Sinds ongeveer 2 jaar woont mijn goede vriend en ex-collega, Theo Michaux in Thailand.
Sommige van mijn vrienden en collegas vragen me dikwijls of wij (mijn echtgenote en ikzelf) ook dit voornemen hebben! Wel, het voornemen is er, maar we zien wel wat de toekomst brengt met onze lieve dochter Sharona die mentaal gehandicapt is. De gezondheidszorg in Thailand is dan wel optimaal, maar wat gehandicaptenzorg betreft, staat het nog op een zeer laag pitje.
Sinds 1984 ga ik jaarlijks naar Thailand. Eerst uit nieuwsgierigheid hoe een Aziatisch land er wel zou uitzien. Het verre oosten trok me immers al van kinds af aan! Eerst natuurlijk aan de kust, Pattaya, Bangkok en nadien ook Chiangmai. Want daar waren de toeristen centra en kon je je niet alleen prima vermaken, maar er waren ook goede voorzieningen wat betreft hotels en guesthouses. Maar was dit het echte Thailand wel?
Ik ging mij hoe langer hoe meer verdiepen in dit prachtige land. Geschiedenis, boeddhisme en cultuur, en trachtte ook naar zoveel mogelijk plaatsten te gaan waar (toen) het toerisme nog op een lag pitje stond. Ik voelde mij als herboren in dit prachtige land, het was net mijn tweede vaderland!
Maar zoals al gezegd, twee jaar geleden ging Theo Michaux op pensioen en verliet hij het kille België. Hij trok naar Thailand om er samen met zijn lieve en goedlachse vrouw Doung en dochtertje Dim, een nieuw leven te beginnen. Wat begon als een wild avontuur eindigde voor hem in een droom. Een droom waarvan ik zeker ben dat die nog elke dag voortduurt.
Zoals al gemeld in het vorige artikel zal ik regelmatig een interview plaatsen over onze landgenoot, Theo Michaux, die voorgoed zijn geluk in het buitenland is gaan beproeven.
Waarom is hij naar het buitenland (Thailand) getrokken? Is het er anders of beter? Wat mist hij het meest? Wat vertellen buitenlanders hem over België, en hoe ervaren zij de buitenlanders? U komt het allemaal te weten van deze eminente ambassadeur van ons land.
1. Hoe ben je eigenlijk in Thailand verzeild geraakt?
Heel toevallig eigenlijk, een collega op het werk had heel veel zin om met verlof naar Thailand te gaan, maar niet alleen! Normaal ging ik steeds altijd op skiverlof, maar ik wou Thailand ook wel is proberen. Zo ben ik voor het eerst ongeveer 10 jaar geleden in het verre Thailand verzeild.
2. Je hebt een mooi huis in Banglamoen, nabij Pattaya. Omschrijf de omgeving eens.
Mijn huis in Banglamung is gelegen in een "Village" met naam: Chatkaeow +/- 7km van Pattaya beach, de ene kant van de Sukumvit (de belangrijkste hoofdbaan in Thailand) naar Pattaya. Ik verblijf dus langs de andere kant van Pattaya! In de omgeving zijn er allerlei "street-shop's", gezellige barretjes, een slangenschow, inlandse markten en verschillenden eethuisjes waar het zeer lekker (en goedkoop) is om van de Thaise keuken te genieten.
3. Pattaya leeft en daar heb je ook alles wat je ook bij ons kan vinden. Maar het is, ook erg toeristisch. Dat is het trouwens al vele jaren. Zit het toerisme er nog steeds in de lift? Of is het plafond bereikt?
Of het plafond bereikt is, weet ik niet. Pattaya leeft inderdaad, zeker 's avond, met de welbekende Walkingstreet met al de bars, de gogo's de katoy's enz..., het is in feite het hart van Pattaya, iemand die naar hier komt moet zeker daar een wandeling gaan doen, plezier verzekerd. Vroeger waren er heel veel Europeanen en Amerikanen, maar de laatste tijd zie ik meer en meer de opkomst van de Russen, (les nouveau riche)! Ik heb wel de indruk dat er minder toeristen zijn dan andere jaren, wat het hoogseizoen had moeten zijn, is er dit jaar geen sprake van geweest, misschien heeft dit te maken met de hoge brandstof prijs. Het leven wordt met de dag duurder en duurder in Europa en dat voelen we met zen allen in de geldbeugel. Ook hier heeft dit tot gevolg dat vooral de import producten met ongeveer 30 % zijn gestegen. Er is hier ook een tijd heel veel onzekerheid geweest hoe het hier in Thailand verder zou verlopen na de militaire "putch"! Dit is intussen echter opgelost, want sinds december 2007 is er terug een democratische regering aan de macht. Maar goed, ik denk omwille van de troeven die ik net heb opgenoemd, zal Pattaya altijd wel toeristisch blijven. Een daling van het aantal toeristen zit er gewoon niet in, omdat Pattaya nu eenmaal veel te bieden heeft wat de doorsneetoerist wil.
4. En wat als de SARS-verhalen en vogelziekte de wereld rondgaan? Merk je dat aan het aantal toerisme?
Niet of nauwelijks. De toeristen blijven altijd wel komen. En ze hebben gelijk. Heel de wereld sprak erover en wij hebben er hier absoluut niks van gemerkt. Echt helemaal niks! Er waren wel minder kippen in voorraad, maar dat was een wereldwijd probleem en niet alleen in Thailand.
Maar goed intussen zijn er terug kippen a volonté en op verschillende wijze!
5. Je bent naar Thailand verhuisd, helemaal op je eentje als buitenlander. Heb je nooit heimwee naar je moederland?
Verhuist? het is wel zo dat ik de laatste jaren voor mijn pensioen, 3 x per jaar met verlof ging naar Thailand voor minimum 6 weken, dus was ik al in gedachte verhuisd. Wat heimwee betreft naar mijn moederland of moet ik zeggen vaderland, NEEN, als ik heimwee zou moeten hebben voor iets of iemand, dan is het voor bepaalde vrienden en collega's, en in het bijzonder voor mijn goede vriend Rudi en zijn vrouwtje Daniella, waarmee ik een bijzonder band heb! Het geeft een goed gevoel om iemand te hebben waar je kan op rekenen en of terug vallen, en die bovendien altijd klaar staan om te kunnen helpen indien nodig! Langs deze weg wil ik mijn bijzondere blijk van waardering betuigen aan die fantastische vrienden, nogmaals beste vrienden bedankt voor alles. "soms heb je echte vrienden, en die zijn belangrijker dan familie".
Noot van de redactie: Inderdaad Theo, het is soms erg op hoeveel onbegrip je soms stuit door je eigen familie of zogezegde vrienden, voornamelijk van zelfs degenen van wie je het niet verwacht. Dat is echt heel erg vervelend en teleurstellend. Je komt in sommige periode er wel achter wie je echte vrienden zijn! Wat ons betreft (Rudi en Daniella,) onze wederzijdse en gemeende dank voor de blijvende en hechte vriendschap
6. Om echt geïntegreerd te raken, zal je ook de taal moeten spreken. Dat lijkt me in Thailand nog niet zo eenvoudig. Awel, ik ben sinds enkele maanden begonnen met een cursus Thai, (leren lezen en schrijven) het is niet eenvoudig maar het gaat wel, als je goed kunt lezen, dan kan je ook de taal goed uitspreken. De tonaliteit in de Thaise taal bestaat immers uit 5 verschillende tonen, en deze zijn in hun geschrift teug te vinden! Het is niet gemakkelijk, maar "waar een wil is, is een weg". Ik vind het heel belangrijk om de anderen te begrijpen, om elkaar beter te leren kennen en appreciëren, legt Theo uit. Daar word je een rijker mens van, met een bredere kijk op het land en zijn inwoners. Ik ben naar hier gekomen om tussen de Thais te leven, en het is aan mij om me aan het land en zijn bevolking aan te passen, en niet andersom! Eens zal het lukken. En dan geef ik een groot feest.
Noot van de redactie: In ieder geval wensen wij jou veel succes toe met de Thaise taal, zodat we snel kunnen feesten J
7. Kennen ze België in Thailand?
Ons kleine België begint meer en meer in Thailand bekend te worden, eerst en vooral via het tennis (Kim Cluysters en Justine Henin), zij zijn hier allebei wel zeer goed gekend! Hier in Thailand hebben we namelijk ook een bekende proftennisster,Tamarine Tanasugarn. Haar hoogste positie op de wereldranglijst was nummer 19 (13 mei 2002).
En ja, ook via onze nationale voetbalploeg kent men de Belgen (Red devils) heel goed!
En lost but not least de Belgische politiek komt eveneens in het nieuws met in het bijzonder "Brussel" de hoofdstad van Europa! Anderzijds hebben de meeste Thaise geen geld om te reizen. Ze kennen België dus enkel wel van tv en de krant. Maar als eminente ambassadeur (zoals jullie mij noemden in een vorig artikel) zorg ik zeker dat alle Thaise die ik tegenkom ons land zullen leren kennen en nooit meer vergeten!
Noot van de redactie: Daar twijfelen we zeker niet aan!
8. Ben je soms nog een "toerist" in Thailand? Ga je wel eens een tempel of een Stad bezoeken?
Ja, ik ga af en toe nog eens een tempel bezoeken, maar dat gebeurt dan wel in familie verband, de familie van mijn echtgenote zijn zoals de meeste Thaise zeer verbonden met het Bhoedisme. Persoonlijk vind ik ook het Boeddhisme een vreedzaam geloof, het is in feite een levenswijze en GEEN goddienst. Regelmatig als er iets te doen is in een tempel (tamboen) dan ga ik met alle plezier mee! Tamboen is eigenlijk niet meer dan het offeren van kleine muntstukjes in bedelkommen opgesteld in een lange rij, noemt men Tamboen Sai Baat. Ook het offeren van rijst, fruit en drank geeft de Thaise een goed gevoel! Een vrije dag brengen we meestal hier in Pattaya door; aan het strand of aan het zwembad. Af en toe ga ik ook wel eens naar Bangkok, of naar mijn familie in Ayutthaya. Een echte toeristische uitstap kan je dat eigenlijk niet noemen.De laatste jaren is er echter wel verandering in gekomen. Dit jaar ga ik nu voor een derde keer mee op trektocht die mijn vriend Rudi, samen met zijn vrouwtje, jaarlijks in oktober organiseert!Ik wil hier getuigen van het schitterende werk en organisatie die hij telkens weer uitbrengt om alles op punt te stellen voor elke reis! Proficiat Rudi, dank zij u, heb ik de mooiste plekken van Thailand kunnen ontdekken! Thailand is een prachtig land en heeft veel te bieden, veel mensen kennen alleen Pattaya of Phuket. Vanaf nu (14 juli 2008) is het nog 103 keer slapen, en het is weer zover. Op 26 oktober vertrekt Rudi en Co met een nieuwe groep waar ik mij vanaf 27 oktober in Bangkok aansluit, om mijn derde rondreis samen met zijn groep te ondernemen! Ik heb de laatste jaren met de diverse groepen meer van Thailand gezien dan al de jaren samen. En dankzij Rudi kan iedereen die het wil, onze reis dagelijks helemaal volgen op deze Blog. Zeker doen!
Noot van de redactie: Merci Theo, voor zoveel eer
.maar ik doe het met heel veel plezier
..en wat je graag doet
doe je meestal (heel) goed!
9. We hadden het in een vorig artikel hoe de Thai België beleven en kennen! Gezien de recente gebeurtenissen van 15 juli 2008 is uiteraard onze vraag, hoe U de regeringscrisis beleeft in Thailand?
Als ex-vakbondsafgevaardigde, ben ik inderdaad zeer geïnteresseerd in de Belgische politiek. Ik volg het dan ook van zeer dichtbij, via het VRT nieuws (wordt hier dagelijks uitgezonden met enkele uren vertraging) en de elektronische krant. De huidige crisis zat er al maanden aan te komen, het is mijn inziens de kroniek van een aangekondigde dood van Leterme. Hij heeft politiek zelfmoord gepleegd, uiteraard onder druk van de NVA (Bart De Wever en zijn achterban). Een deadline stellen voor een belangrijke zaak als de staatshervorming is natuurlijk niet goed! Met wat meer tijd (en zonder kartel met NVA) had waarschijnlijk CD&V zich anders opgesteld en meer kans en tijd gegeven aan Leterme om te slagen in deze moeilijke opdracht. Het is opgevallen dat in de Wetstraat aan beide kanten van de taalgrens voor een groot stuk hierdoor het echte debat is weggevallen. Het communautaire is wel degelijk een belangrijk politiek probleem en Brussel-Halle-Vilvoorde moet opgelost worden, maar als men deze problemen vergelijkt met de dalende koopkracht, zijn alle verhoudingen zoek. In plaats van 5 minuten politieke moed is er nood aan 10 minuten nadenken over de toekomst van België. Wat er nu moet gebeuren weet ik niet. Alvast een stevig herbronnen en bezinnen van alle partijen denk ik. Hopelijk neemt de koning een wijs besluit en verplicht hij om een noodregering op de been te zetten om dringend de echte problemen van alle burgers aan te pakken. Naar nieuwe verkiezingen gaan zou mijn inziens een nog grotere chaos met zich meebrengen. Een desastreuze uitslag voor de CD&V, een lichte vooruitgang voor de open VLD.
Gezien die opiniepeilingen, is het land dan onbestuurbaar daar er waarschijnlijk geen (hechte) meerderheid van welke samenstelling dan ook te behalen is.
Noot van de redactie: U bent inderdaad goed op de hoogte! Misschien een simpele oplossing, geef aan alle kinderen van het eerste studiejaar Nederlands of omgekeerd Frans. Na 1 generatie is de grote meerderheid tweetalig en begrijpt iedereen elkaar.
10. Van de meeste Europeanen kunnen wij ons een duidelijk beeld vormen. Van Amerikanen weten we ook wel ongeveer hoe ze de dag doorkomen. Maar hoe een Thai leeft en denkt, is voor de doorsnee-Belg een raadsel. Hoe zou je een Thai omschrijven? De Thai zijn een zeer relaxed volk, zonder de manjana-mentaliteit die voor Zuid-Amerikaanse volkeren zo typerend is. Wat betreft tolerantie kunnen de meeste westerlingen hier nog een en ander van opsteken. Verder is het Thaise volk goedlachs, vriendelijk en het is duidelijk wanneer je zelf een bezoek aan Thailand brengt dat hier het land van de glimlach wordt genoemd. Een Thai is iemand die van dag tot dag leeft. Hij maakt zich niet snel zorgen. Zelfs niet om geld, hoewel Thais doorgaans niet rijk zijn. Het geld dat vandaag verdiend wordt, mag opgedaan worden. Morgen zullen we wel opnieuw gaan werken en opnieuw geld verdienen. Morgen komt er vers geld, dus het geld dat we vandaag hebben, mag op. Dat is de filosofie. Een Thai heeft ook andere eetgewoonten en ze eten hier zo ongeveer alles wat leeft; honden (Isaan-gebied), ratten, hele kikkers (dus niet alleen de billen), kevertjes, mieren en miereieren (rauw) en kleine visjes. Zoals je in België, bij het aperitief wat kaas, worstjes, salami en nootjes voorgeschoteld krijgt, staan hier schoteltjes met gebakken of geroosterde meikevers, larven en allerlei insecten, zelfs schorpioen is eetbaar. Verder is het zeker te danken aan de Koning van Thailand en de Boeddhistische levenswijze, dat Thailand een rustplaats is voor mensen die in onze stress cultuur af en toe wel eens tegen het plafond aan zitten. De afwezigheid van stress, gehaastheid, boosheid en agressie (zelfs in Bangkok, stad van 18.000.000 inwoners) is echt een weldaad door de actief dynamische westerse mens. Het boeddhisme, tenminste zoals de Thaise het beleven, is een nogal vrije religie. Thais vinden het bvb absoluut geen probleem om eens een zonde te plegen (door het rode licht rijden, in de verkeerde richting te rijden en noem maar op). Als je achteraf maar vergiffenis gaat vragen in de tempel bij Boeddha
wat dan weer resulteert dat hier alle dagen de tempels overvol lopen van Thai die geen respect hadden voor de verkeersregels!
Noot van de redactie: Inderdaad Theo, de Thai ( die links rijden) kennen niet echt veel verkeersregels. Voor de voorrang geldt dat wie het dichtst bij de kruising staat, voorrang heeft. Ook passen de Thai de regel hoe groter en daarna hoe duurder, hoe meer voorrang' wel eens toe.
02-07-2008, 00:00
Geschreven door webmaster 
|
