Hierbij nog een paar foto's. Ja de paaskaars waar we de doopkaarsjes moesten aansteken, was net iets te hoog voor mij , maar ik kon rekenen op mijn sterke wederhelft .
T'is gelukt, ze zijn gedoopt (herdoopt) geraakt! Hoera, alleluia! Ons kodakske liet het na een paar fotokes al weer afweten (grrrrr) dus nog even wachten op de fotokes die de tantekes en nonkelkes gemaakt hebben hé. Maar hier alvast enkele foto's die wel euh gelukt ?! zijn. Voor de neefjes en nichtjes was het ook nogal een ervaring, want jij zij kunnen zich hunnen doop helemaal niet meer herinneren hé.
T'is al eventjes geleden, maar we hebben ondertussen niet echt stilgezeten hoor! Onze 2 rakkertjes worden gedoopt op 26/04/2009. T'moet allemaal in ijltempo want Yeison doet op 10 mei zijn eerste communie en den doop moest dus eerst in orde geraken, al hebben we moeten zoeken naar een pastoor die hen wou dopen. Wij geraken niet aan hun colombiaanse doopaktes, dus moesten we dringend een oplossing zoeken anders mocht Yeison niet samen met zijn klasgenootjes zijn eerste communie doen en dat zou een heel zware dobber voor hem geweest zijn. Hij wil er gewoon bijhoren en zijn/doen zoals zijn klasgenootjes. Wij zijn pastoor Piet dan ook heel dankbaar dat hij dit voor hen en ons wil doen.
Verder nieuws is dat Yeison op 2 dagen leerde fietsen en Karen op een weekje tijd (zij wel met steunwieltjes natuurlijk). We zijn fier op hen en zij zijn uiteraard heel fier op zichzelf. "Ik kan het solo!" hebben we al vaak moeten horen en ze vertellen het aan iedereen die ze tegenkomen
Hun nederlands gaat enorm vooruit, al praten ze met ons nog altijd half nederlands en half spaans, tegen de oma's, tantes, nonkels, neefjes en nichtjes praten ze nederlands met hier en daar nog een spaans woordje tussen natuurlijk, maar het is echt onvoorstelbaar hoe snel ze onze taal leren.
Ons fototoestel heeft intussen een beetje de geest gegeven, dus in reparatie vandaar dat we nog geen fotokes van hun fietsavontuur hebben kunnen nemen. Hopelijk hersteld tegen den doop, anders moeten de meters en peters maar zorgen dat ze veeeeel foto's kunnen nemen die dag.
Tot spoedig! Groetjes Frans, Anita, Yeison ,Karen en dikke poot van Duvelke
Aangezien het nu verlof is hebben we vorige week vrijdag haar verjaardag op school laten vieren, Bedankt juf Anne. Hierbij de fotokes van de mand met snoepjes die ze aan haar klasgenootjes heeft uitgedeeld. Van in de klas hebben we spijtig genoeg geen fotokes hé.
Afgelopen zondag verjaardagsfeestje van onze kleine meid! En eindelijk mocht ze haar princessenkleed aan dat we destijds in Colombia hadden gekocht, dus ze heeft serieus moeten aftellen tot haren compleanos hé.
T'was weer kei leuk met de oma's, meter Tine en Paul, peter Stef en neefje Gilles (tante Ingrid en neefje Ruben waren er spijtig genoeg niet bij, en we hopen dat Rubentje snel genezen is!), tante Sandra, nonkel Jurgen en Naomi en Jordi, en tanteke Eveline en nonkelke Sven.
T'was voor ons mieke de leukste verjaardag ooit en ze heeft genoten met volle teugen. Iedereen heeft hier knuffels en kusjes van haar gekregen.
Bedankt allemaal voor de onvergetelijke dag!!! dikke kus van Karen
jaja wijle zijn nog volop bezig met behangen en schilderen .... hopelijk krijgen we alles rond tegen dat onze kleine meid verjaart.
En ja hoor ze hebben eindelijk hun Belgische paskes, maar nu moeten we met al die paperassen nog rondcrossen om kinderbijslag aan te vragen en hen in te schrijven bij de mutualiteit. En euh ja, wijle moeten dikwijls naar het buitenland, dus ook direct paskes met foto aanvragen om hier in EUROPA de grens over te mogen hé. Allez jong, ne mens kan met die Belgische paske nog geen eens naar nederland of duitsland !?!? Euh EUROPA één ?
Tegen het einde van deze maand moet het EERSTE nazorg rapport vertrekken, en moeten we onder andere het bewijs opsturen, ja eerst laten beeedigd vertalen en apostilleren, dat ze BELG zijn, naar Colombia opsturen. Dus crossen, crossen en nog eens crossen om het tijdig rond te krijgen hé. Wijle in 6de vitesse, maar ja die overheidsdiensten hebben blijkbaar altijd tijd genoeg dus
Soit, met ons en de kids gaat alles opperbest, buiten de te verwachten probleempjes, die meestal door derden worden gecreeerd, dus wijle blij en de kids blij en das alles wat belangrijk is niwaar!
T'is aandoenlijk hoe onze kids meehelpen om alles hier klaar te krijgen tegen Karens verjaardag. En ja hoor gelijk bij alle kids hebben we nadien wel e wa meer werk om het terug goed te krijgen, maar ja we prijzen hen voor hun inzet en hulp.
T'is echt leuk om hen zo gedreven te zien. Ik probeer morgen de fotokes in te laden zodat jullie ze aan het werk kunnen zien, echt schattig, ook al creert het voor ons nog een beetje extra werk om hun werkjes nadien terug te herdoen om het allemaal goed te krijgen hé, maar ja t'is toch het gedacht om te helpen dat telt en niet het resultaat hé. HAHA We zijn kei-trots op hen!!!!
zondag 25 jan 2009 - Yeison's verjaardag! - 9 jaar
Hoi iedereen,
Gisteren surprise party voor Yeison's verjaardag! De kids hebben zich reuze vermaakt en het was geslaagd. Yeison was enorm onder de indruk, de eerste keer een "feestje" voor hem, ja voor "hem "en hij kreeg zoveel cadokes dat hij niet meer wist of hij nu droomde of het nu wel echt was... Heel ontroerend...
Dank je nonkel Geert en tante Karin dat we het bij jullie hebben mogen organiseren, want met de werken bij ons thuis was het echt niet haalbaar! Meter Angelie en Daantje waren ook van de partij en Yeison is gek op zijn meterke. Hij vond het wel spijtig dat peter Edwig moest werken en er niet bij kon zijn maar peter heeft toch effe een telefoontje gepleegd om hem te feliciteren toen hij zijn kaarsje met 9 jaar mocht uitblazen.
Dikke mercie aan iedereen die deze dag mee opgevrolijkt heeft voor Yeison!
We hebben een tijdje niets van ons laten horen want we zitten tot over ons oren in het STOF... maw verbouwingswerken en een kat vind hier haar jongenen niet meer terug,.... haha maar wijle vinden die 2 rakkers van ons wel terug hoor
Op school gaat het nog altijd goed, dus houden zo. Zondag wordt YEISON een jaartje ouder en we hebben een surprise verjaardagsfeestje voor hem georganiseerd, wel op verplaatsing want hier bij ons is er nog zeker 2 weken vollen bak werken om alles proper te krijgen en te behangen en geschilderd te krijgen. Amaai wij zijn hier lichtelijk doodop aan het geraken.
Onze PC heeft ook last van het stof en is al enkele dagen out geweest en nu na 7 pogingen en alles gestofzuigd wat er aan een PC kan gestofzuigd worden ... en uiteindelijk schoot ie terug in gang ... OEF (ik durf hem al ni meer uitzetten nu )
De papieren van de FOD zijn toegekomen, nu nog zorgen dat ik ze maandag naar het gemeentehuis in Mechelen kan doen. en dat onze kids eindelijk ingeschreven geraken in Belgie hé.
Hierbij nog een beetje fotokes van warmere tijden ... t'is toch wel een groot verschil tussen 28° en - 10° hoor. Yeison weigert nog steeds zijne sjaal aan te doen, (zou niet cool zijn), maar gelukkig wil hij wel de handschoenen aan. De kleding-laagjes (t-shirt, pull en dan nog eens ne jas !!!) stellen ook een probleem. Karen is dan weer iets gemakkelijker en zij begrijpt wel dat het nodig is om geen kou te hebben op de speelplaats en buiten hé.
Elke morgend neemt ze uitgebreid afscheid van ons Duvelke en ze vertelt hem dat hij niet" triste "moet zijn en dat ze s'avonds terugkomt .... echt aandoenlijk hoor. Ze legt hem ook telkens uit dat zij naar een school met kindjes gaat en dat hij niet mee kan. Als ze na school binnenkomt krijgt ze direct een dikke euh natte "pico" (kus) van Duvelke en begint ze haar dag tegen hem te vertellen, t'is wel in het spaans, maar toch lijkt het dat Duvelke aandachtig naar haar luistert. Die twee zijn echt onafscheidelijk!
Yeison heeft vandaag de eerste keer zwemles en we hopen dat hij het leuk vind, al is het zwembadwater hier niet zo warm als in Colombia en is het hier een binnenzwembad. Dus weer eens nieuw voor hem. Hij is leergierig en vind het niet zo leuk dat hij regelmatig naar de taalbadles moet op school, zeker niet als de rest van zijn klas fysica krijgt (wat één van zijn lievelingsvakken is), maar ja hij kent niet genoeg nederlands om deze les te kunnen volgen.
Elke dag een beetje beter en we blijven hem dan ook aanmoedigen.
tot updates! beste wensen voor een vreugdevol 2009! Frans en Anita, Yeison en Karen
De eerste schooldag is achter de rug en we zijn kei-trots op onze rakkers! De fotoschoot van dit event ging weer niet echt hoe het moet want ja onze Yeison wil nog altijd niet op de foto hé.
Aangezien we nog steeds hun belgische identiteitskaarten of siskaarten e.d. NIET hebben, .... ja de overheid heeft 10 dagen nodig om het attest op te maken waarmee we naar het gemeentenhuis kunnen, maar met de feestdagen en euh ... hebben we nu al een regering want het wel allemaal een beetje aan ons voorbijgegaan.
Soit, ze zijn voorlopig ingeschreven op school met hun Colombiaans paspoort met daarin het Belgisch Visum voor 3 maandjes ... hopelijk krijgen we de papieren tegen dan rond
Karen zat al weken te zagen om naar school te mogen, en ze was kei enthousiast en kei blij hé. Voor Yeison was het ietsjes minder ... Karen zit bij juf Anne in de 2de kleuterklas en praat honderduit tegen de juf en de kindjes, maar ja die begrijpen haar niet en dat stoort ons mieke niet hoor, zolang ze maar kan tateren en spelen en knutselen. De eerste sneeuw hebben we dus ook geweten, want heel de weg van Mechelen naar Eppegem hebben we 100 maal moeten horen dat de carro's allemaal vol sneeuw liggen.
Yeison zit in het 2de leerjaar bij verschillende juffen, bij juf Veerle in de voormiddag en bij juf Martine in de namiddag. Daartussen wordt hij regelmatig uit de klas gehaald om individuele begeleiding qua taalbad te krijgen. Hij vind het enorm frustrerend dat zijn juffen hem niet verstaan en hij hen niet... Ook heeft hij gisteren zijn eerste les GODSDIENST gekregen, en ook daar het taalprobleem, maar die juf ging toch haar boekje "spaans op reis" meenemen tegen de volgende les, want ze wil hem helpen.
Karen krijgt taalbad samen met 2 andere kleuters die net voor de kerstvakantie zijn toegekomen en die portugees spreken. Dus voor dat 3 tal zal het taalbaddeke wel een leuke bedoening worden met zo'n babbelgat in de les
De juffen zijn tevreden en wijle dus ook. Vandaag moest ons mieke al ne cape en veiligheidsspeld meenemen want het thema vandaag is hoe kan het ook anders 6 januari = driekoningen, eens benieuwd hoe we Karen straks aan de schoolpoort gaan aantreffen. Hopelijk deze keer zonder verf op haar snoetje.
Hartelijk dank voor de leuke reacties! Geef ons nog even tijd om op adem te komen en de papieren hier in belgie rond te krijgen, om de kids ingeschreven te krijgen in onze gemeente en ze te laten inschrijven op het schooleke e.d.
We zitten nog steeds alle 4 met een jet-lag ... hopelijk blijft dit niet te lang in de kleren zitten
Zaterdag druk met de was, was en nog eens was en winkelen want de muizen lagen dood in de kast Zondag leuk verjaardagsfeestje (uitgesteld sinds 6/12!!) van nichtje Naomi en onze kids hebben zich goed vermaakt! Vandaag eindelijk de kerstversiering gevonden in de kelder en heel het huis versierd. Nu nog pakskes voor onder de kerstboom en we zijn vertrokken. T'is wel moeillijk om de cadokes te gaan kopen met de kids bij, maar we moeten inventief zijn hé Al de originelen adoptiedocumenten hebben we daarnet aangetekend verstuurd naar FOD dienst Justitie om de officiele toelating te krijgen om de kindjes te mogen inschrijven in Mechelen, waar we wonen. Spannend hé.
Eens al die papierenwinkel door is zal ik tijd maken om de blog up te daten met leuke foto's want we hebben er ginder wel 600 gemaakt.
Dus geef ons nog effe tijd.
dikke zoen, Frans, Anita, Yeison en "smoskont", euh Karen ... ze vind het leuk als iemand ook morst aan tafel, dan kan ze "smoskont" tegen hen zeggen.
We waren keimoe na 25uur airports en vliegtuigen, maar toch keigelukkig met de hele verwelkomingsdelegatie op zaventem!
Ook de terugreis was niet zonder slag of stoot! we hadden 5 valiezen en 1 ervan woog net 1kg meer dan toegelaten, terwijl de andere dik onder het max toegelaten gewicht zat, doch het mocht niet baten, reglement is reglement, en we moesten 160.000 pesos bij gaan betalen voor we mochten inchecken! Dit moest dan aan de hele andere kant van de luchthaven in bogota, dus van t'een naar t'ander en terug in de ellelange rij gaan staan! De stoom kwam al uit mijn oren, dus een geluk dat Frans zijn kalmte kon bewaren of de dees zat ginder nog in den jail voor ze vertrokken was hé ... ge kent mij... ik kan niet tegen onrechtvaardigheden en geraak zo nu en dan daardoor dik in de problemen... haha
Allez, daar door geraakt, werden we ... ni lachen of ni denken dat het leugens zijn .... 7 x door een controle post geloodst !!! 7x heel de rim-ram gecheckt, 7 x door x-ray en 7 x afgetast, tot de kinderen toe, die met armpjes en beentjes gespreid moesten staan voor de controle en de oogjes traanden bijna want ze begrepen het niet zo goed!!! Hoe leg je dit in godsnaam aan kindjes uit!?! Wij maar dapper en lachend het goede voorbeeld geven, maar na de 5de keer was de fun er echt af hoor!!!
Bij de dienst emigratie hebben ze bijna een half uur onze adoptie documenten met het vergrootglas bekeken en toen ons Karen dan ineens naar de wc moest, en chi chi, chi chi riep, dan nog moesten we een kwartier wachten, ze deed bijna in haar broekje en dan ineens mochten we doorgaan en wijle crossen en een wc zoeken!!! Ja de douane en emigratie beamten hebben daar dik laten voelen dat zij de baas waren. Niet echt kind vriendelijk, maar ja, toch tijdig 4 lange gangen door eindelijk een wc gevonden in de luchthaven!!!
Dan na nog veel stappen aan de gate om te boarden geraakt en ook daar problemen (hoe kon het anders ... ) één van onze koffers (één van de 5) was geselecteerd om een extra controle te ondergaan ... miljaar hadden we maar zoveel geluk om ne keer voor de lotto geselecteerd te worden hé
Ineens riepen ze af dat de mensen met kids eerst aan boord mochten, doch Frans was door de politie meegenomen om die koffer te gaan inspecteren !!! De kids al tot tranen toe omdat de airport-politie papa hadden meegenomen ... ikke hen proberen te kalmeren en troosten dat het allemaal niet erg was ... dan komt Frans terug met die man van de airport-politie en ik dacht dat het in orde was, maar neen hoor na 20 minuten was het nog niet aan onze koffer...., doch de kids en ik mochten al boarden en frans moest opnieuw met hem mee... dus gewoon om dit te komen mededelen was dienen vent effe teruggekomen ... amaai mijnen ticker ... wijle boarden en maar wachten tot we papa terug zagen ... al 15 minuten aan boord en nog steeds geen papa te speuren. Djzeezes, Karen en Yeison maar wenen om hunne papa en ik wist niet meer wat zeggen want ik kreeg het zelf moeillijk, en ineens ja eindelijk papa on board! De koffer die ze moesten extra checken was dan de SPEELGOED koffer, dus boordenvol met de kids hun speelgoedjes en knutselgerei.
De vlucht duurde lang en ja ondanks de medicatie heeft ons Karen 2x moeten overgeven. Wijle maar op da belleke drukken, maar alles tevergeefs die zweefteven zijn nooit langgekomen dus mama moest alle rijen door om aan de andere kant bij de handbagage te geraken om aan de zak met keukenrol en natte doekjes te geraken en dan nog krijgt mama een uitbrander van één van de zweefteven dat ze moest blijven zitten en niet door de ruimte van de zweefteven mocht lopen ... en ja hoor mij kennende heeft die zweefteef nen dikken uitbrander gekregen omdat ze niet op onze oproepen reageerde. Nadien hebben we zelfs een fles champagne van Iberia gekregen !!!! Doch dit kan het voor mij (anita) alvast nooit meer goedmaken hoor.
In MAD hadden we slecht 1 uurtje om van de ene kant naar de andere kant van de luchthaven te geraken, dus om het treintje te zoeken ... haha ja het is daar enorm groot en écht geen tijd te verliezen hoor. Amper tijd om chi chi te gaan doen! De kids hebben de beentjes vanonder hun lijfke moeten crossen, maar ze hebben dapper doorgestapt, we hadden compassie met hen, maar we moesten blijven doorstappen en we hebben hen dan ook geprezen voor hun goed gedrag en hun inzet! Eén uur lijkt lang, doch daar is het NIETS, t'is crossen crossen en nog eens crossen om er te geraken, dit is echt onvoorstelbaar!
De vlucht MAD naar BRU zat maar half vol en even leek het of de vlucht geschrapt ging worden .... bibber bibber bibber, uiteindelijk toch vertrokken ... ni goe veu den tikker hé ... weer een grijs pijleke bij op mijn hoofdje ...
Eindelijk aangekomen in Zaventem .... jaja de verste pier dat ge kunt hebben ... opnieuw die kleine beentjes lopen, lopen, doodmoe maar we moesten verder om onze bagage te gaan oppikken ... amaai hebben wij dappere kindjes, we zijn echt trots op hen! Eindelijk toegekomen aan de bagage carrousel en ja hoor slechts 3 van de 5 koffers gevonden, dus wachten, wachten en nog eens wachten. Intussen de kids op de 2 karrekes gezet zodat ze konden uitrusten en wijle de koffers in het oog houden die voorbij kwamen... En ja hoor ineens de 2 ontbrekende koffer net bij elkaar! OEF!!
Dan haasten naar de uitgang, doch eerst nog DOUANE door. Wij gevraagd of ze aub een stempel in de kids hun paspoorten wilden zetten, doch NEEN! Ok dan maar zonder stempel, en dus wel ni zo handig om nu te bewijzen dat ze op 19 december Belgie zijn binnengekomen, maar ja de openbare amtenaren weten het altijd beter hé. Misschien kunnen ze de camera beelden consulteren als het nodig is. Jaja ik weet het beroepsmisvorming ...
Aan de aankomst, hééél de familie ... amaai, overweldigend!!!! Na 25uur luchthavens en vliegtuigen, eindelijk THUIS!!!
Onze kids zijn vandaag pas om 12uur wakker geworden, dit door oververmoeidheid en daarenboven nog eens 6 uur tijdsverschil! Wijle zijn heel trots op onze bengels, ze hebben hun manneke én vrouwke gestaan!
Eerst met z'n allen naar Oma Chris en tante Tine en daarna naar huis, naar ons toeteke. Duvelke wist niet meer waar hij het had toen we toekwamen, we werden geknuffeld en ook de kindjes, hij heeft ze helemaal afgelikt. Zijle hebben hem geknuffeld alsof het altijd hun hondje was! Echt ontroerend. Ook Chipie kwam direct af, al was zij veel voorzichtiger. Ja een kat laat zich niet zomaar oppakken hé.
Met dank aan iedereen die op zaventem stond, echt waar het deed ons heel veel deugd al waren we doodmoe en konden we niet aan iedereen de tijd besteden die we wilden besteden.
dikke zoen!!!! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Frans en Anita, Yeison en Karen
update - flight cancelled !!!!! moet er nog zand zijn !!!
hoi,
Fransje onderweg met Edith naar de ambassade voor de visums.
Net bericht gekregen dat de vlucht gecancelled is, de vlieger is niet opgestegen in MAD, dus grrrrrr . We zijn herboekt voor de vlucht van morgenvroeg om 8 uur dat wil zeggen om 4u30 taxi naar de luchthaven! vluchtgegevens nog niet bekend, maar binnen een uurtje zou de madam van italtravel onze nieuwe tickets komen bezorgen.
Wat kan er nu nog mislopen? Iemand een idee ?
Allez we mogen weer eens een geldautomaat gaan plunderen voor een extra dagje hotel.
Om 11 uur ging onze contactpersoon hier zijn om naar de ambassade te gaan, doch nog geen Edith in zicht ...
Ze heeft blijkbaar niet alleen de tickets on hold gezet, doch vanmorgen liet ze weten dat ze die gewoon geannuleerd heeft!!! Het is nu dus nog niet zeker of we tickets hebben ... godverd....
Volgens de amerikanen hier komt alles goed want ze prayen voor ons, maar wij zijn er hier niet meer gerust in hoor.
Amaai mijn oren, ik wist niet dat ne mens zo stressen kon!
Vannacht geen oog kunnen toedoen, gezien wat er boven ons hoofd hing. Dan maar om vier uur snachts opgestaan, in belgie is het dan tien uur smorgens ongeveer.... Dadelijk met mijne slaapkop naar FOD gemaild in verband met de stand van zaken, even later is dan het blijde bericht binnengekomen dat FOD momenteel de voorlopige erkenning doorfaxt naar de Belgische Ambassade en dit tot uitreiking van de visums voor Karen en Yerson!! Ons Anita direct uit het bed gehaald voor het blijde nieuws te melden... Binnen een uurtje of vier, t'is hier dan negen uur zo rap mogelijk naar de ambassade voor de visums op te halen. Dan onze vlucht confirmeren daar onze contactpersoon ze zonder ons weten geblokkeerd had....... Ja, hier moet je van niets verschieten !! Straks meer nieuws, zijn pas honderd procent zeker als we alles in handen hebben !
Ciao, ga nu nen straffe koffie drinken, dat hebben we nu toch verdiend !
Love you all, Frans,Anita, Yeison en Karen XXXXXXXX
t'is momenteel bijna 20uur, de kids zitten hun pelicula te zien, en wij hebben in allerijl de valiezen zitten maken. Miljaar miljaar da gaat stoempen worden om die dicht te krijgen
tot nu toe geen nieuws van de ambassade, en onze contactpersoon zoekt al naar tickets voor den 19de moest het niet in orde geraken met de visums ... dit wil zeggen nog eens 4000 euro extra ophoesten want het zal een andere luchtvaartmij moeten worden en we krijgen geen refund. Bij Air France is nog plaats, maar we geraken dan wel maar tot in CDG en verder transport met 4 personen en 6 valiezen ... geen idee hoe we daaraan moeten beginnen. Ja den TGV, maar dan moeten we wel nog eens veel opleggen voor al die extra bagage. Allez hopelijk geraken we heelhuids thuis. Jozef en Maria moesten het met nen ezel doen, dus we mogen ni klagen
"Yo quiero ir a belgica !" is intussen de leuze van ons Karen. En dit is intussen uitgestrekt tot america, want ook die mensen willen naar huis hé. Tegen vrijdag is het hotel leeg en zijn dus alle families onderweg naar huis ... hopelijk wijle ook! Wij waren de eerste met de sentencia en de eerste met tickets, doch blijkbaar nu de laatste om weg te geraken !!!
tickets reeds 3x herboekt, doch nog steeds geen visums !!
Hoi iedereen,
we geraken maar niet aan de visums voor karen en yeison. Op 11 december hadden we heel de nest papieren binnengedaan bij de ambassader samen met onze attesten model 2. Die waren volgens de dame ginder NIET nodig. Nu 5 dagen later blijkt dat ze wel nodig waren en weigert volgens de ambassade hier, dus de FOD om ons de visums uit te reiken.
Na heel wat over en weer gemail, blijkt het dus over die attesten model 2 te gaan, die wij dan gisteren direct hebben doorgefaxed aan de ambassade, doch die trien weigert ze door te sturen naar FOD omdat dit niet in haar werkinstructies zou staan!! Na reeds de hele voormiddag rond te mailen en de FOD te vragen of ze dat mens hier aub duidelijk zwart op wit willen verzoeken om die attesten door te sturen .... blijkt madam ambassade ineens niet meer bereikbaar !!!!!! Wij worden er hier gek van. Zonder visum mogen onze kids het land niet uit (hun colombiaanse paspoorten liggen op de belgische ambassade) en belgie niet in.
Onze vlucht stond nu geboekt voor morgen doch we weten nog steeds niet of we kunnen vertrekken! IB6742 BOG/MAD 17 dec om 19u01 aankomst MAD op 18dec om 10u45 IB3202 MAD/BRU 18 dec om 12u15 aankomst BRU om 14u30
Het is echt dikke ellende en we hopen met man en macht dat we tijdig de visums krijgen. Indien geen visums, zitten we vast tot na nieuwjaar en dat overleven wij niet Alle andere landen verstrekken op 2 dagen visums voor de adoptiekindjes ... waarom kan dit niet voor ons land.
Buiten stress, krampen en fincanciele kater gaat het tamelijk goed met ons hopelijk tot donderdag!!! groetjes Frans, Anita, Yeison en Karen
, maar ik kon rekenen op mijn sterke wederhelft .
)
