Omdat ik mij gisteren eindelijk weer mens voelde, Vincent ziek was en wou slapen, ik een frisse neus wou halen én Leni kleertjes in maat 86 nodig heeft, ben ik gisteren in Gent gaan koopjesjagen. Al bij al ben ik tevreden over mijn aankopen alhoewel ik héél veel winkels binnen gegaan ben, en in vergelijking relatief weinig gekocht heb. De regel waar ik me moest aan houden was: minimum - 50% en zeker geen nieuwe collectie. Ik heb maar 1 keer vals gespeeld. Een kort verslag - Inno: een hoodie, een longsleeve en een t-shirt aan - 50 en een kousenbroek aan - 70. Toen ik moest betalen hadden ze de hoodie dubbel aangerekend. Toen ze wilden corrigeren, hebben ze de volledige prijs ipv de soldenprijs van het bedrag afgetrokken. Dus, ipv 12,50 euro kreeg ik 26 euro terug. Jochei! - Esprit: niet de moeite en nog heel veel solden van - 30 - Zara: wat een varkensstal! Ik vond het ook nogal storend dat nergens stond hoeveel procent er nu precies af ging - Mexx: niet de moeite - Benetton: heel mooie nieuwe collectie maar ik vond de kleinere maatjes niet in de soldencollectie - H&M: jeetje zeg, enkel hun rommel was gesoldeerd! - Fred & Ginger: alles aan - 50 maar de keuze in maat 86 was nogal beperkt - Petit Bateau: - 30, maar toch een longsleeve en een sweater die aan twee zijden gedragen kan worden gekocht. Je weet immers dat je kwaliteit koopt - Meneer Janssen en juffrouw kaat: mooie dingen maar nogal onoverzichtelijk. Alles aan - 50. 2 broeken en een jurkje gekocht.
Leni was vooral tevreden over het BOEKJE dat bij de kledij van Meneer janssen zat :)
Leni heeft het "plaagske": overgeven (al achter de rug) en de ergste diarree in haar nog jonge leventje ( nog niet achter de rug). Ik heb dit gisteren ontdekt toen ze een wasbare luier aan had: niet zo smakelijk maar geen enkel lekje! Het afgelopen jaar is het STEEDS zo geweest dat we bij diarree met wegwerp lekken hadden. Waren we er niet binnen de 5 minuten bij, dan hadden we een overvolle pamper te deponeren en een besmeurde body over haar hoofdje te trekken (of, wat ook al gebeurd is, de body open te knippen) en andere vieze kleren te verwijderen. Ondertussen heeft ze afwisselend wegwerp en wasbaar aangehad en tot nu toe komt onze Mamabless wasbare luier nog steeds als winnaar uit de bus. Geen ENKEL lekje gehad.
Bless Mamabless! ( en de popolino overbroekjes!)
ps. Zondag hebben we een nieuwjaarsfeestje. Als de diarree voorbij is, proberen we ook onze luiers op verplaatsing.
Gisteren heb ik een lijstje met ergerlijke babyspullen gepost. Gelukkig zijn er ook heel wat dingen die ik fantastisch vind!
1) Park In het begin lag leni er in om overdag te slapen. Ze heeft er zelfs 2 maanden ook 's nachts in gelegen ( en ik in de zetel in de living). Het was ijskoud boven en kreeg er de kriebels van om daar borstvoeding te geven + ze sliep daar in haar haar draagmand maar ze had daar een hekel aan. Wanneer het kind in het ruime park legden, sliep ze als een roos
2) draagdoeken! draagdoeken! draagdoeken! Omdat ik het allemaal een beetje ingewikkeld vond heb ik een workshop gevolgd bij de Doekentheek, waar toevallig ook Lien van www.lienweb.be aanwezig was. Net zoals zij was ik laaiend enthousiast. De eerste 4 maanden heb ik vooral de Binana gebruikt. Je kan die vergelijken met de Tricot Slen, maar hij is iets korter, rekt minder vlug uit en is uit bamboe gemaakt. Vanaf dag 1 gebruikte ik ook af en toe de ringsling en die gebruik ik nog steeds. Soms gaan leni en ik een eindje stappen aan de overkant van de straat om naar de koetjes te kijken. De buggy kan daarbij niet gebruikt worden, haar de hele tijd dragen is te lastig, en de hele tijd stappen is voor haar nog te zwaar. Het was wel even zoeken om hem goed aan te doen. Leni is er in de Delhaize eens bijna uitgevallen... Eens ik het doorhad werd dit mijn favoriete doek Op reis naar Frankrijk hadden we de mei tai mee: handig op de buik, heup en rug. Deze zomer gaat hij weer mee op reis
3) koeka pakjes Ik ben geen merkenfreak maar ik heb hier en daar wel merken waar ik helemaal weg van ben. Koeka bijvoorbeeld! Ik koop er vaak pakjes en slaapkledij van. Ik hou van de kleurtjes (limoen, felroze, felblauw, dieppaars) maar vooral van de kwaliteit. Ze mogen 100 keer gewassen worden, af en toe belanden ze hier per ongeluk in de droogkast, maar toch blijven ze het mooi... Ik vind het altijd spijtig als iets te klein geworden is.
4) easy dry van Pampers Vanalles geprobeerd maar die blijven het goed doen bij ons. We hebben hier het minst lekken mee ( maar jammer genoeg toch nog geregeld) en het minst rode billetjes
5) Mamabless Bamboo wasbare luiers ze zijn fantastisch: haar billetjes worden niet rood, geen lekjes, kleedt slank...
6) body's van Hema, H&M ( de 3 in 1 pakje) en petit bateau 7) bobuxjes 8) fopspenen Ik was niet van plan om er één te geven, maar ik had opeens een ander kind toen ze er wel één kreeg...
9) tetradoeken 10) slabbetjes om over het hoofd te trekken 11) Olvarit potjes 12) badspeeltjes 13) verdeeldoosje voor melkpoeder 14) Sack 'n' Seat Een super handig ding: het plooit op als zo'n regenvestje KW, dus neemt geen plaats in. Je doet het over een stoel en gespt je baby ( die al kan zitten) vast. Ik vond het onmisbaar op reis en op restaurant.
Na 14 maand moederervaring weet ik dat ik deze dingen niet meer zou kopen:
1) BUMBO SEAT hierover zijn de meningen verdeeld, maar ik vond het weinig nut hebben. Op de verpakking staat vanaf 3 maand maar dat lijkt mij toch nog wat jong... veel baby's kunnen hun hoofdje nog niet goed rechthouden en toch worden ze er al in gedzjoefd... Wij hebben hem gebruikt vanaf een maand of 4 om leni haar papjes te geven. Jammer genoeg voor de Bumbo was leni een vroege zitter ( 5,5 maand) dus na amper anderhalve maand zat ze om te eten in haar trip trap en anders in haar relax of in haar park met kussens rond haar. Als een volgende baby een late zitter is, zal ik hem natuurlijk een pak langer kunnen gebruiken.
2) SVAN RELAX We zagen deze relax in de winkel en waren onmiddellijk verkocht omdat hij zo mooi was en zo'n leuk kapje had. Handig om in de zomer buiten te zitten, dachten we. Ten eerste kan deze relax niet erg plat liggen. Wij, als babyleken, hadden geen idee dat we daarop moesten letten. Ten tweede kan je het kapje niet groter of kleiner maken, maar hangt het gewoon af van de stand van de relax. Tenslotte vergaten we dat we hem hadden... waarschijnlijk omdat we hem zà nuttig vonden :)
3) FLESSENDOP VOOR WATERFLESJES Ik denk dat het handig is, alleen vergeet ik steeds dat we het hebben. Leni drinkt namelijk uit een beker of uit haar flesje, niet uit een gewone fles. Ik vraag me eigenlijk af of er mensen zijn die het wél gebruiken...
4) PYJAMA'S MET VOETJES Ik haatte ze: ofwel waren ze massa's te groot en geraakte leni in een knoop of wel waren ze te klein en kon leni haar voetjes niet meer bewegen. Nooit een exemplaar gehad dat écht goed pastte.
5) HUGGIES PAMPERS De duurste pampers maar ik vind dat er zelfs ongebruikt een klein piesgeurtje aanhangt
6) ACTIV FIT (PAMPERS) Ondingen: leni haar poepje lag er van in rauw vlees
7) SLOFKES van INCH BLUE en MENUUTJES De inch bluekes zijn prachtig, véél mooier dan de bobuxjes, maar het leer is bij IB en Menuutjes zo zacht dat ze een beetje rond haar voetjes draaiden. Bovendien blijven ze niet zo goed zitten.
8) 3 in 1 BUGGY Hij werd de eerste 6 maanden niet gebruikt wegens draagdoek Hij neemt onmenselijk veel plaats in mijn mini-wagen in... Ik geef toe dat een buggy handig is, maar ik gebruik hem nog steeds niet graag en zal dat waarschijnlijk ook nooit graag doen. Maar ik heb nog minder graag dat een ander met leni in de buggy rondrijdt, behalve de oma. Bezitterig, moi??? Pas du tout!!!! :)
9) Piepkleine mooie JURKJES met piepkleine KNOOPJES tja... ik heb weinig geduld
10) Extra HANDVATJES om rond beker of fles te doen Heel veel mama's zullen dit wel handig vinden, maar leni heeft nooit doorgehad dat ze die handvatjes kon vastnemen. Ze naam gewoon de fles vast, dus ja... een beetje stom om haar eerst aan te leren dat ze die handvatjes moet vastnemen en haar het een tijdje later weer af te leren
Leni wordt groot... letterlijk. Een tweetal maanden geleden was ik ervan overtuigd dat ze al die mooie kleertjes in maat 80 nog lang zou kunnen dragen.... en opeens zie ik dat bij sommige t-shirts de mouwtjes een beetje aan de korte kant zijn, dat sommige jurkjes haar knietjes en zelfs haar poep niet meer bedekken en dat body's maat 80 moeite hebben om dicht te blijven... Joepie, een excuus om kleertjes in maat 86 te kopen! Figuurlijk: het gaat zo snel. Er gaat geen week voorbij waarin Vincent en ik elkaar aankijken en verwonderd uitroepen "Heb je dat gezien/gehoord????" Sinds een dag of 2 gebruikt ze haar zeteltje echt bewust. Terwijl ik hier zit, staat Zeppelin op. Leni loopt wat rond, speelt op haar fietsje en met haar knuffels en wanneer ze even wil bekomen gaat ze op haar gemak onderuit in haar zeteltje zitten en kijkt ze een paar minuutjes TV.... Ze begint ook haar voorkeuren te krijgen. Gisteren was ik op weg naar "Sturm der Liebe" aan het zappen en kwamen we voorbij Sesamstraat. Toen ik doorzapte was er heel luid protest! Blijkbaar spraken de kleuren en de klanken haar wel aan :) Tand nummer 12 is er door aan het komen, dat zal onze slapeloze nacht verklaren. Als ze aan deze snelheid blijft tanden krijgen dan zijn we er gelukkig relatief snel vanaf.
Morgen zal ik een week thuis zijn. Normaal gezien zou ik nu al weer vrolijk staan lesgeven, maar ik blijf maar aanmodderen: moe, moe, moe... De keelpijn is beter, maar nog niet helemaal voorbij. Maar 't is vooral die vermoeidheid. Het meest frustrerende van heel de zaak is dat ik, eens ik in bed lig, de slaap niet kan vatten, overdag niet en 's avonds niet. Als ik mijn ogen sluit, schiet mijn hoofd in actie.
Leni is gelukkig bijna terug helemaal de oude. Tand nummer 11 zit er door en de windpokken zijn aan het verdwijnen. Ze danst en zingt dat het geen naam heeft. Oh, en ze heeft ook door dat ze écht stout kan zijn. Als we "nee" zeggen, kijkt ze ons stout aan en doet ze nog minstens 3 keer datgene wat haar verboden was. Eens ze doorheeft dat het "voor echt" is, kijkt ze ons koel aan, draait zich om en gaat weg, alsof ze denkt " ja, daaaag! voor deze flauwekul heb ik geen tijd" Om dan twee minuten later weer hetzelfde te doen...
Het zou eigenlijk moeten zijn " van bamboe geven" :) Sinds een weekje zijn we hier verschillende soorten wasbare luiers aan het uittesten (www.mistermirko.be) en we zijn er eigenlijk heel erg positief over. Waarom we dit nu toch proberen? Ten eerste omdat Leni heel vaak uitslag heeft van wegwerpluiers. En ten tweede omdat ik eigenlijk nogal nieuwsgierig ben en graag van die dingen uitprobeer zodat ik weet wat het is. Mooi meegenomen is dat onze vuilniszak nu wat minder snel gevuld is. We hebben verschillende soorten die we uitproberen, maar na één weekje ben ik hier het minst/meest tevreden over -minst -- de strikluier: ik vind het maar een gedoe om dat ding te knopen. Positief is natuurlijk dat hij heel erg goedkoop is, maar ik ben ook wel een beetje een luxebeestje en heb graag dat het een beetje gemakkelijk en vlug gaat
- meest -- Totsbots Bamboozle: absorbeert goed, is mooi en dun. Alleen vind ik het een beetje spijtig dat het met velcro sluit -- Nature Babies deluxe stuffable: 't is een heel schoontje, roze met kleurige bollekes en een zogenaamde All in One, wat wil zeggen dat je er gewoon nog een inlegger instopt en de luier aandoet zoals je een gewone pamper aandoet. Weinig gedoe dus. Ze moeten wel wat vlugger ververst worden. -- mijn favoriet: de Mamabless Bamboo luier: met drukknoopjes, dun, absorbeert goed, en goed voor de billetjes.
Het wassen valt heel goed mee (mijn machine doet dat :)). Doordat we een papieren inlegger gebruiken, hebben we geen vieze kakluiers en kunnen ze gewoon meegewassen worden met de handdoeken. Ik heb dus geen merkbaar extra werk.
De helft van de tijd ( in de crèche en de meeste nachten) gebruiken we wegwerp en dat zal zo blijven. Ook daar heb ik waarschijnlijk al alle soorten geprobeerd... nieuwsgierig zijn, hé... :)
Ons meisje is een echte vrouw want gisteren was ze aan het multitasken dat het geen naam had: op haar trapfietsje aan het rijden én 2 knuffels aan het vervoeren én naar de TV aan het kijken én ondertussen aandacht aan papa schenken .... mijn dochter, 't is een ferme!
Knuffels... onze living ligt er af en toe vol van. We hebben nochthans een gigantische mand, maar die zit al boordevol. Ondertussen liggen er ook knuffels in haar park, ergens in de wagen, in verschillende tassen en op haar slaapkamer. Ook bij oma en opa Wingene heeft ze een hele kamer vol knuffels en bij meter Liesbeth zullen er ook wel een aantal liggen. Overdreven, zeg je? Tja... ik zou dit vroeger ook gevonden hebben, maar het kind is er gék op! Ik daarentegen heb een hekel aan knuffels. Toen ik zwanger was, heb ik bijna 9 maanden lang aan al wie het horen wou verkondigd dat er hier GEEN knuffels in huis kwamen. Iedereen gehoorzaamde netjes en het eerste halfjaar bleef het aantal knuffels beperkt. Maar toen begon Leni's willetje zich meer en meer te ontwikkelen en wat bleek.... het kind heeft niets liever dan knuffels! Dus... ziedaar de intocht van de knuffels: ik begon mooie knuffels te kopen, Vincent kocht er ook eentje, andere mensen kregen weet het van het feit dat onze dochter een knuffelvriend is, haar logeerkamertje in Wingene wordt bij haar afwezigheid bewoond daar allerlei aaibaars... Leni loopt nu al een tijdje en probeert soms zoveel mogelijk knuffels in één keer meer te nemen: minimum 2 maar soms ook 3 of 4. Ze geeft al haar knuffels aandacht maar toch heeft ze een aantal favorietjes: - winnie de pooh in slaapkostuum - Bad Alice: haar gothicknuffel. Ze is er zo zot van dat we maar een reserve bij gekocht hebben - de trekhond die eigenlijk aan de voordeur moet liggen, maar vaak in haar nek ligt - haar Mistermirkoponcho. Technisch gezien niet echt een knuffel, maar ze zeult er wel hele dagen mee rond
Oh ja, met ons knuffelt ze ook, maar wij zijn net iets minder transporteerbaar voor het meisje:)
IK ben een typische vrouw in die zin dat ik het fantastisch vind om te gaan winkelen. Allé, ik vind het niet zo super om doelloos winkel, in winkel uit te gaan en het mag ook allemaal niet te lang duren en bij voorkeur is het niet te druk... Maar ik kan ongelooflijk content zijn als ik een leuk winkeltje ontdekt heb, voor mezelf of voor Leni. Een mens zou maar egoïstisch zijn om zijn goede vondsten niet te delen dus... hier ga ik dan:
POTIAU - Langemunt (Gent) - lingerie In mijn ogen is dit nog echt een lingeriewinkel met echte bh-madammen die hun stiel kennen. Geen hippe meisjes/fotomodellen die graag dure, trendy lingerie willen verkopen maar niet eens (willen) zien dat een bh duidelijk te klein is ( geloof me maar, het overkwam mij toen ik een aantal jaren geleden in de Suite een bh van La Fille d' O ging passen. Mijn boezem probeerde met alle macht te ontsnappen maar de juffrouw zei zonder verpinken " ziede wel dadde er in kunt!"). Er staat heel vaak een lange rij aan te schuiven van alle leeftijden en in alle vormen en maten. Toch heb je nooit het gevoel dat je opgejaagd wordt. De bh's blijven aangevoerd worden en ze hebben respect voor je smaak. Bovendien heeft Potiau ook een mooi aanbod voor de kleine borstjes én de royale boezem ( oa Marlies Dekkers).
WWW.MISTERMIRKO.BE (draagdoeken, kleertjes, katoenen luiers) Zelfs al moest ik Annelies niet kennen, ik zou dit nog een heel leuk webwinkeltje vinden. Ik heb er ondertussen volgende zaken besteld: - een foldy : handig ding, Leni sliep er in haar park in, we legden het op haar in de maxi cosi en we gebruikten het als speeldeken - de ringsling - de mei tai - een fleece poncho : heb ik al enorm veel positief commentaar op gehad - ik ben nu ook een aantal katoenen luiertjes aan het uittesten, maar daarover later meer
MAMASKIENTJE - SintJorisstraat ( Brugge) - ecologisch babywinkeltje Ik kom niet zoveel in Brugge maar ik vind dit één van de leukste babywinkeltjes van de stad. Het is piepklein, maar ze verkopen heel veel: slofkes van Bobux en Inch Blue, kleertjes ( oa van Koeka en Limo én ze geven solden op Koeka wat niet in alle winkels het geval is), Weleda , draagdoeken, mooie bv-bh's enz...
IKISKLEIN - Sint Margrietstraat (Gent) - ecologisch babywinkeltje Dit was mijn allerlievelingste winkeltje... was, want binnenkort is Ikisklein niet meer. Telkens ik in Gent was, ging ik er binnen en had ik iets mee: sokjes van Ewers (basic maar oh zo'n goede kwaliteit), pakjes en slaapkleedjes van Koeka, t-shirtjes van Design Heroes.. Bovendien vond ik Evelien een sympathieke madam die met veel liefde de spulletjes in haar winkel uitgekozen had. Ik vind het dan ook enorm spijtig dat dergelijke winkeltjes het heel moeilijk hebben om te blijven bestaan....
Geboortekaartjes aan onze koelkast van: - Menno / 31 december 2008 /Nathalie & Fré - Isa / 1 januari 2009 / Hilde van de crèche - Kamiel / 4 januari 2009 / Els en Mark
Zo, ik was er van overtuigd dat ik vandaag weer helemaal genezen zou zijn, maar niets daarvan! Leni heeft gelukkig woord gehouden: gisteren had ze opa en oma Wingene "beloofd" om afgelopen nacht geen last te hebben van haar neusje, buikje, hoestje en tandjes, en zie... ze heeft de hele nacht doorgeslapen!
Nog anderhalve week voorbereidingen maken en de examens beginnen: stress voor de leerlingen maar voor mij een beetje uitbollen en al uitzien naar de Kerstvakantie. Een Kerstvakantie die ik weer van begin tot einde zal volproppen. Twee dingen staan al vast ( naast de feestdagen): 2 dagen Rotterdam (winkelen!!!! en naar het toneel gaan) en.... naar de kapper! Jaja, IK ga naar de kapper. De laatste keer dat ik in een kapperstoel zat ( en daarmee bedoel ik niet de kappersstoel van V-man) was in 2001.... Ik ben een beetje bang...
Het heeft lang geduurd, maar ik heb eindelijk door hoe ik foto's kan verkleinen op de laptop van Vincent. Vanaf nu zal ik dus niet enkel fotootjes op Facebook zetten maar ook terug deze blog onderhouden. Zo kunnen ook de oma's en de opa's online naar hun fantastische kleindochter kijken !
Leni is een echte gelukzak. Echt waar. Wij vieren haar verjaardag namelijk 3 keer: op 8 november kwam er familie en op 9 november kwam Dominique Leni 3 verjaardagszoenen geven ( en schattige knuffelkegels die nu door heel het huis gesleurd worden, zelfs tot in bed). Dominique had ook de eer aanwezig te zijn bij Leni's spetterfestijn in bad.
Zaterdag vieren we voor de derde keer haar verjaardag: dan komen er vrienden langs om haar te zoenen. Natuurlijk is dit gewoon een excuus voor ons om een klein feestje te geven, ah ja, wat dacht je, Leni snapt daar toch nog niets van.
Onze dochter is een échte dramaqueen. En dat heeft ze NIET van mij
De meesten weten ondertussen wel dat Vincent graag fotootjes maakt. Tegenwoordig gebruikt hij ook het speelgoed van Leni om te experimenteren. Leni staat er veel beter op dan ik want ik heb mijn bed-head nog...
Iedereen die hier al geweest is weet dat we niet in de meest bruisende buurt wonen. Je kan zelfs zeggen dat het hier nogal stilletjes is. Iedereen die hier al geweest is, weet ook dat we een mooi uitzicht hebben: bomen, velden.... Als we door ons keukenraam kijken hebben we zicht op 2 bomen die heel innig bij elkaar staan. Toen we hier pas woonden, deden ze me denken aan een mooi liefdesverhaal dat ik las in de les Latijn. Sindsdien hebben de bomen een naam: Philemon en Baucis
Nee, niet het boek dit keer, maar ikzelf... Zondagavond begon het opeens: koud/warm krijgen, pijn in mijn keel, en voor de rest algemene mottigheid... 's Nachts onder 2 donsdekens en een gewoon deken geslapen, maar het hielp niet. Ik blééf rillen en bibberen. Na de hele nacht bijna niet geslapen te hebben ( met tmf op de achtergrond om een beetje verstrooiing te hebben), besloot ik de dokter te bellen en niet naar school te gaan om mijn aapjes te temmen. Verdict van de dokter: witte angine, 3dagen thuis én antibiotica nemen. Slik, ik kan me de tijd niet meer herinneren dat ik antibiotica moest nemen want bij ons thuis waren ze daar héél voorzichtig mee. Toen ik een paar jaar geleden een zware blaasontsteking had, heb ik zelfs geen antibiotica genomen ( in tegenstelling tot waar heel wat mensen van uitgaan, hoef je geen antibiotica te nemen bij een blaasontsteking, maar één keer je dat wél gedaan hebt, kan je niet meer terug bij een volgende ontsteking. Ik kreeg gewoon pilletjes en als het bloeden niet gestopt was tegen 's avonds, dan moest ik wel op antibiotica overstappen. Dat is gelukkig niet nodig geweest). Ik ben dus een klein beetje bang van antibiotica, maar kijk, ik heb nu al 2 pilletjes genomen en ik ben nog steeds niet van gedaante veranderd noch heb ik zweren of andere vergroeiingen gekregen... meer zelfs: mijn keel doet al wat minder pijn, maar dat kan natuurlijk ook aan de pijnstiller liggen. Het "voordeel" aan ziek zijn is dat je bijna gedwongen wordt om lui te zijn. Gisteren heb ik dus geslapen, gewoon in de zetel gelegen, de Flair, Feeling en P-magazine doorbladerd ( aan huis gebracht door mijn lieve schoonmama)én een boek uitgelezen (nadat Leni het in een emmer gegooid had en het 4 uur moest drogen op de verwarming). Het boek in kwestie was: "Do you remember" van Sophie Kinsella. Geen hoogstaande literatuur hoor maar perfect om bij te ontspannen. Ik heb zelfs een traantje moeten laten:) Mijn plannen voor vandaag: slapen, boekbesprekingen verbeteren, slapen, boekbesprekingen verbeteren. Yeah!
Normaal gezien zou ik nu ook liggen slapen, maar mijn plan is danig in de war gestuurd door die zogezegde terreurboodschap... Ik vind het een beetje raar, als ik eerlijk mag zijn. Aan de ene kant krijg ik er koude rillingen van want straks gaat Vincent in Brussel werken en heel wat vrienden die ik héél graag heb die werken daar ook en ik mag er niet aan denken dat er hen iets overkomt... Maar aan de andere kant dacht ik na het bekijken van die video direct: zever! Het ziet er allemaal een beetje te clean uit: nette pakjes, gloednieuwe arafatsjaaltjes, bijna perfecte Nederlandse ondertiteling.... ik weet het niet. Of misschien hoop ik alleen maar dat het niet echt is en zoek ik bewijzen om me gerust te stellen?
Ik heb een uitpuilende boekenkast waar ik dringend eens zou moeten in sorteren. Er wordt me vaak gevraagd waarom ik steeds boeken koop en ze niet gewoon ga huren. Wel, ten eerste vind ik het fijn om die boeken bij mij te hebben zodat ik ze eens opnieuw kan lezen ( wat ik ook doe), en ten tweede heb ik al zo vaak gigantische boetes bij de bib gehad zodat ik maar tot de conclusie gekomen ben dat het me goedkoper uitkomt als ik ze gewoon koop. Nu heb ik wel het geluk dat ik bijna uitsluitend Engelse pockets lees en die kosten in de FNAC zelden meer dan 10 euro. De paar Nederlandstalige boeken die ik heb deden mij ook steevast achterover vallen van de prijs. Ik heb een aantal miskopen ( ik heb dan ook een voorliefde voor chicklit), maar sommige boeken blijf ik toch ter hand nemen.
Een willekeurige greep uit mijn boekenkast deel 1
1) " Uitgeteld" van Rebecca Eckler Na het lezen van het commentaar op www.lienweb.be ben ik er weer in beginnen bladeren. Ik heb het boek gekocht toen ik nog zwanger was en ik me aangetrokken voelde tot de ondertitel " leven met een mini-dictator". Ik dacht, zo dat wordt nu eens een boek waar géén roze wolk in te bespeuren valt. En inderdaad, geen roze wolk te bespeuren, maar ik kon me er ook niet echt in terug vinden. Na de geboorte van Leni heb ik het nog eens gelezen en toen vond ik het in zekere zin wel herkenbaar. In zekere zin, want bepaalde dingen vond ik onvoorstelbaar: de schrijfster zaagt dat het geen naam heeft maar wordt ondertussen de hele dag bijgestaan door een nanny. Meer zelfs, gedurende het hele boek kreeg ik de indruk dat ze zelden bij haar baby was.
2) "Beach Babylon" Imogan Edward-Jones Na het zien van de serie " Hotel Babylon" stond ik te popelen alle "babylon" boeken te lezen. Deze vond ik eerlijk gezegd iets minder, maar ik heb hem toch in één ruk uitgelezen in het tuintje in Sablet. Het verhaal beschrijft een week uit het leven van een manager in een luxe resort en is gebaseerd op echt gebeurde feiten. Het is onvoorstelbaar wat sommige mensen eisen! Eén bepaalde vrouw huurt een villa voor zichzelf en haar man én een aparte villa voor haar 2 kinderen en de nanny;, waarna ze kwaad is omdat er een haag tussen beide villa's staat. Resultaat: de haag wordt tijdelijk verwijderd. De uiteindelijke conclusie na het lezen is echter: money can buy anything... except happiness.
3) " De oproep der kabouters" van Rien Poortvliet Een zalig boekske met koddige tekeningen van de tekenaar van David de kabouter. Ik hoop vurig dat Leni er later ook van zal houden :)
Ik dacht dat het nog maar een paar maanden geleden was sinds mijn laatste post, maar het is blijkbaar al van maart geleden
Ondertussen heeft Leni al een aantal mijlpalen achter de rug:
- ze heeft al 6 tandjes en 2 die aan het duwen zijn
- ze kan alleen zitten ( 5,5 maanden), kruipen (7,5 maanden) en alleen stappen ( 11 maanden en 11 dagen)
- ze heeft haar eerste schoentjes ( jaaaaaa! ik was zoooo blij dat ik nu nog iemand in mijn leven had om schoenen voor te kopen. Het zijn een soort wandelschoenen met bloemetjes in het midden, mooi hoor)
Wat nog steeds hetzelfde is: ze is schattig, lief, knoddig, om op te eten, temperamentvol, stoer..
Toen ik daarpas mijn allerlaatste post las, herinnerde ik me weer hoeveel stress ik toen had: uren in de file staan naar Asse en iedere dag nerveus zijn omdat je niet te laat wil komen... Dat probleem is gelukkig opgelost want ik geef nu les in het VTI in Tielt. Vlakbij dus. Maar ook de combinatie moederen en werken bezorgde me veel stress. Ik wist soms niet wat eerst gedaan! Nu weet ik eigenlijk niet meer waar ik me toen druk om maakte. Niet dat het nu allemaal vanzelf gaat maar toch... Ik heb er gewoon weer zin in! Meer zelfs: al van tijdens mijn zwangerschap zit er een idee in mijn hoofd dat ik nu aan het uitwerken ben en dat langzaamaan vorm aan het krijgen is. Ik word volgend jaar 30 en dan zou mijn idee niet langer een idee maar werkelijkheid moeten zijn. Maar later meer daarover, want nu roepen mijn zetel en een glas wijn me!
Het zijn tegenwoordig drukke tijden op school, maar ik heb nu eindelijk nog eens een gaatje gevonden om een aantal recente foto's van Leni te posten
Hier is Leni bezig met haar favoriete hobby: zich recht trekken
Leni in haar dooptenue
Leni na de doop:uitgeput haar flesje aan het drinken in haar flashy roze slaapzak ( de kans dat we haar niet zien liggen in haar slaapkamertje is héél klein)
Btw: het eten na de doop was héérlijk: lekkere hapjes (mmmm brie/besjes), lekkere tajine.... voor herhaling vatbaar!
Zo, sinds een week ga ik weer werken en het vergde toch een kleine aanpassing. Ondertussen zijn we het weer helemaal gewoon en heb ik van Vincent nog een paar fotootjes uit de - niet zo- oude doos gepikt.
Leni is hier 1 dag oud! Ik vond haar de schattigste baby ter wereld maar als ik deze foto nu bekijk, vind ik toch dat ze een beetje op Freddy De Kerpel lijkt... allé, het mooie zusje dan... Nu is ze 3 maanden en ik vind haar natuurlijk wéér de allermooiste 3 maanden oude baby :)
De doopsuiker bij ons thuis. We hebben nog meer dan een kilo zoethout over... als er liefhebbers zijn...
Mijn beste baby-aankoop: de draagdoek! Ik zou niet zonder kunnen en heb tot nu toe onze kinderwagen nog niet gebruikt ( Leni HAAT de draagwieg en wil constant rondkijken). Ik kan het iedereen aanraden: in drukke winkelstraten kan je zonder gedoe overal binnen. Op deze foto is ze 1,5 weken oud.
Leni's grootste hobby: zo veel mogelijk vuist in haar mond stoppen
Leni's slaapkamer met daarin een slapende Leni. Let vooral op de ongelooflijk mooie Hema-slaapzak (woehaha - deze foto had ook " Leni's eerste fashion-trauma" kunnen heten.
