Ik ben Wieteke
Ik ben een vrouw en woon in Lommel (België) en mijn beroep is ..
Ik ben geboren op 11/04/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal, hardlopen, fitness, muziek, internet....
Wat lang geleden! Maar ik ben er nog. Geen voetbal meer voor mij. Ondertussen is mijn conditie er wel op achteruit gegaan. Ik heb me sinds deze week aangesloten bij een loopgroep. We gaan er eens werk van maken. Het loopt wel wat beter dan verwacht. Ik heb last van stijve spieren, maar ik had nog erger verwacht, aangezien ik bijna een jaar heel weinig aan sport heb gedaan. Dinsdag had ik de eerste training. Vandaag een 10 km duurloop gedaan. In groep is toch altijd een stuk motiverender dan alleen. Ik heb vandaag ook nieuwe loopschoenen gekocht bij Runners in Mol. De eerste keer dat ik daar naartoe was gegaan en dat is echt wel de moeite. Hieruit bleek weer dat mijn voeten ver naar binnen kantelen, maar dat wist ik al. Ik heb de New Balance 768 aangeschaft, een soepele antipronatieschoen. Mijn oude Nike Perseus waren versleten, die hadden er heel wat kilometers opzitten, maar ik kreeg ook blauwe tenen, dus een teken dat ze te klein waren. Dit weekend is het Dwars door Hasselt en de marathon van Eindhoven, en wat kriebelt het dan toch weer! Ik ben in ieder geval weer door de loopmicrobe gegrepen. Ik hoop deze blog tussendoor terug wat meer bij te houden. Tot de volgende dus...
Geen training voor mij vanavond o.w.v. zeer pijnlijke benen. Het is een soort zenuwpijn, geen spierpijn, veel pijnlijker zo voelt het althans. Vanmiddag wel even wat gevoetbald met een lichte bal en nadien wat hockey gedaan. Voldoende rusten maar weer.
Vandaag een wedstrijd gespeeld met de B-ploeg tegen titelkandidaat Biesen. Ik heb de volledige wedstrijd gespeeld. De bedoeling was ook om wat wedstrijdritme op te doen. Het was warm weer, de thermometer haalde temperaturen van 26°C. De wedstrijd werd met 1-4 cijfers verloren. De A-ploeg verloor ook met 5-1. We kunnen nu voor alle ploegen wel spreken van een gemiste seizoensstart. Wat heb ik er van overgehouden deze keer...lage rugpijn en pijn aan mijn benen. Voor de rest alles ok.
Gisterenavond stond er weer een zware training op het programma. Na de opwarming kregen we de Coopertest kado. Om de 7 weken zal dit op het programma staan. Ik had voor mezelf besloten hier niet helemaal voluit in te gaan, met dan ook een wat minder resultaat (voor mij toch) tot gevolg. Nadien hadden we nog continue loopoefeningen gedaan met veel versnellingen en combinatiespel met de bal. Ook kregen de spitsen weer dezelfde oefening als vorige week maar dan met 8 ballen op de grote baklijn. Het was dus weer de bedoeling om zo snel mogelijk en liefst ook zo gericht mogelijk, de 8 ballen in doel te werken. Deze keer niet door de doelpaal aan te tikken, nu moesten we rond een kegel sprinten. Gisterennamiddag ook honkbal gedaan en wat grondoefeningen voor wat lenigheid en kracht. Het was lang geleden dat ik er nog zo doorzat op training, maar dat maakt het gevoel achteraf alleen nog maar beter.
Gisteren was het een goede, nogal intensieve training met de bal. Na de opwarming deden we een loopoefening met de bal, daarna volgden verschillende oefeningen met combinaties en afwerking op goal. Op het einde van de training deden we nog een wedstrijdje. De spitsen (waaronder ikzelf) werden ondertussen even apart genomen om een andere oefening te doen. Een oefening die om de zoveel tijd terugkomt: Er worden 10 ballen op de grote baklijn gelegd. Je vertrekt aan de doelpaal en moet proberen om ter snelst de ballen in doel te trappen, waarbij je telkens terug moet sprinten naar de doelpaal. De tijd wordt opgenomen. Dit is één van de zwaarste oefeningen die ik ken. Het vergt enorm veel kracht en energie. Thuisgekomen had ik de benen omhooggegooid, want die voelden weer heel zwaar aan. Vandaag lekker stijf! Gisterennamiddag ook nog wat volleybal gedaan. Afgelopen weekend had ik het laatste kwartier meegespeeld. Het stond toen al 0-2 voor de tegenstander en dit werd ook de einduitslag. Komend weekend is er geen voetbal.
Gisteren een vrij rustige training gehad, maar voor mij wel stevig genoeg om nu spierpijn te hebben. Sprintwerk, krachtoefeningen, wat combinatieoefeningen en afwerking op goal... Vorig weekend had de ploeg (onverdiend!) verloren in Jabbeke. 3x tegen de paal, is pech hebben! Vorige week was ik er niet bij, zaterdag zit ik op de bank bij onze eerste thuiswedstrijd.
15 augustus is de dag waar ik ieder jaar naar uitkijk, want dan gaan we naar de motorcross. Als we naar de cross gaan, dan staan we niet stil. Dat is continue lopen van de ene plaats naar de andere. Er was regen voorspeld, maar we hebben geluk gehad met het weer. Een beetje regen tijdens de pauze, voor de rest droog en warm weer. Geen Joshua Coppins deze keer. Die is nog herstellende van een blessure aan zijn schouder, opgelopen tijdens de GP van Tsjechië. Antonio Cairoli nam ook niet deel aan de wedstrijden, maar was wel aanwezig. De eerste reeks bij de inters werd gewonnen door Marc De Reuver (eindelijk!). Calimero reed ronde na ronde weg van de tegenstand en won met ruime voorsprong. De tweede reeks werd gewonnen door Kevin Strijbos, voor Ramon en De Reuver. De derde reeks werd ook gewonnen door Strijbos, voor Ramon en Van Daele. Tussen de reeksen in waren er nog andere wedstrijden. In de paddock zijn we nog veel bekend volk tegengekomen. De rijders moeten zich nu alweer opmaken voor het WK in Noord Ierland komend weekend. Het was weer een gezellig dagje motorcross. Het podium: 1. Kevin Strijbos 2. Steve Ramon 3. Marc De Reuver (knap van Calimero!)
Vanavond hebben we een zware training achter de rug. Vooral veel loopwerk gedaan vandaag. Na de opwarming hebben we 2x10 keer een steigerung over de lengte van het voetbalveld gedaan. Na de eerste was iedereen blij dat het erop zat, maar we zaten toen nog maar op de helft. In een vierkant met kegels hebben we nog wat oefeningen gedaan met de bal, met telkens versnellingen na de pass. Ook hebben we de schouderduw geoefend. Nadien nog wat afwerking op goal en als laatste een kort wedstrijdje tegen de B-ploeg over het hele veld. Nu heb ik mijn welverdiende Leffe gedronken en ga ik mijn bed opzoeken, want ik ben doodop. Deze namiddag heb ik ook vrij intensief gebadmintond. In ieder geval goed getraind vandaag!
Deze namiddag stond de volgende oefenpot al op het programma. Een wedstrijd voor de schaal van Lommel tegen Zonhoven, een ploeg die vorig seizoen in dezelfde reeks als ons speelde. Ik speelde vandaag 22,5 min.,in de 2de helft. 3-0 gewonnen! Het was weer erg warm om te voetballen. Ik was eigenlijk content dat ik geen hele wedstrijd mee moest doen. Heb nu wat lichte last van mijn (zwakkere) knie, maar dat zal wel snel weer over gaan. Misschien is het ook nog wat wennen met die steunzooltjes in mijn voetbalschoenen.
Vanavond stond de eerste oefenwedstrijd op het programma voor de A-ploeg. We maakten de verplaatsing naar het Nederlandse Geldrop waar we moesten spelen tegen de plaatselijke club SV Braakhuizen. Ze zijn dit seizoen ook gepromoveerd en spelen nu in dezelfde klasse als ons. Het was een eerste grote test om te zien waar we staan. Er mocht continue gewisseld worden. Ik speelde zowel in de eerste als de tweede helft ongeveer 22 min. De eerste helft als diepe spits, de tweede helft als links-half. Ook nu heb ik weer gemerkt dat ik conditioneel nergens meer sta. Er werden bij vlagen mooie combinaties op de mat gelegd. We wonnen de wedstrijd met 3-4. Ook heb ik mijn oud ploeggenootje teruggezien. Ze speelt nu bij Braakhuizen. Vroeger speelde we in hetzelfde team bij Valkenswaard. Zaterdag is onze volgende oefenwedstrijd alweer.
Vandaag stond er een vriendschappelijke wedstrijd op het programma met de B-ploeg tegen Zonhoven, alhoewel we meer gemengd gespeeld hebben met A en B. Het was er heet aan. Gelukkig kregen we wel een drankpauze. Ik heb 2 x 22,5 min. gespeeld. Ik ben gestart in de eerste helft, dan begin tweede helft nog eens 22,5 min. Dit was de eerste keer na zoveel maanden dat ik nog eens een bal aangeraakt had. Conditioneel ben ik ook niet meer wat het moet zijn, maar dat komt doordat ik te weinig train. We wonnen de wedstrijd met 5-1.
De tweede training hebben we vandaag gehad. Het was zwaarder dan afgelopen maandag. De opbouw was hetzelfde. Na de opwarming deden we vandaag ook een bosloop van een 3,5 km aan een pittig tempo. Ik was eerder gestopt dan normaal. Ik kon nog een derde ronde lopen, maar mijn benen vonden het genoeg. Ook weer dezelfde krachtoefeningen gedaan als maandag o.a. voor de bovenbenen, hamstrings, kuiten, liezen, buikspieren en armspieren. We hadden ook weer versnellingen gedaan, maar aan een hogere intensiteit: 4x aan 70%, aaneensluitend 4x aan 80%, nadien 4x aan 80% en 4x aan 90%. Nadien nog wat losgelopen en de training zat erop. Mijn benen voelen het wel nu. Morgen allicht veel stijfheid. De eerste loodjes wegen het zwaarst...
Vandaag zijn de voorbereidingen gestart voor het nieuwe seizoen. Gisteren was er een ledenbijeenkomst waarbij we met de nieuwe speelsters konden kennismaken. We worden dit seizoen in een nieuwe outfit gestoken. Verder krijgen we nieuwe trainingsballen. Vanavond hebben we dan voor de eerste keer getraind in de bossen achter De Soeverein. Er stond een bosloop op het programma met enkele krachtoefeningen en wat versnellingen. De bosloop was een kleine 3 km aan een gemiddeld tempo. De versnellingen over 50m verliepen vrij goed. Eerst 4x aan 60%, 4x 70% en na wat krachtoefeningen terug 4x 70% en 4x aan 80%. Het gevoel zat vrij goed, buiten de gekende beenpijn die ik altijd heb. Vanmiddag had ik ook nog even wat gesport. Woensdag de volgende training.
Vandaag een kort loopje gedaan in het bos van ongeveer 30 min. Ik heb het heel rustig aangepakt. Geen tijden, geen hartslagen, gewoon aan een zeer rustig tempo gelopen. Het lopen is de laatste tijd fel vermindert, omdat ik er geen druk meer op leg. Als ik dit jaar geen marathon kan lopen, zal het voor een andere keer zijn. Ik heb voor de eerste keer met steunzooltjes gelopen. Als ik gewoon wandel ben ik ze al gewoon, maar het lopen is toch wel wat anders. Ik heb onder beide voeten blaren op het middengedeelte. Enfin, dat zal ook wel weer wennen zijn.
Gisterenavond zijn we naar een concert van Clouseau geweest in De Soeverein in Lommel. Al sinds mijn kinderjaren ben ik een Clouseau fan. In het voorprogramma stonden idoolfinaliste Esther en de winnaar van X-factor, Udo. Voor Esther was het haar eerste optreden sinds idool. Zij mochten het publiek opwarmen. Dan kwamen de jongens van Clouseau. Ze waren weer super! Ze brachten vooral nummers van hun laatste nieuwe cd 'vonken en vuur' met tussendoor nog wat oudere liedjes. De zaal ging helemaal uit z'n dak. Iedereen stond te shaken en te grooven. Ik wist het...dat ik geen zitplaats moest nemen.
Van lopen is nog steeds niks gekomen. Gisteren wel wat gesport. Ik ben vorige donderdag en vandaag wel nog gaan fitnessen. De oefeningen gaan goed. Ben stilaan de gewichten en het aantal herhalingen aan het opdrijven.
Ik heb mijn blog alweer een tijdje niet meer bijgewerkt. Afgelopen week heb ik dan ook niet gesport. Ik ben lang stijf geweest van de 20 km. Gisteren heb ik wat conditieoefeningen gedaan en vandaag ben ik terug gaan fitnessen. Het fitnessen ging vlotter dan vorige week. De spieren zijn terug hersteld. Misschien morgen weer een duurloopje plannen.
Ondertussen zijn we al vier dagen verder na de 20 km. Vorig jaar liep het toch allemaal wat gemakkelijker. Ik heb twee dagen kreupel gelopen. Gisteren dan toch maar weer afgesproken bij de kine om me wat los te laten masseren. De tibialis anterior (voorste scheenbeenspier) is wat overbelast. Van de achillespees heb ik weinig last ondervonden tijdens en na het lopen. De benen voelden wel vrij snel heel zwaar aan. Ik heb er zelfs aan gedacht om te stoppen tijdens de wedstrijd. En toch staat het genieten en de voldoening achteraf, boven al die pijntjes. Vandaag ben ik terug wat gaan fitnessen, met lichte gewichten. Ik begin me wel serieus vragen te stellen of die marathon wel voor dit jaar gaat zijn. Ik ga het in ieder geval niet forceren.
Mijn tweede deelname aan de 20 km door Brussel werd niet echt een succes. Met maar liefst 28000 deelnemers dit jaar, nog 3000 meer dan vorig jaar, mochten we ons wagen tussen de mensenmassa. Eerst reden we richting Lubbeek. Na een licht verteerbare maaltijd begaven we ons richting Brussel, met hetzelfde groepje als vorig jaar: Hans, Jan, Kevin, Sindy en ik, en de vader van Jan en Diane als supporters.
Mijn verwachtingen lagen niet al te hoog voor deze 20 km, omdat ik weinig voorbereiding had gehad, door allerlei blessures. Een PR zat er dus niet in. Voor we vertrokken waren we nog een toilet gaan opzoeken, maar eenmaal in Brussel moesten we plots allemaal weer zo nodig. Er was geen café te vinden dat ook nog open was op dat moment. Dan maar in de grote hal van het Koninklijk Legermuseum gaan kijken, waar vele lopers zich aan het klaarmaken waren. Een ellenlange rij stond daar aan te schuiven bij de toiletten. Om 14u waren we daar binnen en pas rond 14u40 stonden we terug buiten. Het verlaten van de hal gaf een serieuze opstopping. Uiteindelijk konden we ons toch nog op tijd naar de start begeven. Sindy, Jan en Hans, stonden in de laatste box. Kevin en ik stonden in box 3, elk aan een andere kant. Ik stond net voorbij de bogen opgesteld. Net zoals ieder jaar klonk de Bolero van Ravel met nadien de Brabançonne door de boksen. Meteen nadien zou het oorverdovende startschot volgen. Na enkele minuten konden we rustig beginnen lopen. Het was een chaos in het begin. Iedereen liep dicht tegen mekaar aan. Ik probeerde zoveel mogelijk rechts te lopen over de stoep, zodat ik ook gemakkelijk de rechtertunnel in zou kunnen gaan. Daar was ruimte genoeg in vergelijking met de linkerkant waar de meesten lopers doorheen gaan. De 3 tunnels in het begin van de wedstrijd verliepen voor mij al veel moeizamer dan vorig jaar. Deze keer heb ik wel een blik kunnen opvangen van het Koninklijk Paleis. Vorig jaar had ik er geen idee van dat ik erlangs was gekomen. Het was een aangename temperatuur om in te lopen. Al vond ik het bij momenten op de beklimmingen erg warm met de zon in het gezicht. Ik denk dat ik geen enkele drankpost heb overgeslaan. Langs de kant stond er een massa volk aan te moedigen. Ook de vele jambe bandjes en de Powersongs gaven een heerlijk gevoel als je daar langs kwam. Tot halverwege wedstrijd liep ik nog redelijk op schema, om ongeveer 5 min/km aan te houden, maar de laatste 10 km ben ik gaan vertragen. Het leek wel of ik bij momenten stil stond. Na 12 km was ik al uitgeput. Ik liep op mijn achterste benen. Van looptechniek was er nog weinig sprake. Ik wilde niet stoppen, maar had het gevoel dat het zo kon gebeuren. Het stuk heuvelopwaarts op de Tervurenlaan was weer serieus afzien. Toen ik boven was kreeg ik plots een enorm gevoel van opluchting door me heen. Ik wist dat ik het nu wel zou halen. De triomfbogen kon ik van ver zien liggen tussen de enorme mensenmassa.
Na de Tervurenlaan liep ik langs een groepje pompiers. Ze waren volledig aangekleed met jassen, helmen en laarzen en liepen met de brandweerslang op hun schouders. Knap is dat, als je weet hoe zwaar zon ding is! En dan nog zon scherpe tijd lopen! Het publiek werd dolenthousiast toen ze langs kwamen. Bij de finishlijn was het aanschuiven om de meet te kunnen passeren waar de chipregistratie werd gedaan. Dat is wel een minpuntje van de organisatie. Voor de rest vond ik het heel goed georganiseerd. Bij de aankomst was het happen naar lucht, doordat iedereen tegen mekaar aan stond. Ik werd even heel misselijk. De koude rillingen liepen over mijn lijf. Na wat gedronken te hebben ging het beter. Nu was het nog wachten op de rest van de groep op de afgesproken plaats. Al strompelend zijn we naar de auto gewandeld, die ver genoeg geparkeerd stond. Sindy was ook heel diep moeten gaan. Kevin had het record van de groep verbroken met 1.35. Mijn chrono gaf 1.4743 aan, maar door het wachten aan de finish werd de officiële tijd 1.4815. Mijn kaars was uit. Ik was doodop, wat toch ook een prettig gevoel geeft. De douche nadien was heerlijk. Achteraf hebben we nog heerlijk genoten. We waren met de groep nog wat gaan eten in de gezellige taverne De Wieling in Lubbeek.
Al bij al een minder geslaagde 20 km voor mij dit jaar. Het gevoel in de benen was niet goed en ik ben diep moeten gaan, dus conditioneel is er nog veel werk. Volgende keer beter dan maar!
Mijn bovenbeenspieren zijn nog steeds vermoeid van de training van dinsdag. Gisteren ben ik nog even gaan fitnessen. Ik had heel lichte gewichten genomen. De squats waren pijnlijk voor de q-ceps, dus daar was ik dan ook snel mee gestopt. Dan maar de andere spiertjes wat getraind. Met de achilles gaat het weer goed. Ik ben volop aan het bijtanken voor zondag. Drinken drinken drinken, al is dat met deze temperaturen niet echt moeilijk. Geen vetten, veel koolhydraten. Ben in de winkel mijn hoeveelheid glucose gaan halen. Daarstraks nog 45 minuten gewandeld. Morgen niks meer, tenzij nog wat losfietsen. De zenuwen beginnen al aardig te komen!
Eigen quote over hardlopen Ik loop om een evenwicht te vinden tussen lichaam en geest, waarbij ik mijn voeten gebruik om met mijn hoofd een overwinning te behalen
Wat lang geleden! Maar ik ben er nog. Geen voetbal meer voor mij. Ondertussen is mijn conditie er wel op achteruit gegaan.
Gisteren was het een goede, nogal intensieve training met de bal. Na de opwarming deden we een loopoefening met de bal, daarna volgden verschillende oefeningen met combinaties en afwerking op goal. Op het einde van de training deden we nog een wedstrijdje. De spitsen (waaronder ikzelf) werden ondertussen even apart genomen om een andere oefening te doen. Een oefening die om de zoveel tijd terugkomt: Er worden 10 ballen op de grote baklijn gelegd. Je vertrekt aan de doelpaal en moet proberen om ter snelst de ballen in doel te trappen, waarbij je telkens terug moet sprinten naar de doelpaal. De tijd wordt opgenomen. Dit is één van de zwaarste oefeningen die ik ken. Het vergt enorm veel kracht en energie. Thuisgekomen had ik de benen omhooggegooid, want die voelden weer heel zwaar aan. Vandaag lekker stijf! Gisterennamiddag ook nog wat volleybal gedaan. Afgelopen weekend had ik het laatste kwartier meegespeeld. Het stond toen al 0-2 voor de tegenstander en dit werd ook de einduitslag. Komend weekend is er geen voetbal.
15 augustus is de dag waar ik ieder jaar naar uitkijk, want dan gaan we naar de motorcross. Als we naar de cross gaan, dan staan we niet stil. Dat is continue lopen van de ene plaats naar de andere. Er was regen voorspeld, maar we hebben geluk gehad met het weer. Een beetje regen tijdens de pauze, voor de rest droog en warm weer. 
Nadien nog wat afwerking op goal en als laatste een kort wedstrijdje tegen de B-ploeg over het hele veld. Nu heb ik mijn welverdiende Leffe gedronken en ga ik mijn bed opzoeken, want ik ben doodop. Deze namiddag heb ik ook vrij intensief gebadmintond. 
Vandaag zijn de voorbereidingen gestart voor het nieuwe seizoen. Gisteren was er een ledenbijeenkomst waarbij we met de nieuwe speelsters konden kennismaken. We worden dit seizoen in een nieuwe outfit gestoken. Verder krijgen we nieuwe trainingsballen. Vanavond hebben we dan voor de eerste keer getraind in de bossen achter De Soeverein. Er stond een bosloop op het programma met enkele krachtoefeningen en wat versnellingen. De bosloop was een kleine 3 km aan een gemiddeld tempo. De versnellingen over 50m verliepen vrij goed. Eerst 4x aan 60%, 4x 70% en na wat krachtoefeningen terug 4x 70% en 4x aan 80%. Het gevoel zat vrij goed, buiten de gekende beenpijn die ik altijd heb. Vanmiddag had ik ook nog even wat gesport. Woensdag de volgende training.
