|
Deze week mochten we niet klagen van de loopomstandigheden. Soms een beetje aan de frisse kant maar dat stoorde niet echt en was veel beter dan de wind waar we al een tijdje mee te kampen hadden. Ondertussen is men zich volop aan het voorbereiden voor de 'training van de lange adem' en hoor ik uitspraken/vragen 'Hoeveel ga jij doen?', 'Zouden we nen keer niet wat meer proberen' 'Tien km is maar twee kilometer meer..' En dat is juist de bedoeling nml. dat we een doel hebben om de laatste donkere weken door te komen.
Voorts is het ook uitkijken naar de start van 'start to run' in Berlare (indien je mensen kent die deelnemen vraag hen dan om tijdig in te schrijven zodat we een overrompeling op de dag zelf voorkomen'.
Onze marathonlopers zijn ondertussen begonnen aan de volgende stap in de voorbereiding nml het visdieet...na wat gemor de eerste dagen is iedereen nu toch vlot vertokken en zijn de resulaten al zichtbaar op de weegschaal.
Nog eens meegeven dat het zondagsloopje doorgaat aan Kalken Kerk om10:00 uur.
Voor mezelf stond er gisteren een belangrijk onderzoek op het programma bij oogspecialist. Het eerste gedeelte van de test verliep vrij goed (de leeftijdskwaaltjes in acht genomen). Het oog zelf (dus de hardware) is zeer goed en het lezen zelf (wel soms met aangepaste bril) verliep vlot. Het tweede deel gaf verklaringen van bepaalde 'gebreken' maar was verre van goed. Het komt erop neer dat mijn zichtradus beperkt is tot 30 graden (zowel zijdelings als omhoog/omlaag). Iemand die een normaal gezichtsvermogen heeft scoort hier 90 graden. Daarbij komt echter nog dat in het linker-onderaan quadrant dat nul graden is, en dat op beide ogen (dit komt omdat de signalen naar beide ogen vanuit één punt in de hersenen gestuurd wordt en het is dat punt dat geraakt/gestoord is. Kort samengevat ik zit met een dode hoek naar alles wat links van mij onderaan gebeurt. Dit verklaart het onzeker stappen. Moest dit euvel in een bovenste quadrant gezeten hebben dan zou ik er bijna geen last van gehad hebben. De oogartst noemde dat 'pech'...ik dacht 'weeral eens'. Het nog slechtere nieuws was dat hier geen beterschap meer zal optreden en dat er geen hulpmiddelen (vb. groter scherm op computer) voor bestaan daar je het gewoon niet ziet. Nu gaat men nog verder op zoek gaan naar de 'reden' van de ijlheid in het hoofd. Het is vandaag juist een jaar geleden dat ik ontslagen ben uit het ziekenhuis. Ik had er toen nog hoop in dat alles weer vlug in orde zou zijn (en zelfs de hoop om nog marathons te lopen was er). Nu moet ik alles beginnen herzien want herstel zal er niet meer komen en het zal er 'leren mee leven' zijn en vooral de nodige rust in acht nemen. Het werd maar enkele seconden zwart voor de ogen die fatale loop in Westende...maar de gevolgen zijn voor altijd.
Het visdieet kan je ook volledig terug vinden in Hartloper (en natuuurlijk ook het hoe/waarom)
De 'start to run' in Berlare komt eraan niet twijfelen!! 
|
