Een van de mooiste kreken is ongetwijfeld de Boerekreek die samen met de Oostpolderkreek, het Hollandersgat en de Roeselarekreek een klavertje vier beschrijft. Omdat de Boerekreek een kwetsbaar natuurgebied van 5,5 ha is, staat slechts een deel open voor het publiek. Het deel langs het Leopoldkanaal en de weg tussen Bentille en Sint-Jan-In-Eremo is een natuurreservaat waar verschillende vogelsoorten kunnen broeden. In de winter tref je er o.a. de aalscholver, de smiert en de grote zaagbek aan. In de zomer kun je er makkelijk groepen van 20 tot 30 blauwe reigers zien. Bron : Wegwijs in het platteland. Het Meetjesland kom proeven van het gezonde buitenleven!
De Vrouwkeshoekkreek maakt deel uit van een grensoverschrijdend krekencomplex. Ook Blokkreek en Hollandergat maken deel uit van deze langgerekte geul die op Nederlands grondgebied uitmondt in de Eeklosche Watergang. Een kreek blijft vreemd genoeg niet altijd kreek, de natuur is immers voortdurend in beweging. Er is de eeuwige kringloop van leven en sterven van planten en dieren rondom, in en op het wateroppervlak. Open wateroppervlakten verlanden als de natuur haar gang mag gaan. Voortdurend stapelt zich afstervend plantenmateriaal op de bodem op. Die wordt gedurig aangedikt want onder water verteren de plantdelen erg traag. De kreek wordt daardoor geleidelijk minder diep en er vormt zich laagveen. De Vrouwkeshoekkreek is een uitloper van de Blokkreek. Een gedeelte ervan, 2,5 ha groot, is natuurreservaat en eigendom van 'Natuurreservaten vzw'. De verlanding is op een aantal plaatsen duidelijk zichtbaar. Op die moerassige gedeelten, waar Kleine en Grote lisdodde en de imposante Waterzuring zich ontwikkelen, voelt de Waterral zich thuis. Die aalvlugge, lenige modderloper is niet de bekendste onder de moerasvogels. Je krijgt hem niet zomaar te zien, doch z'n roep gelijkt onmiskenbaar op het krijsen van een speenvarken. De Muskusrat is niet weg te denken uit de onmiddellijke omgeving van de kreek. De stapels afgebeten plantenmateriaal, die echte burchten vormen in de rietboorden, verraden haar aanwezigheid. De Vrouwkeshoekkreek is een stuk landschapsschoon van uitzonderlijke waarde. Ze is méér dan alleen maar een plek om tot rust te komen. Haar grillige vorm werd benadrukt door een zoom van populieren, waarvan er in 1994 een opmerkelijk aantal geveld werden. Deze bomen werden destijds in de rietkragen aangeplant en werden nooit dikker dan 20 cm. Hun bladval verzuurde het water en versnelde het verlandingsproces. Bomen vellen was in dit geval een vorm van betekenisvol beheer. Wellicht worden de populieren op de oevers door Gewone es vervangen. Daarmee wordt ook aan de landschappelijke omkadering gedacht. In de wegberm op de dijk groeit onder meer Echte heemst. Dit is een hoge, forse plant met witte bloemen, die typisch, maar nooit algemeen is voor de moerasbiotopen in de polders. het huidige reservaat omvat naast rietland deels met meidoorn afgezoomde oevers en een kreupelhoutbosje. Nog niet zo lang geleden, werden daar de uitheemse boomsoorten en struiken verwijderd. Zomereik, Gewone es, Sleedoorn en Eenstijlige meidoorn zullen aangeplant worden. Bron : Het Meetjesland Natuurlijk
Het Leopoldkanaal (ook Leopoldvaart) is een kunstmatige waterweg in het noorden van de provincies Oost- en West-Vlaanderen, net tegen de Nederlandse grens en is 46 km lang.
Bij het uitroepen van de Belgische onafhankelijkheid en de afscheiding van Nederland, sloten de Nederlanders echter deze afwateringsbeken af. Hierdoor stonden de polders aan de Belgische kant vochtig, met zelfs malaria (indertijd polderkoorts genoemd) tot gevolg. Een oplossing werd voorgesteld in de vorm van een kanaal dat van Heist tot Zelzate zou lopen en dus tegelijkertijd een extra verbinding zou vormen tussen de Noordzee en het kanaal Gent-Terneuzen (dat de Nederlanders ook hadden afgesloten). Een grote voorvechter van het kanaal was kanunnik Jozef Andries, volksvertegenwoordiger in het Nationaal Congres.
Het graven van het kanaal liep van 1843 tot 1854 maar zou nooit volledig het oorspronkelijke plan volgen. De Leopoldvaart mondt niet uit in het kanaal Gent-Terneuzen maar stopt plotseling ergens op het grondgebied van Boekhoute.
Naast de afwateringsfunctie wou men er destijds ook onmiddellijk een militaire functie aan geven in het geval het met Nederland nog eens tot een oorlog zou komen, vandaar dat het kanaal ongeveer de grens België-Nederland volgt. Gelukkig is het nooit zover gekomen. De enige keer dat het kanaal een militaire functie heeft vervuld was op het einde van WO II. Tijdens de oktobermaand van 1944 vocht verscheidene Canadese en Britse divisies in Operatie Switchback rond het kanaal zware gevechten uit met de Duitse bezetter, die per se de Scheldemonding in handen wou houden.
Het kanaal werd genoemd naar Leopold I, eerste koning der Belgen.
Het kanaal loopt over het grondgebied van de gemeenten Assenede, Sint-Laureins, Maldegem, Damme en Knokke over een lengte van 46 km. De laatste 20 km hiervan loopt het Leopoldkanaal evenwijdig met het Schipdonkkanaal waarvan het enkel gescheiden wordt door een dijk. In de volksmond worden beide kanalen respectievelijk de Blinker en de Stinker genoemd. De monding in zee ligt in Heist.
Het Schipdonkkanaal (officieel: Afleidingskanaal van de Leie) loopt over een lengte van 56 km vanaf Deinze in de provincie Oost-Vlaanderen tot in Heist in de provincie West-Vlaanderen, waar het uitmondt in de Noordzee.
Het graven van het Schipdonkkanaal was samen met het graven van het Leopoldkanaal een van de eerste grote infrastructuurwerken in het jonge België. Door de vlasindustrie rond Kortrijk, en dan vooral het roten van het vlas in de Leie, was deze rivier zwaar vervuild geraakt. Om dit vervuilde water niet door Gent te laten stromen werd er stroomopwaarts van Gent een verbinding gegraven tussen de Leie en de Noordzee. Zo kreeg men ook meer controle over het waterniveau van de Leie en kon men overstromingen in Gent vermijden. Ook de functie als bijkomende waterweg was handig meegenomen. Het graven en afwerken van het kanaal verliep tussen 1846 en 1860. Alleen al de bouw van de onderleider op de kruising van het kanaal met de Brugse vaart zou vier jaar in beslag nemen. Van iets stroomopwaarts van Deinze splitst het kanaal zich los van de Leie om in noordelijke richting, dwars door het centrum van Nevele, tot het kanaal Gent-Brugge te lopen. Dit kanaal is veel ouder dan het Schipdonkkanaal en omdat men het vuile water van het Schipdonkkanaal niet in het kanaal Gent-Brugge wou, werd er een keersluis en een sifon gebouwd zodat het water van het afleidingskanaal onder het andere door kon lopen. Het "Goed van Schipdonck" in de buurt van deze kruising zou het kanaal zijn naam geven. Vanaf het kanaal Gent-Oostende loopt het Schipdonkkanaal langs het centrum van Zomergem, net ten oosten van enkele zandruggen die voor iets hogere oevers zorgen, tot aan de Zomergemse wijk Stoktevijver. Vanaf hier ligt het kanaal in de bedding van de Lieve, een veel ouder kanaaltje, tot in Moerkerke, een deelgemeente van Damme. De laatste kilometers voor de monding in zee, lopen Schipdonkkanaal en Leopoldvaart net naast elkaar.
Bijnaam van het kanaal: "De Stinker", wegens de vervuiling en als contrast met "De Blinker", het Leopoldkanaal waar het de laatste kilometers parallel mee loopt.
