Het artikel dat in de "Krant van West-Vlaanderen", meer bepaald "Het Wekelijks Nieuws" verscheen... Klik hier!
VOLGENDE WEDSTRIJD(EN) HERMES, 4 OKTOBER
OLIFANT 18 OKTOBER
Over mijzelf
Ik ben Francis Coucke
Ik ben een man en woon in Veurne (Belgie) en mijn beroep is Beroepsmilitair.
Ik ben geboren op 12/07/1967 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, MTB, muziek, lectuur, informatica,....
BESTTIJDEN
MTLG: 2,4 km in 8'14" (15 april 2008)(3'26" de km) Trio-triathlon: 3,5 km in 11'58" (7 nov 2006) Korpscross: 4,1 km in 14'04" (14 nov 2006) Westerkwartier: 5 km in 17'52" (19 sept 2008)(3'34" de km) Westerkwartier: 6 km in 21'38" (19 sept 2008)(3'36" de km) Westerkwartier: 8,66 km in 31'32" (19 sept 2008)(16.5 km per uur)(3'38" de km) Keignaert (Oostende): 9 km in 33'47" (06 juni 2008) Oostkamp: 10 km in 36'56" (5 aug 2006)(3'41" de km) Gistel: 12 km in 46'15" (18 nov 2006) Dwars door Brugge: 15 km in 56'30" (7 mei 2006) Sluis (10 Mijl): 1h02'55" (15 maart 2009)(3'55" de km) Sluis: 1/2 Mar in 1h22'38" (15 maart 2009)(3'55" de km) Parijs: Marathon in 2h55'51" (05 april 2009)(4'10" de km)
1.LOMBARDSIJDE : 10,8 km in 42'34" op 6 jan 2.MOL : 1O km in 38'34" op 14 jan 3.SAS : 6 km in 21'59" op 4 feb 4.GROBBENDONK: 7,8 km in 31'17" op 15 feb (cross) 5.OOSTENDE-BRUGGE: 10 Mijl in 1H04'36" op 4 maart 6.SLUIS: 1/2 mar in 1h 27'08" op 18 maart 7.DAMME: 9 km in 34'17" op 25 maart 8.HAZEGRAS: 11 km in 43'27" op 7 april 9.ST.-JANSLOOP: 10 km in 40'59" op 22 april 10.DWARS DOOR BRUGGE: 14.3 km in 55'52" op 6 mei 11.REMBERTCORRIDA TORHOUT: 10 km in 38'07" op 11 mei 12.GAILLY TE EUPEN: 1/5de marathon in 34' op 16 mei 13.KEIGNAERT: 9 km in 34'53" op 18 mei 14.PAREL DER KEMPEN (MALLE): 10 mijl in 1h 04' 41" op 20 mei 15.20 VAN BRUSSEL: 20,1 km in 1h 23'28" op 27 mei 16.MCBRIDE: 1/2 marathon in 1h 32' 17" op 3 juni 17.JEAN BART: 11,1 km in 42'17" op 15 juni 18.NVV MARATHON: 42,195 km in 3h08'03" op 22 juni
NA ENKELE MALEN NET NIET DE MAGISCHE GRENS VAN DRIE UUR TE BREKEN, SLAAG IK DAAR DIT JAAR DAN TOCH IN TE PARIJS: 2H55'51". KAN HET NOG BETER? WE ZULLEN ZIEN...
28-06-2008
Contre-Dame!
Vooreerst een berichtje aan Stefaan Westerlinck. Je bent er gisteren vanonder gemuist zonder mijn briefje in ontvangst te nemen. Stuur mij aub je emailadres een keer door zodat ik u dat ander emailadres kan doorsturen!
Dan de wedstrijd van gisteren. Hartslagmeter thuisgelaten en het plan was om een keer goed te vlammen. Had mij een beetje voorbereid op deze wedstrijd sinds mijn vorige magere prestatie in de Vuurtorenloop. Vorige week 400's gelopen en wat duurloopwerk en deze week bijna niet (nog altijd rust). Bijna niet wil zeggen één maal 45' met daarin een paar serieuze versnellingsjes.
En het ging heel goed gisteren. Ik liep "licht". Werkelijk, bijna huppelend. Een heel verschil bij twee weken geleden. Kort na de start voerde ik samen met Pedro het commando over een groepje met de sterke kerels zoals Vince, Jan, Johan Rammant, Martin,...En we bleven dicht bij de koplopers in de buurt hangen. Rustige start van de heren vandaag? Idd, de kilometertijden waren zeker 10" trager dan tijdens de vuurtorenloop. Ik wist dat ik daar niet echt thuis hoorde en liet mij dan toch wat uitzakken. Toch bleef ik de mannekes lang in het vizier houden. Bijna heel de wedstrijd liep ik ergens op kop of alleen in de wind. Dat wreekte zich op den duur. In de derde ronde gebeurde het onvermijdelijke en rolde het groepje "Hamers" over mij. In het vervolg moet ik mij mss ook eens achteraan in een groepje nestelen en dan de mannen die het zware werk hebben geleverd het nakijken geven. Maar ik zit dan altijd met de schrik dat het groepje niet snel genoeg loopt en ik sowieso tijd verlies. En je moet ze dan nog altijd proberen achter je te laten op het einde hé. Eigenlijk geef ik momenteel nog altijd prioriteit aan de marathontraining. Dus moet ik mij niet druk maken over de mogelijke taktieken voor 10K-wedstrijdjes. Onderweg in de marathon moet je het uiteindelijk ook alleen doen. Tijdens de marathontrainingen door gelden de wedstrijden van het OLC als doorgedreven testwedstrijdjes/weerstandstrainingen. Dat was tijdens de voorbereiding van mijn eerste marathon zo en zo gaat het nog altijd. Na 14 september ga ik mss nog eens voor een snelle Hermes of Olifant of Koninginnetje. Zullen wel zien.
Andere gasten die de Iff zullen lopen, vroegen mij gisteren ook of de loop in de Koerswijk op mijn programma staat. Niet dus. Te dicht bij de dag van de waarheid. Mss loop ik wel "joggend" mee met Sjarlot. Mariakerke wordt dan weer een dag van de waarheid. Kijken hoe ver je staat. Over de strandloop heb ik meer een pff-gevoel. Joggen mss?
Al bij al een goed gevoel dus. Goede snelheid gehaald op een bochtig parcours, waar trouwens de wind zich ook behoorlijk amuseerde. Toch kon ik gisteren mijn prestatie niet omgezet zien in een behoorlijk aantal puntjes. Waar de H1-ers besloten om de vakantie al vroeg te beginnen en aldus verstek te geven, was er categorie H2 blijkbaar iets beloofd aan de deelnemers. Zo'n massa concurrenten in de top.
Nu nog eens drie dagen rust en op 1 juli begin ik aan mijn volgende marathontraining. Zoals gezegd staat IFF op het programma.
En zopas mijn FR 305 besteld. Prijs/kwaliteit idd de beste keuze. Beetje rondgesurft op internet en aldus mijn beslissing gemaakt. Hopelijk ontvang ik mijn pakje nog voor 11 juli, zodat het dingetje mee kan op reis. Toch wel belangrijk want als ik ginder eerst de afstanden moet meten voor ik aan mijn trainingen kan beginnen.... Lang genoeg de koop uitgesteld tot ik er nu eigenlijk niet meer onderuit kan.
Warm en gezellig weer in het Valentientje. Sommigen hadden blijkbaar geen zin om naar huis te gaan...
Bedankt Johan voor de attentie. Zal niet voor in de nabije toekomst zijn, want ik had gisteren al genoeg binnengedraaid. Voor een tijdje zelfs.
Alli, allemaal een goede vakantie gewenst en veel trainingsgenot voor de IFF-ers. Tot in Mariakerke, waar de Leffe niet te duur is!
Ik heb mij de laatste week een beetje voorbereid op vrijdag. Zoals je mss al hebt gelezen, heb ik hier en daar weer een wat serieuzere training er tussen gegooid. Genoeg gerust, we vliegen er terug in.
Bij de blokkenloop van 18 juni kan ik ondertussen de snelheden erbij zetten. Respectieflijk zijn dit de snelheden. Bij stap 1 hoort een snelheid van 12,6. Bij stap 2 is dat 13,75. Bij stap 3 is dat 15,34 en bij stap 4 terug naar 12,6. De gemiddelde hartslagen die daar bij hoorden waren 123, 137,149 en 140.
Vandaag een half uur aan hartslag 130, direct gevolgd door een versnelling van 800 meter (vol gas) en dan nog eens 10' uitbollen. De hartslag had weer last van de warmte. Zakte weer moeilijk dus. De 800 meter zorgde voor een gem hartslag van 165 met een eindpiek naar 175. Moet nog sneller kunnen... Doch na het lopen en stretching zakt hij terug mooi onder de 80, terwijl ik geniet van de koelte binnenshuis. Ik was benieuwd naar het resultaat. 2'40" Op de klok. Dat is zo snel als mijn 400's van zaterdag. Positeive evolutie dus.
Op het internet gezocht naar enige referenties bij die tijd. Een relatie met een marathontijd. Eén of andere Duitser beweert dat je een marathon zou moeten kunnen lopen aan 2h40', als je 10 maal de 800 m aan dat tempo kunt lopen. Ik veronderstel dat je dan ook wel andere trainingen dan 800's er bij moet nemen...
Als ik deze snelheden haal tijdens de 400 en 800 intervallen dan zou ik op mijn 10 km-wedstrijden toch wel betere tijden uit mijn lichaam moeten kunnen persen! Ga ik niet diep genoeg? Loop ik te behoudend? Ik loop de laatste tijd toch al wat onstuimiger dan vorig jaar. Ik kan me niet herinneren dat ik een 400 onder de 80 seconden liep. Mss toen ik 18 jaar was, ja dat wel wss. Met het oog op een goede marathon had ik mijn snelheidstrainingen ietwat beknot om niet teveel energie te verliezen. Nu blijkt dat ik snelheid en kracht te kort heb voor een snelle marathon. Dus vanaf nu de kast helemaal open! Maar het mag niet opwegen tegenover de rest van mijn marathontraining.
In het cafeetje daar op de Konterdam hebben ze Westmalle Dubbel! Weeral geluk toch. Moet nog iets goedmaken na mijn magere prestatie tijdens en na de Vuurtorenloop...
Vrijdag had ik afgesproken met Johan om 18 uur. Terwijl ik mijn spullen samen raapte om hem met de fiets te begeleiden, kwam de spanning opzetten. Net of ik zelf zou lopen die avond. Ja, enigszinds wel zelf veel zin om te lopen maar mij er toch bij neergelegd dat ik deze veldslag niet kon (hoefde) mee te maken. En toch, terwijl mijn collega-marathonlopers zwaar aan het afzien waren in de laatste kilometers, herbeleefde ik mijn zware kilometers van vorig jaar. Liever jij dan ik, dacht ik bij momenten. Aan de aankomst miste ik dan evenwel het gloriemoment. Toch meegenoten van de geleverde prestaties. Ik was eigenlijk ook blij dat het afgelopen was, want mijn knieën leden ook wel een beetje door mijn positie op de fiets van Sjarlot. Had beter het zadel wat hoger gezet.
Van op een afstand bekeken, kan ik niet anders besluiten dan dat NVV een zware marathon is. Op de fiets voelde ik elke oneffenheid en voelde ik veel beter dan Johan de weerstand van de wind. Johan vertrok dus op een schema van drie uur. Er aan beginnen en dan zien waar je uitkomt is de beste manier om de muur aan te vallen. En... een beetje voorbereid zijn natuurlijk ook. Daar moet het fout gelopen zijn, want aan inzet en karakter lag het zeker niet. Meermaals hoorde ik hem steunen en kreunen. Ik denk dat ik vorig jaar nog erger was. Geen woord dient gezegd om te beschrijven wat je voelt, want ik voel mee. Enkel het slokje water en een "afdaling" en Torhout in de verte brengen nog ietwat moed. Er net niet de brui aan geven. Daar moet je respect voor hebben, voor deze eenzame strijder. Eenzaam toch, want al begeleid je hem, hij moet het uiteindelijk alleen doen. En dan, de laatste kilometers, hem moed inspreken en naar de meet "coachen".
Een aantal deelnemers had toch nog de alertheid om een enthousiaste supporter op te merken die aan km 40 uit de bosjes kwam gesprongen. Had ik er op tijd niet ene Gino Puystjens uit ontwaard, dan lag hij nu mss met een korten droge slag in de nek in het ziekenhuis van Torhout...
Het was leuk. Fier op jullie, marathonlopers. Nadien had ik tijdens het Leffedegusteren een beetje uit het oog verloren dat ik de dag erna een vrij zware intervaltraining op het programma had staan. Even getwijfeld om het uit te stellen, maar uit eerbetoon aan de lopers die gisteren hun laatste zeven km ook niet konden uitstellen, er toch maar aan begonnen.
Zaterdag was het al lekker warm. Terwijl ik naar het sportpark jogde, begon ik al duchtig te transpireren. In het sportpark zelf dan mijn t-shirt uitgespeeld en in bloot vel er aan begonnen. Twee maal vier intervallekes van 400 m met 400 m joggen daartussen. Tussen de twee reeksen 5' joggen. Zoals gezegd vrij warm en dat zul je zien aan mijn rusthartslag. Die zakt met moeite naar 125. Op het einde heb ik zelfs tien ' nodig om ze te laten zakken naar 125. Na de stretching zakt ze mooi naar minder dan 80 binnen de vijf minuten.
Resultaatjes:
Rondje
Seconden
Gem . Hartslag
Max. Hartslag
Rust
1
80
151
161
127
2
77
151
167
130
3
77
?
?
125
4
78
159
170
132
5
79
156
165
138
6
80
?
?
135
7
79
160
170
140
8
77
167
191?
125
De hartslagmeter had weer zijn kuren. Denk niet dat ik 191 heb gehaald, vandaar dat vraagteken. Bij de andere vraagtekens had ik hartslag nul! tot 46 en nog van die onverenigbare situaties. De benen waren vrij snel. De belemmering die ik voelde, kwam vanuit de buik. Longen waren ook goed. Snel gerecupereerd, niet stijf. Vanavond een klein toertje loslopen.