Zelfhulpgroep voor mensen met faalangst, sociale angst, agorafobie, straatvrees, hoogtevrees, claustrofobie, angst om te blozen, angst om te zweten, angst om te trillen, angst om te slikken, angst om te spreken, angst om te stotteren, angst voor slangen, angst voor bijen, angst voor spinnen, angst voor muizen, angst voor honden, angst voor katten, angst voor de dood, mensen die lijden aan hypochondrie, mensen die lijden aan hyperventilatie, mensen die lijden aan smetvrees, mensen die lijden aan paniek, mensen die lijden aan paniekaanvallen, gegeneraliseerde of algemene angststoornis.
In deze pagina's heb ik een vooruitgave van mijn boek over "negatieve gevoelens" on-line geplaatst. Het is nog niet helemaal af. Ik doe mijn best om regelmatig het vervolg te schrijven en te publiceren. Klik alsjebief de GoogleAds als kleine financiële ondersteuning.
Mijn naam is Genis. Ik heb een praktijk in Antwerpen waar ik hypnotherapie, regressie- en reïncarnatietherapie toepas. Mijn hobby's zijn : bewustwording, innerlijke vrede en mensen helpen op hun pad naar heelwording. Wie ben ik? Ik ben net zoals jij, een geest die in een lichaam zit, een geest die in zijn menselijke gedaante probeert uit te vissen wat hij op deze aarde eigenlijk komt doen. Voor een groot deel heb ik het antwoord hierop al gevonden: leven, zijn, liefde en helen.
Al duizenden jaren zijn mensen spiritueel zoekend en voor velen is het een zoeken gebleven.
Alleen hebben er enkelen, verdwaald in een woestijn, hun zoektocht moeten loslaten en zijn daardoor tot inzicht kunnen komen.
Dood gaan, dood gaan is niet eng.
Voor dood gaan ben ik niet bang, het leven duurt al zo lang.
Dood gaan is makkelijk, dood gaan is fijn,
maar je doet het niet voor de gein.
Je gaat pas dood als je klaar bent met leven,
als je gedaan hebt waarvoor je gekomen bent.
Dan slaap je wel 100 jaren
en word je als Doornroosje weer wakker.
Dan ga je weer,
langs een zilveren koord naar beneden
en je ligt in je wieg.
Dat is lang geleden.
Je begint te huilen,
waarom moest ik nou wakker worden,
waarom ben ik terug ?
Dat merk je later wel.
Ik hou van het leven.
Maar toch ben ik altijd klaar om dood te gaan.
Nawoord :
Ik moet nog heel veel leren
en ik zal ook altijd blijven leren.
Ik hoop dat jullie ook altijd mogen blijven leren.
Maar ik kom er wel,
al ben ik nog niet ver.
Gebed van een klein meisje
”Lieve God,
maak de slechte mensen goed
en de goede lief.”
God said No...
(Author Unknown)
I asked God to take away my pain.
God said, No.
It is not for me to take away, but for you to give it up.
I asked God to make my handicapped child whole.
God said, No.
Her spirit was whole, her body was only temporary.
I asked God to grant me patience.
God said, No.
Patience is a by-product of tribulations; it isn't granted, it is earned.
I asked God to give me happiness.
God said, No.
I give you blessings. Happiness is up to you.
I asked God to spare me pain.
God said, No.
Suffering draws you apart from worldly cares and brings you closer to me.
I asked God to make my spirit grow.
God said, No.
You must grow on your own, but I will prune you to make you fruitful.
I asked God for all things that I might enjoy life.
God said, No.
I will give you life so that you may enjoy all things.
I asked God to help me love others, as much as he loves me.
God said...
Ahhhh, finally you have the idea.
Iedereen zou beter
in de eerste plaats proberen zijn eigen aard te verbeteren,
daarna pas die van anderen.
(Geplukt uit De Druivelaar)
Uit de Goudkorrel
(Valeer Deschacht)
De dagen kunnen grijs
en zelfs heel donker zijn.
We kijken te veel
naar wat ons tegengaat,
naar de teleurstellingen
die onze verwachtingen doorkruisen
en naar wat niet heeft mogen zijn.
Te weinig zien we
wat we zomaar krijgen:
de gave van het leven,
de trouw van vrienden
die ons niet in de steek laten
en met wie we de uitdagingen van het leven
aandurven.
Te weinig zien we
wat we zelf mogen geven:
de aandacht voor anderen
die ons laat ervaren:
“Ik heb niet vergeefs geleefd.”
Leven en sterven is één
(Inayat Khan)
Treur niet over de dood van uw geliefde.
Roep de reiziger niet terug die op reis is naar zijn bestemming,
want gij weet niet wat hij zoekt,
gij zijt van de aarde, maar hij is nu van de hemel.
Door over de dood van hem te wenen,
bedroeft gij de ziel van hem, die niet op aarde terug kan keren;
doch door naar gemeenschap met hem te verlangen,
kunt gij hem niets anders dan hinderen.
Hij is gelukkig in de plaats, waar hij is aangeland.
Het verlangen naar hem toe te gaan, helpt hem niet ;
uw levensdoel houdt u nog op aarde.
Geen schepsel dat ooit geboren is,
heeft in werkelijkheid ooit aan een ander behoord.
Iedere ziel is de geliefde van God.
Heeft God niet lief, zoals wij mensen dat niet kunnen ?
De dood daarom doet niet anders dan de mens met God verenigen.
Want aan wie de ziel in waarheid toebehoort,
aan hem keert zij vroeger of later terug.
Waarlijk achter de sluier van de dood, is een leven verbonden
dat het begrip van de mens op aarde te boven gaat.
Indien gij de vrijheid van die wereld kende en wist
hoe de bedroefde harten van hun lasten worden bevrijd.
Indien gij wist hoe de zieken daar worden genezen
en wonden worden geheeld ;
indien gij de vrijheid kende en begreep, die de ziel ervaart naarmate zij zich
van dit aardse leven van begrenzingen verwijdert,
gij zoudt niet meer treuren over hen, die zijn heengegaan, maar bidden voor het geluk en de vrede van deze ziel
op zijn verdere reis.
08-08-2006
12. Loslaten
12. Loslaten
Net zoals aanvaarden, is loslaten een heel belangrijke vorm van
levenskunst.Niet enkel uit gemakzucht,
maar ook door het aannemen van patronen, hechten we ons aan allerlei dingen,
gewoonten en personen.We hebben onze
favoriete bezittingen, een bepaalde luxe die we niet echt kunnen missen.Toch dienen we er ons heel goed van bewust te
zijn dat de mogelijkheid bestaat dat ons alles ontnomen wordt.De holocaust is misschien niet het mooiste
voorbeeld hiervan, maar zeker het meest treffende.De overgrote meerderheid van de joden kon het
gewoon niet geloven dat zij alles zouden afgepakt worden en nog minder wat er
met hen ging gebeuren en toch is het gebeurd
Evenzo kennen wij de toekomst niet en weten we niet of er ons een
dergelijke tegenslag ooit te wachten staat.Dat betekent niet dat we nu meteen zwartkijkers moeten worden.Wat we wel kunnen doen is leren aanvaarden
dat al wat we hier op aarde aan stoffelijke bezittingen hebben ons te aller
tijde kan ontnomen worden.We hoeven
daar niet bang voor te zijn, maar we moeten er wel op voorbereid zijn dat ons
leventje wel eens zodanig zou kunnen veranderen dat de dingen waar we ons zo
aan gehecht hebben ons ontnomen worden.Wie zal het zeggen of dat ooit gebeurt?Komt er een natuurramp in onze regio, een oorlog of een economische
teloorgang?Moet je daar nu van wakker
liggen?Natuurlijk niet, maar als je in
staat bent om je niet aan bezittingen, luxe, macht en rijkdom te hechten kan
jouw op dat gebied alvast niets overkomen.
Een heel stuk ingewikkelder ligt het met menselijke relaties.Je kan zo aan iemand gehecht geraken dat je
niet meer weet hoe je verder zou kunnen leven zonder die persoon.Vaak wordt dit verward met liefde, maar dit
is geen zuivere vorm van liefde.Het is een
behoeftige liefde, een liefde die berust op eigen incompleetheid.Je hebt die ander nodig om je zelf volledig
te voelen, terwijl zuivere liefde geen enkele behoefte kent.Zuivere liefde is onvoorwaardelijk, laat
degene die je liefhebt volledig vrij en heeft niets van een verslaving.Als je op die manier van iemand kan houden,
dan kan je die persoon altijd loslaten en dat geldt zowel voor een partner als
een kind, een ouder of een vriend.
Als je dat onder de knie kan krijgen, dan is er geen plaats meer
voor verdriet.Natuurlijk mag je het
spijtig vinden als een geliefd persoon jou verlaat, sterft of een eigen weg
gaat en je zal hem of haar missen, maar jouw liefde zal jou helpen om die
persoon al de vrijheid te gunnen die hij of zij nodig heeft en alle geluk en
liefde toe te wensen.Als je kan
loslaten is er geen verdriet.Dan is er
alleen liefde, onvoorwaardelijke liefde.
Er zijn zoveel ouders die niet in staat zijn om hun kinderen los te
laten.Ze maken zich allerlei zorgen en
oefenen nog steeds controle uit op al hun doen en laten, ook al zijn ze al
twintig jaar of ouder.Dit is niet uit
liefde, hoegenaamd niet, maar uit een behoefte aan controle en macht om de
leegte in hun eigen leven op te vullen of de angst om hun kind op welke manier
ook te verliezen.Liefde is ook kunnen
loslaten.
Loslaten is ook vergeven.Wat
baat het om met haat of wrok te blijven zitten?Sommigen denken weer op te leven als ze iemand die ze haten een fikse
hak gezet hebben.Hoe lang duurt die
roes?Alvast niet langer dan tot wanneer
de ander zich gerevancheerd heeft.Vaak
zijn anderen daar mee het slachtoffer van.Denk maar aan de talloze (v)echtscheidingen waarbij de kinderen het gelag
betalen.
Het is onvoorstelbaar hoeveel energie er gestoken wordt in die negatieve
gevoelens van haat en wrok.Het is zo
een verspilde energie die alleen maar leidt tot nieuwe verspilling van energie
door de reactie van de tegenpartij.We
schreeuwen om wereldvrede en zijn niet eens in staat om de vrede in onze eigen
omgeving en familie te bewaren.Ik moet
voor mezelf bekennen dat er in mijn leven een aantal mensen zijn waar ik niet zo
best mee overweg kan of kon en omgekeerd, maar daarom ga ik mijn energie niet
verspillen met hen de duvel aan te doen.Omdat ik weet dat ik niet op dezelfde golflengte sta met die mensen, zal
ik hen zoveel mogelijk mijden zonder echter te vergeten dat zij mijn medemensen
zijn en evenveel recht hebben als eender wie anders op mijn steun en hulp
wanneer zij die zouden nodig hebben.
Vergeven is niet moeilijk.Het vraagt ettelijke hoeveelheden minder energie dan haat of wrok
koesteren.Het geeft je innerlijke
vrede, het gevoel om verder te kunnen.Vergeven
is loslaten.Voor vergeving is schuld
nodig en schuld bestaat niet eens.Ieder
handelt uit zijn beste weten en kunnen van het moment.En eenieder maakt wel eens fouten, maar is
daarom niet schuldig.We kennen het
grote plan van God niet.We weten niet
waarom de dingen gebeuren zoals ze zijn.Wie geeft ons het recht om te beweren dat bijvoorbeeld een pedofiel
schuld treft.Hij heeft er ook niet om
gevraagd om zo te zijn.Natuurlijk dient
zo iemand van rechtswege gestraft te worden en dient er zonder enige twijfel
voor gezorgd te worden dat zo iemand niet in herhaling valt, maar dat geeft ons
niet het recht om die persoon als mens te beschuldigen of te haten, want wij
weten niet of in het Grote Plan het niet zijn taak was om leed te berokkenen
aan een aantal kinderen, zichzelf en andere mensen die met die kinderen of de
pedofiel verbonden zijn.Dit is in het
allerminst een pleidooi voor pedofilieIk
wil alleen maar de nadruk leggen op een aantal andere aspecten die de meeste
mensen niet zien of niet willen zien.
Men heeft mij ooit gevraagd wat ik zou doen als een van mijn
dochters verkracht werd. Dat ligt voor
mij voor de hand.Er bestaat een
rechtssysteem dat zich met de vervolging van de dader zou bezighouden. Daar hoef ik mij dus niet op te concentreren.De dader haten en op wraak zinnen, wie zou
daar mee gebaat zijn? Het enige waarin
ik al mijn energie zou steken is in het welzijn van mijn dochter: hoe ik haar
in al mijn mogelijkheden zou kunnen bijstaan in het verwerken van haar trauma,
ervoor zorgen dat zij niet in elke man een potentiële verkrachter ziet, een
mannenhaatster of mannenschuw wordt, haar ervan overtuigen dat zij geen schuld treft
en geen schaamte hoeft te hebben, als ik haar zelf niet zou kunnen helpen de
juiste mensen vinden die dat wel kunnen en zomeer... Kortom ik zou er alles voor in het werk
stellen om haar in staat te stellen weer haar leven te kunnen opnemen. Dat is het enige dat werkelijk van belang is
voor mij.
Eigenlijk ben ik zelf al lang opgehouden met vergeven. Als er geen schuld is hoef je ook niet te vergeven.
Laat God maar de rechter zijn die oordeelt
over schuld.Hij heeft overzicht over
wat hij met elk van ons van plan is.Dat
is een zware last die van mijn schouders gevallen is, een last die ik samen met
een hoop andere lasten geheel heb losgelaten.Loslaten is dan ook een stukje verlossing.
replica watches uk also made news this past July when it dropped product prices between 2% and 7% at all 29 of its China locations, saying rolex replica was not offering a discount or special promotion, but rather was reacting to changing rates of currency exchange between the reniminbi and the euro. On July 17th the company opened its fourth flagship store in Shenzhen and has announced plans to open stores in replica watches, in the north of the country, later this year. In general, offering discounts on luxury products is a bad strategy, says John Zhang, a Wharton School marketing professor. can affect customer confidence in the integrity of the brand's rolex replica, and devalue the brand. Customers who want to treat themselves with an expensive luxury bag aren likely to be looking for such a small discount, he says, which means it hublot replica is telling the truth about its discount. LV and Zegna aren the only luxury companies to expand in China recently. sales fell by more than 20%. General Motors sold and exported 3,363 units of its luxury Cadillac-branded vehicles to Chinese buyers in the first half of the year, up from 3,227 units a replica watches earlier. Sales of the recently released Mercedes S600, a vehicle that sells for roughly US$200,000, have increased between 50% and 60% over the cartier replica in China.
11-12-2015, 04:12 geschreven door shaffertly shaffertly
Hoe overwin je onzekerheid ?
(“The Masters”, Brian Weiss, uit “Achter de waarheid van de dood”)
“Bedenk”, zei de stem, “bedenk dat steeds iemand van je houdt. Je wordt steeds beschermd, je bent nooit
alleen… je bent een wezen van licht, wijsheid en liefde… je kunt niet vergeten
worden. Je wordt niet over het hoofd
gezien of genegeerd. Je bent immers niet
je lichaam; niet eens je hersenen, alleen je geest. En al wat je hoeft te doen is ontwaken, je
alles herinneren. Geest heeft geen
ruimte, geen grenzen, niet die van je lichaam, niet van het intellect of van je
gedachten.
Als een Kind
(Jedidja)
‘k Wil zijn als een kind
als het spelende kind
dat lacht naar het leven,
dat alles bemint.
‘k Wil zijn als het kind
dat door liefde gevoed,
de vreugde bezit
van een zuiver gemoed.
‘k Wil zijn als het kind
met zijn open gezicht,
zijn heldere lach
en zijn ogen vol licht.
‘k Wil zijn als het kind
dat eenvoudig en rein
de kleinste,
de minste, van allen wil zijn.
Vrees niet
(Monda De Munck)
De beproevingen die wij op onze weg ontmoetten,
zijn niet deze die wij verwachtten,
en het geluk dat ons te beurt valt,
hadden wij nooit vermoed.
Gevoel en intellect, de menselijke kwaal
(Ramesh Balsekar)
Menselijke wezens gaan er in beginsel vanuit dat ze verschillend zijn van andere objecten. Maar ze zijn alleen in zoverre verschillend, dat menselijke wezens net als dieren en insecten extra uitgerust zijn met het vermogen te voelen.
Het menselijk wezen heeft het vermogen te voelen én hij heeft intellect. Als gevolg van de aanwezigheid van intellect wil het menselijk wezen vragen stellen.
Evenzeer is het het intellect dat hem zich ellendig laat voelen. Als er een dreigend gevaar gevoeld wordt, is het dier onmiddellijk waakzaam. Maar zodra het gevaar geweken is, ontspant het dier zich. Onder die omstandigheden laat bij het menselijk wezen het intellect hem vooruit blikken. Hij zegt: "Wat zal ik doen als er iets gebeurt? Wat zal ik doen als het niet gebeurt?"
Dus het intellect brengt een gevoel van angst met zich mee, omdat het intellect zekerheid wil. Het intellect verwerpt verandering en wil zekerheid. Omdat dat soort van denken bij het dier er niet is, maakt het zich geen zorgen over zekerheid.
Daar is geen bezorgdheid.
Er is geen bezorgdheid, omdat er geen verstand is dat denkt of begrippen en denkbeelden maakt.
Ik ben dat niets
(Ramesh Balsekar)
In het tijdperk van kleine koninkrijken was er eens een gelegenheid om feest te vieren. De koning, zijn ministers en alle belangrijke mensen zouden bijeenkomen. Alle mensen kregen een plaats toegewezen volgens de hiërarchie. Er was een troon voor de koning. De eerste minister wachtte op de komst van de vorst en het begin van de plechtigheid.
Plotseling komt er een soefi mysticus in haveloze kledij binnenwandelen. Tot afgrijzen van de premier loopt hij recht op de troon af en neemt plaats.
"Wat denk jij dat je doet?" De soefi zegt: "Ik zit hier alleen maar."
De minister zegt: "Je bent niet eens de premier, want dat ben ik." De soefi zegt: "Ik ben meer dan de eerste minister."
De minister vraagt: "Ben jij soms de koning?" De soefi antwoordt: "Nee, ik ben niet de koning. Ik ben meer dan de koning."
De minister vraagt: "Ben jij de keizer?" De soefi antwoordt: "Ik ben niet de keizer. Ik ben meer dan dat."
Dus vraagt de minister: "Ben jij dan de profeet?" "Nee, ik ben niet de profeet. Ik ben meer dan dat."
Uiteindelijk vraagt de eerste minister ten einde raad: "Ben jij dan God?" De soefi antwoordt: "Nee, ik ben niet God. Ik ben meer dan dat."
Vervuld van ergernis roept de minister uit: "Maar niets is meer dan God!"
Zegt de soefi: "Precies, ik ben dat niets."