Aldus wijlen Lode Craeybeckx, Burgemeester van onze stad.
En zo ook de Europese Snorrenclub Antwerpen anno 2008.
Want zaterdag 12 april is onze D-Day voor de verovering van de Marollen. Met de medewerking van gans Vlaams Brussel gaan we de "Moestasj van de Marollen" huldigen : MARCEL van café "Chez Marcel" aan het Vossenplein.
En ze komen van overal, de Snorren van de E.S.A. Van 't Stad (uiteraard), van Izegem en Turnhout, uit Oost- en West-Vlaanderen. Gekruld, verzorgd en met een dosis Antwaarpse humor. Ook de nieuwe "Snor van 't Stad 2008" zal erbij zijn : bokskampioen JEAN-PIERRE COOPMAN! Plus een aspirant lid (nieuwe generatie) BERT én onze dames én sypathisanten... Zonder de broeders van de Snorrenclub SCHOTEN te vergeten.
We zijn milieuvriendelijk, houden niet van filerijden en vinden parkeren in de hoofdstad te duur : met de trein van Antwerpen -Centraal naar Brussel- Noord. En een kwartiertje later zijn we aan de "Place de Jeu de Boule". De klassieke cadeaux van de E.S.A. voor zulke gelegenheid op zak én Antwerpse chocolade handjes van onze beste chocolatier van 't Stad : Lieven BURIE.
Aangezien wij "den hors-d'oeuvre zen van de weik van 't Brussels" zal er ook een hartig woordje Antwaarps geklapt worden. En Turnhouts deur de RUDY én West-Vloms deur de GUY. Mé ongdertitels...
De veurzitter van den E.S.A., ikke dus, at gedocht om mei een bitche oan te passe on ongze vringde uit de Marolle. Oep cultureel vlak !
Mij voader zoaliger was ne fan van 't Ketche : RENAAT GRASSIN. In e grijs verlede leusterde wij altijd naar Radio Karekske in Aantwaarpe nor de moppe en de liekes van dien Bruseleir. En noa drei bolle Keuning kwam dor wer een nief idee veur et fiest in de Marolle: 'k gon e gedichtche van de KET voordroage... In 't Brussels, naturellement! En da goad als volgt.
Iest pingt neerzette, tits afdoen, buige en dan :
- den oanef van 't poëzeeke van Grassin :
Ze noomen allemo main ondsje e zinneke, voeil en degoetant Mo es da bisjke voeil langs boeite vuil mense zaain et on den binnekant Ge muigt maine basterik beschimpe dat 'm op stroet geboure wid mo vuile zuugezeide kristene misse zaain duibraaf onnenet
Schoen mor ni simpel. Buige en pingt trug oeppakke.
Wei zullen der ver zorrege da we ongs A+diplom woardig zein en ne goeien indruk achterloate bei ongze nief vringde uit de Marolle.
Allee, Snorre en aander : allemoal oep 't appel zoaterdag 12 april oem 12 uur in die schoen staase van 't Stad.
OPPERSNOR
Got, 'k was nog iet vergete. Webbe nog iets gemien mé Brussel : Aantwerpe é een weereldoave en Brussel ne port de mer... (allee joa...)
De foto : in 1988 genomen op 't stadhuis toen (nen échte KET) TOOTS "Snor van 't Jaar" werd met zijn vrouwtje, Burgemeester BOB COOLS (ex-Snor van 't Jaar) en mezelf zonder grijze haren.
DE S N O R IS TERUG IN / COOL / BACK / HIP / MODIEUS / ECHT MANNELIJK.
Zegt modeontwerper DIRK BIKKEMBERGS en in Milaan sierden snorren de catwalk.
COMEBACK VAN DE SNOR meldde De Frut en GPD schreef : "Haar in het mannengezicht staat symbool voor mannelijkheid, volwassenheid, sociale status of cultuur." Kunnen wij van de E.S.A. alleen maar beamen.
Ons Snorrenjaar 2008 kan dus helemaal niet meer stuk.
Is er de extra interesse voor ons gewas tussen neus en bovenlip in de media en hebben wij enkele zeer interessante happenings in verband met dit fenomeen : -met Mr MARCEL "DE MOESTASJE VAN DE MAROLLEN", ne sympathieke cafébaas (ik ken er wel andere...) aan 't Vossenplein in Brussel. -en JEAN-PIERRE COOPMAN, de legendarische bokser uit Izegem en onze man van 't Jaar. Of toch zeker die van 't Stad.
De Snor in opmars, de revival van de Moustache. Een nief regering, den Beerschot bij de vijf eerste, meer pensioen voor grijze snorren, Laurent (van de prins geen kwaad) laat een snor groeien, schepen Heylen heeft er al één, en elke serieuze Turk in 't Stad ook. De toekomst van den Belgiek kleurt roze. Rooskleurig dus.
En DE Antwerpse Snorrenpartij , die van ons dus, is ook blij. Zoveel aandacht hadden ze ook niet verwacht. Maar 't is mooi meegenomen.
Sommigen zullen het ook wel laag bij de grond, belachelijk en middeleeuws vinden. Zoals schrijvers met belachelijk lang haar en Gentse tongval.
In een grijs verleden was ik een fervente fan van Franse films, met als nummer één Jean Gabin als dé karakterspeler. d'Er waren ook Fernandel, Louis de Funes, Bourvil nog vele andere van die prachtige acteurs. Toen alles nog in zwart-wit op het witte doek geschenen werd en je moest aanschuiven aan de Rex, de Quellin of de Pathé. Minder comfortabel dan nu, maar och zo gezelliger.
Maar ja, da's le passé. Gedaan de reeks van " Don Camillo" en de achtervolgingen in de "tractions-avant" van Citroën in de gansterfilms met Gabin.
En nu, in 2008, word ik herinnerd aan het einde van dat tijdperk, toen Jean Gabin zijn enige liedje op het zwarte vinyl zette : "Maintenant je sais...".
Met een tekst, die naarmate je ouder wordt meer waarde krijgt. "Quand j'avais 15 ans..." en zo gaat dat verder, tot na z'n 60° jaar.
En hij eindigt met zijn stem vol timbre " Maintenant je sais qu'on sait jamais."
Een lied om over na te denken als men inderdaad die leeftijd voorbij is en terugblikt op "le passé".
Een sympathisant van de club bezorgde me dit stukje Franse levenswijsheid via "Dailymotion.com". Ben ik echt dankbaar voor. Het moeten niet altijd aangebrande toestanden zijn of platvloerse moppen à la Paul De Leeuw... die "vergast" de kijkers nog over "komkommerlullen" en zo.
Als Vlaming kan ik dat stukje Franse cultuur wel uitermate apprecieren.
Enkele afleveringen van de VRT bekeken over het leven in de Brusselse Marollen. Echt volkse wijk, rommelmarkt (brocante!), toffe bruine kroegen (héél bruin) én ... grote simpathieke SNORREN ! Om bij ons in 't Stad jaloers op te worden.
Bijgevolg : wat al lang sluimerde bij de E.S.A. kwam nu tevoorschijn , DE VEROVERING VAN BRUSSEL !!!
En waar kunnen we beter beginnen dan bij de échte KETTEN, die van de Marollen.
Een vriend van me stelde vorige week voor eens een pintje te pakken hartje Brussel. Hij heeft zijn ganse leven in de hoofdstad gewerkt en kent zowel de sjieke buurten als de gezellige straatjes aan de "Place du Jeu de Balle". Waar het elke dag rommelmarkt is en het bier van 's morgens vroeg uit de tapkranen stroomt.
Wil ik dus graag mee, op voorwaarde dat we in de eerste plaats de Marollen bezoeken. Wij dus met den trein, je weet maar nooit, na al die Krieken en Geuezen, van onze Kathedraal onder de Station naar die vuile Statie in Brussel.
Eerste cafeke, in nummer 20, was "CHEZ MARCEL". Had ik al eens gezien op die bewuste tv-uitzending. De Patron zou rond het middaguur toekomen. We voelden ons onmiddellijk op ons gemak. Een kroeg zoals ze in Antwerpen tot verdwijnen gedoemd zijn. Met een raar, plezant volkske.
Achter de toog, tussen al de prularia een Snor met de naam Marcel op. We zitten goed.
En de Patron (zoals in da lieke) kwam inderdaad op de middag mét zijn fameuze MOUSTACHE. Grijs en aristocratisch mooi gekruld. Een viering waard.
Hebben dan tussen nog enkele potten gepraat over de E.S.A. en het doel van ons bezoek. Marcel was direct enthousiast en we hadden het over gemeenschappelijke vrienden : Jean "Toots" Thielemans en Julien Vrebos. Hij haalde er nog een Snor bij die een klant van hem is en een collega van Bob Cools : Freddy Thielemans, Burgemeester van Brussel. Stel je even voor dat we een feestje organiseren met al die "ingrediënten"...
Er werd voorgesteld het evenement half april te organiseren. Marcel zorgt voor de drank en een hap (Brusselse kost) en wij ook voor den ambiance.
Er is nog wel wat werk aan de organisatie van deze happening, maar we houden je op de hoogte.
En heeft wijlen Burgemeester Lode Craeybeckx niet gezegd : "Antwerpen Laat Brussel Niet Los!".
In een rapport van "Het Nieuwsblad" over het verenigingsleven in Vlaanderen wordt uiteraard over de 2 Snorrenclubs geschreven. Wat mij opvalt is een sfeervolle foto van de E.S.A. ( DE club) genomen tijdens de viering van 750 jaar Meir in de hall van de GB aan de Groenplaats. Een dixieland orkest en een tiental net uitgedoste heren mét SNOR : een afvaardiging van de Europese Snorrenclub Antwerpen met op het voorplan Roland "Fred Astaire", de voordanser van de club.
Het onderschrift doet mij veel pezier en is tekenend voor onze vereniging :
" Leden van de "E.S.A" in actie : deftig en stijlvol, en vooral : ambiance verzekerd. "
Want als je het programma van dit jaar bekijkt, dan zie je wel dat wij inderdaad zorgen voor een deftige uitstraling, een stijlvol voorkomen en een steeds weerkerende gezellige ambiance. Dat is de E.S.A. ten volle uit. Wat deze krant dan ook mooi uitgedrukt heeft.
En nu we het toch over het programma hebben. Eind deze week liggen de laatste twee data vast en krijgt iedereen via deze blog full information over alle Snorrengedoe.
Wat we nu al mogen vertellen : nog voor de "Snor van 't Stad" komt er de viering van "De Moustache van de Marollen" !!! en staat er een grootse happening op stapel waar àlle Snorren gaan van verschieten : we zeggen en schrijven het gewoon nog niet. Is top secret!!!
Je hebt zo van die dagen, of weken, dat je bij jezelf zegt verrek, ging het er altijd maar zo aan toe. En de Valentijnweek ( Sint!Valentijn) was er zo één.
Ze was eigenlijk enige dagen vroeger begonnen, die Valentijnweek. In Beveren-Waas, over 't water, waar Bokslegende JEAN-PIERRE COOPMAN zijn o.k gaf voor de aanstelling tot " SNOR VAN 'T STAD " ! De E.S.A. wint het met k.o. van de tegenstrever. Daar is het "om halfzeven donker" en om "halfacht potdicht"... A bon entendeur.
Kwam het bericht dat BUGA en RITMO INTERIM de hoofdsponsors worden van onze club. Dus : mooi programma betekent ook goeie sponsoring.
Ook Brouwerij ROMAN steunt ons bij de werking van twee activiteiten : Deurne en Brussel.
De 13° februari : voorstelling van het boek van TANGUY ( "Antwerpen Mijn Engeltje") . waarin ook ondergetekende zijn liefde voor 't Stad heeft verkondigd. Eerste happening van die aard in de champagnebar van de Stadsfeestzaal.
Dan de dag van dé Liefde zelf een dansavond verzorgd door Radio Minerva in dezelfde zaal. Een praatje met Bob Cools, met Schepen Philippe Heylen én : 2 nieuwe leden voor de E.S.A. ! Remy en Bert. Weer een stukje verjonging en versterking van onze vereniging.
Intussen een mailtje vanuit Herentals waar Leo, een op rust gestelde kolonel, mét snor, onze gelederen komt versterken.
En dank zij Fred Janssen en Julien Vrebos komt er schot in onze werking om in de MAROLLEN op zoek te gaan naar "De Moustache van de Marollen". Er is een medewerking van TV BRUSSEL en de organisators van " De Weik van Brussel".
Het jaar is dus zeer positief begonnen, aan ons om te zorgen voor een degelijke afwerking van alle festiviteiten. Gezien het enthousiasme van alle Snordragers én de steunende leden zal dat zeker geen probleem scheppen.
Volgende maand is er de eerste Algemene Ledenvergadering in " Den Bengel". Na afspraak met patron Jo zenden we jullie een berichtje.
Onze "jongste" TANGUY schreef en stelde een boek samen over ANTWERPEN. Ambitieus als hij is is hij niet alleen tevreden over zijn jobs als Gids van de Stad, tekenaar van "Kareltje", werkzaam voor ATV, lesgeven in tekenen aan kinderen en dies meer. Hij moet zich ook absoluut wijden aan een boek over Antwerpen. En niet zomaar het zoveelste boek over dit onderwerp dat ons allemaal aan het hart ligt. Hij schrijft een degelijke inleiding en geeft dan de pen ( de pc ) aan tal van Sinjoren en andere Antwerpenaars. Zij moeten hun liefde voor DE STAD ( HUN Stad ) op papier zetten. En dat hebben ze gedaan. Van Bob Cools over Patrick Janssens, en Youssef el Moussaoui (stand-up comedian - ne hele goeie! ) over Johan Veeckman ( Hoofd Archeologie en Monumentenzorg Antwerpen) plus Paul Huvenne ( Algemeen Directeur KMSKA ), Merho...en Schepen Philip Heylen zo naar Diane Bosmans ( consulAnt ) en ... Willy Dupon ( voorzitter E.S.A. ) Dat wist ge wel.
Het boek is een aanrader. Verzorgd, qua fotomateriaal "dik in orde ", mét dvd over 't Stad. Echt iets om kado te geven aan vrienden en kennissen en mensen die zomaar eens naar Antwerpen komen. Hét relatiegeschenk.
Ik geef op onze blog mijn tekst over Antwerpen die gepubliceerd is in dit prachtige boek.
Ik ben geboren in deze altijd bruisende Stad. In de Vinkenstraat om precies te zijn, nét voor de Tweede Wereldoorlog, in 1938. Inderdaad, ik beken : ik ben geen rasechte Sinjoor. Mijn moeder was geboren als oorlogskind in het toen neutrale Nederland en mijn vader kwam van buiten Parijs. Ik bezit dus écht Europese roots, met een warm hart voor onze Stad. Want ik mag gerust zeggen dat ik een fanatiek bewoner/genieter ben ( alsof dat niet hetzelfde is ) van deze schitterende Metropool. Mijn eerste job, na mijn studies aan de Pestalozzistraat en het Atheneum van Berchem , was als waterklerk aan de haven. Het maritieme heeft me altijd geintereseerd en agent voor scheepvaartlijnen was toen een stukje plaatselijk verkennen van rest van de wereld. Een belevenis in die grote haven die toen eindigde aan de Zandvlietsluis. Eenentwintig jaar later zou ik die job vervangen door iets dat toch weer met het havengebeuren te maken had : een "eetkroeg" in de Brouwersvliet, niet ver van de Willemdok en de Rosse Buurt.
Maar laten wij het hebben over mijn liefde voor deze Stad, mijn Beste Vriendin.
Antwerpen heeft het hard te verduren gehad onder de bezetting van " den Duits " die met zijn V-bommen een deel van het hart vernietigde. Alsof dat niet genoeg was, begonnen sommige van onze bestuurders aan de gekende afbraakwoede en wilden alles "vernieuwen" en "moderniseren". Met als resultaat : wég hypodroom, wég tolhuis, dag Boduognat, dag Peter Benoit. Het stadsbeeld werd ontsierd door lelijke moderne, kale buildings. De Opera zucht nog steeds in de schaduw van het lelijkste torengebouw in Antwerpen: de "Antwerp Tower". Als 't kind maar een Engelse naam kreeg... Tot Burgemeester Bob Cools ingreep en redde wat er nog te redden viel. De sloophamers voor het Centraal Station stonden reeds klaar. En nu, in 2008, zijn we fier op de prachtige restauratie van onze "Kathedraal onder de Treinstations". De vervallen buurt rond het Vleeshuis werd afgebroken en in een schitterend nieuw kleedje gestoken. Ereburgemeesqter Bob Cools kreeg er de "Europanostaprijs" voor. De meest prestigieuse erkenning voor zo'n grote realisatie. De bewoners haalden weer adem, Antwerpen was gered van de totale destructie!
En ik wou aan deze Stad, nog steeds mijn Grote Liefde, een extra dimensie toevoegen op een folkloristische manier. Een Snorrenclub.
Café "De Snor" werd the place to be waar elke Antwerpenaar, én alle anderen zich thuisvoelden. Van de waterklerk en de rivierloods tot de kunstenaar en de burgemeester. De eetkroeg, geopend in 1977,werd op 5 oktober 1978 de thuishaven van de "ANTWERPSE SNORRENCLUB" ! De vereniging telde vooral leden uit de maritieme sector : waterklerken ( of course ) loodsen, bevrachters, expediteurs. Maar ook kunstenaars én de Antwerpse bard Djon Lundstrom. Frisse ideeën werden ceratief uitgewerkt. Er kwam een plaatselijke kiezing van de " Snor van het Jaar ", verbroederingen met buitenlandse Snorrenclubs, tv-optredens, de bouw van een Snorrenreus. Beroemde Snordragers vervoegden de club : stadsbeiaardier Jo Haazen, Nederlandse tv-animator Ted de Braak, Leo Martin, Burgemeester Bob Cools, Toots Thielemans en vele anderen.
Bestuursproblemen kwamen, ambras en de klassieke afscheuring : in 2002 werd de EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN geboren. Een nieuwe Snorrenvereniging die onder het motto " ALTIJD IN BEWEGING " op no-time nummer één in Vlaanderen werd. Alle V.I.P.-Snorren volgden de nieuwe strekking van de Antwerpse Snorrenbeweging. Nieuwe leuke initiatieven zagen het licht : de " Snor van 't Stad " ( what's in a name? ), de " Snorren van de Wijk " in samenwerking met Gazet van Antwerpen, de Vlaamse Bellenmannen werden " Snor van ... " hun gemeente, de bron van de Schelde in Gouy werd bezocht in verband met de verbondenheid van de club met onze levensader de Schelde, het A+Diploma voor het verkondigen van het Antwerps gevoel werd uitgereikt door schepen Ludo Van Campenhout. De E.S.A. draait " graaf goe ".
Zo heb ik, samen met mijn enthousiaste Snorrenvrienden, ook mijn steentje bijgedragen om 't Stad een meerwaarde te geven op folkloristisch gebied. Nu het startschot is gegeven voor de verjonging van de club, met als benjamin de jongste gids van 't Stad Tanguy, ziet de toekomst er rooskleurig uit. Alle E.S.A.-leden en de talrijke sympathisanten zijn er fier op en blijven uiteraard " ALTIJD IN BEWEGING " !
Omdat ik, en alle volgelingen van de EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN Antwerpen een zeer warm hart toedragen.
Wij zijn ZOT VAN 'T STAD !
Willy
Dat was het : mijn bijdrage tot deze uitgave over de mooiste en gezelligste Stad van 't Land : Antwaarpe !
De Europese Snorrenclub Antwerpen heeft weer eens gescoord : JEAN-PIERRE COOPMAN legt zijn bokshandschoenen op zijn nachtkastje en komt op 7 juni samen met gans Antwerpen zijn aanstelling vieren tot "SNOR VAN 'T STAD".
Onze sympathieke bokser die het 30 jaar geleden in de ring tegenover MOHAMMED ALI 5 rounds heeft volgehouden vervoegt onze reeks van fameuze SNORREN. Een beroemd sportman in een beroemde club. Doegetmor !
De E.S.A. is dus dit jaar aan de beurt en volgt daarbij de beslissing op van het Schepencollege dat de vereniging de toelating geeft tweejaarlijks zulke manifestatie te organiseren.
Maar niet alleen 't Stad is belangrijk voor ons, wij gaan dit jaar ook BRUSSEL veroveren ! Heeft wijlen Burgemeester Lode Craeybeckx niet gezegd : "Antwerpen laat Brussel niet los!". Dus gaan wij, in samenwerking met TV Brussel en Julien Vrebos, de "Moustache van de Marollen" kiezen. We gon der een mot oep geven !!! Want er wacht ons nog : Deurne, Oud-Turnhout, Oostende, Veurne en Stuttgart. 2008 wordt een schitterend jaar.
Eind deze maand komen alle data op onze blog.
Dus elke week even uitkijken naar de schrijfselen van ondergetekende.
En voor wie het moest vergeten zijn. Ons nieuw bankrekeningnummer is KBC 733-0454391-73.
De Nieuwjaarsreceptie van de E.S.A. is achter de rug. Een gezellige bedoening in "Den Bengel" met Snorren en veel Schoon Volk. Ereburgemeester BOB COOLS had het in zijn speech over de 70-jarige stichter van "Het Snorrengedoe" WILLY DUPON. En zijn leven vanaf waterklerk naar horecaman, Snorrenstichter en nu actieve gepensioneerde. 4 volle pagina's... Hij vermeldde tevens LILIANE die rust gebracht had in het vroegere turbulente leven van de voorzitter. FRED JANSSEN, ex-tv-maker, kreeg zijn kleurencopy van DJON LUNDSTROM's "Schippersstraat" voor zijn reportage over de stichting van "SNORAVIA" die al ettelijke malen op de VRT is uitgezonden. Bestuurslid en bezige bij EDDY en zijn vrouw ANNIE werden in de bloemetjes gezet voor hun 46° huwelijksverjaardag, net diezelfde dag. Zij voor zo'n lange periode samen met zulke grote Snor, hij voor moed en zelfopoffering. Proficiat! LUC hernieuwde zijn lidmaatschap en was in gezelschap van ROSINE en de begeleidehond. FRED JANSSEN maakte een afspraak met onze "jongste", TANGUY, voor het organiseren van een SNORRENWANDELING door 't Stad. En BOB COOLS praatte met GERRIT SERNEELS over het Bevrijdingsfeest van Merksem, voorzien voor 2009. De beide Bellenmannen waren afwezig wegens te drukke dagen in Temse en Izegem. En Schepen LUDO VAN CAMPENHOUT zat te paard in de Polders voor het Gansrijden. Tegen de wil in van GAIA... Er was een afvaardiging van onze Snorrenbroeders uit Schoten, die met ons mee op zoek gaan naar "DE MOUSTACHE VAN DE MAROLLEN". Eerstvolgende, rustige activiteit is een dansavond, in Snorrenkledij, in de Stadsfeestzaal ter gelegenheid van Sint- Valentijn op donderdag 14 februari vanaf 18 uur. Op 10 mei wordt Snorrenlid PATRICK ANTHONIS aangesteld als de "SNOR VAN HELDENSTAD" in Deurne. U wordt nog extra uitgenodigd. Volgende maandag heeft het bestuur een afspraak met onze "SNOR VAN 'T STAD". Een keuze die ophef zal maken in Snorrend Antwerpen en de rest van 't Stad. Een man die geschiedenis heeft geschreven in België en de rest van de wereld!! De aanstelling van deze Snor is gepland voor zaterdag 7 juni met vertrek aan ons lokaal "Den Bengel". Er komt een groot geilustreerd artikel over deze nieuwe "aanwinst". Eind deze maand komt het ganse volledige programma van de E.S.A. in deze blog.
Op je 65° ga je officieel met pensioen en is het gratis rijden met het openbaar vervoer. Je bent deel van het legioen "bejaarden", die voorrang krijgen en met zachtheid moeten behandeld worden. Mij gedacht...
Je bent deel van een beschermde mensensoort.
Maar de 70... Da's de springplank naar de 80. Jawel. En maar springen. Maar niet meer zo hoog als vroeger. Hoeveel halen het? Heb al veel van mijn vrienden en bestuursleden van de E.S.A. begraven voor ze die gezegende leeftijd behaald hadden. Sommigen véél vroeger. Michelleke. Swa den bakker. Rik. Herwig.
Dan wordt het tijd even terug te blikken op vroeger. Le passé. The past. Het Verleden. Even bekijken wat we allemaal zoal meegemaakt hebt. Des guten zuviel. Het einde van de Tweede Wereldoorlog, de V2's op Antwerpen, het Atheneum van Berchem, de job als waterklerk en daarna de horeca. Eetkroeg "De Snor". De familiale problemen. De "Snorrenbeweging".
De kleine kwaaltjes komen, maar wat belangrijker is: je blijft geestelijk bezig. De inzet voor een stukje folklore in 't Stad, het behalen van het A-plus diploma, interesse in kunst, politiek en gewoonweg dé mens. Bekijk alleen het positieve, hou je bezig met toffe zaken, schep zelf toffe dingen of werk mee aan interessante initiatieven. Doe het blijvend Bourgondisch. Hou nog van de geneugden des levens. Kijk niet nààst mooie vrouwen. A thing of beauty is a joy forever, zei Lord Byron. En hij kon het weten.
Er is nu in de eerste plaats "mijn" Snorrenclub. De Europese Snorrenclub Antwerpen. Dé vereniging van 't Stad. Met een goed team, een goed bestuur, toffe sympathisanten. Tot spijt van wie 't benijdt...
Geboren 25 januari 1938. Waterman. Schreef een "kenner" : bezit artistieke neigingen. Subtiel temperament dat een conservatieve basis heeft. Zou kunnen. Of zoals, nog eens, Byron neerpende : "Man's love is to man's life a thing apart. It's woman's whole existence." Si.
Het leven gaat verder. En met Jean Gabin zou ik zeggen: " Maintenant je sais qu'on sait jamais...".
TERUG VAN WEGGEWEEST. HET ECHT ANTWAARPS NIEUWSIN DE FRUT.
1. Nog maar een week terug van het verre Yucatan, of we worden al geconfronteerd met nieuws uit de Rosse Buurt en een gesprek met Bob Cools en Léona Detiège.
Dé Paul, altijd met hoed of bontmuts op het hoofd, de hulp van de hoertjes van de Schipperstraat en omgeving is niet meer.
Ik leerde hem kennen in 1977, bij de opening van eetkroeg "DE SNOR" aan de Brouwersvliet.
Paul liep toen al van de vitrines aan de Schipperstraat naar de gazettenwinkel voor de aankoop van lectuur, weekbladen, papieren rollen én condooms... De gezellige tijd toen er nog een frituur mocht staan op het Falconplein, de "Gentille", de "Maritime" (of was het "Maritiem") en uiteraard de schipperscafé's én natuurlijk "De Snor" op volle toeren draaiden. Toen Djon Lundstrom nog rondkuierde in de straat waar zijn ouders een "boardinghouse" voor vreemde zeelui hadden.
Die Paul is dus uit de hoerenwereld verdwenen. Een stukje folklore is weg. En dé kroegen van toen zijn ook al jaren dicht. Het Schipperskwartier is al lang niet meer wat het was : een gezellige buurt waar je iedereen kon ontmoeten, waar elke week wel iets raars gebeurde. Waar men om drie 's nachts nog naar de oudste Chinees van 't Stad kon gaan voor een loempia of iets meer. De "Wah Kel". Ooit met mijn eerste Snorrenclub het 60-jarig bestaan gevierd van dit volkse restaurant.
't Wordt nooit meer zoals vroeger. Vaarwel Paul.
2. BOB COOLS en LEONA DETIEGE : twee anciens van 't Stadhuis geven hun ongezouten mening over de fusie én veel meer. "Voor Janssens bestaat het verleden niet": voorpagina bijlage Gazet van Antwerpen. Bob en Leona : een schoon koppel op 't Schoon Verdiep... Deed me plezier dat hoofdredacteur Lex Moolenaar Bob " De Snor " noemt ! Een zeer interessant gesprek over de overschakeling van de Stad naar wat Antwerpen nu is, over Bob's tweede ambt, de opkomst van het VB, Léona die overnam en Bob die voorzitter werd van het OCMW. De migrantenproblemen, de Culturele Hoofdstad in 1993, de kritiek op zijn opvolgers. Hij is nog steeds een gedreven man , "onze" Bob Cools, "Beschermheer der Antwerpse Snorren". Die van de E.S.A. natuurlijk!
Een weekje terug thuis en ge ziet dat wij in een Stad ( DE Stad ) wonen waar nog wat te beleven valt. Blij dat we terug zijn...
