Een beetje warmte in de wereld heeft nog nooit iemand kwaad gedaan

25-12-2012 om 14:43 geschreven door Fieke  

Nat terras

Vastgezogen schoenen

in het zompig gras

met passende geluiden

klinkend als uniek

slurpend

aan een veel te hete soep.

22-12-2012 om 13:49 geschreven door Fieke  

Ik snoezel graag met jou

al pratend samensmelten

in een glimlach en de warmte

van onze stille woorden

20-12-2012 om 00:28 geschreven door Fieke  

Vanop de achtergrond,

observeerde ze, heel stil,

om niet te storen,

de onnodige, overdreven activiteit,

van wisselende taferelen.

Gesprekken, ver en nabij,

drongen bij haar binnen,

ongevraagd,

een woelende, krioelende mengeling

van stille luide woorden,

vulden haar hoofd,

vermoeid verdovend,

haar eigen vermogen,

herleid tot sloomheid

van eigen besef,

vergrendeld tot standbeeld,

van levende kilte,

een dag zonder eind.

10-12-2012 om 21:31 geschreven door Fieke  

Mond gesloten
Oren bedekt
Enkel de ogen
Nemen waar
Beweging
Trilling
Kleur
Zwart-wit
Doorzichtig
Scherp

10-12-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

Zwevend op lagen

van diep ijle lucht

kronkelend duiken

haren in de wind

stroming van dans

gefascineerd drijven

aanwijzende richting

geen grenzen te voelen

geen water te diep

07-12-2012 om 22:44 geschreven door Fieke  

Sneeuw

vlok

dwarrel

neer

smelt

weg

in

water

ijs

koud

06-12-2012 om 00:51 geschreven door Fieke  

’t Gevoel te verbleken

In maanloze nacht

Heel even gevangen

In de stilte van m’n kracht

Niet eens in staat

In woordeloze spraak

Vertellende onmacht

Empatisch en zacht

Aanreikend gebaar

04-12-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

 

02-12-2012 om 22:25 geschreven door Fieke  

http://www.youtube.com/watch?v=fUO7N-zSMYc

Met zachte achtergrondmuziek

ontspan ik me,

de recentste gebeurtenissen overlopend,

van verrassend leuk tot niet verrassend maar bevrijdend.

De “aflaat” werd me overhandigd, met gebogen hoofd,

niet eens het lef me aan te kijken, goed wetende waarom.

Alsof hij door zijn daad, de sleutels voor de Hemelpoort zou krijgen.

Wel, brute pech voor hem…

Ik heb ze niet, laat staan dat ik Sint-Pieter persoonlijk zou kennen.

Je hemel maak je zelf, hier en nu, op aarde. Je koopt hem niet,

iets wat hij nooit begrepen schijnt te hebben.

Ik wel, al was het met heel dikwijls, heel diep en heel hard vallen,

ik heb mijn hemel hier gemaakt.

Door zijn beslissing, na zoveel jaren, heeft hij m’n hemel nog wat mooier gemaakt.

Ik word niet meegesleurd in zijn dementie.  Ik voel me lichter, bevrijd van jarenlange,

dagelijkse, negatieve, energievretende, uitputtende sfeer.

Wat het zal worden en hoe, dat weet ik niet, dat zien we wel.

Het is vandaag te doen, niet gisteren, niet morgen.

En zijn vermeende kwijtschelding van zijn dagelijks begane zonden tegen iedereen …

Wel, mijn meisjes zullen er wel bij varen, genietend van gewone dingen,

hier in onze kleine aardse hemel.

01-12-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

http://www.youtube.com/watch?v=kT0lRqGKU4k&feature=fvwrel

Ze zag de blik in zijn ogen veranderen,

van lichtblauw lachend naar donkerblauw verdrietig.

Het raakte haar, al wist ze toen nog niet waarom.

Hij verbijtend, zij wachtend.

Het deed niet ter zake … zei hij.

Het deed wel ter zake … voelde zij… altijd.

En hij vertelde toch.

En het was goed dat zij er was, op dat moment.

Er kwam een vredige rust over haar heen.

In stilte voelde ze mee.

28-11-2012 om 21:17 geschreven door Fieke  

Nog even dit

voor ik de boeken sluit

en ook mijn ogen

Ondanks de koude wind en regen

Ondanks het blijvend, hangend,

onbehaaglijk gevoel

Ik zag de maan en ook de zon

Het was een fijne dag.

27-11-2012 om 22:18 geschreven door Fieke  

Bij elke tel

Bij elke slag

Bij elke letter

Gevormd tot woord

Vervliegt de zin

In het bestaan

26-11-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

Dromerig stil

starend naar onbestemde beelden

als zachte stroming onder water

drijvend tollend rollend

in vertraging

als in de ruimte

dan weer dichtbij

dan weer veraf

in sepia kleur

26-11-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

Mijmerende zachtheid

zwevend op warme zucht

aanwezig in onzichtbaarheid

een vleugje geur

in knusse rust

25-11-2012 om 22:17 geschreven door Fieke  

Tussen de wolken door

zie ik je,

nog niet in volle glorie,

verstoppertje, je spel

tot je weer zichtbaar bent

25-11-2012 om 01:00 geschreven door Fieke  

Je warmte Je armen

Je zachtheid Je vingers

Je geur Je huid

Je ademen Je slapen

M’n zien M’n ogen

M’n voelen M’n handen

M’n ruiken M’n neus

M’n horen M’n oren

Genieten, in het lichte donker

Jij-ik, aanwezig

in de nacht

Gevoel

25-11-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

Ze was blij hem terug te zien,

op ’t einde van de dag,

veilig en wel.

Wat kaarslicht,

een drankje en een knabbel,

wat praten over gebeurtenissen

en hoe dit aangepakt kon worden.

En zoals steeds gaf hij haar inzicht.

Ook in het tekenen, technische aspecten,

de basis om veel meer te kunnen.

Ze zag zijn creativiteit bij

’t maken van een Sintbrief,

gericht aan brave kinderen.

Het gaf haar zelf nieuwe ideeën,

om bij gelegenheid eens uit te testen.

De avond werd in rust weer afgesloten,

zij blies de kaarsen uit,

hij hield het bed reeds warm.

De nacht kon nu beginnen,

tot de nieuwe dag.

23-11-2012 om 23:07 geschreven door Fieke  

Ooit was het een thuis,

hún thuis, de kooi.

Twee zebravinken, gekregen,

van haar kunstminnende tante.

Hun thuis was niet echt groot, maar knus.

Er hing zelfs een nestje in,

van natuurlijk materiaal,

waarin ze sliepen, samen.

Zij was de oudste, hij de felst gekleurde.

Zij was de fijne rustige,

hij de viriele  lawaaierige.

Tot tweemaal toe, kregen ze jongen,

met kenmerken van beide.

Ze werden allen groot, verlieten dan hun thuis,

om ergens anders een nieuw leven te beginnen.

Zij, waren weer alleen, knus bij mekaar.

Zij werd negen. Hij twaalf, uitzonderlijk oud.

Het kooitje heeft ze nog, het volgt haar overal.

Een kooitje vol stille geheimen,

van hen, van haar, veilig verholen.

21-11-2012 om 00:00 geschreven door Fieke  

Van achter glas
zie ik je,
drievoudige weerspiegeling
in ander glazen vlak.
Gloedrood je vuurbol
zacht fluisterend
het wordt een mooie dag
omhelzing in je zonnevonk

20-11-2012 om 23:58 geschreven door Fieke