een gezonde afwijking waar (nog) geen medicatie voor bestaat
14-04-2012
Vezelay en de Cure
De nacht heeft deugd gedaan. De gastenkamer bij Freddy en Denise was een meer dan prettige ervaring. Ik voelde me op momenten de Arnout Houben van Man bijt hond. Uiteindelijk worden wildvreemden op enkele minuten tijd vrienden voor het leven. Zo vertelden we ronduit over de dingen des leven. Een Vlaming en een Française in Vermenton met een hart voor mensen. Schitterend koppel!
Uitslapen, ontbijten, rugzak pakken, afscheid nemen en vertrekken. om 10.00 uur...
De Cure volgen. De oevers bedekt met tapijten van maagdenpalm. Het purperen bloemetje met daarnaast de witte annemoon. Een roofvogel stoort zich niet aan het getik van mijn stokken. Iets verder vind ik de schedel van een jonge renard (vos) Ik spreek er enkele mensen over aan. Ze bevestigen mijn vermoeden.
In La Jarrie (7huizen en een varkenskot als hoebenschot) ontmoet ik Eric die wissen kapt en er stoelen mee vlecht. Geen folkore maar keiharde economie. Hij werkt er in een open hok naast de weg.
Een habbekrats verder krijg ik Vezelay al in de gaten. Stadje boven op een heuvel met een imposante kathedraal. Maria Magdalena is er de patrones. Er liggen relekwieen van haar in de crypte. Het laatste stukje is zwaar. Hijgend en puffend spreek ik een jong nonnetje aan. Waar moet ik zijn zuster? Ze neemt me bij de hand en brengt me waar ik moet zijn. Hier lopen al wat meer pelgrims rond. Toeristen vragen we spontaan van waar ik kom. Ik slaap samem met Jean-luc, een fransman,op kamer21. Hij doet santiago in stukjes.Om 19 uur ga ik naar de mis. De kathedraal hangt vol met sculpturen van monsters en draken. Het indrukwekkende tafereel in de inkomhal staat in de steigers. Als ik de wissen stoelen zie denk ik aan Erik de vlechter. Het is lang rechtstaan in de kerk. Ik voel mijn voeten en denk aan al wie ik Chez nous mis. Het zijn er nogal wat.
5h15 uit de veren. Tim veert recht en masseert zijn stijve billen. Hij wil nog even blijven liggen.Veel kans geef ik hem niet. Ik maak hem wakker met kasteelkoffie en een stevige ochtendbabbel. Ik zet hem op de fiets en weg is hij.. Iets later om 6.45 uur stap ik de koude ochtend in. De hemel is wolkenloos en de zon manifesteert zich snel. De warmte doet goed. Tonnere wacht op me. Ik kom in het land van de Chablis. Wijngaarden bij de vleet.Na 20 km kom ik in het stadje binnen. Mijn linker kleine teen, die op de eerste stapdag een blaar van formaat vertoonde, laat opnieuw van zich horen. Verzorgen. Stapschoenen uit en sandalen aan. Ik wil richting Vermenton uit. Ik kan onderweg geen onderdak vinden. Het noodzaakt me om door te zetten naar Vermenton. Aan het kerkhof van het stadje spreek ik 2 dames aan. Ze kennen een gite en willen mij er naar toe brengen. Onderweg vertel ik dat ik uit den Belgique kom. Toevallig maar een van de dames is getrouwd met een Vlaming. Ik nodig mezelf uit om kennis te maken met haar man. Van het een komt het ander en Freddy en Denise bieden me een bed en maaltijd aan. Gastvrije mensen ontmoeten na een slopende dag is zalig. Een pelgrim is hier dankbaar voor. De soep vam mamy Denise, haar cake met ananas zijn onevenaarbaar. Ik ben vandaag op meer dan 500 km van huis. De teller staat op 513. Morgen wil ik Vezelay bereiken.
Deze morgen vroeg uit de veren. Om 6.45uur voelde me ik als Franciscus tussen de fluitende en kwetterende gevederden langs de Seine. De steile oevers bebost en voorzien van witte annemoontjes. Als ik in Polisot de Seine laat voor wat ze is krijg ik mijn eerste wijngaard te zien. We zijn voorwaar als in de meest zuidelijke champagne terroir. Er wordt hier flink gewerkt. De ranken worden goed geleid en stevig vastgemaakt. Snoeihout bij de vleet.
Het landschap wordt Franser. Wijngaarden en oerbossen en dorpjes van een carte postale. Klinkende namen zijn het niet. Bij mijn vakanties naar het Zuiden liet ik deze onterecht links liggen. Lingey, Avirey, Bagneux-la-Fosse, Bragelogne,Villers-le-Bois en last but not least Etourvy. Dorpje waar echt niks is. Op de rand van het departement l' Aube. Enkele km. verder het departement Yonne. Het einde van de Wereld en ik slaap er in een oud kasteel. Mijnheer doktoor schonk het aan de gemeente en momenteel doet het dienst als gite rural. Een aanrader. Jean Marie is hier de sympathieke onthaalmedewerker, klusjesman, tuiner en keukenpiet. Van flexibiliteit gesproken!
Er worden nog 2 Nederlandse pelgrims verwacht vandaag. Ook zit ik te wachten op Tim. Ik ben al 462 km van huis. Zowel lichaam als geest stellen het wel. Ik ga nu even kasteelheer spelen.
Als je de Seine oversteekt aan het oude molencomplex van Bar-sur-Seine kom je pal in het gezellige centrum. Spijtig maar er is niet gezorgd voor een gite. Op het office de tourisme heeft men als enig alternatief een hotel. Ik snak naar de camino met zijn pelgrimsvoorzieningen. Ik hoop dat ik vanaf Vezelay [waar ik zaterdag wil toekomen en bij de nonnekes ga slapen voor de eerste keer in mijn leven ] meer gites ga tegenkomen. Morgen volg ik de Gr 24 richting Tonnerre. Op de Franse TV is er aandacht voor het meldpunt voor illegalen van het Vlaams Belang. Naast de tronie van F. De Winter passeren alle presidentskandidaten netjes het revue. Hun tronies prijken op alle pleinen. De locals liggen er niet echt wakker van. De pelgrim gaat slapen. Verklik me niet ik heb wel papieren. Mijn geloofsbrief.
Heel wat supporters geven me de raad om af en toe de riem er af te leggen. "Je moet zien dat je ook kan genieten", klinkt hun credo. Wel vandaag volg ik jullie raad fanatiek op. Ik heb mijn benen onder een tafel gestoken in Hotel Restaurant Le Val Moret*** in Magnant. Ik ben vroeg vertrokken en na 29 km stappen mocht ik wel een beloning voor mezelf. Het is nu 12.45 uur. Nog 8 km en ik ben al aan mijn einddoel van vandaag. Bar-s-Seine. Ik zit hier in dit sjieke spel tussen allemaal deftig geklede mensen die volgens mij fris ruiken. Ik voel met lichtjes a-typisch. Wanneer een groep bouwvakkers binnenkomt voel ik me al wat comfortabeler
Het blijft fris met brede opklaringen. De voorspelde regen blijft uit. Het land tussen Aube en Seine herbergt het 'Parc regional de foret d' orient.Een bos- en waterrijk gebied.
Morgen verwacht ik Tim Veremans. Tim baat samen met Inge de Balance dans en fitnes uit in Lichtaart. Tim gaat proberen om in 24 uur tijd de afstand te overbruggen. Met de fiets. Je hoort me goed... met de fiets! Als ik hem een goede raad mag geven, leg de riem er af en toe af. Tot morgen Tim...
Pays de Lac de Der-Chantecoq, veeeeeeel wind en GAIA
De Franse isobaren vonden het vandaag leuk om dicht bij mekaar te kruipen en een rondje pelgrimpesten te spelen. Pal op kop en nagenoeg geen beschutting. Voorlopig blijft het zo goed als droog. De lucht dreigt. Ik heb al 22 km afgelegd. Momemteel geniet ik van een plat de jour in een door werkvolk bezet restaurant in Margerie-Hancourt. Brienne-le-Chateau is het einddoel van vandaag. 15,5 km rest me nog. De beentjes zijn wat stram. Ze hebben geen geluk met hun eigenaar. Bestaat er een GAIA voor benen?
Ik heb het weer klaargespeeld vandaag. 44 Km staan op de teller. Nog flinke bui gehad en moeten schuilen. Ik zit op dit moment in het office de tourisme vlak bij de militaire school. Napoleon is me hier in 1779 voor geweest. Hij heeft hier 5 jaar les gekregen in krijgskunsten. Ik slaap hier vandaag gratis voor niks in de gemeentelijke gite. Dank aan pelgrim Leo Huysmans uit Olen die met tip aan de hand deed. Het kookvuurtje marcheerde deze keer wel Leo!
Na de slopende paastocht zie ik kans om vandaag in Vitry aan te komen. Eerste helft is een kopie van het landschap van gisteren. Na 27 km kom ik aan de Marne in Pogny. De lucht is zwaar bewolkt. De regen twijfelt, ik passeer natgeregende stukken. Ik word niet nat. Soms probeert de zon wat warmte te geven. Kwakkelweer. Ik vraag aan een jogger of de weg naast het Marnekanaal naar Vitry leidt. Positief qui, mais c'est loin, 25 km. Hij liegt. Dat zal later blijken. Ik volg de track op mijn gps. Die zet me vast en ik kom in een bos zonder verdere weg. Ik besluit dan maar hogerop. Door een akker naar een beloopbaar pad. Ik kom in Soulanges. De kalkrotsen op de oever voeden de cementindustrie. Frankrijk is erg mooi. De Marnevallei is niet toeristisch en o zo rustig. Een aanrader. Na 46 km kom ik aan te Vitry-le-Francois. Ik heb een bed gevonden. Een pelgrim moet goed rusten. Dit is wat ik ga doen. Ik heb door omstandigheden 4 etappes gedaan op 3 dagen. Ik zit op 342 km van huis na 9 dagen. Vanaf morgen probeer ik me aan mijn schema te houden.
Een kille paasochtend. Zes uur. Voor dag en dauw de volle maan bewonderen en fluitend het ochtengloren aanschouwen. Geen wolkje aan de hemel. De pallieter in mij wordt wakker. De goddelijke stem van Mariah Carey op mijn smartphone zorgt samen met opkomende zon voor een gratuit spektakel. De natuur ontwaakt. Geen kat op straat. Wel een aan flarden gereden dode vos. Niemand wil op deze feestdag vroeg vanonder het dons om zich op die eindeloos lijkende Noord Franse wegen te begeven. De pelgrim vindt dit leuk. In Suippes wil ik een overnachtingsplaats zoeken.
------------------------------------------
Te Suippes niemad thuis. Gesloten, volzet. De vriendelijke hoteluitbater van Hotel de la Gare geeft wel gesloten maar helpt me aan een onderkomen in Bussy-le-Chateau. Leuk: Want dat is de perfecte staprichting. Minder leuk: Het is nog 8 km. Het was een slopende dag. 51 km staan er op de teller.
] meer gites ga tegenkomen. Morgen volg ik de Gr 24 richting Tonnerre. Op de Franse TV is er aandacht voor het meldpunt voor illegalen van het Vlaams Belang. Naast de tronie van F. De Winter passeren alle presidentskandidaten netjes het revue. Hun tronies prijken op alle pleinen. De locals liggen er niet echt wakker van. De pelgrim gaat slapen. Verklik me niet ik heb wel papieren. Mijn geloofsbrief. 
Ik heb het weer klaargespeeld vandaag. 44 Km staan op de teller. Nog flinke bui gehad en moeten schuilen. Ik zit op dit moment in het office de tourisme vlak bij de militaire school. Napoleon is me hier in 1779 voor geweest. Hij heeft hier 5 jaar les gekregen in krijgskunsten. Ik slaap hier vandaag gratis voor niks in de gemeentelijke gite. Dank aan pelgrim Leo Huysmans uit Olen die met tip aan de hand deed. Het kookvuurtje marcheerde deze keer wel Leo!
Een kille paasochtend. Zes uur. Voor dag en dauw de volle maan bewonderen en fluitend het ochtengloren aanschouwen. Geen wolkje aan de hemel. De pallieter in mij wordt wakker. De goddelijke stem van Mariah Carey op mijn smartphone zorgt samen met opkomende zon voor een gratuit spektakel. De natuur ontwaakt. Geen kat op straat. Wel een aan flarden gereden dode vos. Niemand wil op deze feestdag vroeg vanonder het dons om zich op die eindeloos lijkende Noord Franse wegen te begeven. De pelgrim vindt dit leuk. In Suippes wil ik een overnachtingsplaats zoeken.
