|
Eindelijk was de dag aangebroken, was al even aant aftellen, na deze wedstrijd begint mijn voorbereiding op de IFF marathon. Ik wist dat ik niet dezelfde tijd kon lopen als vorig jaar, ik had vorig jaar immers heel de winter en het voorjaar op snelheid en korte afstanden getraind en nu slechts een kleine 2 maand, een podiumplaats zou moeilijk worden, maar natuurlijk was dat wat iedereen verwachtte van mij. Vorig jaar stond ik hier immers op het hoogste schavotje. Ik zou mijn best doen en de 10km proberen onder de 40min te lopen, dat zou ik toch moeten kunnen. Eerst nog even met de kindjes langs mijn schoonouders getrokken, zij zaten midden in een verhuis en Herbert was daar aant meehelpen, nadat ik de kindjes had afgeleverd begaf ik mij naar de afspreekplaats, al gauw kwam ik Mario en Steffan tegen, even mijn nummer ophalen samen met de coole Kaat en dan konden we ons rustig begeven naar de start van de 4,5km, hier zouden we fungeren als supporter, jammergenoeg hebben we niemand gezien, Kaat en Nancy waren goed verstopt in de menigte. Het begon voor mij nu echt wel tijd te worden om eraan te beginnen, dus nog gauw even een toilet bezoekje, nog even iedereen goeiendag zeggen en dan klaar voor de start. We dachten dat we vrij vooraan stonden, maar blijkbaar stonden er een paar vooraan die daar niet thuis hoorden, het duurde toch wel enkele honderden meters eer ik vrij kon lopen, op dat moment liep ik 5 de vrouw. In de verte zag ik Tine Diels lopen, jammergenoeg is de afstand heel de 10km hetzelfde gebleven, misschien had ik toch een risico moeten nemen en ernaartoe lopen, maar ik durfde niet. Al gauw liep ik in derde positie en zal mij al op het podium staan, de tweede dame werd goed begeleid door 2 mannen,mijn eerste gedachte was om gewoon mee te lopen met dit groepje en wat mee te profiteren van het haaswerk, maar voelde mij daar niet echt welkom, dus zei ik foert, ik voelde wel dat ik sterker was dan deze dame. Blijkbaar heb ik stom gedaan door altijd mooi op het pad te blijven lopen ipv de bochten af te snijden. Vanaf km5 was het echt afzien, het werd zwaar, ik had dorst en die derde vrouw bleef maar op mijn hielen lopen, ik hoorde ook die mannen dikwijls zeggen van: zijt ge klaar?, gaan we erover?, maar dat ging ik toch niet laten gebeuren ze. Wat was ik blij toen plotseling Mario mij voorbijstak, ik kon aanklampen en liep weg van de vrouw, maar toen kwam er een zandpaddeke, pfff zo'n 2,5km voor het einde had ik hier geen zin meer in, het tempo ging achteruit en ik verloor meters op Mario. Terug uit het zandpaddeke kon ik terug aanklampen tot 1km voor het einde, dan zei Mario: en nu gaan hé!! Halloooo, ik zie al zwart voor mijn ogen ik ben al vollen bak aant gaan, Mario ging dus en ik probeerde gewoon om niet af te zwakken, wat duurde die km lang, maar wat was ik blij aan de finish!! Toch een podiumplaats en echt diep gegaan, afgezien gelijk de beesten ;). Ik moest even zitten om te bekomen en begon dan de zoektocht naar het podium, na kussen van de burgemeester konden we onze trofee en bos bloemen in ontvangst nemen. Het was heel plezant op het podium, Tine en An waren heel sympathiek, maar voor mij hoeft dat toch niet echt ze. Na een verkwikkende douche nog even een terraske gedaan met de meute, het was een zalige avond, weeral ééntje om in te lijsten!! Hier nog enkele foto's met dank aan Frank en Stefke!! De trofee van dit jaar is de rechthoekige.
Oh ja, mijn tijd was 39,19min :).
|
Running Lady
