Het aanmaken van men eigen blog, een ingeving, zoals de meeste keuzes in men leven. We zien wel wat het geeft en wie weet wordt het een boek, of gewoon een probeersel waarin ik me niet kan vinden/geven en belandt dit in de virtuele prullebak.
Ik krijg tegenstand van men vriend, Wat ga je doen? Wie kan dit lezen? Ik voel me precies alsof ik net men ziel verkocht heb aan de Story... Sorry, ik zit er niet op te wachten om men verhaal te doen aan een gemiddelde stoelganglezer. Dus neen, ik ga er niet mee te koop lopen en euhmmmm.. we zien wel!
Eigenlijk is mijn eerste intentie gewoon om onze ervaringen in Noorwegen, de reis die de reis van ons leven moet worden, vast te leggen. Maar dat weet hij nog niet, dus laat hem even in de waan
Noorwegen dus, het land van de prachtige Fjorden, Gletsjers, trollen, hoogvlaktes, gebergtes, onbetaalbare alcohol maar tegelijkertijd het door de VN uitgeroepen meest ontwikkelde land... Het moet in ieder geval het land van ontspanning, ontlading, ontdekking, herontdekking en bovenal een pracht van een herinnerng voor onze kinderen worden. Hoge verwachtingen dus.
De planning van deze reis was even impulsief als het aanmaken van deze blog. Met 2 kinderen, van 3 en 6 jaar, een volledige maand reizen. Wij, die een trip naar de zee met het gezin al net zo ontspannend vinden als een tandartsbezoek. Toegegeven, na de verdoving valt het allemaal best mee...
Ik denk dat het eerder een ingeving van mij was... ik ben een boogschutter, dat zegt genoeg, ook zijn volgens mij boogschutters naast watermannen en tweelingen de enige sterrenbeelden welke waarde hechten aan hun astreologische karaktereigenschappen. Mijn vriend is een steenbok... totaal geen boogschutter dus Maar dat is niet erg... ik ga deze steenbok leren boogschieten, net zoals hij mij in de stal probeert te houden.