Gisteren liet ik jullie weten dat ik er vandoor moest om een vulkaan te gaan beklimmen. Het is alweer een absolute topdag geworden! Met 10 backpackers van het hostel waar ik nu verblijf trekken we richting de actieve vulkaan Cerro Negro. Even ter zijde: voor zij die het raar vinden dat ik in mijn eentje aan het reizen ben... Onder dit tiental zit 1 koppel. Verder 8 individuele reizigers van 8 verschillende nationaliteiten... Maar goed. Onder de loden middagzon sleuren we onszelf op deze majestueuze vulkaan. Gelukkig brengt een stevige bries de nodige afkoeling. De zwavellucht maakt het ademen er niet makkelijker op en er zijn er een paar die serieus afzien. Maar hun inspanningen worden beloond! Eerst zijn we al onder de indruk dat we van op de rand in de smeulende krater kunnen kijken. De vergezichten rondom zijn prachtig en iedereen voelt zich al snel weer in zijn nopjes. Het wordt nog beter als we de steile kraterwand mogen aflopen. Ik laat me naar beneden storten. Iets sneller dan mijn benen meekunnen denk ik een paar keer, maar ik blijf op de been en eenmaal beneden kijk ik met veel plezier achterom. Een zoveelste adrenalinestoot! De hitte in de krater is moeilijk voor te stellen. Het is hier sowieso al om en bij de 35 graden. Dan komt daarbij nog eens de hitte van de bodem. Van zodra je een centimeter of twee van het oppervlak weggraaft verbranden je handen in het smeulende lava. Indrukwekkend! De klim uit de krater lijkt voor sommigen een strijd op leven en dood, maar met veel bloed, zweet en tranen overleven we toch allemaal.
Daarna komt de kers op de taart. Terwijl we de zon over de Stille Oceaan zien zakken, krijgen we uitgelegd hoe je veilig op een board van enkele centimeters dik de steile wand van de 400 meter hoge vulkaan kunt afrazen. Met topsnelheden tot 60 km/u geeft ook dit weer een onvergetelijke rush! De dag wordt in stijl afgerond. Met zijn allen rond de barbecue en uitgebreid de locale rums degusteren.
Vandaag blijf ik nog hier in Leon, maar morgen of overmorgen spring ik de fiets weer op. Verder doorheen Nicaragua. Naar het schijnt staan me nog een paar hele mooie plaatsjes te wachten...
|