houd en als je denkt dat de hond iets gaat doen direct de hond mee in de tuin neemt dan leren ze dat wel snel terug hoor.
Jama dieje mag da nie in den hof doen hé want dan moet ik dat opkuisen.
Dan zal je je hond moeten leren van tijdens een wandeling zijn behoefte te doen en dan zal je in het begin regelmatig een toerke moeten gaan doen met de hond.
Moete daar dan dikwijls een toerke mee gaan doen? Tja, in het begin zal dat meer zijn dan wanneer dat de hond weet waar hij zijn behoefte mag doen.
Misschien de eerste paar weken minstens een keer of 6 als het al niet meer is.
Zoveel keer gaan wandelen amai za!
ik heb ook nog wel ander dings te doen hé.
En z'n hond da verliest toch niet teveel haar en dat maakt toch niet teveel vuil hé,
want daar kan ik nie mee om za! Mevrouw , persoonlijk heb ik zo het gedacht hé,
dat ge beter naar den Bart Smit rijdt en u daar ne PLUCHE HOND ADOPTEERT!!!
Saluut
Het speciale bezoek voor Samuga kwam zelfs helemaal uit Spanje.
En nee het was niet Sinterklaas
Maar wel Mateo,
hij is degene die Samuga na ongeveer 2 maanden van geduld heeft kunnen vangen.
De laatste keer dat Mateo en Samuga elkaar zagen was op 25 juli 2009 (de dag dat Samuga naar Belgie kwam)
Na meer dan een jaar zagen elkaar weer terug op 11 september 2010.
En Samuga wist nog heel goed wie hij was hoor.
Met tranen in de ogen en een fameuse brok in de keel dacht ik er gelukkig wel aan om foto's te maken.
