'Signum' (= teken')
Inhoud blog
  • Enkel de liefde...
  • 'Verrassend vrolijke verzen'
  • Helemaal vuur worden
  • Terug van even weggeweest...
  • Gemeenschap

    Archief per week
  • 07/07-13/07 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008

    Zoeken in blog



    Blog als favoriet !

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Centrum voor Spiritualiteit en Dienstbaarheid
    Eenwording en zelfgave, want er is maar één wereld.
    09-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Enkel de liefde...

    Quand on n'a que l'amour
    A s'offrir en partage
    Au jour du grand voyage
    Qu'est notre grand amour

    Quand on n'a que l'amour
    Mon amour, toi et moi
    Pour qu'éclatent de joie
    Chaque heure et chaque jour

    Quand on n'a que l'amour
    Pour vivre nos promesses
    Sans nulle autre richesse
    Que d'y croire toujours

    Quand on n'a que l'amour
    Pour meubler de merveilles
    Et couvrir de soleil
    La laideur des faubourgs

    Quand on n'a que l'amour
    Pour unique raison
    Pour unique chanson
    Et unique secours

    Quand on n'a que l'amour
    Pour habiller matin
    Pauvres et malandrins
    De manteaux de velours

    Quand on n'a que l'amour
    A offrir en prière
    Pour les maux de la terre
    En simple troubadour

    Quand on n'a que l'amour
    A offrir à ceux-là
    Dont l'unique combat
    Est de chercher le jour

    Quand on n'a que l'amour
    Pour tracer un chemin
    Et forcer le destin
    A chaque carrefour

    Quand on n'a que l'amour
    Pour parler aux canons
    Et rien qu'une chanson
    Pour convaincre un tambour

    Alors sans avoir rien
    Que la force d'aimer
    Nous aurons dans nos mains
    Amis, le monde entier!

    Jacques Brel

     

    09-07-2008, 23:01 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen)
    08-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Verrassend vrolijke verzen'

    Enkele schitterende pareltjes uit een kleine "verrassende verzameling vrolijke verzen" - een idee van www.symposion.be- die we u niet willen onthouden:  

    Wanneer jij op 'n vriend se skouers staat, is meer dinge vir jou sigbaar.
    Wanneer jullie rug aan rug staan, is daar minder om te vrees.
    Wanneer jullie skouer aan skouer staan, is die las ligter.
    En wanneer jullie saam opkijk, is die prag en grootsheid van die hemelruim ASEMROVEND.

    Ik zeg tot de dag: je bent mooi...

    Stel
    Ik heb een appel en jij hebt een appel en we wisselen die uit
    dan hebben we elk opnieuw een appel
    Maar
    Als jij een idee hebt en ik heb een idee en we wisselen die uit
    dan hebben we elk minstens twee ideeën

    Wie durft verdwalen, vindt nieuwe wegen...

    En, last but not least, integendeel:
    Il faut avoir une musique intérieure pour faire danser les peuples. (Nietsche)
    Om de volkeren te doen dansen, moet er een muziek zijn die van binnenuit komt. (Nietsche)


     

    08-07-2008, 21:01 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Helemaal vuur worden

    Abt Loot bracht een bezoek aan abt Jozef en zei hem: "Abba, naar vermogen verricht ik mijn kleine gebedsdienst, mijn klein vasten, mijn gebed, mijn overweging en mijn stilte, en naar vermogen ben ik rein in mijn gedachten. Wat kan ik nog meer doen?" Toen stond de grijsaard op en strekte zijn handen ten hemel. En zijn vingers werden als tien fakkels van vuur. En hij zei hem: " Als u wilt, word dan helemaal van vuur." (uit ‘Wijsheid uit de Woestijn, 365 teksten van de woestijnvaders’, verzameld door Benoît Standaert)

    08-07-2008, 07:26 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (5 Stemmen)
    21-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terug van even weggeweest...

    Terug van even weggeweest...

    Intussen zijn er enkele interessante gebeurtenissen te melden, niet in het minst het heuglijke nieuws dat H. Arts, s.j. nu en dan voorgaat in gebed ten huize van Signum. Zo ook vorige vrijdag 18 april, in aanwezigheid van een kleine groep gelovigen, verzameld in de stemmige gebedsschuur. Pater Arts schreef in een samenvattende basistekst over ‘de geboorte van Signum’ onder meer het volgende:

     

    “Ik ben verliefd op God en daarom ook op de hele mensheid”. Wezenlijk in de spiritualiteit van Signum is wat geestelijke schrijvers als een de Caussade noemden: “le sacrement du prochain”. In de hulpbehoevende, de arme, de vernederde of onderdak zoekende mensen raken en ontmoeten wij de Heer zelf: “Wat gij voor de minsten mijner broeders of zusters gedaan hebt, dat hebt gij voor Mij gedaan.” Zoals Franciscus van Assisi gefascineerd was door de armoede-beleving in het spoor van Christus, zo wil ook Signum steeds weer een preferentie tonen voor armen en behoeftigen, of voor hen die “niemand” zijn.
    De bedoeling van Signum is dat hun bescheiden woning “een huis van vriendschap” zou zijn , waarin zowel vaste als tijdelijke bewoners en bezoekers zich “thuis, welgekomen en door vrienden omringd” zouden kunnen voelen.
    In haar spoor houdt Signum ook veel van hetgeen C. Doherty noemde “chit-chat apostolaat”; vrij vertaald “praat-apostolaat”. Ongedwongen en met belangstelling praten met mensen uit de buurt of met mensen die zij ontmoeten is voor Signum inderdaad een niet te versmaden vorm van apostolisch bezig zijn. Openheid en aandacht voor de medemens die zij ontmoeten beschouwen zij als een belangrijke opgave.
    Signum is duidelijk ontstaan uit een roeping en inspiratie van Gods Geest. Daarom kan men er dan ook niet aan twijfelen dat dit evangelisch initiatief verder zal openbloeien als een nieuwe en eigentijdse vorm van “navolging van Christus.”




     

    21-04-2008, 00:00 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (12 Stemmen)
    14-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gemeenschap

    'Signum' is een huis van spiritualiteit en dienstbaarheid en zo ook een internationaal en missionair gemeenschapsinitiatief. Vrouwen uit Afrika schreven de volgende tekst over 'gemeenschap'. Toepasselijk... op Signum, maar eigenlijk op alle vormen van samen-leven.

    "In gemeenschap loopt niemand alleen.
    Wie alleen loopt, raakt de weg kwijt.
    Alleen kan je geen touw om een bundel knopen.
    Wie alleen is en valt, heeft niemand die helpt om weer op te staan.
    Wie dan schreeuwt, heeft niemand die het hoort.

    Wie alleen loopt, gaat gebukt onder zijn last.
    Niemand deelt zijn vreugde, niemand zijn pijn.
    Eén mens heeft slechts twee voeten, slechts twee ogen.
    maar in gemeenschap heeft ieder duizend voeten,
    loopt niemand ooit alleen."



    14-03-2008, 23:03 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (11 Stemmen)
    12-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Doordenkertje

    "Jozef II, de 'grote patroon van de Kerk', slaagde er tijdens de Oostenrijks-Hongaarse monarchie in de Kerk te hervormen tot sociaal 'nuttige' instellingen. Het reductionistische pad, dat wegvoert van mystiek naar moraliteit toe, was ingeslagen. Dezelfde Jozefisch gedachte 'nuttigheid' moet steeds weer bewezen worden door de Kerk in de moderne samenleving: in het godsdienstonderwijs, in een goed ontwikkelde caritas, door een 'nuttige' opvoeding. Maar 'nuttigheid' alleen leidt tot het einde van religie. Dit wordt uiteindelijk -en in ieder geval- duidelijk telkens als een ándere instelling bewijst nuttig te zijn in de samenleving.
    Hier raken wij een fundamentele reflectie over de Kerk: voor de Kerk zijn noch de individuele noch de sociale moraliteit in de eerste plaats belangrijk (ze zijn natuurlijk ook van belang), maar eerst en voor al belangrijk is de mystiek. Dus het is niet zozeer het 'maken' dat telt, maar wel het 'aanwezig stellen/de 'aanwezigheid', niet zozeer het doen dan wel het zijn, niet zozeer de magie dan wel het mysterie."

     

    Vrij vertaald uit 'Um der Menschen und der Gemeinden Willen. Plädoyer zur Entlastung von Priestern' van P. M. Zulehner en F. Lobinger, in 'Study Priester 200', Osterreich

    12-03-2008, 22:37 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (8 Stemmen)
    04-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Paulo Coelho, voor u vertaald, slik...

    Een man, zijn paard en zijn hond wandelden op een weg. Toen ze voorbij een grote boom kwamen, sloeg de bliksem erop in en alledrie werden ze dood gebliksemd. Maar de man realiseerde zich niet dat hij deze wereld al verlaten had en hij vervolgde zijn weg met zijn twee dieren (soms gaan de doden een tijdje verder vooraleer ze zich bewust zijn van hun nieuwe conditie). De weg was heel lang en liep naar omhoog. De zon was heel heet en ze zweetten en hadden dorst.

    In een bocht van de weg zagen ze een prachtige marmeren poort die toegang gaf tot een plein met prachtige tegels en gouden versieringen. De wandelaar ging naar de wachter die aan de poort zat en begon met hem het volgende gesprek:

    “Goedendag.”

    “Goedendag”, antwoordde de wachter.

    “Hoe heet deze mooie plek?”

    “Dit is de hemel.”

    “Wat goed dat we in de hemel zijn aangekomen, want we hebben dorst!”

    “U kan binnenkomen en zoveel water drinken al u wil.” En de wachter toonde de bron.

    “Maar mijn paard en mijn hond hebben ook dorst,…”

    “Spijtig, zei de wachter, maar voor dieren is er geen toegang.”

    De wandelaar stond ontgoocheld op, want hij had grote dorst. Maar hij dacht er niet aan alleen te drinken. Hij bedankte de wachter en vervolgde zijn weg. Na de helling nog een eind verder te zijn opgewandeld - de drie waren intussen uitgeput – kwamen de man, het paard en de hond  bij een andere plek. De ingang ervan was een oude poort, die uitgaf op een aarden weg met bomen langs. In de schaduw van één van de bomen zat een man verdoken onder de hoed op zijn hoofd. Hij leek te slapen.

    “Goedendag”, zei de wandelaar.

    De man antwoordde met een hoofdknik.

    “Wij hebben enorme dorst, mijn paard, mijn hond en ik.”…

    “Er is een bron tussen die rotsen daar”, zei de man, terwijl hij de plaats aanwees.

    “Jullie mogen ál het water opdrinken, als jullie willen.”

    De man, het paard en de hond lesten hun dorst.

    De wandelaar ging terug om de wachter te bedanken.

    “Jullie mogen altijd terug komen, wanneer jullie maar willen”, antwoordde die.

    “Tussen haakjes, hoe heet deze plek?”, vroeg de wandelaar.

    “HEMEL.”

    “De hemel? Maar de wachter aan de marmeren poort heeft gezegd dat dáár de hemel was?!”

    “Daar was niet de hemel, daar was de hel”, zei de man.

    De wandelaar stond perplex.

    “Je zou moeten verbieden dat ze uw naam gebruiken! Deze valse informatie kan grote verwarring veroorzaken!”, waarschuwde de wandelaar.

    “Dat zeker niet”, antwoordde de man rustig. “Weet je, ze doen ons ginds een groot plezier, want al wie bereid is zijn beste vrienden achter te laten, blijft daar.” Paulo Coelho

     

    04-03-2008, 10:42 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (11 Stemmen)
    27-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Er was eens...

    Er was eens een kleine dorpsgemeenschap in een ver land. Van vader op zoon leefde ze van landbouw, omdat het dorp in een erg vruchtbare streek lag en ook wat afgelegen was. De mensen waren niet arm en niet rijk. Ze konden leven van hun teelten. Geregeld ging er wel eens een groepje dorpelingen naar de stad om wat van hun landbouwproducten te verkopen. Met de opbrengst hiervan konden ze dan enkele dingen kopen die er in het dorp niet waren, maar die ze wel nodig hadden. Telkens er een groepje dorpelingen in de stad kwam, waren de stedelingen blij. Niet alleen waren de mensen van het dorp bijzonder mooi en kleurrijk gekleed -dat was een oude traditie- maar ze zongen ook steeds prachtige liederen, vertelden boeiende verhalen en dansten erg sierlijk. Dat was hun cultuur. De dorpelingen zelf genoten hier ook van en vonden hun cultuur dan ook erg waardevol. Immers, ook het maken van de mooie kleding was een aangename bezigheid en het zingen van liederen, het vertellen van verhalen en het dansen brachten gezelligheid en verpozing na lange dagen op het veld. Het was goed.

    Nu gebeurde het dat het kleine dorp helemaal verwoest werd door een aardbeving. Vele dorpsbewoners kwamen om en het dorp zelf werd volledig van de kaart geveegd. Omdat ze alles verloren hadden, trokken de overblijvende dorpsbewoners noodgedwongen naar een andere streek om er hun leven terug op te bouwen. In deze streek spraken de mensen een heel andere taal en ze verstonden de verhalen en de liederen van de dorpelingen niet. Ze keken eerst ook vreemd op als ze hen in hun kleurige kleding zagen en hun dansen gadesloegen. Maar de dorpelingen, die de ervaring hadden dat ze zelf, als gemeenschap, gelukkig werden als ze hun cultuur beleefden en doorgaven, bleven doen zoals tevoren. Ze werkten op het land en gingen af en toe zingend, dansend en verhalen vertellend naar de stad, kleurig uitgedost. Na een tijdje bleek dit zo aanstekelijk dat er mensen in de stad de melodieën van hun liederen begonnen mee te neuriën. Ze trachtten ook mee te dansen. Nog wat later kwamen er stedelingen vragen hoe de dorpelingen hun kleding maakten en er waren er ook die geïnteresseerd waren om hun taal te leren, opdat ze de verhalen die de dorpsmensen vertelden, zouden kunnen verstaan...

    Christenen en andere gelovigen, wees niet bang om 'je mooie kleding' te blijven aantrekken, 'je prachtige liederen en je boeiende verhalen' te blijven zingen en vertellen en te blijven 'dansen'. Je riten, je liturgieën én je wijze van zijn, je cultuur van het hart én je inzet vormen een geheel dat mensen aanspreekt, ook die velen die "niet meer weten wat het is"...

    27-02-2008, 00:00 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (15 Stemmen)
    22-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even voorstellen

    Signum is...

    - christelijke internationale, intercontinentale gemeenschap

    - inzet voor mensen in nood wereldwijd, vertrekkend vanuit stilte en gebed

    - motivering van en aandacht voor kinderen, jongeren en jonge gezinnen

    - missie-animatie in een geest van oecumene en interreligieuze dialoog 

    Welkom!
    Op ons blog mag u zich verwachten aan een gevarieerd zicht op de activeiten van en ten huize van 'Signum' (dit is 'teken').  Deze activeiten zijn velerlei: gebed, onthaal van individuele gasten en groepen, missie-animatie, inleefervaringen, koor, enz.

    Vandaag stellen wij u Signum kort voor - je vindt deze voorstelling ook op onze website http://signumcommunity.googlepages.com. In de komende tijd wordt deze voorstelling aangevuld een agenda en kleurige verslagen van activeiten, maar ook met getuigenissen, doordenker(tje)s, poëzie en stukjes spiritualiteit. Dat is voor later. Nu is hte tijd voor de voorstelling. 

    Het leven van 'Signum' vertrekt vanuit een eenvoudige spiritualiteit die innerlijke rust en vreugde brengt en die vrede en universele broederlijkheid bevordert: luister, deel, dien.
    Luister
    : verwijst naar de stille openheid en aandacht die alle doen vooraf gaat. Wie luistert, maakt geen lawaai, niet uiterlijk en niet innerlijk, want hij wil horen. Signum nodigt uit tot luisteren, altijd eerst naar de Geest en dan ook steeds opnieuw naar de Heilige Schriften en naar de andere, die onze naaste is. Om het leven met hem te delen.
    Deel: verwijst naar de wederzijdse uitwisseling van talenten en gaven tussen mensen. Het houdt het verlangen in tot samen leven en vraagt actieve deelname van ieder. Je kan niet je leven delen en tegelijk aan de kant blijven.
    Dien: verwijst naar de eenvoud waarmee wordt gedeeld. Wie dient, stelt zich nederig op, met respect voor iedere andere met wie hij in contact komt. Signum nodigt uit dienend te leven  in concrete inzet voor wie, waar ook ter wereld, in  nood is.

    Deze spiritualiteit wordt dagelijks gevoed in een samenleven dat aandacht heeft voor gebed. Want, om van harte en blijvend ten dienste te kunnen staan van medemensen in nood, put de gemeenschap van Signum haar kracht in dagelijkse momenten van gebed. Iedereen is hierbij steeds van harte welkom. Samen vieren en danken, spreken, zingen en in stilte vertoeven, helpt de mens om in zijn concrete leven zelf steeds meer teken te worden van het Mysterie van Leven en oneindige Liefde, dat wij God noemen.

    Gebedsmomenten ten huize van Signum

    Weekdagen

    · vanaf 6.30u: stille meditatie

    · 7.00u: gezongen psalmgebed

    · 17.00u:

    · gebed met de bijbel (ma, woe, vrij)

    ·  eucharistie (di, do)

    · 21.15-22.00u: stille meditatie


    Weekend

       - Zaterdag:

    · vanaf 7.30u: stille meditatie

    · 8.00: gezongen psalmgebed

    · 17.00u: gebed met de bijbel

    · 21.15-22.00u: stille meditatie

       - Zondag:

    · 10.00u (1ste en 3de zondag v/d maand):
    eucharistieviering

    · 17.00u: 6x per jaar - wordt aangekondigd: vespergebed met gastgetuigenis (oecumene/interreligie)

     

    Signum benadrukt hierbij de verbondenheid tussen mensen van verschillende religies en achtergronden.
    In haar gebed vertrekt de gemeenschap daarom iedere morgen vanuit de eigen katholieke traditie van het psalm- (brevier)-gebed. Enkele keren per week viert de gemeenschap van daaruit ook eucharistie.
    In de vooravond  verruimt Signum bijna dagelijks haar gebed naar àlle christenen toe: het ‘gebed met de bijbel’ is herkenbaar voor allen die Jezus volgen.
    Iedere avond gaat in de stille meditatie de deur open naar mensen van àlle geloofstradities, die de stilte zoeken om het Leven te vinden.
    In de eenvoudige inzet voor mensen in nood tenslotte, verenigt Signum zich met àlle mensen van goede wil.

    In deze omgeving onthaalt Signum individuele gasten en groepen voor een dag, een weekend, een inleefperiode...
    Onthaal ten huize van Signum
    In een apart deel van haar gemeenschapshuis, een opgeknapt hoevetje in de groene rand van Boechout, richtte Signum een eenvoudig gastenverblijf in:

    · een vergaderzaal/living met ingerichte keuken, toilet en hal op het gelijkvloers

    · drie eenpersoonskamertjes, een vierpersoonskamer, een badkamer met twee lavabo’s en 2 douches en een toilet op de eerste verdieping

    · twee gescheiden slaapzolders voor resp. 5 en 3 personen (kinderen of jongeren)

    Een tweede locatie voor onthaal is in voorbereiding.

    Kinderen en jongeren

    Kleinere groepen kinderen en jongeren met hun begeleiders (max. 15 personen) kunnen het gastenverblijf van Signum gebruiken voor vormingsdagen (1- of meerdaags) of weekends. Hierbij kan:

    · zelf worden gekookt

    · Signum de maaltijden bereiden

    · een combinatie gemaakt (zelf koken + sommige maaltijden door Signum)

    Op vraag van de groep kan Signum een inhoudelijke bijdrage leveren (getuigenis, bezinning, zangstonde, andere…) aan het programma. Deelnemers kunnen ook meehelpen bij klussen om en rond Signum. Groepen zijn uiteraard steeds welkom op het gebed en de vieringen van de gemeenschap.

    Volwassenen

    Het gastenverblijf staat natuurlijk ook open voor groepen volwassenen op zoek naar een locatie voor vergaderingen, bezinnings- of vormingsdagen. Hierbij kunnen maximum 15 mensen worden ontvangen voor een verblijf van 1 dag en maximum 7 mensen voor een meerdaags verblijf.

    Contacteer ons voor alle info omtrent verblijf en kostprijzen.


    Inleefervaring ten huize van Signum
    Waarom?

    Overal in de wereld leven mensen in  extreme armoede. Er zijn anderen nodig die hun leven met het lot van deze ‘broers en zussen’ willen verbinden. Die, samen met hen, de weg willen gaan door de miserie  heen naar het leven. Hiervoor is moed nodig en kracht die van binnen komt. Want  “om de tranen van mensen te drogen, moet je je handen durven nat maken”, zegt een Rwandees spreekwoord.
    Daarom geeft de internationale gemeenschap Signum je de kans een levensritme te leren kennen waarin de confrontatie met en de inzet voor mensen in nood telkens weer gevoed wordt met meditatie, gebed en gemeenschapszin: de ‘school van eenwording en zelfgave.’

    Wat?

    Signum biedt je de mogelijkheid tijdelijk (minstens drie weken en maximum 1 jaar) mee te leven. Je woont in bij de gemeenschap en wordt volledig ingeschakeld in het dagelijkse ritme van gebed en dienstwerk.

    Wanneer?

    Je doet dit als voorbereiding op je vertrek naar een missie- en/of ontwikkelingsproject of gewoon omdat je zoekt naar verdieping of geëngageerde inzet in je leven.

    Voor wie?

    Deze inleefervaring is bedoeld voor:

    · jongvolwassenen (20 tot 35 jaar)

    · mannen en vrouwen uit binnen- en buitenland, bereid om ten volle ingeschakeld te worden in het leven en het werk van de gemeenschap.

    Deelnemen?

    Schrijven naar Signum. Van harte welkom!


    En, las but not least, Signum heeft ook een koor, ‘Sithemba’ (= 'wij hebben vertrouwen, wij geloven').
    Dit 
    gemengd koor zingt religieuze wereldliederen in vele talen en nodigt alle liefhebbers uit mee te zingen en/of te musiceren. Elke zondagavond is er repetitie ten huize van de gemeenschap van 19.30 tot 21.00 uur.
    Het koor luistert vieringen op in heel het land en komt op uw verzoek ook naar uw parochie, vereniging of buurtwerking of feest.


    22-02-2008, 00:00 geschreven door Signum  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (22 Stemmen)
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs