We vertrokken met een 15 koppige kern voor de zespunten wedstrijd tegen FC Rover. De derde verplaatsing richting Duffel in vijf weken tijd stemde ons bijzonder optimistisch. Onze twee overwinningen van het seizoen werden immers in De Pollepel geboekt. Weliswaar op vrijdagavond en op een ander terrein, maar toch, een voetballer wordt van minder bijgelovig.
Tom Bellon ondervond nog te veel naweeën van, ja van wat eigenlijk? Op vrijdagavond stak hij tot in de latere uurtjes gebruikelijkerwijs nog in bloedvorm in den Acide. Al was het verbazend vast te stellen dat hij op den après bij Hanske ontbrak. Op zaterdagochtend kwam er dan de verontrustende sms dat "alles vast zat" en als Tom zoiets zegt, heeft hij het niet over het wegverkeer. Ik ga er dus van uit dat hij teveel last had van een opkomende verkoudheid die hij uit schrik voor het Vlaams Doping Tribunaal niet met een neusspray dierf te bestrijden. Ik heb eigenlijk wel met hem te doen. Hij vertrouwde me aan de vrijdagavond toog onder andere toe dat hij de ganse week "voetbal" en aanverwante woorden dwangmatig associeerde met zijn gemiste strafschop van de week voordien. In een CL week kan dat tellen. Weinig slaap, verminderde weerstand, constante alcoholspiegel, koorts, weg match.
En de voetbalrealiteit is hard, zelfs bij SKW: Tom out, Jelle in. De man die we vorige week nog pretendeerden te missen, kreeg nogmaals een unieke kans om de auteur van het matchverslag tot enkele lyrische volzinnen over zijn voetbaloptreden te verleiden.
Mede dankzij de juiste taktische keuze bij de gewonnen toss (wind mee eerste helft!), had SKW het meeste balbezit en enkele halve doelkansen. Halfweg de eerste helft kwam er een eerste gedwongen wissel: Jan DR is sinds enige tijd op vrijersvoeten, wat zich net als bij Tom vertaalt in: weinig slaap, verminderde weerstand, (minimaal) constant gebleven alcoholverbruik en dus ook wat ziekjes. Nog voor de rust sloeg het noodlot nog tweemaal toe: ook Philip (knie) en Jurgen (enkel) dienden noodgedwongen het veld te verlaten.
De score stond net na de rust 2-0 na twee zeldzame prikken van de thuisploeg die minder oordeelkundig werden beoordeeld door de Alcaraz van onze defensie. Eerlijkheidshalve moet ik hieraan toevoegen dat het tweede doelpunt afweek op mijn rechter 42 en daarmee Jerry compleet verraste. FC Rover besloot ons dan wat te helpen, want één van hun spelers gaf er de brui aan. Aan het weer lag het niet, want de hagelbui kondigde zich toen nog niet aan. Anyway, nog 30 minuten 11 tegen 10 dus. Net zoals voor andere grote ploegen bleek dit ook voor SKW niet makkelijker te zijn. In het laatste kwartier werd dan maar alles op alles gezet en werd voor een soort van 2-5-3 of 2-3-5 formatie gekozen. Met succes, want in de laatste 5 minuten slaagden we er toch twee keer in te scoren.
De winning goal viel niet meer, waardoor we toch met een dubbel gevoel van het plein gingen. De meesten dan toch, want Peter VC zat in zak en as omdat hij de laatse kans over plaatste en er stellig van overtuigd was met 3-2 verloren te hebben.
Erger dan de twee verloren punten zijn de blessures van Jurgen en Philip. We duimen mee.
En wat Jelle betreft. Laat ons eerlijk zijn: in dergelijke matchen is het niet makkelijk je voetbalkunnen te bewijzen. Hij verdient dus een nieuwe kans. Op zondagmorgen 13 december.
Doelpunten:
2-1: Ronny
2-2: Wesley
SKW:
Jerry, Wies (Wesley), Werner, Jurgen (Danny), Jan DR (Fred), Jelle, Eric, Nicolas, Ronny, Philip (Jonas) & Peter VC.
Man van de Match
Ronny Louncke
Volgende wedstrijd:
FC Somers - SKW op zondag 13 december om 10u00.
28-11-2009 om 00:00
geschreven door Fred 
|
