Vertel me wat je van de blog vind , Heb je ook honden? Twijfel dan niet om me te sturen !
Ik ben ook heel benieuwd naar wat jij vind van de mishandeling in Spanje.
Spaanse windhonden ( originele benaming 'Galgo Espagnol' ) worden vreselijk mishandeld/gedumpt/verwaarloosd in Spanje.Om deze wanpraktijken tegen te gaan zetten verschillende vrijwilligers zich in om deze honden te redden,op te knappen en klaar te maken voor een nieuw leven,maar zij kunnen dit niet alleen,zij hebben ons nodig! De kosten lopen vaak heel hoog op voor de asielen,gelukkig kunnen zij door middel van donaties,sponsors en adoptanten nog steeds hun project tot stand houden.Zij zijn nog steeds op zoek naar mensen die een steentje willen bijdragen.
(Klikken op foto voor grote afbeelding) Het is alweer een tijdje geleden dat ik op deze blog heb geschreven! Het was dan ook heel druk de laatste tijd vooral mijn studies maar ook de honden, die hebben natuurlijk aandacht nodig. Ondertussen hebben we onze 1ste opvanger mogen verwelkomen. Vanaf 3 augustus zit Bonaparte bij ons in de opvang.
We hebben heel lang getwijfeld om onszelf als opvanggezin op te geven en na veel wikken en wegen toch gedaan. Het kan emotioneel heel zwaar zijn omdat je de hond uiteindelijk moet afgeven aan zijn/haar nieuwe baasjes maar aan de andere kant help je deze honden hier enorm mee ; je geeft ze meer kans op adoptie. We zijn vooral van plan om honden op te vangen die al lang in het asiel zitten of die minder kans op adoptie hebben.
Bonaparte woont nu tijdelijk bij ons omdat hij al 3 jaar lang in het asiel zat. Hij heeft in wel 3 verschillende asiels gezeten... Hij is geboren in een zwarte vacht en dat speelt in zijn nadeel.. mensen geloven nog steeds dat zwarte honden ongeluk zouden brengen.. daarom blijven de zwarte honden vaak langer of soms voor altijd in het asiel zitten terwijl het zo'n lieve honden zijn die enkel om liefde vragen.
Hier even een update over Bono die op de site zal verschijnen ;
Bonaparte ( roepnaam ; Bono ) is een heel lieve en kalme hond. Hij straalt rust uit. Bij vreemden is hij afstandelijk maar eenmaal dat hij je kent komt hij graag om een knuffel vragen.Hij is zindelijk in huis. Bono komt heel goed overeen met andere honden,hij speelt heel graag en daagt zijn roedelgenoten uit. Ook met kleine honden is hij heel lief en voorzichtig. Hij is een onderdanige hond,kan met dominante honden geplaatst worden. Als een hond tegen hem zou grommen zou hij de hond vermijden. Ook al is hij geboren in een zwarte vacht,het is echt een knappe bink en een heel makkelijke hond.Hij is nog niet gewend om te wandelen aan de lijn,hij loopt traag en heeft veel schrik van het verkeer en vreemde mensen.Hij is wel heel nieuwschierig naar nieuwe dingen toe.Bono is een gevoelige hond die een baasje met zachte handen nodig heeft.Hij wil enkel liefde krijgen.Bono is een hond met een gouden hart! Hij heeft lang moeten wachten op een gouden mandje en wij hopen dat hij die snel vindt want dat verdient hij enorm! Vergeet deze zwarte galgo niet!
Hij is echt superlief dus ik hoop dat we snel een lief baasje voor hem vinden waar hij zich voor altijd kan nestelen!
Een opvanggezin is een tijdelijke verblijfplaats voor honden die nog een baasje zoeken. Het voordeel is dat een opvanggezin alles over de opvanghond weet en zo zekerheid biedt.
Galgos worden gebruikt om te lopen op de renbaan of om te jagen.
De galgos hebben een uitstekend uithoudingsvermogen.
Ze worden gebruikt om geld te verdienen, vanaf het moment dat de galgo niet meer snel genoeg is,
wordt de hond afgedankt.
De meeste honden worden naar een dodingsstation gebracht ; een dodingsstation of perrera is een grote kennel waar afgedankte galgos naar toe worden gebracht,
om hun naar de dood te leiden MAAR dit gaat allemaal niet in 1 keer. Eerst wordt de hond 14 dagen nog extreem mishandeld voordat ze dood gaat zoals; in brand steken van de hond, de hond ophangen, zweepslagen , spierverlammers , in de oven gedaan, ... De meest verschrikkelijk dingen die je maar kan bedenken. Degene die de honden dood op een gruwelijke wijze is de ' galguero' , deze dodingsstations worden GESTEUND DOOR DE REGERING!!
De meeste galgos hebben een pijnlijke dood.. omdat ze niet snel genoeg meer zijn , moeten zij pijn en leed voelen.
De mensen die dit doen denken alleen aan geld en hebben geen gevoelens,laten we eerlijk zijn ;
EEN NORMAAL MENS STEEKT EEN HOND TOCH NIET IN BRAND?
Ik vraag mij af waar onze wereld toch naartoe gaat, hoe mensen het met hun eigen ogen kunnen aanzien en niks doen...
Dat begrijp ik niet, en ik denk dat er meerdere mensen er hetzelfde over denken als mij.
Ondertussen zijn Zahara en Gitana ongeveer 8 maanden en 2 weken bij ons.
Wat gaat de tijd snel!
Zahara is uitgegroeid van een onzekere,bange en onderdanige hond naar een echte speelvogel.Knuffels,piepspeeltjes,balletjes..alles wat ze ook maar kan vastgrijpen vindt ze geweldig.Het is zo'n schatje,ze is zo lief en zacht en kan af en toe heel grappige geluidjes maken.Ze wordt steeds onafhankelijker,ze kan de hele dag lang zitten graven in de tuin ( dat is haar hobby ) zonder ook maar even naar de baasjes te komen.Ze doet geen vlieg kwaad ons engeltje!
Gitana,onze koningin,onze majesteit.Prachtig om te zien hoe ze op 'haar troon' kan zitten.Een ware schoonheid met een duister verleden dat nog steeds een grote rol speelt in haar leven.Gelukkig komt ze elke dag weer meer en meer losser.Eten is heilig maar insecten zijn haar vijand.Ze houdt van slapen voor de openhaard en is heel baasgericht.
We houden zielsveel van hun,ze maken nu officieel deel uit van de familie
Nu gaan we terug naar de eerste dag.. toen Gitana en Zahara aankwamen in Belgie.
20 augustus 2011 , om 14 u konden we hun gaan ophalen in Tetre/Ghislain. 1 uurtje moesten we rijden.
We kwamen een halfuur te vroeg aan maar we werden al hartelijk binnen gevraagt.
Een man bracht ons naar een kennel , waar we allemaal blaffende honden waren.
We waren enorm zenuwachtig,het was de eerste keer dat we zoiets deden en een windhond in huis haalden
en dan nog 2 in 1 keer !
Eerst zagen we Gitana, die mooi op haar plekje bleef liggen, ze was nog wat bang..
na een tijd kwam ze toch maar eens snuffelen, en daar kwam Saartje met kwispelend staart op ons af.
We kregen kusjes en knuffels, ze waren zo blij ! De man deed hun aan de lijn en vertouwde ons direct toe
om hun vast te houden, ik Gitana en mama pakte Saartje. Het was wel even wennen, zo een grote hond met veel kracht,
Hij bracht ons dan samen met de 2 hondjes naar de plaatselijke dierenarts, ze werden onderzocht en we werden geadviseerd waar we
op moesten letten ; ze hebben allebei tandsteen dus dat moeten we in de gaten houden, ook had Saartje een blauwe plek
op haar buik , die is onmiddels al weg. Dan kwam Els ( zij was onze contactpersoon,die ons hielp met de adoptie ) Ze was heel lief
en open.We moesten een adoptieformulier invullen, en een contract ondertekenen, daarna kregen we de paspoorten en ze zagen ons het advies om nog eens een bloedtest te doen. Dat gaat volgende maand door. Toen konden we naar hun winkeltje, daar hebben we allerlei halsbanden, lijnen,dekens en van alles gekocht ! En toen was het zover, we mochten nog even op de foto met hun en dan waren ze helemaal van ons !
Het was heel warm dus alle raampjes opengezet in de auto, en goed doorgereden ! De reis ging goed ! Toen we aankwamen hebben we ze aan Lola en Kato laten zien, die vonden het maar raar en bleven wat op afstand. De tuin leren kennen en daarna naar binnen gegaan.
Ze waren natuurlijk heel nieuwschierig, overal aan snuffelen. :D Ook waren ze heel moe, ze hadden al een hele reis achter de rug , ze zijn van Sevilla naar Belgie gekomen met een camion, en dan nog een uur in de auto naar huis gezeten. Dus die waren kapot. We zijn heel blij dat we ze hebben.
In november heeft mijn leven een keerpunt gemaakt ,
ik heb toen in een zware depressie gezeten, nu één jaar later voel ik me al veel beter
met de hulp van heel veel mensen ben ik er min of meer doorgekomen...
In januari kwam ik toevallig op een site voor de windhonden..
Ik zag al die hondjes daar ter adoptie staan en voelde echt met hun mee !
Ik wist hoe zij zich fysiek moesten voelen , hoe ze in een diep dal zaten
en te denken er nooit meer uit te geraken. De dag erna ben ik met mijn ouders gaan praten..
Mijn mama stond vanaf het begin achter mij en heeft mij daarin enorm gesteund,
na een tijd gaf papa ook toe ;)
Dus we begonnen met het informeren en zoeken naar de windhond.
Het was enorm moeilijk om te kiezen , ik wou ze allemaal een eigen huisje geven !
Maar dan uiteindelijk zijn we eerst op Gitana uitgekomen, zij paste precies bij ons en ik was op slag verliefd ; die lange tong,die speciale oren...ja dat zou en moest mijn hond worden!
De organisatie heeft ons heel goed geholpen. Aangezien we een groot huis hebben met een grote tuin
hebben we besloten om er nog eentje te adopteren en ze samen te laten overkomen. Dat was dus Zahara,
volgens de vrijwilligers paste zij ook in ons profiel. En ze hadden groot gelijk.
