Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Categorieën
  • Bedenkingen (12)
  • EMOTIES (91)
  • Oud leven (3)
  • PLUK DE DAG (41)
  • Zij (67)
  • Inhoud blog
  • Even
  • De snaar
  • Voorbij de tunnel
  • De dag nadien...
  • Tunnel in zicht (deel 2)
  • De eerste lentestap
  • Herfstgedachten
  • Morgen is anders
  • Niets Nergens Niemand
  • Rijk?
  • Kom dan....
  • Verbinding onderbroken
  • Kattenwijsheid
  • Vriendin
  • Gedachtenstaren
  • Tunnel in zicht (deel 1)
  • Vrouw
  • De vraag
  • Zou ze? Zou hij?
  • Over the edge
  • Teveel gevraagd?
  • Zien
  • Hij liet zijn leven los
  • Cyclus van een leven
  • Nachtgloed
  • Even zoek
  • Stille Zaterdag
  • Slaap
  • Herontdekken
  • Geveld
  • Slapen ... hoe kon dat nog?
  • Rust
  • Morgen
  • Tomeloos
  • ALERT
  • Slapeloze nacht
  • TIJD
  • Boom
  • Meeuw
  • Geen weg
  • Een dag een stap
  • Voelen
  • Vertel - part 2 (16.09.2012)
  • Bellenblaas
  • Halve maan
  • Knap
  • Oesterparel
  • Uitgeput
  • Zeker
  • ***
  • Kleine grote wereld
  • Evenwichtsdraad
  • Verhaal
  • Toevallig ?
  • Afscheid van Geweld
  • Vergeetput
  • Zacht
  • Spiegel - 22 januari 2013
  • Sneeuw
  • Zonder stoppen
  • Vergeten
  • Klein
  • Ogen (2)
  • Tik
  • Reorganisatie
  • Wensen
  • Nat
  • Snoezelen
  • Eindeloze dag
  • Ogen
  • Zweven
  • Waterijs
  • Gebaar
  • Jouw warmte
  • De aflaat
  • Vredig
  • Ondanks
  • Bestaan
  • Zwevende sepia beelden
  • Zachtheid
  • Tussen de wolken door
  • Fijn - 22 november 2012
  • Avondrust
  • De kooi
  • Zonnevonk
  • Nevelnacht
  • Zonnewolken
  • Zeggen - 16 nov. 2012 - 21u en zoveel later
  • DONDERDAG 15 nov. 2012 - 01.10u - ADEMEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 18.45 u - GEVOELSVERDOOFD
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 18.30 u - SIJPELEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 14.30u - MISSEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 09.50u - OPBRANDEN
  • Vooruitzichten - 11/11/2012
  • Ijskoud - voormiddag
  • Tanken - 9 november 2012
  • Nog nooit - 9 november 2012
  • In de stilte - 9 november 2012
  • Er zijn - 9 november 2012
  • Vertalen - 9 november 2012
  • TE...
  • Bezig blijven
  • Kil en kleurloos
  • Niet vechten - 6 november 2012 middag
  • Dag en nacht - 6 november 2012
  • ONMACHT
  • Dansend blad
  • Waaierwolken
  • Van eik tot eik
  • Bekrompenheid
  • Vroege ochtend
  • Soms
  • Stilte
  • Wat nu
  • KOM
  • De kleine dingen
  • Afstand
  • Vlinder
  • Sterren tellen
  • Tekenen
  • Boos
  • Blad
  • Mijn meisjes
  • De herinnering
  • De komst
  • Gewoon wat tijd
  • Paraplu
  • Ons zijn
  • Onvoorwaardelijk vertrouwen
  • Muizenleeuw
  • Jezelf - Mezelf
  • Stel
  • Dutten
  • Ogen
  • Passiedans
  • Staat van ontbinding - MOMENTOPNAME
  • De Middenweg
  • Geestloze lichaam
  • Eeuwen geleden
  • Toren
  • Oktobermorgen
  • Voorzichtig
  • MIST
  • Vrijdagavond
  • Ooit
  • ...
  • Intens
  • Radioactief
  • Ontgoocheld
  • Stil
  • 2U
  • Gedreven bedreven
  • VEILIGE NACHT
  • Ik vertrouw je
  • Je vond me
  • Warrig spel
  • Barsten met flarden
  • Supernova
  • Vertel
  • Uit de dag gegrepen ...
  • En toen ...
  • Het kluwen
  • 12 september 2012
  • Wat?
  • Als je ...
  • Vang me
  • Rechtdoor naar morgen
  • Wervelwind
  • Onbestemd
  • Mooi ben je
  • Speldenprik
  • Tussen pot en deksel
  • 04.34u
  • Hittegolf
  • De zwoele rit
  • Letter per letter
  • Een nieuwe grens over
  • Lezen
  • Uitkijkend wachten
  • Zeg het met bloemen
  • MEREL
  • Er is geen houden aan
  • Na regen ....
  • Van sprookjes en echte verhalen
  • Simpele dingen
  • HAAR MEISJES
  • Onderweg naar ...
  • Zomerdag - 't verkeerde woord
  • Smile
  • Afscheid ... voor eventjes
  • Het kleine bos van eerlijkheid - 2012
  • Sterrenstof en Zon
  • NESTWARMTE
  • IK KIES MIJN EIGEN WEG
  • Zomaar
  • Als je openstaat voor
  • Ons
  • Moe
  • Weet ...
  • Het kleine bos van eerlijkheid - 2011
    Zoeken in blog

    Sophie's Choice
    Van gisteren, vandaag en morgen
    It's all about the moments you share, the moments that take your breath away :-)
    08-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nachtgloed


    Geborgen in het nest
    Van zwevende gedachten
    Verlicht door maan en sterren
    die fluisterden
    dat zelfs de vogels onhoorbaar zingen
    in de nacht


    08-06-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even zoek

    freckles

    Ze had er net een nieuwe gevonden, in haar zwarte haar, een zilverkleurig sprietje.

    Ze keek bedenkelijk naar haar spiegelbeeld, zag hier en daar de rimpels weer verschijnen.  Dat deden ze altijd wanneer ze lachte, of als ze moe was.

    Ze lachte niet.  Hoe hard ze ook zocht naar een reden om dit wel te doen, ze vond er momenteel geen.  Kon niet eens lachen met zichzelf…

    Haar gevoelens hadden weer een loopje met haar genomen.  Een grote loop…ebbend en vloedend. Hadden haar gedachten in sneltreintempo op de rails gezet. 

    Ze had tevergeefs gezocht naar de noodrem.  Tussen de was en de strijk, in haar emmer water met citroenfrisgeur van Mr. Proper, in muziek, tv en lezen… Nergens had ze de stopknop gevonden.  Tot ze in de zon in slaap gevallen was.

    En plots zag ze iets anders, niet dat zilversprietje, niet die vermoeide streepjes in haar gezicht maar wel de nieuwe stipjes op haar neus, haar zomersproetjes…

    Ze glimlachte naar zichzelf, stapte ontspannen onder het warme douchewater en liet alles van zich afglijden.

    Ach, wat zijn twee weken op een 100-jarig leven?  Ze was bang maar ’t zou wel lukken.

    ’t Weerzien nadien was steeds weer fijner.

    18-05-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    20-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stille Zaterdag
    https://pp.vk.me/c606622/v606622209/4049/ttUmnjf9bmk.jpg

    Ze zat in de brandende zon te staren naar oneindig.

    Net zoals ze de nacht had doorgebracht, starend naar het niets.

    Of toch, ze zag de nachtelijke uren zwevend voorbij marcheren in minuut getelde passen, vergezeld van wat Goede Vrijdag had gebracht: een welgevulde dag met veel gepraat, gedans en gelach, met het vooruitzicht de dag te laten overvloeien in nacht, in rust met twee. 

    Murphy had het echter anders gezien en speelde zijn rol van onvervalste spelbreker, in minder dan geen tijd, nog net de ruimte latend om smalend het avondmaal in versneld tempo en onaf te zien verorberen.

    De welverdiende rust was niet gekomen, enkel de stilte had haar, nog voor de nacht bestond, als een blok beton beklemmend overvallen en liet niet los.

    Ze was uiteindelijk opgestaan, halfweg de voormiddag, op zoek naar wat ontbijt en koffie.

    Geen twee uur later was ze alweer verdwenen in haar schuilplaats, daar waar voelen en denken vervagen.  Na een laatste blik, gekruid met welgemeende verwensing naar haar wekker, dreef ze weg naar het land waar beelden spreken en stilte broeierig druk kan zijn, waar niets is wat het lijkt…meestal.

    Twee ademzuchten vóór het eerste binnenkomend belletje, was ze klaarwakker.  Een stil gesprek met twee, doorheen de zeeziek makende windvlagen.

    Ze stond op, douchte, kleedde zich zomers aan, fronste onderweg naar het terras verbaasd haar wenkbrauwen: haar kopje koffie stond nog op tafel, onaangeroerd koud.

    Ze dacht “ ‘t Is Stille Zaterdag”, zette zich neer, voelde de warmte van de zon, de hevig strelende wind doorheen haar haren en hoorde het enthousiaste zingen van de kanaries van de buren..

    Ze wist dat het nog veel te lang veel te stil zou zijn maar ook dat ze die Murphy, op een ongekend tijdstip in de toekomst, een onvergetelijke les zou leren….

    20-04-2014 om 14:21 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    23-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slaap

    Weggegleden uren
    Zwevend
    In het donkere onbewuste
    Heel even,
    Af en toe,
    Rakend aan het oppervlak
    Dobberend meegedreven
    En dan weer
    Zachtjes
    Gedragen
    Op onzichtbare lagen
    Ondergegaan
    In de warmte
    Van een diepe slaap

    23-03-2014 om 23:57 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    15-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herontdekken
    Afbeeldingsresultaat voor breath

    Een hoek van ‘t terras
    door zon nog net niet gestreeld
    zoevend zacht geluid
    van cirkels vliegende duiven
    klapwiekende vleugels
    voor ’t concert van kanaries
    zuurstof snuiven vermengd met
    kopje-verse-koffiegeur
    in ademende stilte
    zicht op oneindig blauw


    15-03-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:PLUK DE DAG
    >> Reageer (0)
    03-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geveld


    Haar meisjes hadden haar zomaar laten

    uitslapen vandaag, iets wat ze niet gewoon was.

    Ze had de dag voordien getracht, van ’s morgens vroeg

    tot aan hun slaaptijd, te camoufleren dat ze zich niet

    lekker voelde.

    En toch was het hen niet ontgaan.

    Barstend haar hoofd, ook deze morgen,

    gepaard met koorts, een linkerbeen dat niet normaal

    wou doen…

    Een maag die misselijk keerde, alleen al bij het denken

    aan het woord “eten”.

     

    Zij deden zo hun best om ‘zieke mama” te verwennen.

    Ze zorgden voor een brunch, mét worstjes,

    voor het eerst zelfstandig door de oudste gebakken,

    zoals het hoorde.

    De jongste perste, met al haar kracht, een glas verse sinaas.

    Ze hadden samen de tafel gedekt en kwamen

    zieke mama halen om mee aan tafel te gaan zitten.

    Ze propte met veel moeite een stukje worst naar binnen,

    dronk heel voorzichtig van het verse zoete sap,

    waarna haar meisjes haar geboden in haar zetel,

    vakkundig door hen opgemaakt als nest, te rusten.

    Ze zag ze in de verte samenwerken, de oudste aan

    de slag met stofzuiger, de jongste erachteraan

    met dweil, iets wat ze zo graag deed, met water spelen.

     

    En zij liet ze, heel wazig, maar begaan, ze kon niet anders.

    De omgekeerde wereld.

    Was dit een mama waardig?  Ze voelde zich zo schuldig.

    Al stond haar hoofd nog barstensklaar,

    de koorts nog niet geweken,

    ze zou het luidop kunnen schreeuwen :

    Ze had twee schatten van dochtertjes,

    op alle vlakken.




    03-03-2013 om 21:27 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    02-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slapen ... hoe kon dat nog?


    Ze hadden het weer eens geflikt, haar dochters.

    Op tijd hun bed in, dit zonder tegenpruttelen.

    Een rustige avond dus, met wat TV, een boek

    en nog ideetjes om uit te werken.

    Zelf ging ze ook op tijd haar bed in,

    vóór middernacht.

    Verdronken in een zoete slaap,

    ver weg van alle wereldchaos.

    Tot … nummer één, de jongste,

    haar wekte.

    Ze kwam bij haar liggen,

    omdat ze niet kon slapen

    en viel prompt in slaap.

    Op zich geen ramp,

    na nog wat snoezelen,

    viel ze zelf opnieuw in slaap.

    Tot … nummer twee, de oudste,

    haar wekte.

    Op haar vraag waarom zij ook kwam

    kreeg ze als antwoord “omdat zusje

    hier ook ligt” waarop ze, net als zusje,

    prompt in slaap viel.

    Lichtjes geërgerd, trachtte zij haar

    derde slaap te vinden.

    Geërgerd omdat ze wist hoe

    de rest van de nacht nog zou

    verlopen.

    Zij op de uiterste kant van het bed,

    en de zussen alle plaats innemend,

    met regelmatig geknor tegen mekaar,

    omdat de ene te dicht bij de andere lag.

    Omdat één been over de rug van d’andere lag.

    Elke reden was goed genoeg om te grommen

    naar mekaar, in het midden van de nacht,

    zelfs in hun slaap.

    Dus stond ze op, weer veel te vroeg, een wrak.

    Gewassen en gestreken (de strepen in haar gezicht),

    bereidde ze 't ontbijt.

    Ze ging ze wekken, toen het hun tijd was,

    ze zei niet veel en liet hen maar begaan.

    Vandaag was ze taxi van dienst,

    bijna de ganse dag.  De plannen waren immers

    weer gewijzigd.

    En nadat ze hen ’s avonds tot aan hun

    slaaptijd begeleidde, kon ze, eindelijk,

    rustig zitten …

    Net nu ze hernieuwde rust had kunnen vinden,

    stelde ze wijzigingen vast,

    ze las een tekst …

    en weg was alle rust, want ze begreep het niet.



    02-03-2013 om 22:40 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    01-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rust


    Een vrije dag

    en zoveel veel te vroeg gewekt.

    Blijven liggen kon ze niet.

    Starten kon ze evenmin.

    Dus deed ze niets dan dolen.

    Van de ene naar de andere plaats,

    op zoek naar rust.

    Ze vond die nergens meer.

    Haar lichaam stond gespannen.

    Ze voelde zich als een robot.

    Hoekig, geautomatiseerd.

    Ze kon zich niet meer inhouden.

    En toen, toen stond hij daar...

    In een diep dal vond ze de rust terug.


    01-03-2013 om 22:39 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    28-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Morgen
    Gráinne Mortimer. Space.

    Als een blok was ze in slaap gevallen

    na haar veel te lange dagtaak.

    Ze had zich murw gewerkt.  Schoot wakker rond 21.30u,

    wist even niet meer waar ze was.

    Een onmiskenbaar wee gevoel overspoelde haar.

    Haar maag kromp ineen, haar lichaam daverde.

    Haar hart ging als een razende tekeer.

    Ze kon niet meer bewegen, haar ademhaling haperde …

    Hoe moest het weer?

    Ze raakte in paniek…werd meegezogen in een

    duizelingwekkende diepte. 

    Ze liet gebeuren, kon ook niet anders.

    Ze wou niet weten wat het was,

    ze wou niet weten waar ze was.

    Ze kon het niet meer aan.

    Die enkele minuten leken een eeuwigheid te duren.

    Zoals het kwam ging het weer over.

    Alleen het misselijk gevoel bleef hangen.

    Waar was morgen toch gebleven?

    Hoe moest ze morgen ook weer doorbrengen?

    Ze ging weer liggen in haar lievelingshouding,

    de foetushouding, de halve lepel ...

    in haar blauwe zetel.

    28-02-2013 om 23:31 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    27-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tomeloos


    Tomeloos

    Inert

    Jegens

    Dreunend

    Duizelig

    Onmiskenbare

    Engte

    Totaal

    Palet

    In

    Jagende

    Nuances


    27-02-2013 om 19:27 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALERT


    Het ging haar niet vandaag, sinds deze morgen vroeg.

    Onrust, gevoel dat maar niet wijken wou.

    Het overspoelde armen, benen, hoofd.

    Hier hield ze niet van.

    Naarmate de minuten vorderden, werd ze

    ongemakkelijk en verkilde.

    Alle gesprekken rondom haar kon ze heel duidelijk volgen,

    tegelijk…

    Geen enkel geluid, geen enkele beweging ontging haar.

    Haar zintuigen stonden op “alerte scherpte”.

    Uit vroegere ervaring wist ze dat het niets goed voorspelde,

    dat iemand uit haar omgeving zou getroffen worden.

    Alleen hoopte ze dat het ditmaal niet waar zou zijn.





    27-02-2013 om 19:27 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slapeloze nacht
    Afbeeldingsresultaat voor sleepless night

    Uitzonderlijk waren haar meisjes bij haar vandaag.

    Ze hadden gewoon een carte blanche gekregen,

    om te doen en te laten wat ze graag wilden.

    En morgenvroeg verdwenen ze dan weer,

    tot vrijdag na de middag, na schooltijd.

    Dan waren ze weer bij haar voor een volledige vermoeiende week.

    Deze nacht zouden ze met drieën in het grote bed slapen,

    met pluchen knuffels, ieder de zijne.

    Voor hen een feest, voor haar een nestgevoel.

    Al wist ze dat ze weinig slapen zou.

    Haar bezorgdheid en muizenissen waren te groot

    en het plaatsgebrek

    door wriemelende, bij wijlen arm en been bewegende dochters,

    zouden haar nacht veel te kort maken.

    Ach ja, het was hen zo gegund.



    27-02-2013 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    26-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TIJD


    De boodschap was duidelijk

    zwart op grijs.

    Dus zweeg ze maar en gaf de onbepaalde tijd

    die nodig was om rust te vinden.

    Ze rolde zich in foetushouding,

    in haar vertrouwde blauwe zetel,

    onder haar rode deken.

    Ze sliep er al drie nachten.

    Ze sliep er goed.

    Een diepe slaap om even

    alles van het leven te vergeten.

    Haar dag bracht ze dan door,

    als een bezetene,

    gestort op werk, om niet te denken,

    niet te voelen.

    Oude dossiers uitpluizen

    om nieuwe dingen te ontdekken.

    Eenmaal alleen in huis,

    hield ze zich bezig met zinvolle

    en absurde dingen.

    Absurd paste bij haar,

    want gek was ze wel, een beetje toch.

    Ze was altijd al anders dan de anderen geweest.

    Gevoeliger op alle vlakken, door anderen niet te vatten.

    Alleen hij wist het.  Hij wist het en herkende het.

    Ze herinnerde zich een warme dag in ’t bos,

    gezeten op een rustige plek, midden in het groen.

    Het onderwerp kwam toen ter sprake, vanzelf.

    Over dingen die gebeurden, als kind al en nog steeds.

    Aanvankelijk beangstigend,

    maar nu deel van het dagelijkse leven.

    Niet te verklaren.  Het was er en verdween dan weer.

    Het was een opluchting, die herkenning, die erkenning.

    Mekaar begrijpen, mekaar niet gek verklaren om gebeurtenissen.

    En daarom wist ze ook dat tijd het enige was dat ze hem nu geven kon.

    Z’n geur, z’n kleur, z’n lach verscheen, al zat hij mijlenver.

    Zelfs ’s nachts werd ze er wakker van .. voelde onzichtbaar zijn aanwezigheid.

    Gerustgesteld viel ze dan weer in slaap.

    Tijd….hij wist, ze zou er altijd zijn.




    26-02-2013 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boom
    Afbeeldingsresultaat voor boomknoppen

    Ze had een afspraak met de zon vandaag.

    Heel rustig was ze en voor ’t eerst sinds vorig jaar,

    zag ze de knoppen van de boom ontluiken.

    De boom die haar zo’n twee jaar kende,

    toonde haar de eerste tekenen van de nakende lente.

    Samen genoten ze, in stilte, van de zon, de blauwe lucht,

    met grijze wolken in de verte, terwijl een briesje in hun haartooi wriemelde.

    De zon leek enkel op die plaats te schijnen,

    gaf ruimte om te ademen,

    gaf ruimte om te rusten,

    gaf ruimte …

    26-02-2013 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    24-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Meeuw

    Ik staar

    naar elke sneeuwvlok

    kil en wit

    gedragen door de wind

    vallend naar de dood

    Eén meeuw blijft

    schreeuwend

    zwevend

    hangen




    24-02-2013 om 21:17 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen weg


    Geen weg is me te lang

    langsheen de diepste

    donkerste ravijnen

    geen enkele rots

    geen enkele put

    geen hek

    geen prikkeldraad

    geen enkele muur

    of die Berlijns is

    of Chinees

    geen enkele woestijn

    niet eens de diepste zee

    verspert het venster

    naar het pad

    bedoeld

    sinds eeuwen geplaveid


    24-02-2013 om 21:17 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag een stap


    Elke nieuwe dag

    een stap

    verder weg

    van de geboorte

    een stap dichter

    naar de dood

    Natuurlijk proces,

    plaats ruimen voor

    de volgende generatie

    Elke nieuwe dag




    24-02-2013 om 21:16 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Bedenkingen
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voelen


    Gehuld in stilte en een deken,

    vroeg ze zich af

    hoe lang ze dit nog aankon.

    ’t Gevoel dat haar verschroeide,

    vanbinnen opvrat,

    wat uiterlijk beetje bij beetje zichtbaar werd.

    Ze keek in de spiegel,

    de pit en kleur van haar ogen

    waren verdwenen,

    net zoals de zon verscholen achter wolken.

    Maar ze bleef lachen,

    speelde haar rol voortreffelijk waar nodig.

    En ze ging door want wist,

    hij zou er altijd zijn.

    Ze voelde, niet alleen, ze voelde hem.

    Dit kon ze aan en zou dat altijd blijven doen.

    Ze gaf hem

    de tijd die nodig was

    om zich opnieuw te vinden

    om haar opnieuw te vinden

    om hen opnieuw te vinden

    zoals het altijd is,

    zoals het altijd was

    geboren één

    24-02-2013 om 21:15 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    20-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertel - part 2 (16.09.2012)


    “Vertel me,

    eens,

    wanneer ik,

    in ’t donkerst

    van de nacht,

    je pad bewandel,

    ga je dan met me mee?”


    Verbaasd was je,

    over die ene vraag…

    Je pad is, je pad blijft,

    net zoals ik je pad bewandel.


    20-02-2013 om 21:20 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    17-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bellenblaas


    Zwevend

    als in een bellenblaas

    verdoofd

    vermoeid ontdaan

    van elk gevoel

    onthoofd

    van enig tijdsbesef

    geen dag

    geen nacht

    gewoon

    er zijn

    gewoon

    de tijd

    geven




    17-02-2013 om 23:58 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)

    Binnen zonder kloppen ... altijd welkom !




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per maand
  • 04-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 03-2015
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 05-2012
  • 04-2012

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs