Hoi allemaal,

Het heeft even geduurd maar hier weer een verhaal over onze belevenissen en nu vanuit Myanmar. De reden dat jullie een tijdje niets van ons hebben gehoord is omdat er in Myanmar weinig mogelijkheden waren tot internetten. Daarnaast worden veel pagina's afgeschermd door de regering om te voorkomen dat er informatie uitlekt vanuit Myanmar. Het is heel bijzonder om mee te moeten maken dat onder andere Hotmail via een omweg bereikt moet worden en dat wij bijna 10 dagen niet eens bij onze eigen reispagina konden. Wanneer er stroom, en dus internet, was dan was de snelheid erg langzaam (te vergelijken met toen we in Belgie pas  internet hadden).

Myanmar is een fantastisch land maar met wel een zeer grote kanttekening waar we gedurende de reis ons steeds meer bewust van zijn geworden. Wat ben ik blij om geboren te ijn in Belgie, en niet hier!

In Myanmar leeft één derde van de mensen onder de armoedegrens en volgens de Verenigde Naties heeft 10% niet eens geld om aan dagelijks voedsel te komen. Het beleid van de junta's is hiervan de oorzaak. Regeringsmaatregelen hebben geleid tot schaarste en enorme geldontwaarding waardoor bijvoorbeeld de burgers in 1987 in één klap al hun spaargeld kwijt waren. Door in augustus 2007 de brandstofprijzen met 500% te verhogen werd het vervoer van voedings- en gebruiksartikelen naar de bevolkingscentra onbetaalbaar. Veel westerse ondernemingen hebben het land inmiddels verlaten. Het land beschikt in voldoende mate over olie, gas, tropisch hardhout en edelgesteenten zoals jade en robijnen), maar dat alles wordt geëxporteerd naar en via buurlanden. De opbrengsten daarvan schijnen de machthebbers echter te reserveren voor zichzelf en hun zakenrelaties. Myanmar wordt inmiddels op lokaal en internationaal niveau genoemd als een land waar het leger een hele grote producent en exporteur is van LSD en opium. Doorgaans worden deze producten verkocht aan Thaise en Chinese handelaren die ze in Azië en Europa op de markt brengen.

Hoeveel kunnen vier mensen zien tijdens een reis van enkele dagen in Myanmar? Als die vier twee Fransen en twee Belgen zijn dan betekend dit heel veel! We zijn de afgelopen dagen in Yangon, Mandalay,  Bagan en Inle Lake geweest. We zouden het liefst alles met jullie delen maar dan zijn jullie morgen nog aan het lezen. Hierbij toch de hoogte punten van onze reis door Myanmar!

 Dag 1

In Yangon waren we wat verbaasd over de luxe van het vliegveld, met de informatie in ons achterhoofd dat Myanmar een van de armste landen ter wereld is. Dan is dit wel een beetje over de top! Het vliegveld heeft het militaire regiem blijkbaar laten bouwen door dwangarbeiders. De hotelkamers zijn ook 2 keer zo duur als in Thailand omdat de koers van de dollar sterk is gedaald. Wij zijn blij dat we genoeg geld mee hadden genomen, want een bank is een zeldzaamheid in Myanmar. Ons eerste doel was dus geld wisselen. Geld wisselen gebeurt hier allemaal op de zwarte markt omdat de overheid een ongeveer drie keer zo slechte koers geeft. Hierdoor is het wisselen van geld best een spannend klusje. Na een tijdje zoeken toch een shop gevonden waar we 790 Kyat ontvingen voor 1 dollar. Raar om twee briefjes van 100 dollar te geven en daarna ongeveer 180 biljetten van 1000 Kyat terug te krijgen. We hadden dan ook stapels met geld! Op diefstal staat een zeer zware straf dus de kans dat je overvallen wordt is klein. Voor het stelen van een camera krijg je 5 jaar gevangenisstraf. Als je er dan ook nog eens bij denkt dat een gevangenis hier een werkkampen is dan begrijp je dat diefstal hier relatief weinig voor komt!

Van de vele mooie dingen die we in Yangon hebben gezien was Shwedagon Pagoda toch wel het hoogtepunt. Dit is een tempelcomplex waar elke boeddhist in Myanmar een keer in zijn leven heen wil gaan. Wat maakt deze tempel nu zo bijzonder? Er is zoveel goud gebruikt voor deze tempel dat het een van de grootste goudreserves ter wereld is. Er wordt wel gezegd dat er meer goud op de zijkant van de tempel zit als dat er in de kluis van de Bank of England zit. Daarnaast zitten er 1100 diamanten (totaal 278 karaat), 1383 andere kostbare edelstenen en op de top van de tempel een nog eens 4351 diamanten (totaal 1800 karaat)... maar Shwedagon is absoluut veel meer als een juwelenkistje... een gouden mysterie, een schitterend bouwwerk. Zoals de Lonely Planet het omschrijft: het is Birma en het is heel wat anders dan alle landen die je ooit gezien hebt!  Er waren veel mensen aan het bidden en aan het offeren.  Het nadeel van een bezoek aan deze schitterende tempel is dat de entree prijs van 5 dollar per persoon (moet alleen betaald worden door buitenlanders) direct naar de dictatuur gaat. We proberen zoveel mogelijk onder sponsoring van de dictatuur uit te komen (dit bijvoorbeeld door tempels te niet te bezoeken) maar de mooiste tempel van Azië wilde we toch wel erg graag bezoeken. In dit geval kwamen we er dan ook niet onderuit! Onze eerste indruk van Myanmar was dat het met de armoede wel mee viel. Yangon is ook een zeer vuile stad met vele oude vervallen Engelse oude gebouwen en brede straten, die ooit in een nieuwe staat zijn geweest. Een verblijf van een dag was voor iedereen voldoende. Savonds zijn we heel vroeg gaan slapen 22.30, want na ons bezoek aan een thais restaurantje was het nachtleven in deze gewezen hoofstad afgelopen. Er is immers geen enkele straatverlichting en dit vaart wel even met de luxe die wij gewoon zijn. Je kan eigen Yangoon vergelijken met Bangkok 30 jaar terug maar dan zonder het vele neonlicht en de verschillende uitgaansmogelijkheden.

 Dag 2

Met Air Bagan hadden wij een vlucht geboekt naar Mandalay, de tweede grootste stad van Myanmar. In Mandalay hebben we wederom kunnen zien dat het Boeddhisme het belangrijkste geloof van Myanmar is (86% van de 45 miljoen inwoners van Myanmar is Boeddhist). We zijn naar Madalay hill  geweest, een berg van ongeveer 200 meter en 1730 treden. Deze trappen hebben we blootvoets moeten beklimmen ant met schoenen mag je deze heilige heuvel niet betreden. Een raar gevoel, maar we zijn er toch in geslaagd. Boven op de top heb je een prachtig zicht op de stad en het fort van Mandaley. Rond het fort loopt een gracht en hier zijn we helemaal te voet rondgewandeld, toch ongeveer een 8 km. Tijdens de avond weer het zelfde scenario...heel vroeg onder de lakens want ook hier geen nachtleven.

Dag 3

Op 11 km van Mandalay ligt Amarapura, wat onsterfelijk betekent. Deze stad is onder meer bekend van de twee eeuwen oude U-Bein Brug. De teakhoutenbrug is 1.2 km lang en gebogen om storm en golven te doorstaan. We hebben de brug voor een stuk bewandeld en vervolgens een bootje gecharterd die ons rond de brug heeft gevaren. een prachtig uitzicht. In diezelfde stad  konden we ook zien hoe bijna 2000 monikken zich verzamelen voor hun lunch die zij in alle stilye nuttigen.....een geweldig schouwspel. Savonds zijn we naar de Moustache brothers geweest, humor en klassieke dans, maar dit viel wat tegen. De humor was zeker de onze niet.

Nog een leuk dingetje. Vrouwen dragen in Myanmar make-up van thanakapoeder, het Birmese antwoord op de westerse make-up. De poeder is afkomstig van de sandelhoutboom en dient als make-up en als bescherming tegen de felle zon. Meisjes en vrouwen in het hele land sieren hun gezichten hiermee. Ze vegen grote strepen over hun wangen en neus. Soms smeren ze hun hele gezicht onder, wat Krstof en ikzelf ook hebben moeten ondergaan.

 Dag 4

Vanuit Mandalaey hebben we een boot genomen die ongeveer 8 uur over de Ayeyarwady rivier vaarde alvorens in Bagan aan te komen. We hadden immers vernomen dat dit een fascinerende en boeiende reis zou zijn  waar onderweg veel te zien zou zijn. Eerlijk gezegd viel dit toch wel een beetje tegen want langs de oevers waren er weinig bezienswaardigheden. Rond 15.30 uur zijn we in Bagan aangekomen, even terplaatse wat navraag gedaan over de bezienswaardigheden en vervolgens op zoek naar een eethuisje. Bij ons vertrek vanuit het hotel kregen we een zaklamp mee, want buiten was het echt pikdonker en je zag dus geen steek voor je ogen. We hebben toen besloten om niet te ver uit de buurt te gaan en gekowen voor een restaurant met klassieke dansen. Heel raar gevoel gaf het ons, dat wij, de twee Belgen en de twee Fransen, daar helemaal alleen zaten en de schow dus ook alleen voor ons is doorgegaan. Trouwens op heel onze reis hebben we niet echt veel toeristen tegen gekomen.

Dag 5

Voor onze trip door Bagan, hadden we een naoorlogse fiets gehuurd (betere zijn er hier niet te vinden) en rond 08.00 uur waren we klaar om te vertrekken. Jammer genoeg kon onze reisgenoot Michel niet mee wegens buikklachten............. Bagan staat op de lijst met Unesco Werelderfgoederen, want waar ter wereld wist men in een tijdsbestek van 230 jaar ruim 4.400 tempels uit de grond te stampen? Precies: in Bagan. De gouden periode van Bagan begon in 1057 na Christus. Niemand weet precies hoeveel monumenten Bagan tegenwoordig herbergt. Een officiële telling aan het einde van de dertiende eeuw houdt het op 4.446. In 1978 kon men 2230 monumenten identificeren. Met de hernieuwde (toeristische) belangstelling voor Bagan rijzen jaarlijks nieuwe stoepa's uit de grond. De tempels zijn te vinden in een gebied met een omvang van 42 vierkante kilometer, de zogenaamde Bagan Archaeological Zone. De belangrijkste tempels bevinden zich in een straal van een paar kilometer rondom het ommuurde Old Bagan. Dankzij het droge klimaat hebben vele monumenten de tand des tijds goed kunnen weerstaan hoewel het goud, het marmer en de edelstenen, die de gebouwen bedekten, verdwenen zijn. Vroeger woonden de mensen tussen de tempels maar in 1990 moesten ze verplicht verhuizen. We zijn eerst naar een tempel gegaan welke je mocht beklimmen. O wat een rust en wat een schitterende en sprookjesachtige omgeving. Hierna hebben we nog 9 andere tempels bezocht. Van zeer rustig tot soms met een paar andere toeristen. Het was erg leuk om het gebied met de fiets te bezoeken, het past bij de omgeving en het land. Alleen op het einde van de rit ( ongeveer 25 km) was onze vriend Kristof, kapot, gezien de hitte en de fietsen die echt niet meer voor ons zitvlak zijn bestemd. Ondanks alles enorm genoten van de rust, zandweggetjes en uitzicht.

 Dag 6 - Dag 7- Dag 8

Die dag zijn we vertrokken naar de luchthaven van Bagan voor een vlucht naar Heho (vanwaar ik nu eindelijk op het internet kon). Heho in de Shan staat is vooral bekend om het reusachtig grote Inle Lake ( 25 km lang en 5 km breed). Hier zijn vele dorpjes op het water gebouwd en hebben we echt genoten van de rust op en rond het meer. Een smalle boot is ruim genoeg voor 10 mensen dus vier passen er makkelijk op! De motor die op de boot zit maakt echt een enorme herrie, maar het kan ons niet storen. Op het meer was het erg rustig nog met andere boten. De boten die er waren, waren vissersboten. Ze peddelen hier door middel van een been. De pedel klemmen ze om hun been en dan maken ze een bepaalde beweging. Zo hebben ze 2 handen over om andere dingen te doen. Het was erg mooi en rustgevend om dit te zien. Het gebied is hier onbeschrijfelijk mooi. Met name de rietenhuisje aan en in het meer. Het is erg primitief maar dat maakt het ook zo mooi.  Fantastisch mooi is het hier. De mensen en kinderen zijn erg vriendelijk en dit zonder enige bijbedoelingen of verkooptechnieken. Bij onze terugtocht over het meer kwam er een dreigende lucht aan en brak even later het noodweer los. De regen viel met bakken uit de hemel en het begon ook flink af te koelen!! Gelukkig was na een 20 minuten de ergste regen gestopt.....

Wat trouwens hier ook bijzonder is, is de staat van het geld. De dollars die wij betalen die moeten perfect zijn, echter het geld dat wij in Kyat ontvangen valt soms echt uit elkaar van ellende. We hebben al geld ontvangen in plastic zakjes, we hebben geld gehad dat aan elkaar zat geniet, geld waar overal de scheuren in zitten en echt van ellende bijna uit elkaar valt. Hier maakt het allemaal niet uit. Iedereen accepteert de briefjes en het is allemaal prima. Heel apart! Deze morgen hebben we nog een korte bergtrekking gedaan met een gids die we toevallig hebben leren kennen. eergisteren heb ik samen met Kristogf een wandeling gemaakt door de stad en deden we een klapje met eem Birmaaanse lerares. Zoals ik reeds gezegd heb is de bevolking hier heel vriendelijk en werden we ook uitgenodigd in haar (schamele) huis voor een drink en Bermaanse snack. Er liepen daar nog een stuk of 5 andere kinderen rond, van heel de familie. Na een uurtje kwam de schoonbroer thuis, de man die vandaag dus onze gids was tijdens de trekking.

Vanavond zijn we door de ganse familie dan ook uitgenodigd voor een uitzonderlijke Shan-maaltijd.....We kijken er naar uit.

Het is zoals jullie gelezen hebben een lang verhaal geworden. Iedereen heeft dit land als een schitterend land ervaren en raden het zeker aan om het een keer te bezoeken, maar wees je dan wel bewust van de kanttekeningen die dit land ook heeft!

We gaan morgen naar Bangkok ( indien de toestand het toelaat gezien de wateroverlast) en dan zien we dinsdag de rest van de groep terug.

Tot snel!