Vandaag de fietstest,begin van de revalidatie in Brugge!
Ik zie het wel zitten en ze zeggen dat ik in een toffe groep zal zitten ,dus het zal me zeker goed doen.Het is terug stil in huis en zeker nu Matthis in zijn nieuwe school ook over de middag op school blijft,ze eten daar samen in de klas en hij vindt het leuk.
Ik moet zeggen het is echt minder stressvol want ben veel minder gejaagd.
Hij is echt heel flink bezig hoor !
Milan en Jaimie zijn ook terug goed gestart en voor Jaimie is het haar laatste jaar...Wat gaat de tijd razendsnel,ik wordt oud!
Ik hoop dat ik ook terug wat beter wordt,en dat ik ook eens terug wat tijd voor mezelf zal kunnen inlassen,maar ik zal het zeker doen ,ik ga geen slaaf meer zijn van anderen en mezelf daarom is het leven me veel te kort.
Voortaan kan het me geen barst meer schelen wat mensen denken of zeggen ik doe wat ik denk wat ikzelf goed vind,en ze moeten dat maar aanvaarden.
De jongens zijn goed gestart met het voetbal,Matthis zijn eerste match bij de u13 en 3 goals gemaakt!Superfiere mama,ook Milan heeft zijn best gedaan hoor.
Sedert lang voel ik me terug moeder hoe raar het ook mag klinken,ik durf voor het eerst beslissingen te nemen en mijn mening uit te brengen.
Ben echt superfier op mezelf want Matthis gaat naar een nieuwe school en de begeleiding blijkt wonder boven wonder echt al vruchten af te werpen...
Ik doe dingen die ik zelf nooit zou gedaan hebben vroeger ik zet mezelf en mijn gezin nu echt op de eerste plaats en heb echt zo het gevoel dat ik sedert lang ,heel lang terug leef en zelf iets kan betekenen !Ik had dit een maand geleden zelf niet te durven dromen.
Het kan maar voor iedereen goed zijn ,en samen komen we er wel!
Na een regendagje schijnt de zon vandaag toch weer een beetje.Met ons hondje en de kids een wandeling gemaakt in het bos,de frisse lucht heeft me goed gedaan.
Na lange tijd voel ik dat ik toch terug een beetje kan genieten van soms heel kleine dingen,misschien heeft het te maken met het feit dat ik me nu echt wel laat helpen door verschillende mensen?Het gevoel dat ik er niet meer alleen voor sta is echt een goed gevoel...
Ik hoop dat de gezinsbegeleidster die nu drie maal per week over de hulp komt en waar ik in een week tijd al superveel aan gehad heb onze thuissituatie kan verbeteren,want het was hoognodig!Als iedereen een beetje meewerkt zal ook dit wel loslopen.Straks naar school voor matthis een eerste kennismaking,ben eens benieuwd...
ik heb besloten om terug mijn blog voort te zetten het waren helse maanden en misschien helpt het wel als ik mijn gevoelens wat van me af kan schrijven
Niets is nog wat het lijkt er is een leven voor en een leven na mijn kanker ,het woord alleen al is heel moeilijk om uit te spreken of neer te pennen.
fysiek lijden is zwaar maar mentaal terug een weg vinden in alle donkere en negatieve gedachten is zoveel moeilijker dan ik me ooit durfde voorstellen...
Voor het eerst heb ik ook besloten een beetje uit handen te geven want nu komt de weerslag van nooit echt tijd voor mezelf te genomen hebben,ik probeer van elke dag nu het beste te maken en ik weet dat ik ook iets kan betekenen ,jaren voelde ik me nutteloos,een zielig hoopje ellende die niets van zelfvertrouwen laat staan een mening had.Samen met zoveel mensen die nu een deeltje van mijn leven gaan uitmaken ga ik mijn leven stilaan terug op de rails krijgen ,ik vraag helemaal geen medelijden maar ik hoop dat vele mensen zullen inzien dat mentaal lijden een hevige ziekte is nog zoveel taboes bestaan erond maar er goed uitzien is 1 punt je goed voelen een ander.Dus ik hoop dat ik via deze weg ook een beetje mijn rust zal terug vinden.
tot vanacht op spoed gezeten met Matthis gisteravond zei ie dat hij een splinter had toen we het goed bekeken bleek het een teek te zijn die in zijn been zat!
Naar spoed gebeld en we moesten onmiddelijk gaan ,na onderzoek bleek het kopje van het dier nog in hem te zitten;pediater dan beslist dat het onder verdoving eruit gehaald moest worden,wat een hele opdracht was!Met 6 hebben we hem moeten vasthouden...
Uiteindelijk is het toch gelukt,nu moeten we hem goed in het oog houden voor de ziekte van lyme.
Amai dat dat ook nog moest gebeuren...
Ik net bloed getrokken had,morgen weet ik de uitslag.De dokter zal me opbellen.
Bloeddruk was ok en kliertjes in de hals maar blijkt van een keelinfectie te zijn ,niet zo erg dus.
Zo zal dan mijn kleine held eens gaan wakker maken,want hij is nog steeds aan het slapen van de bewogen nacht!
Waren hele leuke dagen in de ardennen,weg van alles,rust...
Hele lange wandelingen gemaakt midden in het bos en heel veel wilde dieren gezien een hert,das,salamanders en everzwijns.
Ook zaten de vleermuizen op de uren van onze chalet,kortom waren super leuke dagen en bovendien was het telkens ook snikheet om en bij de 30 graden,het was afkoeling zoeken met een ijsje!
Morgen bloed laten trekken en volgende week terug naar de oncoloog ,hopelijk is alles in orde.
Het zijn toch telkens spannende dagen hoor,het is een tijdbom die eigenlijk boven je hoofd hangt en altijd kan ontploffen...ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken maar dat lukt niet altijd.
De laatste tijd ook echt weinig eetlust en toch al beetje vermagerd hoor net dat ik dat zo erg vind maar ga toch eens horen of een maag en darm onderzoek niet eens nodig is.
Voel het allemaal toch een beetje positiever aan,gelukkig!
Kan het amper geloven dat het al een jaar geleden is dat ik de diagnose KANKER gekregen heb,ik krijg het woord nu eindelijk gezegd!Misschien een stap in de goede richting...
Ik besef beetje per beetje wat me een jaar geleden overkomen is en weet nu dat ik dit heel mijn leven zal moeten meedragen ,ik moet het een plaatsje kunnen geven,en leren er mee om te gaan.
Ik weet dat het niet altijd gemakkelijk zal zijn maar besef nu ook dat er genoeg personen zijn die het allemaal opvolgen en dat ik echt weer moet leven!
De onzekerheid mag mijn leven niet meer bepalen dat weet ik nu wel.
