Het is alweer een tijdje geleden maar onze voorbije dagen zijn super druk geweest... Donderdag zijn we naar de kindergevangenis Kampiringisa gegaan. Wat we daar aantroffen is moeilijk in woorden te beschrijven. De kinderen worden daar verdeeld in 3 groepen: the black house (de nieuwe kinderen die daar half naakt moeten rondlopen), de kinderen die er al wat langer zitten en de nomadenkinderen (de camarajongs). We hebben ons daar nuttig gemaak door een veldhospitaaltje op te zetten en de wonden te verzorgen. Tijdens de verzorging kwamen heel veel afschuwelijke verhalen naar boven. De meeste wonden waren duidelijk het gevolg van zweepslagen of brandwonden. De kindjes zagen er ook verwaarloosd uit, ze roken naar de urine en hadden duidelijk nood aan wat affectie! We werden er allemaal een beetje stil van... Het is moeilijk om het allemaal in je op te nemen en te beseffen wat daar allemaal gebeurt. De Belgische organisatie die ons daar naar toe heeft gebracht, Foodstep, heeft daar gelukkig al heel wat kunnen verbeteren in de laatste 5 jaar. `s Avonds zijn we opnieuw naar het ziekenhuis afgezakt. In tegenstelling tot de avond ervoor, hadden we dit keer wel iets te doen... Plots werd het super druk en hadden we allemaal iets te doen. Het begon met een vaginaal toucher voor elk van ons en eindigde met een bevalling van een HIV positieve mama voor Julie. Dit keer stond iedereen op de eerste rij! Het werd alweer een meisje!
Vrijdag zijn we met de lokale naaister, Mary, naar Kampala getrokken. Zij wou ons de beste plekjes voor stofjes en souvenirtjes tonen. Het voordeel voor ons was dat ze ons een idee kon geven over de correcte prijzen en ons kon bijstaan bij het afdingen. Het voordeel voor haar was dan weer dat we haar getrakteerd hebben op een heerlijke maaltijd (chips and chicken). Laten we zeggen dat de dag zeer productief is verlopen ;) `s Avonds hebben we opnieuw met Walter (van de boda boda tours) afgesproken om in Kampala uit te gaan. Hij nam ons eerst mee naar zijn lievelingsplek: de reggae bar. Een klein donker kot, waar de geur van `special chicken` domineerde... We wouden daar dus al vlug weg! Dan heeft hij ons meegenomen naar Bubbles, waar Kelly (Bridget Jones/Adele) ons opwachtte met enkele van haar vrienden. In tegenstelling tot de clubs in Mukono is Bubbles een echte `musungo town`! Again it was the second most best time of our lives!
Zaterdag zijn we met Sanne naar het weeshuis in Namataba gegaan. Daar hebben we samen afscheid genomen van de 5 kindjes. De maatschappelijke werkster vertelde ons hoe de kinderen daar terecht zijn gekomen. Sommigen zijn te vondeling gelegd, anderen werden mishandeld en van 1 meisje kon de moeder niet voor haar zorgen omdat ze al een verlamde dochter had en zelf HIV positief was... Daarna zijn we verder gereden naar Jinja om een groter weeshuis te gaan bezoeken en daar kleren af te geven. De reis was een hele onderneming: de matatu begaf het halverwege en in 1ste versnelling reden we verder tot in Jinja. Wat een half uur moest duren, nam uiteindelijk 1.5u in beslag! We konden niet uitstappen want we hadden al betaald... Slim van ons!
Gisteren zijn we opnieuw naar Jinja gegaan, deze keer om de toerist uit te hangen... We zijn 6u gaan raften op de Nijl! We hebben alle 8 rapids met glans doorstaan... Niet 1 keer zijn we omgekanteld! De beentjes zijn echter wel mooi verbrand en onze spiertjes doen een beetje (heel veel) pijn ;) Maar de activiteit was eens een leuke afwisseling en een mooie afsluiter van onze reis!
Voila, de valiezen zijn gepakt, John kookt ons lievelingseten als laatste avondmaal en wij zijn klaar om terug naar ons Belgenlandje te komen! We kijken er al naar uit om jullie terug te zien! See you musungo!!!!!
Vandaag is een bijzondere dag geworden! Julie en Maud hebben vanmorgen op de materniteit gestaan. Eerst was er in de verste verte geen zwangere te bespeuren, maar tegen half 11 werd het plots een circus! Maxime en Marine waren heel vroeg klaar bij de vaccinaties en zijn hen dus komen vervoegen... Het begon met een vrouw die met de ambulance was binnengebracht en een keizersnede moest hebben. De reden daarvoor was op dat moment nog niet geweten... We wouden alle 4 wel eens een keizersnede zien maar ze hadden slechts 2 operatiepakjes over dus zijn Maud en Marine gaan kijken, terwijl Julie en Maxime terug naar de materniteit zijn gegaan. De vrouw was al 3 dagen in arbeid en had een chorioamnionitis (ontsteking van de vliezen). Het kindje is levenloos ter wereld gekomen en zag er helemaal niet goed uit maar is er daarna toch doorgekomen. Hoe het precies afgelopen is met het kindje en de moeder weten we jammer genoeg niet. Op de materniteit kwam ondertussen een vrouw binnen die moest bevallen. Het bleek een stuitligging te zijn en Julie vroeg daarom aan de vroedvrouw of dit ook een keizersnede zou worden maar hier in Afrika is dit blijkbaar geen indicatie voor een sectio. Het duurde heel lang om de beentjes eruit te krijgen, waardoor het hoofdje lang in het geboortekanaal heeft vastgezeten. Ook dit kindje kwam er levenloos uit en de 2 vroedvrouwen zijn dus onmiddellijk met de reanimatie begonnen. Het kindje had meconium (vervuild vruchtwater) binnengekregen in de longen en was niet aan het ademen. Na een tiental minuten is het kindje dan toch beginnen wenen, wat een pak van ons hart was! `God, you have mercy, thank you` riep 1 van de vroedvrouwen... Iets later kwamen Maud en Marine terug van hun keizersnede en lag er alweer een vrouw klaar om te bevallen. Maud trok haar witte t-shirt aan en dit zagen ze als een teken dat ze de bevalling zelf wou doen! Dit heeft ze dan ook gedaan! Wel onder begeleiding natuurlijk... Het was een eerste bevalling en het ging redelijk vlot omdat het een klein kindje van maar 2kg was. Het is een jongetje geworden!
Sarah en Inge hebben dit helaas allemaal gemist en waren braaf consultaties aan het meevolgen. Sarah heeft daarna nog 1 circumcisie meegepikt en vond dit heel saai en niet voor herhaling vatbaar... We waren allemaal een beetje jaloers op Maud maar geen zorgen: vanavond mogen we terugkeren en omdat er dan maar 1 vroedvrouw aanwezig is en de meeste vrouwen `s avonds bevallen, hopen we dat we vanavond elk een bevalling mogen doen! Dat hebben ze ons toch beloofd! Fingers crossed!
Gisteren vertrokken we terug vol goede moed met z`n zessen naar Mukono Health Center. Sarah en Julie hebben de materniteit terug onveilig gemaakt. Ze keken zo hard uit naar hun eerste bevalling, maar de goden waren hen nog altijd niet goed gezind. De vrouw die moest bevallen werd naar het operatiekwartier gebracht voor een keizersnede :( We waren allemaal een beetje ziekjes (darmproblemen) na de safari en plots voelde Sarah zich onwel; er was nochtans niets te zien :p Julie ging een druivensuiker halen maar alle hulp kwam te laat. Gevolg: De ogen draaiden weg, er kwam geen reactie meer, dus hop die benen in de lucht! Na een frisse cola en wat rust ging het terug stukken beter met haar! Alle verpleegkundigen waren super ongerust en Sarah moest al naar het labo om haar bloed op malaria te laten testen... `You have to go to a real doctor` werd haar aangeraden :p Vreemd toch in een ziekenhuis... Maud heeft de circumcisies bijgewoond. Inge heeft tot 2 maal toe een poging ondernomen maar dan toch maar besloten om buiten op een stoeltje te wachten... Het was echt wel ons dagje! Ten slotte zijn we alle 4 op de prenatale consultaties terecht gekomen waar we onder begeleiding volledig zelfstandig de zwangere vrouwen mochten onderzoeken en hun dossiertjes aanvullen.
Die middag zijn we onze kledingstukken bij de naaister in onze straat gaan ophalen. De broeken zijn 3/4 ipv 4/4 en jammer genoeg heeft de naaister zich vergist en de stof voor Maud haar kleedje omgewisseld met de stof voor Julie haar broek. Al bij al zijn we blij dat we er in kunnen! Dat weerhield Maud er niet van om nog 3 stofjes te kopen... :p
Die avond probeerde Sarah haar gsm te herstellen. Als laatste redmiddel gooide ze hem een paar keer op de grond... Niets ernstigs, gewoon een paar krasjes erbij! Hij was toch kapot... Tot Marine op het miraculeuze idee kwam om hem eens te proberen opladen! Tadaaaaaaaaaa! Hij werkt weer ;)
Vandaag gingen Julie en Sarah met de moed in hun schoenen nog eens naar de materniteit... Na 2.5u kregen ze EINDELIJK een bevalling te zien! Mission accomplished! Inge en Maud hebben consultaties meegevolgd bij een Keniaanse dokteres. Heel gevarieerde pathologieen van balanitis over herpes zoster tot het wijdverspreide malaria...
Donderdagavond zijn we vertrokken richting Kampala naar Red Chilli Hideaway (een hostel). Alles was zogezegd geregeld maar toen we daar aankwamen moesten ze toch nog bedden voor ons zoeken. We sliepen uiteindelijk in een dorm, Maxime en Marine kregen een luxekamer (een kamer met eigen badkamer). We lieten hen rustig doen, ondertussen genoten wij van onze eerste Oegandese pizza! Verder was het heel bijzonder om opeens terug tussen allemaal musungo`s te zitten.
Na een korte nacht vertrokken we op onze trip naar Murchison Falls. In ons busje zat nog een Canadees meisje, Courtney, die hier 4 maand gewerkt en gereisd heeft en die vandaag terug naar huis vertrekt. Na een lange, hobbelige rit kwamen we eindelijk aan bij de watervallen! De `hike` naar boven was echt niet zo zwaar als we verwacht hadden, die wandelschoenen waren dus wat overbodig... De falls zelf waren prachtig (zie foto`s). We kregen er zelfs een echte douche bovenop, zeer welkom bij deze zwoele temperaturen! Toen reden we verder naar Red Chilli Rest Camp, waar ze niet wisten dat we in banda`s zouden slapen. Weer op zoek naar een oplossing! Uiteindelijk heeft Sarah zich opgeofferd en is ze in een tent gaan slapen. Dit heeft ze zich achteraf beklaagd, toen er plots een nijlpaard naast haar tent stond! Ze heeft er zowaar haar gsm van doodgeknepen :p (Sorry Jonas, voorlopig hebben we hem nog niet kunnen herstellen) Jammer dat we er geen foto`s van konden nemen: nijlpaarden worden namelijk heel agressief als ze een flits in hun ogen krijgen!
De volgende dag: SAFARI! De ochtend was zeer vruchtbaar: waterbucks, giraffen, hartebeesten, everzwijnen, een enkele olifant, 3 vrouwtjes leeuwen met een mannetjes leeuw, kraanvogels, buffels, nijlpaarden, bavianen,... passeerden allemaal de revue. In de namiddag namen we de boot naar de watervallen. Het krioelde van de nijlpaarden, we vaarden voorbij de crocodile pool met als eindbestemming de watervallen langs een andere invalshoek. Het was een zalige (toeristische) dag! Daarbovenop eindigde de dag met een lekkere Westerse maaltijd: moussaka voor de meesten, Maud deed verder met haar inburgeringscursus en nam Zanzibar Chicken: allebei heerlijk genieten! Die nacht werden we overvallen door een gigantisch onweer, ook het nijlpaard kwam opnieuw op bezoek... De banda daverde op zijn grondvesten, Maxime en Marine dachten dat de banda van Julie en Sanne ingestort was door de bliksem :p Geen zorgen, we hebben het overleefd! Moe, maar klaar voor de bush breakfast, begonnen we een nieuwe dag... Maud en Inge willen duidelijk een Afrikaanse poep kweken want ze namen een ontbijt voor 3. Vol verwachting begonnen we aan een nieuwe trip door het park, maar deze keer kwamen alleen de everzwijnen, bavianen en herten ons begroeten... Op de terugweg stopten we nog even bij Koruma Falls, waar we opnieuw van het uitzicht konden genieten!
Tijdens ons weekend hebben we naast onze nieuwe Canadese vriendin, een Nederlands meisje leren kennen, Judith. Zij is vrijwilliger in Kampala en ze zet zich in voor de straatkinderen die hier zonder reden van straat worden geplukt en in de kindergevangenis terecht komen (onder de slogan: Keep Kampala Clean). Hiervoor worden zelfs beloningen uitgereikt, een echte schande! Ze heeft ons tal van shockerende verhalen verteld: zo worden de kinderen eerst in een isoleercel opgesloten gedurende 2 weken alvorens ze bij de rest van de kinderen mogen. Ze mogen geen kleren aanhouden en krijgen slechts 2 maal per week eten. Zieke en gewonde kinderen worden niet verzorgd en totaal aan hun lot overgelaten. Haar verhaal was zo aangrijpend dat we ons onmiddellijk geroepen voelden om een kijkje te gaan nemen en die kinderen te helpen. De Belgische organisatie waar Judith vrijwilliger bij is, doet er alles aan om die kinderen terug uit de gevangenis te krijgen en hen opnieuw te integreren in de maatschappij. Dit blijkt een heel moeilijke opdracht te zijn. Voorlopig hebben ze al 34 van de 500 kinderen vrij gekregen. Er komen jammer genoeg elke dag kinderen bij... Er is maar 1 dag per week bezoekersrecht, namelijk op donderdag, dus hopen we dat Judith ons donderdag mee binnen kan krijgen...
Gisteren zijn Maud en Inge op prospectie geweest in het ziekenhuis van Mukono om te kijken of we daar volgende week kunnen werken... Sarah en Julie hebben voor de allerlaatste keer de prachtige boda boda rit naar Nagojje genomen (we hebben er mooie filmpjes van gemaakt). Voor de rest was de dag gelijkaardig aan de vorige...
`s Avonds kwamen Walter en Queen Emma (van Walters boda boda tours) op bezoek bij ons in ons guesthouse. Na hun hilarische mopjes besloten we om onder hun begeleiding een stapje in het Afrikaanse uitgaansleven te zetten. De muziek was wat eentonig, maar we waren het hoogtepunt van ieders avond. Smirnoff is blijkbaar ook voor volwassenen hier in Mukono :p Echte nostalgie... We had the most best time of our lives, in Walters woorden. Echt onvergetelijk!
Na het lange uitslapen, zijn we nog eens gaan chillen aan het zwembad. Nu gaan we onze trekrugzak gaan maken om morgen op safari in Murchison Falls te vertrekken! We kijken er allemaal heel hard naar uit! We blijven weg tot zondag dus houd jullie nieuwsgierigheid in bedwang tot maandag! ;)
Vrijdag kwamen de medicijnen toe in Nagojje. Ze hadden ons gewaarschuwd voor een drukke dag en het zag inderdaad zwart van het volk ;), maar naar westerse normen viel het best wel mee. Sarah mocht meehelpen met de vaccinaties, Maud en Inge hebben een nieuwe bevalling (deze keer zonder vruchtwaterval) mogen meemaken en Julie deelde de medicatie uit. De antibiotica en malariapillen vlogen in het rond, al dan niet op geldige indicatie! Na het `harde labeur` hebben we de markt onveilig gemaakt, op zoek naar mango`s en stofjes. We dachten dat ze ons aan het afzetten waren, dus bleven we maar afdingen tot we een deftige prijs overeen waren gekomen. Later vertelde John ons dat we onze mango`s wel aan een heeeeel goedkope prijs hadden gekregen... :p Tot zover onze `werkweek`, het weekend brak aan!
Zaterdag: platte rust met een boek aan het zwembad. `s Avonds verwenden John en Joanne ons met het eerste stukje vlees van de week. Maximum een half worstje per bord. Vlees is hier namelijk bijzonder duur en moeilijk te verkrijgen. Zondag: We hadden een trip geboekt in Kampala: Walters Boda Boda Tours!!!!! We hadden om 11u afgesproken en naar Westerse normen stonden we daar al om half 11 te koekeloeren en werden we naar Afrikaanse standaard afgehaald om kwart voor 12 :p Gelukkig was Walter het wachten waard. Hij trakteerde ons op een onvergetelijke tour beginnnend in Beverly Hills van Kampala... Daar kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: een rolex uit het vuistje (is niet gelijk aan een uurwerk, maar een wrap met ei en groentjes). Vervolgens zagen we: de Bahai tempel, de Khaddafi moskee, het koninklijk paleis met zijn folterkamers (van Idi Amin), het gigantische taxipark en een gezellig marktje waar we elk aan ons trekken kwamen. We hebben allemaal een 2m mooie stof gekocht om een broek/jurkje/rok van te laten maken bij Maureen, de lokale naaister van onze straat. Sanne, 1 van de Hollandse/Vlaamse (ze studeert in Gent) medevrijwilligers, had op het vliegtuig een Amerikaan ontmoet die bij de US army werkt en hier in Oeganda gestationeerd is. Hij heeft ons gisterenavond getrakteerd op een royale maaltijd bij een Mexicaan: vlees a volonte! Hij bracht ook een Britse collega mee: zij was hilarisch a la Bridget Jones (Inge)/Adele (Sarah)/... Het was een zeer gezellige, toffe dag. Een leuke afsluiter van het weekend.
Vandaag ging alles in het health center zijn normale trage gangetje... In de materniteit stond een vrouw op bevallen, maar aangezien het deze keer een 1ste kindje was, ging het nog een aantal uur duren. Aangezien er geen patienten meer waren voor Sarah en Julie, zijn we teleurgesteld afgedropen :p
De buffalo`s
Murchison Falls
Zoek de leeuw
Zoek de nijlpaarden :p
Boottrip op de Nijl
Ziekenhuiskamer Nagojje
Labour room
Voorbereiding op de bevalling
It`s a girl!
De placentaput
Opgepropt in de matatu (taxi busje)
Ziekenhuisomgeving Nagojje
kampala per boda boda (op de veilige manier)
rolex
rolexmaker
voorbereiding voor de moskee
maxime met zijn harem
bananenbier
de markt in Mukono
Joanne maakt Jackofruit voor ons klaar
Karibu guest house
de lokale markt
Maud en John
De kinderweegschaal in het health center van Nagojje
de materniteit 
Dagboekuurtje in the guest house
...en Sarah...
