Op 10 juli 2007 is het dan eindelijk zover ... Een rondreis doorheen Amerika, cruisen op de verlaten snelwegen van 'The Mother Road', Route 66. Om het thuisfront niet helemaal in de steek te laten, zullen we proberen om langs deze weg contact te houden met de thuisblijvers ... HAPPY READING
Ok, eventjes iets over ons zelf. David is 23 jaar en ik zelf 28. Het was David die met het idee op de proppen kwam om 'The Mother Road' eens te gaan volgen tot in LA. Op 10 juli vertrekken we, of dat we ooit nog zullen weerkomen das een andere vraag Het is namelijk voorzien dat dit een avontuurlijk reisje wordt, het enige dat we besteld hebben zijn de vliegtuigtickets en een wagen. Plaats om te slapen zullen we zelf moeten zoeken ! We wonen allebei in Erembodegem, nabij Aalst voor wie het niet zou weten liggen. We zijn al ongeveer 4 à 5 maanden bezig met het regelen en voorbereiden van deze reis, want echt veel vind je niet in boekenwinkels en dat hebben we ondervonden. Maar al bij al is het nog goed meegevallen. We zijn nu nog 14 dagen verwijderd van het grote moment en hebben beslist vlug nog een blog te maken voor mensen die ons willen volgen. Als je nuttige informatie hebt voor ons laat het ons dan gerust weten. Hebben jullie vragen waarbij wij jullie kunnen helpen laat het dan ook maar weten. Vele groetjes en hopelijk tot de volgende ... Chris.
Dag 3 reeds, en nu pas komen we ons 1e cybercafe tegen. Spijtig genoeg is het hier niet mogelijk om foto's te uploaden .. Hopelijk vinden we nog een plek waar dit wel kan .. Zodat jullie ook kunnen meegenieten Hierbij een klein overzichtje van onze eerste 3 dagen ...
DAG 1 --- 10 juli
Na een lange en vermoeiende dag ( vlucht van Brussel naar Zurich naar Chicago ) arriveerden we eindelijk in de VS. Even zag het er nog naar uit dat ze snel weer op een vlucht naar Belgie zouden zitten. Het is namelijk verplicht om een verblijfsadres op te geven wanneer je het land wil binnenkomen ... maar aangezien we nergens een kamer op voorhand geboekt hebben ... Het leverde ons 2u miserie op aan de douane ... Uiteindelijk hebben we er ons toch uitgeluld De verkenning van de metropool Chicago kon beginnen ... Het volgende probleem was onze huurwagen ... Onder 25j mag je geen 2e bestuurder zijn van het voertuig, terwijl we dachten dat dit, na extra te betalen, wel zou mogen ... Hierdoor wordt ik ( David ) dus gedegradeerd tot co-piloot, tenminste toch voor zover we in de steden rondrijden ...Maar tot zover de problemen ... Gedurende de rest van de dag hebben we dan Chicago verkend in onze coole 'Pontiac Grand Prix', echt een typisch Amerikaanse wagen ... Adams Street, Buckingham Fountain, Sears Tower, ... Na 25u wakker te zijn vinden we dan eindelijk een Super 8 Motel. Slaapwel ...
DAG 2 --- 11 juli
Vandaag loopt alles perfect. Vertrek uit Joliet na een lekker ontbijt ( donuts en koffie ). We zetten onze reis verder langs de authentieke Route 66. Onderweg komen we in Dwight de eerste vriendelijke amerikanen tegen tot dusver .. Ze kopen ons spontaan 2 klakskes van de Route en wensen ons veel succes onderweg ... Het weer is zalig, perfect om te cruisen ( gisteren nogal winderig ). Na een rijkgevulde dag arriveren we om 21u52 in Springfield, volledig volgens schema ...
DAG 3 --- 12 juli
Vandaag beetje tempo maken ... Recht naar de Gateway Arch in St. Louis. De reden hiervoor is dat we St.Louis by night zeker willen vermijden, aangezien iedereen ons vertelt dat je daar 's nacht beter niet rondloopt ... zeker niet als toerist ... Wens ons geluk en tot de volgende ... en we zullen proberen om zo snel mogelijk enkele foto's online te krijgen ...
Na de doorreis door heen enkele kalmere steden bereikte we zonder problenen St-Louis. Ondertussen zijn we, zoals de echte amerikanen, verslaafd aan slushy's (ijsdrank). In St-Louis bezochten we de indrukwekkende gateway arch, en volledig volgens schema verlieten we voor zonsondergang de ghetto's van St-Louis. Daarmee zat ons reis doorheen de eerste staat erop, vervolgens naar Missouri.
DAG4 --- 13juli
Bij ons bezoek aan de staat Missouri onthouden vooral de Riverside Reptile Ranch en de Meramec Caverns in Stauton. Deze grotten zouden de schuilplaats geweest zijn van de beruchte Jesse James. s'Avonds werd het dan eindelijk tijd om eens een stapje in de wereld te zetten, we werden als VIPS onthaald bij Big Louie's, mochten gratis binnen in alle zalen, gratis toegang tot de comedy show en kregen 2 gratis T-shirts en drank. Als wederdienst zijn we dan gebleven tot 5u s'nachts ;-)
Veel te laat uit bed gekropen wegens te grote kater, om 11u dan toch uit de kamer geraakt. Vandaag zetten we onze reis verder richting Kansas. Via de stadjes Lebanon, Springfield en Joplin arriveren we in Galena. Dit dorpje was de inspiratiebron voor "Radiator Springs" uit de film Cars. Geheel toevallig komen we hier "Crazy legs" tegen, op hem was het personnage "Mater" gebaseerd. Hij vertelt ons dat hij woensdagavond in de Tonight show komt bij Jay Leno op NBC. Zeker kijken!!! Vervolgens zetten we omze weg verder richting Oklahoma, waar we de eerste sporen tegenkomen van het hevige stormweer. Overal zien we grote plassen liggen tengevolge van de overstromingen. Net voorbij Tulsa checken we in in de "Caroline Inn" te Bristow.
DAG6 --- 15juli
Na een stevig ontbijt in de "Sonic Drive Inn" passeren we het "Rock cafe" in Strout, hiervan hadden we wel wat meer verwacht. We drinken een "Root Beer" en rijden verder richting Oklahoma City. Onderweg passeren we "Hooters", wat we moeilijk konden weerstaan. We drinken enkele pintjes en spelen ons middagmaal binnen. Vervolgens wachten der ons enkele teleurstellingen. Het "Big 8 motel" uit de film "Rain man" is verdwenen, fort El Reno is gesloten, kortom... Oklahoma sucks. Tegen de avond komen we de brug over de "Canadian River" tegen. Met zijn 38 bogen is dit een prachtig plaatje. Vandaag ook onze eerste bosbrand tegengekomen. Na het Oklahoma Route66 Museum rijden we door de spookstad "Foss", waar we spijtig genoeg geen spoken zijn tegengekomen, ook al was het reeds 22h. Nadien crashen in "Elk City" (best western).
DAG7 --- 16juli
Blog updaten in de lokale bib en reis verderzetten richting Texas. Wederom konden we geen foto's plaatsen op de blog, sorry...
Na het updaten van onze blog reden we verder naar Sayre. Het gerechtsgebouw en de 'Main Street' van dit kleine dorpje werden gebruikt in de verfilming van Steinbeck's "The Grapes Of Wrath". Vervolgens ging onze reis verder naar Cheyenne, waar de legendarische 'Washita Battlefields', waar de amerikanen indertijd, onder leiding van General Custerd, de indianen verdreven. Vervolgens kwam er een onverwacht hoogtepunt. In een kleine 'curiosity shop' in Erick werden we ontvangen door 2 gepensioneerde hippies, Harley en Annabelle. De ontvangst die we kregen is moeilijk in woorden uit te leggen, maar is gelukkig vastgelegd op camera ... Ondertussen begon de honger te komen, terwijl we stillekesaan de 'Big Texan Steak Ranch' naderden ( ondertussen waren we dus in Texas ). David waagde zich aan de uitdaging van de 'Big Texan'. Deze houdt in dat je binnen het uur een mega-steak van 72oz ( 2 kilo ) naar binnen dient te spelen, in ruil voor eeuwige roem en je foto tegen de muur. Maar helaas ... ik ben gestrand op 57oz ( 1,6 kilo ). Dju ... ;-) Met een volle maag checken we in in de "Howard Johnnson Inn".
DAG 8 --- 17 juli
Na een, voor de eerste keer, licht ontbijt in "Cracker's Barrel", rijden we richting de 'Cadillac Ranch', waar we onze naam en geboortestad vereeuwigd hebben ... De bewijzen zijn er ;-) Hier kwamen we ook een koppel tegen die mij gisteren aan het werk had gezien in de 'Big Texan' en nog eens wou feliciteren met de prestatie ;-) De volgende stop was Adrian. Deze stad ligt precies in het midden van Route66. Onze reis zit er dus al voor de helft op ... Eenmaal New Mexico binnengereden, gingen we naar het 'Mesalands Dinosaur Museum', waar we even rondneusden. In Melagro moesten we door de hevige zon ons beest even laten afkoelen ... Eenmaal terug op temperatuur, rijden we onze eerste file tegemoet bij het binnenrijden van Albuquerque. Op deze manier konden we natuurlijk wel meer genieten van de Tijeras-canyon waar we ons toen in bevonden. We eindigen onze dag in de "Express Inn", in een louche kot waar we de deuren moesten barricaderen, met bloed op de matrassen en brestige mexicanen buiten ... Ola gringo ....
Zoals je kan zien hebben we de nacht overleefd Als ontbijt hebben we ons 2 emmers kip gaan halen bij 'Kentucky Fried Chicken'. Hier zijn we dan ook een hele dag mee rondgekomen. Vandaag vertrokken we op weg naar Arizona, dit voelde we ook aan de temperatuur, op sommige momenten schommelde die rond de 115 graden fharenheit (46 graden celsius). Een niet-geplande tussenstop maakte we in Casa Blanca, waar we voor de eerste keer een casino binnenstapten ter voorbereiding op Las Vegas. Daarna was het tijd voor een beetje natuur, in het El Malpais National Monument Park, bezochten we de Bandera vulkaankrater met daarin, raar genoeg de Bandera ice caves. Bij het binnenrijden van Arizona kregen we te maaken met onze eerste storm, dit was een ongeloofelijke ervaring die we hebben proberen vastleggen op camera, maar die jammer genoeg nietsterk genoeg zal overkomen. 's Avonds was het dan tijd om onze vriend 'Crazylegs' bezig te zien in de 'Tonight Show' met Jay Leno, geen paniek voor wie het gemist heeft, het staat op film. Om te bekomen van de storm besloten we daarna een klein feestje te houden met onze goeie vriend Jack Daniels.
DAG 10 --- 19juli
Na een snel ontbijt in de 'Sonic Drive-Inn', reden we voor de tweede maal Arizona binnen ( gisteren moeten backtracken want was geen motel in de buurt ). Op het programma vandaag ; Petrified Forest, Painted Desert en de Meteor Crater ... de natuurwonderen van Arizona. Onderweg passeerden we Winslow, bekent van het nummer "Take it easy" van The Eagles ... dit is ook het nummer dat je hoort bij het opstarten van het blog ... Als avondeten, onze eerste amerikaanse burrito in 'Del Taco', het was klein maar goed ...Voor we incheckten in de 'Travelodge Inn', besloten we een pintje te gaan drinken in het cafe 'The Museum Club'. We waagden er ons aan een 'Blue Moon', een populair bier ginder .. maar trekt op niks. De country-lessen die ze daar gaven, lieten we voor wat ze waren ....
Ontbijt in 'Jack In The Box'. De hamburgers daar zijn zeker goedgekeurd ... Ice Tea trekt op niks. Vandaag vertrokken we richting 'Grand Canyon', hetgeen achteraf bekeken zeker een hoogtepunt van onze reis blijkt te zijn. Onderweg passeerden we nog de 'Little Colorado River Tribal Park', een opwarmerken voor zijn grote broer ... In de bossen van de Canyon kwamen we, geheel onverwacht, een Monk-bistjen tegen ... De beelden van dit fenomeem volgen nog. Na de Canyon besloten we terug te keren naar Flagstaff wegens problemen met de wagen. In Flagstaff was een AVIS-autoverhuurbedrijf waar we dan een nieuwe wagen zouden krijgen ... Na onze kamer te hebben gereserveerd, gingen we een avondje stappen in Flagstaff - city. We zagen er een optreden van 'The Fool Me Not's' en bleven tot sluitingstijd , wat veel te vroeg was voor ons ....
Het AVIS-station in Flagstaff had geen wagen naar onze smaak, dus we kozen ervoor om door te rijden naar Vegas en ginder ons geluk te beproeven. Onderweg passeerden we het langste ononderbroken stuk van de Route, langs Ash Fork, Seligmam, ... Voorbij Seligman werd het duidelijk dat we opnieuw in een storm zouden terechtkomen. De lucht kleurde zwart en de bliksemschichten sloegen in rondom ons ... En dit allemaal met '1% oil life remaining'. Achter Truxton ging de storm gelukkig gaan liggen. Beetje bij beetje kwam Vegas dichterbij, na het passeren van de 'Hoover Dam' zagen we in de verte Vegas opduiken ... Eenmaal in het centrum zochten we de luchthaven op om onze wagen in te ruilen. We kregen gelukkig een upgrade en cruisen nu dan ook rond in een Chrysler 300, ga maar fkes googlen ... Oww yeaah ... Vervolgens Vegas - time. We checkten in op slechts tientalle meters van 'The Strip'. Rond 20u20 vertrokken we dan richting de casino's ....
DAG 13 --- 22 juli
Gisteren kregen we maar niet genoeg van Vegas, we zijn gebleven tot 06u30, gingen dan 3u gaan slapen en besloten daarna opnieuw de stad te verkennen. Vandaag zijn we dan weer blijven hangen tot 23u00, Vegas is een stad waar je maar niet genoeg van kan krijgen ... Chris wou niet vertrekken Met spijt in het hart vertrokken we dan toch richting Needles. De beelden die we in Las Vegas maakten spreken voor zich, het is echt niet in woorden uit te leggen. Rond kwart voor 1 's nachts reden we dan California binnen om vervolgens om 01u36 Needles te bereiken. Ingecheckt in een 'Best Western', vielen we als een blok in slaap. Viva Las Vegas .....
Ik ben De Munck David
Ik ben een man en woon in Erembodegem (België) en mijn beroep is industrieel ingenieur bouwkunde.
Ik ben geboren op 09/03/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: judo, stapken in de wereld zetten, film en muziek.
Over mijzelf
Ik ben Chris De Geyndt
Ik ben een man en woon in erembodegem (belgié) en mijn beroep is security officer.
Ik ben geboren op 30/12/1978 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fitness, vissen, films, muziek en plezier maken.