My life ... or not
We zijn de 13de week van 2024

Inhoud blog
  • Hoofdstuk 1: de realiteit

  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Zoeken in blog


    21-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoofdstuk 1: de realiteit
    Korte dagen, donkere dagen, koude dagen... Alles moet maar ondergaan worden in een tijd dat een beetje warmte wonderen zou kunnen doen. Ach, het idee van diegene die aan de basis lag van deze so-called 'warme' tijd terwijl het buiten vriest had enkel goede bedoelingen, daar ben ik zeker van. Het gedacht is vaak wat telt toch? Jammer genoeg niet bij deze jongeman. De eenzaamheid wordt sterker belicht dan ooit, de warmte is eigenlijk iets kil dat hier rondhuist. Nee, een tijd voor mij is deze alvast niet. Zelfs met verwoede pogingen, ja er staat een kerstboom met lichtjes en ik heb wel al eens een kerstsfeer getinte film meegepikt op tv, lukt het niet op een enigzins leuke manier deze tijd te beleven. Want steeds blijft er die eenzaamheid. Niemand om iets mee te delen. Ok ok, ik hoor je al denken, er is toch zijn zoon? Das waar, mijn enigste bestaansreden, mijn trots, mijn alles. Maar weet je hoe hard het is te horen dat hij een sneeuwman maakt met de nieuwe vriend van zijn mama? Das toch papa's taak? Niet? Besef je hoe moeilijk het is je tranen, je emoties, de pijn dan te bedwingen? Bijna onmogelijk. Maar je kan het hem niet kwalijk nemen natuurlijk, hij gaat voor zijn onschuldige plezier. Die fantastische jongen hoeft zich niks aan te trekken van al die emoties. hij moet kunnen genieten, plezier maken, spelen en liefst zoveel mogelijk. Beeld je in dat hij zoals zijn vader zou worden. Nee dat wens ik hem niet toe. Eigenlijk ben ik wel jaloers op hem. Geen zorgen, gewoon onbezonnen kunnen genieten. Weten dat er altijd mensen klaar staan voor hem, die hem door dik en dun zullen steunen en hem onvoorwaardelijk graag zullen zien.
    Maar deze man hier heeft die tijd al even achter zich. Ondertussen zijn er zoveel dingen bijgekomen. Zoveel ervaringen, verantwoordelijkheden, pijn en verdriet maar ook geluk. Vraag je je dan niet af of een mens wel gemaakt is om zoveel te moeten opnemen. Het lijkt zo'n berg als je er bij stil staat. Ja ik weet het, dat is het probleem. Als je bij alles gaat stilstaan dan lijkt het zeker onoverkomelijk. Das de schuld van de tijd, niet van mij. De tijd gaat vooruit als ze dat beter niet zou doen, en lijkt helemaal niet vooruit te gaan wanneer ze dat beter wel zou doen. Want het optimisme is er wel nog ergens hoor. De hoop dat het mettertijd beter zal gaan. Dat er iemand zal zijn die me vastneemt en zegt dat ze van me houdt, of gewoon niks zegt en me even niet meer loslaat. Dus zouden we nu die aardbol niet wat sneller kunnen laten draaien zodat ik dat gevoel wat sneller mag ervaren? Het is alvast mijn wens, als ik er al één mocht maken. Geen geld, geen rijkdom of enig ander materialisme, maar het simpelste. Het simpelste dat meteen ook het meest betekent. Draai dus eens aan die bol alsjeblief. Of zouden we dan toch draaierig worden?

    21-12-2009, 00:58 geschreven door Snowfox  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    05-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    'Het wordt tijd dat je jezelf herpakt, dat je iets gaat doen met je leven'. Als een scherp mes dat je hart doorklieft, zo hard kwam deze sms aan. Niet omdat de woorden zo hard zouden kunnen zijn, nee. Omdat ze de waarheid alle eer aandoen. Zeg nu zelf, hoe zou jij de leefomgeving van een doordeweekse gemiddelde jongeman, een dertiger, gaan omschrijven? Een job, een gezin met een fantastische vrouw, kindje(s), vrienden waar hij al es ene mee gaat pakken, een sociale kalender, een huis misschien? Goed ok, een klassiek voorbeeld, het kan ook moderner. Verzin zelf maar wat. Maar toch niet dit. Het leven waar hij nu in zit. Herpakken..

    Daarover gaat dit verhaal. Geleidelijk aan zal de evolutie neergepend worden. Met een beschrijving van het heden, aangevuld met het verleden en overgoten met een zicht op de toekomst. Situaties en emoties, emoties en situaties. Wat het wordt is vandaag niet bepaald. Maar dat het een noodzaak is lijkt me duidelijk.

    Fré...

    05-12-2009, 19:29 geschreven door Snowfox  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 21/12-27/12 2009
  • 30/11-06/12 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs