|
Jawadde, wat een dag! Waar ga ik beginnen, misschien bij het feit dat ik al een hele week ambetant loop en mij al afvroeg, waarom doe ik mezelf die stress toch aan. Maar ik moet zeggen dat ik het op dit moment terug weet, glunder glunder! De voorbereiding verliep vlekkeloos, dus was het deze week tijd om te taperen, ook hou ik mij steeds aan het Skandinavisch dieet zoals ze zeggen, drie dagen zo weinig mogelijk koolhydraten om daarna drie dagen te stapelen. Di, wo en do voelde ik mij dus echt zwak, ook al mocht ik donderdag al terug alles eten, dus toch weer wat ongerustheid bij mij, gaat het wel lukken, ga ik hem wel uitlopen, dan voorspellen ze ook nog eens een stevig tegenwindje, tja, ik ging mij toch aan het plan houden en 4,15min/km proberen vol te houden.
Gisteren heel de dag in de zetel liggen eten en rusten, zodat ik mij vandaag toch wel vrij sterk en goed uitgerust voelde. Om 6u30 de bus op van de club en nog wat proberen te slapen, zo rond 9u kwamen we aan in NIeuwpoort, nummer halen (ik had toch nummer 3 ;)) nog wat opwarmen en mij dan concentreren voor de start, had mij voorgenomen om heel geconcentreerd te lopen en niet te tetteren in het begin. Stipt om 10u lostten ze het startschot en vertrokken we, oh oh, mijn benen voelden heel zwaar aan, maar ik had ergens gelezen dat dit kan komen door het stapen en je er even door moet, en inderdaad, na 5km begon ik mij super te voelen, het tempo leek vrij gemakkelijk te gaan, en ik had een luxe positie in de bus bemachtigt, kon mij vrij goed uit de wind zetten, ben zo lang mogelijk daar gebleven maar na 21km vertrok ik samen met Mike Schrijvers en Harry om kop te trekken, op km 29 haakte dan Mike af (zit in voorbereiding op de marathon van Eindhoven) en op 35 haakt Harry af en bleef ik dus alleen achter, gelukkig was mijn ventje er nog bij op de fiets om mij van aanmoedingen, tempo, drinken en gellekes te voorzien, maar het werd zwaar, heel zwaar en ik wist dat als ik het tempo iets liet zakken ik mijn sub 3u wel kon vergeten, dus stoempen en vloeken alles wat maar hielp om niet te moeten lossen. De laatste km ging het dan nog licht bergop en dat voelde op dat moment echt onmogelijk zwaar aan, maar toch dat koppig kopke niet laten hangen en doorstoempen onder de menepoort, finish in zicht, de klok tikte verder 2,59,35 alles er nog uitpersen om toch maar onder die 3u te kunnen finishen, en het lukte!!!!! Ik vloog in André Migneau zijn armen, zo gelukkig was ik! Maar dan stonden ze mij al op te wachten voor dopingcontrole en kreeg ik een chaperonne aangewezen, een heel vriendelijke dame dat wel, maar ik wou natuurlijk vrienden en kenissen in de armen vliegen en de wedstrijd samen analyseren, dus ik dacht, ik ga meteen mee om in het potje te plassen dan ben ik daar vanaf. Amaai, zo simpel ging dat niet ze, pas na 1u kon ik plassen, ondertussen had ik die dame al mee naar de douches gesleurd en al twee keer gaan proberen, gelukkig lukte het uiteindelijk toch! Hopelijk heb ik niet ergens een vuil stuk vlees gegeten of zo, binnen twee weken heb ik de resultaten, toch wel een beetje spannend al weet je dat je niks verkeerds gedaan hebt.
Daarna naar de podiumhuldiging want ik was eerste dame geworden, ben best weel heel trots op mijn tijd, maar besef het precies niet, ben alweer verder aan het kijken, wat zal ik volgend jaar eens lopen ... ;)
Ik ben natuurlijk niet de enige die goed gepresteerd heeft van onze club, zag vele glunderende gezichten in de bus naar huis, zalig toch!!!!
|
Running Lady
