Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
04-11-2008
Marokkaanse meisjes met snorren ?
Het weghalen van ongewenste snorharen bij Marokkaanse meisjes en vrouwen is volgens Shaykh Muhammad al-Saalih ibn Uthaymeen toegestaan. Als motivatie zegt hij dat deze haartjes niet op het gezicht van een vrouw thuis horen en daarom het geen probleem is deze weg te halen. Wat betreft het blonderen van snorharen heeft hij geen advies over gegeven.
Hier onder een aantal uitspraken van Shaykh Muhammad al-Saalih ibn Uthaymeen.
Het verwijderen van gezichtshaar. Met betrekking tot haar dat abnormaal is, omdat het in plaatsen groeit waar het haar niet gewoonlijk groeit, zoals een vrouw die snor of haar het groeien op haar wangen heeft, zijn er niets verkeerd met het verwijderen van dit, omdat het abnormaal is en aan de vrouw bedervt. Het permanente Comité werd over vrouwen gevraagd die gezichtshaar verwijderen, en zij antwoordden als volgt : Het is O.K. voor een vrouw om haar op de hogere lip, de dijen, de kalveren en de wapens te verwijderen. Dit is niet het zelfde als plukkend (wenkbrauwen), dat verboden is. `Abd al- `Azeez ibn Baaz, `Abd al-Razzaaq `Afeefi, `abd-Allaah ibn Ghadyaan, `abd-Allaah ibn Qa'ood. Fataawa al-Lajnah al-Daa'imah, 5/194, 195 Het permanente Comité werd ook gevraagd : Wat de uitspraak op een vrouw die haar verwijdert uit haar lichaam is ; als het toelaatbaar is, dan wie mag dat voor haar doen ? Zij antwoordden : Het is toelaatbaar voor haar (te verwijderen) alles behalve haar wenkbrauwen en haar op haar hoofd ; het is niet toelaatbaar voor haar om die te verwijderen, of om het even wat te verwijderen uit de wenkbrauwen hetzij op het scheren of een andere manier. Zij, haar echtgenoot of één van haar mahrams kunnen dat doen voor haar, met betrekking tot de delen van het lichaam dat zij om worden toegelaten te zien ; of een andere vrouw kan dat, met betrekking tot de delen van het lichaam doen dat zij wordt toegelaten om te zien. `Abd al- `Azeez ibn Baaz, `Abd al-Razzaaq `Afeefi, `abd-Allaah ibn Ghadyaan, `abd-Allaah ibn Qa'ood Fataawa al-Lajnah al-Daa'imah, 5/194 Het haar van de privé delen en de dijen kan niet door of een andere vrouw of een mahram worden gezien. Het is verboden voor een vrouw om haar wenkbrauwen te verwijderen of een deel van hen op om het even welke manier, of het door te scheren is, snijdend, gebruikend een ontharende substantie, omdat dit het plukken vormt waarvoor de Helderziende (de vrede en de zegen van Allaah zijn op hem) de persoon vervloekte die het doet, d.w.z., de vrouwen die alles of een gedeelte dat van haar wenkbrauwen plukt beweert, dat het voor verfraaiing is, of de vrouw die dat voor haar doet.
But why did he choose that particular look? As you may know, he grew the beard in response to a letter written by 11-year-old Grace Bedell who thought that it would help him win votes.
Lincoln had a wide range of beards to choose from. I've taken small illustrations from a turn-of-the-century barber's manual and imagined what Abe would have looked like if he had gone with a different style of facial hair.
Mouse over the kinds of beards to see how it would have looked on Abe's face.
Hollywoodian
Mutton Chops
Chin Puff
Anchor
Franz-Joseph
Balbo
Chin Curtain
a la Souvarov
Hulihee
Petit Goatee
French Fork
Why did he choose a beard without a mustache? I haven't researched my answer. It's just my guess. But having drawn mustaches on Lincoln's face (I love my job!), I think he shaved it off because it made his lopsided face more obvious. I read recently that a doctor thinks Lincoln might have had a condition which caused one side of his face to be smaller than the other. A mustache -- being like a straight line across the upper lip -- makes this crookedness more visible. (The best example above is the "anchor" mustache.)
That's just my opinion. What do you think? Isn't it interesting how each beard seems to give Lincoln a different personality? Which one would you most feel comfortable voting for?
Als je net na het lezen van 'De Dulle Griet' het Suske-en-Wiske-album 'De Snorrende Snor' herleest, opent dat mogelijkheden voor vergelijking. Allebei zijn het immers albums met een anti-oorlog-boodschap. Maar daar waar in het avontuur met 'De Dulle Griet' het verhaal zélf de boodschap was, bestaat dit album vooral uit een lange opvolging van grollen rondom geheimzinnige robots en de hebbelijkheden van Sidonia's vader, opa Snor.
Waarom Vandersteen het personage van Opa Snor heeft bedacht, is een vraag die niet gemakkelijk is te beantwoorden. 'De Snor' draagt nauwelijks bij tot de plot van het verhaal en hij wordt voornamelijk gebruikt om de leegte op te vullen die is ontstaan omdat Lambik en Jerom voor een groot gedeelte van het verhaal niet meedoen. Het weinig inspirerende personage keerde dan ook niet terug in latere verhalen. De eigenlijke plot omvat de dreiging van buitenaardse robots die op de allerlaatste pagina (here be spoilers) het werk blijken te zijn van de goede oude professor Barabas. Net als in 'De Dulle Griet' wil de prof een daad stellen tegen "koude oorlog en hete strijd", maar aangezien die clou pas helemaal aan het eind komt en in de rest van het album het thema niet of nauwelijks behandeld wordt, slaat het hier een beetje dood. De opbouw van het album is daarentegen weer duivels slim opgezet, met leuke gags en verzorgde tekeningen.
Dit is een verfijnde versie van de haartransplantatie. Bij deze transplantaties kan men slechts een of twee haren tegelijk inplanten. Men maakt zeer tangentiële incisies. Het haar wordt op een lengte van een centimeter gesneden, om de oriëntatie in de insnijding uiterst nauwkeurig te kunnen afstellen. Het verkregen esthetische resultaat is onmiddellijk zichtbaar. De techniek levert uitstekende resultaten op.
Men gebruikt hoofdhaar, omdat dit het meeste op het oorspronkelijke baardhaar lijkt. Het is moeilijk om lichaamshaar te vinden dat even dik is als het haar van baard en snor. Baar- en snorharen hebben een belangrijke eigenaardigheid : ze groeien altijd geïsoleerd. De follikel bevat slechts één haar. Anderzijds groeit het hoofdhaar in meer dan 95 % van de gevallen in groepjes van 2 of 3 haren. Meestal verwijdert men een strook hoofdhuid aan de achterzijde van het hoofd (FUT). Onder de microscoop isoleert men de afzonderlijke haren, met andere woorden, men verdeelt de follikels in twee of drie. Daarna worden de haren ingeplant in uiterst fijne incisies van 0,7 tot 0,8 mm.
De littekens
Men moet een onderscheid maken tussen de littekens van de receptorzone en die van de donorzone.
Wanneer het werk goed wordt uitgevoerd, met zeer zuivere en fijne incisies en een nauwkeurige inplanting van grafts waarvan men de huid rond de haaras heeft verwijderd, zijn er geen littekens zichtbaar. De grafts zijn dan niet van het oorspronkelijke haar te onderscheiden.
In de donorzone zal een lineair litteken overblijven, een millimeter breed en volledig onzichtbaar, aangezien het verborgen wordt door het haar. Het litteken zal alleen zichtbaar zijn wanneer de donorzone volledig kaalgeschoren wordt.
In theorie zou men voor dit type van transplantatie FUE kunnen gebruiken. Dit zou echter als enige voordeel hebben dat men een litteken in de donorzone vermijdt. Anderzijds zouden er ook nadelen zijn: men moet de donorzone scheren om de follikels te kunnen wegnemen, zodat de transplantatie wekenlang zichtbaar blijft. Hoe dan ook moet men de verwijderde follikels onder de microscoop snijden om de afzonderlijke haren te isoleren. Het aantal verwijderde haren zou beperkt blijven tot 1.000 per dag, terwijl men met de klassieke techniek (FUT) gemakkelijk 2.000 tot 2.500 grafts per dag kan aanbrengen.
De baard, zoals we hem allemaal kennen, refereert naar de gelaatsbeharing bij de man, beharing van de wangen, de kin en de hals. Terwijl snorren zich dan weer beperken tot haargroei boven en naast de bovenlip.
In het verleden hebben bevolkingsgroepen met baarden dit statussymbool steeds met eerbied behandelt. Het was dan ook hét teken van mannelijke volwassenheid. Jongeren en eunuchs waren baardloos en vrouwen met baarden waren dan weer heksen. Zelfs de eerste mens Adam werd afgebeeld met een baard, ook de vele goden en profeten kregen een baard aangemeten, alsmede koningen, nobelen en dignitarissen.
Baarden vindt men terug in alle mogelijke vormen en lengtes, sommige die de reikwijdte van de armen overtreffen of gewoon tot aan de grond reiken. Vooral de mannen uit moslimlanden hechten veel belang aan hun baard.
De Egyptische stijl voor hooggeplaatsten.
De vroegste optekeningen van gecultiveerde baardgroei onder de hogere rangen van de Egyptische bevolking dateerd van 3000 VC. Het was toen de mode om de lange kinbaard te vlechten, in te vetten en met henna er een rood-bruine kleur aan te geven. Soms werd er per gelegenheid gouddraad in verweven.
Later werd deze vervangen door een valse baard uit edelmetaal en als teken van soevereiniteit door koningen, koninginnen en farao's gedragen. Deze, meestal gouden, 'postiche' werd op zijn plaats gehouden door een lint dat om het hoofd werd vastgesnoerd, een gebruik dat in de mode was van 3000 VC tot 1580 VC.
De baardstijl in het Mesopotamische rijk.
De Mesopotamische beschavingen ( Chaldea, Babylon, Assyrie en Perzie) hechtten ook heel veel belang aan de verzorging en de opmaak van de baarden : ze werden eveneens gekleurd en ingeolied en de krullen en golven erin werden aangemaakt door warme krulijzers en dito spelden.
De Assyriers bvb gaven de voorkeur aan zwartgeverfde haartooi, wenkbrauwen en baarden terwijl de Perzen dan weer henna gebruikten om hun baard die specifieke oranje-rode kleur te geven... een stijl die in gebruik kwam vanaf 1900 VC.
Soms werd er voor feestelijke aangelegenheden goudpoeder op baard aangebracht of werd deze ook doorweven met gouden draden en linten. In het vroegere India en Turkije was het ook een must om je baard lang te laten groeien : een teken van waardigheid en wijsdom. Iemand die de baard werd afgeschoren, viel in schande. Het overkwam veelal de slaven ten teken van hun onderdanigheid.
Joodse patriarchale baardstijl.
De patriarchen van joodse volkerengroepen lieten hun baard volop groeien maar brachten aan de slapen een krullende lok aan : deze 'peyot' wordt trouwens nog steeds gedragen door ultra orthodoxe jodengemeenschappen.
De Griekse baard.
Baarden domineerden het straatbeeld bij de Griekse bevolking tot in 323 VC Alexander de Grote zijn soldaten opdroeg hun haren kort te knippen en hun baarden af te scheren, uit vrees dat de vijand er een te goede grip zou aan hebben om hen te doden of te onthoofden.
Griekse baarden werden voornamelijk in de krul gelegd, zodat hij een geheel van neerhangende lokken vertoonde.
De Etrusken in het noorden van Italie (omstreeks 1000 VC) verkozen dan weer de Aziatische stijl van lange baarden, een trend die overgewaaid was naar het Romeinse Rijk.
De Romeinse baard.
De Romeinen vonden die baardstijl van de Grieken een ietje te vrouwelijk, en verkozen de mooi getrimde effen baardstijl.
Het gebruik van het scheermes werd aangemoedigt door ene Lucius Tarquinius Priscus (een Romein die leefde van 616-578 VC), als aanmoediging tot een meer hygienische hervorming.
Dat scheerinitiatief viel nog niet in de goede aarde, maar dat veranderde algauw toen in 454 VC een groepje Grieks-Siciliaanse barbiers de oversteek naar het Italiaanse vasteland deden. In de hoofdstraten van iedere stad sprongen de barbiershops als paddestoelen uit de grond. Ze werden in den beginne alleen bezocht door diegenen die zich nog geen particuliere 'scheerslaaf' konden permiteren.
Het duurde dan niet lang meer of de Grieken en de Romeinen hadden de smaak van het scheren te pakken en de term 'barbaar' (verwijzend naar diegenen die nog een baard droegen) werd voor een lange tijdsperiode toegekend aan de bevolkingsgroepen die aan de rand van de sociale bloeiende en zichzelf respecterende gemeenschap leefden.
Volgens de schriftgeleerde Pliny, was Scipio Africanus diegenen die zich dagelijks scheerde. De filosofen daarentegen zwoeren bij de baard.
De Byzantijnse baard.
De Byzantijnse beschaving hield hun bevolkiing voor om haren, baarden en snorren kortgeknipt te houden, een combinatie van Oosterse en Romeinse traditie, een stijl die later zijn stempel zal drukken op de haartooien en baarden van de westerse middeleeuwen en de renaissance in Europa. Van de 7de tot de 16de eeuw waren de baarden in Byzantium gekruld met veelal een split in het midden van de kin, rechtaf gesneden en in een punt uitmondend. het waren meestal terug lange baarden.
Aan het einde van de 12de eeuw verdwenen de Griekse, Romeinse en Oosterse invloeden en steden zoals Florencia en Venetie voerde een nieuwe modetrend in die we aan de meeste adelijke hoven in Europa terugvinden.
Europese baarddracht
Tot aan de vooravond van het Christendom in de 7de eeuw droegen alle Anglo-Saxische mannen een baard : enkel de priesters en kloosterlingen moesten bij wet geschoren zijn.
In Engeland was het trendy onder de jonge adel om een gestyleerde snor te dragen tot Willem I (de Veroveraar - 1066-1087) een wet invoerde dat alle snorren eraf moesten, naar het voorbeeld van de Normandische edelen.
De Kruisvaarders waren dan weer voorstanders van het laten groeien van de baard en meer dan vier eeuwen lang was er de grootste onduidelijkheid over het nu juist moest : lange en korte baard, al dan niet een snor... alles kon, alles mocht.
De Renaissance in Europa veranderde dat beeld : baarden en snorren in diverse lengten konden nog, maar moesten meer verzorgd zijn. Rond 1500 was de klus geklaard en vielen vele baarden onder het mes. Maar in 1535 introduceerde Henry VIII (1509-1547) opnieuw de baard in Engeland, maar hij moest dan wel kortgeschoren gehouden worden.
De 'Van Dyck'-stijl
De Vlaamse schilder Antoon Van Dyck The (1599-1641) schilderde zoveel aristocraten met gestyleerde snor en puntige baard, dat het dragen van een dergelijke baard een eigen categorie ging vormen : de Van Dyck-baard. Ze werden opgemaakt met pommade en ingesmeerd met was, toen reeds daarbij gebruik makende van een kleine borstel en een kammetje.
In die periode vond men ook tal van gadgets uit om de snor en de baard proper te houden tijden het eten en in de juiste plooi te houden tijdens het slapen.
Over je jaren heen zijn er dan tal van stijlen voor baarden en snorren beginnen ontstaan.
In 1637 triomfeerde Louis XIII over de Spaanse invloed wat betreft snor en baard en amuseerde zichzelf met zijn ondergeschikten op het paleis zelf een scheerbeurt te geven, enkele een sikje 'a la royal' op de kin en een fijne lange snor, 'la mouche', op de bovenlip overlatend. Het musketier-type was geboren. De stijl werd overgenomen vooral door de Franse en Nederlandse ruitersoldaten.
Later in de 19de eeuw, kwam de "imperial", een gepunte brede sik, genaamd naar Napoleon III .
Eveneens in de 19de eeuw, maar dan aan het andere front, waren dan weer de lange bakkenbaarden in de mode, een stijl die de naam 'Franz Jozef' zou krijgen, naar de toenmalige Keizer van Oostenrijk.
Gedurende de jaren 1840 tot 1870, pal in de Victoriaanse periode, zette Londen de modetrend voor gans de wereld op de kaart : de 'side-whiskers'. Lange, luxueuse bakkebaarden zonder snor, die ook wel 'mutton shops' of 'Piccadily weepers' werden genoemd.
Deze informatie, incluis de tekeningen, komen uit de Encyclopedia Britannica van uitgeverij William Benton. Chicago 1968
Al eens gehoord van 'De Snor Is Kut Club' ? Ik geloofde mijn eigen ogen niet. Een uitvinding van deze idioot hieronder. En dat heeft dan nog een rascistische site op internet !
Roken en cola drinken. Niet goed bezig, Franky-boy.
Even niet gaan kijken op... http://ikhaateensnor.hyves.net/
Het kan nogal eens gebeuren dat voor één en dezelfde categorie snor en/of baard per regio een andere benaming wordt gegeven. Wedstrijdregels voor Wereldkampioenschappen en Europese competitie staan dan al wel vast, maar zijn door vele landen nog steeds het onderwerp van verwarring... Zie bijvoorbeeld onderstaande afbeeldingen die in het Engels, het Spaans en het Duits nogal wat verschillen vertonen in betiteling.
Español: 1.-Barba de varios días 2.-Bigote 3.-Barba de chivo o de mandarín 4.- Barba española 5.-Patillas largas 6.-Patillas unidas por el bigote 7.-Estilo Van Dyke 8.-Barba completa
De snor verdwijnt in hoog tempo uit het straatbeeld. Gelukkig is de inzet van deze partikuliere gezichtsbeharing nog niet uit de mode in de wereld van de popmuziek. Speel mee met de Popquiz Popsnorren. Aan jullie om de artiest te raden...
Hallo, mijn naam is Andy Tilleman en ik kom uit Antwerpen..
Het hoe en waarom van DE LONELY MOUSTACHE...
Als trouw lid van de Antwerpse Snorrenclub, die werd opgericht door Willy Dupon in 1978, was ik actief lid van ???? . In deze club was ik steeds paraat wanneer er activiteiten op het getouw werden gezet. Immers, ik was een trouw aanhanger van onze voorzitter, en steeds bereid de handen uit de mouwen te steken !
Toen deze club, om persoonlijke redenen van de voorzitter, het clublokaal "De Snor" op de Brouwersvliet moest verlaten en zich verplaatste naar de A. Brouwerstraat in het café "De Konincklijke Snor" (naam door Willy gekozen vanwege eigendom van Brouwerij "De Koninck" en de duidelijke link naar "De Snor"), volgde ik hem dan ook naar deze nieuwe locatie.
Ook hier maakte ik me opnieuw verdienstelijk bij het ondersteunen van de clubactiviteiten. Na een periode van strubbelingen in het bestuur besloot Willy Dupon om zijn troetelkind niet verder te ondersteunen en vertrok uit de club. Hij richtte een nieuwe snorrenclub op: de "Europese Snorrenclub Antwerpen". Weer volgde ik mijn oud-voorzitter naar deze nieuwe club, maar bleef toch steeds sympathiseren voor de originele Snorrenclub.
Toen na verloop van tijd ik om deze reden niet meer echt welkom was als lid van beide clubs besloot ik om dan maar alleen verder te gaan, om alzo toch een vorm van sympathie voor beide clubs te kunnen betonen. Wat ontstaan was uit vriendschap in clubverband, met als doel de "Snorren" te promoten, mocht volgens mij niet verstoord worden door persoonlijke twist. Indien niet in groep, dan maar alleen !!
De idee om " De Lonely Moustache" aan te zwengelen was geboren.... Daar de geest van deze beide clubs, namelijk "LOL TRAPPEN", mij niet vreemd was, moest dit rare idee wel een kans hebben.
Raar maar waar.... ik was terug welkom op de activiteiten van beide clubs. Ik vond zowaar enkele sponsors die mijn rare hersenkronkel volgden... "De Lonely Moustache" was een feit !
Binnen de kortst mogelijke tijd slaagde ik er in om een schare "Steunende" sympathisanten te vinden die dit unicum wel zagen zitten. Inderdaad, " steunende " omdat, de naam zegt het zelf, "De Lonely Moustache" geen actieve leden kan hebben !
In de hoop jullie allen een bijkomende mogelijkheid te kunnen bieden om samen met vrienden en kennissen enkele aangename uurtjes door te brengen, wil ik me dan ook verder inzetten om dit te helpen realiseren !!!
Ach, die Hollanders... ge moogt ze ook geen duimbreed de kans geven om met iemand een grap uit te halen en deze keer kwam er iemand op het lumineuze idee om zomaar eventjes te pas en te onpas op alles en iedereen een snor te plakken ! Een greep uit het aanbod...
Deze club behoort ook nog tot de CLUB VAN 100 : dat zijn clubs, bedrijven of personen die jaarlijks minimaal 50 euro doneren aan Stichting Kids United.
Deze beleefde een succesvol weekend. Zaterdagmiddag speelden de Kids tegen een E-team van SC Loppersum op het Promotextoernooi van Gronitas. In een leuke wedstrijd werd Loppersum verslagen met 6 - 5. Vooraf aan de wedstrijd werden wij verrast door een aantal mannen met een prachtige snor. Hoe kan het ook anders ... DE NOORD NEDERLANDSE SNORRENCLUB. Zij werden lid van de club van 100 en schonken de Kids twee trainingspakken en vijf ballen!
Fantastisch gebaar natuurlijk! Na afloop kregen de kids een medaille, drinken en snoep.
De 'toothbrush moustache', zoals hij ook wel genoemd wordt, is een borstelige snor, recht-afgeschoren aan de zijkanten met een lengte van 3 tot 5 cm op de bovenlip. Onder een scene uit 'The Kid', een film uit 1921 met Charles Chaplin.
Diegene die er ook beroemd is mee geworden is de Duitse dictator Adolf Hitler.
Maar Chaplin gaf er nog een grotere performance mee door de parodie-rol van Hitler die hijzelf speelde in 'The Great Dictator'.
De stijl is nu onpopulair in de Westerse landen : in Afrika daarentegen lopen er nog wel een paar staatshoofden rond met zo'n snor. Robert Mugabe, sinds 1980 staatshoofd en dictator van Zimbabwe, is een echte fan...
In China wordt een getrimde versie van deze snor gezien als een stereotype voor het Japanse volk, in het biezonder voor de Japanse soldaten van de Tweede Wereldoorlog waarvan er ook zo'n exemplaar droegen.
Een extreme variant van deze toothbrush moustache vindt zijn verklaring in het philtrum ( dat is de naam voor het vertikale streepje boven de bovenlip en onder de neus...) : de grootte daarvan laat mensen toe al dan niet grotere bewegingen met met de lippen te maken, wat zonder dat streepje onmogelijk zou zijn. Het is ook belangrijk voor zang en non-verbale communicatie.
Volgende notoire snorrendragers zijn ook gekend voor hun Hitler-snor :
Kappers en kapsters winnen tweede duel van De naaktkalender
De kappers en kapsters van salon De Cliént hebben zich gisteren als tweede geplaatst voor de finale van De naaktkalender. Met een creatieve en ietwat harige fotoshoot haalden ze het van de snorrenclub van Antwerpen, die zich nochtans ook van zijn mooiste kant had laten fotograferen.
De kappers en kapsters van De Cliént hebben met de hulp van de bekende modefotograaf Roger Dyckmans een prachtige reeks fotos afgeleverd rond het thema haar. Over het thema hebben ze, als gepassioneerde kappers en kapsters, niet lang moeten nadenken. Er kwamen krulspelden, kammen en meterslange strengen haar aan te pas om de fotoshoot de beoogde surrealistische sfeer mee te geven, maar het resultaat mag gezien worden.
De Antwerpse snorrenclub trok met fotograaf Zeger Garré naar de Franse kust voor een uitgepuurde fotoshoot. Op de fotos geen overbodige franjes, maar enkel de zee, het strand en de Antwerpenaren met hun snor. Nog nooit kwamen de snorren van de snorrenclub zo mooi in beeld, maar toch stemden de kijkers uiteindelijk het langharige jonge geweld van de kappers en kapsters naar de finale.
Door de overwinning in de tweede aflevering verzekeren de kappers en kapsters zich van een plekje in de finale op 24 november. Als ze die winnen, schenken ze de opbrengst van de verkoop van hun kalenders aan de Vlaamse Diabetes Vereniging vzw. Hun naaktfotos en die van de andere groepen zijn te vinden op de website van De naaktkalender (www.een.be/denaaktkalender).
De AS haalde het dus niet van de Cliént. Niet erg moeilijk te begrijpen als je de foto's vergelijkt...
Met het navolgende kunnen wij (leden van de Europese Snorrenclub Antwerpen) ons al een beetje voorbereiden op de trip naar Strasbourg volgend jaar, in het kader van de verbroedering met de 'moustachus d'Alsace'...
De Elzasser keuken is de perfecte alliantie tussen de Midden-Europese stevige smaken en het Franse raffinement.
Een lekkere hap is bvb de 'Tourte de Munster', een echte pastei van vlees en kruiden in een deegkorst. Munster is tevens de naam van een intense roodkorstkaas.
Na het eten ervan, snoep je van de 'Kugelhopf', een soort droge cake, of van de 'Birewecka', een zeer compact baksel met gedroogd fruit.
Maar het meeste bekend is natuurlijk hun 'Choucroute' !
En een goed restaurantje daarvoor is RESTAURANT VANDE SANDE (Franse keuken) aan de Félix Vande Sandesquare 9 1081 in Koekelberg (Brussel). Er is huisgemaakte choucroute (14.75), wildpaté (9.00) en spinnenkop (12.90).
Maar ik heb hier in mijn archieven iets gevonden voor de keukenpieten onder ons, een receptje dat iedere bourgondiër allicht zal kennen : ' Choucroute garnie à l'Alsacienne'.
Er bestaat eigenlijk geen seizoen om dit gerecht klaar te maken en te eten : zomer, winter, herfst of lente... zuurkool kan altijd. Het is trouwens een van mijn favoriete groenten, een magisch product met verschillende geneeskrachtige werkingen. Maar let er voor op dat je steeds biologische zuurkool gebruikt.
Het recept vraagt wel wat tijd (het is niet zomaar in een kwartiertje klaar) maar het is echt de moeite.
Het komt niet van mij, maar 'k heb het gevonden in The New York Times Cookbook, een kookbijbel uit 1961, samengesteld door Craig Claiborne.
Wat heb je nodig...
- biologische zuurkool
- reepjes spek van de natuurslager
- Frankfurtworst
- look, ui, peper, zout en kruidnagel
- witte wijn (uiteraard uit de Elzas).
- aardappelen of zuurdesembrood
Die Elzasser wijnen zijn zeer belangrijk in en bij het eten. Ze worden onderscheiden door de druivensoort waarvan ze gemaakt zijn. In totaal zijn dat er zeven, waarvan zes witte : Sylvaner, Pinot Blanc, Pinot Gris, Riesling, Muscat en Gewürztraminer, en één rode, de Pinot Noir. Van die laatste wordt doorgaans echter meer een rosé dan een rode wijn gemaakt. Naast deze `stille' wijnen is er de Crémant dAlsace, een mousserende wijn van voornamelijk Pinot Blanc. De simpelste tafelwijn heet Edelzwicker, en wordt samengesteld uit verschillende druivensoorten.
Maar nu de bereiding.
Leg de zuurkool in een kookpot en leg daar de reepjes spek bovenop.
Voeg er vervolgens de peper, zout en kruidnagel aan toe. Niet alleen dat, ook een volledig versnipperde ui en wat look gaan de pot in. Giet daar een goeie witte Elzaswijn bovenop tot alles net 'onder' staat. Leg het deksel op de pot en laat het geheel drie-en-een-half tot vier uur sudderen op een zacht vuurtje. Blijf bij de pot (een goed boek of kruiswoordraadsels zijn een perfecte bezigheid...), want er moet af en toe wat wijn bijgegoten worden. Als je wil, kun je er nu al de voorgebakken Frankfurter-worst aan toevoegen.
Kook ondertussen wat aardappelen, giet ze af maar hou ze warm.
Leg uiteindelijk het geheel 'hoopgewijs' op een grote schotel en garneer het met de aardappelen. Heb je echter geen zin in patatjes, dan kan je dit gerecht ook met zuurdesembrood eten.
Ik zou al durven zeggen : smakelijk !
We zullen bij nader inzien de choucroute alleen moeten opeten, want na een mailtje naar daar, blijkt bovenstaande club niet meer te bestaan...
Het wordt in 2009 misschien een tripje naar de 'Handlebar' in Londen...!
In 1996 verscheen 'Iep!', van Joke van Leeuwen, in de boekhandel. Een immens populair kinderboek, bleek al snel. Het won namelijk de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Jonge Gouden Uil én de Zilveren Griffel. Het kan dan ook niet anders dat van dit boek ook een film gemaakt gaat worden.
Van eind oktober tot begin november wordt een deel van de nieuwe Nederlandse langspeelfilm IEP! (naar het gelijknamige boek van Joke van Leeuwen) in België gedraaid met in de hoofdrollen Huub Stapel, Diederik Ebbinge en Joke Tjalsma, en in een regie van Rita Horst.
'Iep!' gaat over een vogelmeisje. Zij heeft vleugels in plaats van armen. Ook zegt zij alles met een 'ie', zoals: "iek miet ien bieteriemetje miet piendiekies !"
Huub Stapel gaat de vader van Iep spelen in de film. Wanneer de film uit zal komen is nog niet bekend, maar hoogstwaarschijnlijk in het voorjaar van 2009.
Een ESA-snor in Iep !
Ik kreeg er een klein figurantenrolletje, dat zich deels afspeelt rondom de Vaartkom in Leuven... Zondagmorgen om 4 uur uit mijn nest, want de opnamen zouden al beginnen om 06.00u ! Aangekomen omstreeks 05.30u was ik de eerste op de lokatie : De Tube, een Rijn-aak die omgevormd was tot jeugdhuis/danslokaal, die voor de gelegenheid afgehuurd was voor de opvang van de figuranten.
De kleedsters en stylistes waren direct content met mijn outfit.
Ook de kapper kon niet veel aan mijn haar en snor veranderen en de schminksters moetsen werkloos toezien.
Toch wilde Nadia uit Hilversum nog even op de foto...
Filmlocatie : de Leuvense Vaartkom.
Het was nog bitter koud om 07.00u 's morgens ! Ik speelde er de haastige zakenman die onder 'full stress' de trein nog moest halen...
De haastige zakenman... Die bus maakte ook deel uit van de film. Als we dat geen 25 keer opnieuw hebben moeten doen...!
Een geïmproviseerde stations-uitgang... Ik sta telkens opnieuw verbaasd hoeveel crew dat aan zo'n draaidag meewerkt
Pascal, de taxichauffeur...(met sjerp)
Op een bepaald moment kreeg ik een dame aan mijn zij en vormden wij enkele ogenblikken een paar...
Zij aan zij metHUUB STAPEL en JOKE TJALSMA op de set.
De camera werd af en toe eens op een andere plek opgesteld...
Een van de vele materiaal-wagens...
Een mobiele keuken. Huub kreeg er honger van...
Er deden ook enkele oude 'karretjes' mee in de figurantenrol, waaronder deze autentieke Russische Lada (23 jaar oud)... eigendom van een Nederlander.
Tussen de shots door was er tijd voor ontspanning. En dan was het samen met Pascal een beetje dollen met de jeugd uit onze groep...twee schoonheden uit Erps-Kwerps...
Samen met 'ladder' Katti en Pascal (de taxi-chauffeur). Pascal kende ik nog van in 'De Loft'. (zie elders in dit blog...)
... hier met Sara (zus van Katti)... ... het kaartje van de ESA is niet goed leesbaar...
...een 'hell-of-a-woman'...maar een geboren actrice !
Met dank aan Sara, Katti en Pascal voor het nemen van de foto's.
Het zit nog steeds niet 'snor' tussen de Antwerpse snorrenclubs...
Iets meer dan dertig jaar geleden, op 5 oktober 1978 om precies te zijn, werd in de eetcafé De Snor aan de Brouwersvliet de eerste Antwerpse snorrenclub opgericht, met als grote bezieler oppersnor Willy Dupon.
Willy was de gedreven uitbater van eetkroeg De Snor, aan de rand van de prostitutiewijk en het havengebied in Antwerpen en was zelf bezegend met een niet onaardig uitwas op zn bovenlip. Hij verzamelde een bestuur rond zich en maakte van de snorrenclub op korte tijd een succes.
We moeten alles natuurlijk zien in de tijdsgeest van 30 jaar geleden. De economie draaide als nooit tevoren. Iedereen had werk en wanneer iemand één frank meer kon verdienen op een ander, nam hij ontslag en kon sanderendaags bij een andere baas aan de slag.
De horecazaken op het Falconplein, de Schippersstraat, de Brouwersvliet en in gans de prostitutiewijk waren goudmijnen. Iedereen kwam met iedereen overeen en er werd nog een stevige pint verzet. De zaken draaiden tot in de vroege uurtjes.
De snorrenclub groeide en werd een fenomeen in Antwerpen en in Vlaanderen. Er kwam een verkiezing van de Snor van het Jaar, er werd verbroederd met buitenlandse snorrenclubs, er werd een Snorrenreus gemaakt, twee maal haalde de snorrenclub het Guinness Book of Records en op 14 juni 1987 stichtte Willy en zijn snorcompanen de Onafhankelijke republiek Snoravia op een schiereiland in de oude Maas, terhoogte van het Nederlandse Eysden.
Grote namen vervoegden de club: Burgemeester Bob Cools, stadsbeiaardier Jo Haazen, Toots Thielemans, de intussen overleden legendarische Leo Martin, de stripfiguur Kiekeboe, Marijn (Boma) Devalck, en vele anderen
Maar in 2002 liep het fout. Er kwam een dispuut tussen voorzitter/stichter/bezieler Willy Dupon en een klein aantal bestuursleden. Een dispuut dat blijkbaar niet of moeilijk oplosbaar was en de scheiding der snorren was een feit. Willy stichtte de ESA (Europese Snorrenclub Antwerpen) en zette zijn levenswerk verder.
Vanaf nu moest de stad Antwerpen het met twee snorrenclubs doen. Waarom niet? Je hebt toch ook den Antwerp en den Beerschot.
Wat nu met de Snor van het Jaar? Wel, het toenmalige schepencollege, onder leiding van burgemeester Leona Detiége, velde een Salomonsoordeel. Vanaf nu mocht tweejaarlijks de Snorrenclub Antwerpen de Snor van het Jaar kiezen, en de andere jaren waren voor de Europese Snorrenclub Antwerpen, die de Snor van t Stad mochten kiezen.
De Europese Snorrenclub Antwerpen houdt zich aan dat besluit, maar werden dit jaar bij hun evenement Snor van t Stad ernstig gestoord door de Antwerpse snorrenclub, welke zich niet aan de afspraken houdt.
Willy Dupon verwoordt het als volgt: In de weg lopen als wij met toelating door centrum Antwerpen trekken, uitdaging op terras aan de Kaasrui, vermelding in "Story" over "hun" ereleden Toots, Marijn en Julien Vrebos (met hoofd op naakt lichaam) en mijn naam in dik lettertype in blaadje van "den Aldi" (tv-magazine). Met de nodige opzettelijk verkeerde berichtgeving. Met een boel verdraaiingen van de feiten, kortom leugenachtige berichtgeving.
En we zijn nu toch numero uno in Vlaanderen. Met "Snorren van 't Stad" als Julien Vrebos, onze Stadsfotografen, Luk d'Heu en bokskampioen Jean-Pierre Coopman. Alle beschikbare snordragende Bellenmannen van Vlaanderen werden gehuldigd. In Brussel werd de "Moestasje van de Marollen" gekozen.
Het A+Diploma nr 115 werd behaald voor de werking van de E.S.A. aan de positieve uitstraling van onze Stad. En binnenkort houden we als peter de "Moestasjeclub Brussel" boven de doopvont, met medewerking van Burgemeester Thielemans en een viering op 't Stadhuis van de hoofdstad. Er is een goed werkend bestuur, we hebben toffe leden. Zonder de simpa's en alle dames te vergeten. Eén goed team.
De Antwerpse snorrenclub heeft nu meegewerkt aan het Eén-programma Naaktkalender (zie elders in dit blog...). Om hun clubkas wat te spijzen lieten ze zich in hun blote kont en kl ten filmen en fotograferen voor gans Vlaanderen. Nu ben ik niet preuts en geen heilige, maar in vergelijking met de gespierde brandweermannen en enkele goedgevormde vrouwenclubs, vind ik een bende besnorde, van toogzweer voorziene Antwerpenaars allesbehalve apetijtelijk. Heren, hou het aub bij het tenue dat Willy dertig jaar geleden bepaald heeft en dat de Europese Snorrenclub Antwerpen nog steeds draagt.De waardigheid van een lid van een snorrenclub groeit nog steeds op zijn bovenlip, maar niet dertig centimeter onder zn navel.
Beste Rudy, Ik kan je "Woord van de redactie" van vandaag alleen maar beamen. In je gewone scherpe bewoordingen stel jij de manier van werken van de beide snorrenclubs in het daglicht.Een pluim voor de de E.S.A. die het werk op dezelfde fantasierijke manier voortzet (én op Antwerps niveau)en een stamp onder de kl...n van de Antwerpse Snorrenclub van Ronnie V.,die gewoon negatief ingesteld steeds tegendraads is. En dan wil ik nog wel even het proces vermelden dat hij tegen ons voerde ivm het gebruik van het woordje "snorrenclub" dat hij tegen ons voerde. Gewonnen, uiteraard, door de E.S.A. Maar wees gerust : "de Snor hij ploegde voort...".
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen
