Zonovergoten
onvergetelijke dankdag te Nieuwpoort !
We konden blijkbaar geen mooier moment uitkiezen om
de terugkomdag van de voorbije Romebedevaart te organiseren. Op zondagnamiddag 2
oktober verzamelden we om 14.30 u. in de stadshalle te Nieuwpoort. We voelden
onmiddellijk de hartelijke ontvangst, alsook de perfecte voorbereiding van dit
moment. De jongeren sloten elkaar in de armen, als duidelijke blijk van hun
aller geluk mekaar opnieuw te treffen. Samen met de ouders, broers en zussen
schoven we aan de koffie- en zelfgemaakte taart-tafel, terwijl we onze ogen
richten op een greep van de vele foto's en de gemaakte film van de voorbije
reis. Ieder kreeg trouwens een dvd met honderden foto's en de filmmontage mee
naar huis als herinnering aan deze onvergetelijke en unieke
bedevaartreis.
Nadien werd tijd gemaakt voor een prachtig
groepskiekje (zo'n 110 personen) op het gezellig en zomerse marktplein.
Vervolgens mochten we onze benen rekken met een
deugddoende en leerrijke gezinswandeling door de Nieuwpoortse stad, via het
monument van Albert-I tot aan de vissershaven. Door de warmte hadden we even wat
waterplezier bij de Nieuwpoortse fonteinen - net zoals op onze Italiëreis - !
Gids Dominique, pa van Sarah, hield geregeld halt met een woordje uitleg. Bij
de zeedijk werden we verwend met een ijsje 'op grootmoeders wijze' die
even lekker smaakte als de 'gelato' in Italië. 20 graden, geen wind
noch zeebries, stralende zon ... het was echt dé mooiste
zomer-herfstdag.
Via een andere weg, waaronder een bossteegje,
trokken we richting O.L.Vrouwkerk. Reeds van ver hoorden we de vele
feestklokken luiden die ons hartelijk verwelkomden. We waren er samen voor een
kort moment van geloof en dank in gebed, lied en muziek. Vooraan stond een
zinvol uitgewerkt decor. Het focuste onze aandacht in deze oktobermaand:
wereldmissie- en Maria(rozenkrans)maand. Mama Ann verwoordde mooi de blijvende
vriendschappen die werden gesloten met de voorbije bedevaartreis. Franciscus
van Assisi (wiens feest we vieren op 4 oktober) weerklonk er in lied en gebed.
Moeder Maria hoorde na de voorbeden ons Wees Gegroet en we mochten enthousiast
in de handen klappen met ons themalied 'hand in Hand'. Proost Chris zond en zegende ons allen. Een zegen is een +-teken, een teken van respect voor Hem en
voor elkaar ... hand in
Hand.
Inmiddels begonnen onze maagjes te knorren en
mochten we aanzitten aan de feestdis, waar we konden kiezen tussen een rijk
gevulde vlees- of visschotel en vele kleuren verfrissende drankjes.
Tijdens de koffietafel, de wandeling en het
avondmaal voelden we het belang die jongeren en ouders geven aan het elkaar
ontmoeten en bemoedigen, over de parochiegrenzen heen. Er waren woorden van
dank voor alle begeleiders van de bedevaart, maar evenzeer voor de organisatoren
van de infodag in Koolskamp, het vertrekmoment in Rekkem en uiteraard de
terugkomdag in Nieuwpoort.
hand in Hand mogen wij nu verder
bouwen aan de toekomst. Het gaat jullie allen goed of, om het met Nieuwpoortse
woorden te zeggen: "vaar nu
maar verder de volle zee tegemoet, met de wind in de
zeilen".
Een knipoog naar hierboven voor het mooie weer
!
Een knipoog aan elkaar voor het aangenaam
gezelschap !
Een knipoog, dikke proficiat en dank je wel aan
Koolskamp (infonamiddag), Rekkem (vertrek) en Nieuwpoort
(terugkom) die onze groep verwelkomde.
Om 7.30 u. bereiken we het AC Restaurant van Aarlen. Het ontbijt staat op ons te wachten. Reeds van bij de inkom staat de te volgen weg op grote borden aangeduid, Solmar. Het ontbijt bestaat uit twee broodjes, koffie en een bordje met 3 plakjes kaas en 3 plakjes hesp. Blijkbaar is dat voor heel wat jongeren veel te veel. Net zoals na de broodvermenigvuldiging verzamelen we massa's overgebleven broodjes. Spijtig van al die mooie hesp en kaas. Zo kunnen we het laatste hoofdstuk van de lange terugreis aanvatten: Aarlen-Rekkem. Er wordt de laatste uren zenuwachtig heen en weer ge-sms-t naar het thuisfront om het uur van aankomst te melden. Vanuit Aarlen is het nog zo'n kleine 300 km rijden en het us dus moeilijk exact inte schatten hoe lang een bus er over doet. Bij een eerste schatting zouden we zeggen: 12.00 u.
Het vlot echter sneller dan we denken. Het is precies 11.30 u. wanneer we de St.-Niklaaskerk van Rekkem in zicht krijgen. Heel wat ouders staan hun dochter of zoon die ze zo lang gemist hebben, op te wachten. Het is een hartelijk weerzien. Nadat alles uit de bus is geladen, volgt nog een laatste samenzijn en afscheid in de St.-Niklaaskerk. Dankwoorden worden uitgesproken, er wordt nog uit volle borst gezongen... Het was inderdaad een heel mooi, onvergetelijke reis.
Deze morgen mag iedereen uitslapen. Er zijn vroege vogels en er zijn langslapers. Ik ben uiteraard al van 7.00 u. aan de slag in het bureau van het hotel. Nieuwsgierig naar wat de kranten allemaal te schrijven hebben over Jurgen Van den Broeck en welk nieuws er is uit mijn regio Menen. Vanaf 7.30 u. kan het ontbijt genomen worden. De rest van de voormiddag is het gewoon wat relaxen. Sommigen gaan nog een duikje nemen in zee, anderen stoeien in het zwembad. Groepjes jongeren trekken langs de winkelstraat op zoek naar hun laatste souvenirs. Weer anderen genieten van het zwoele windje op het terras bij het leggen van een kaartje. Veel hoef je hier niet te doen om het zweet te laten stromen. Ten laatste om 10.00 u. moeten de kamers vrijgemaakt worden, zodat de poetsvrouwen hun werk kunnen doen. Ondertussen is het 12.00 u. geworden, tijd voor het middagmaal. Het is opnieuw genieten van de heerlijke Italiaanse pasta's. De hoofdschotel bestaat uit een lap varkensvlees met gebakken aardappelen en lekker gebakken champignons. Het dessert wordt opnieuw een potje ijs. Tegen 13.00 u. zitten alle koffers in de bus, heeft iedereen plaats genomen in de voorgekoelde bus en nemen de begeleiders afscheid van de hotelleiding.
VERONA
Na twee uurtjes rijden wordt de stad, vooral bekend van zijn verhaal rond Romeo en Julia, aangedaan. Tientallen bussen staan er geparkeerd, er zijn dus blijkbaar nog heel wat toeristen op stap. Bij het afstappen van de bus is het precies of we een warmeluchtoven binnengaan, zo warm is het. We bereiken de Amfitheater Arena met daarnaast precies een containerpark. Het zijn de decorstukken voor de opvoering van de verschillende opera's dit seizoen: Aida, La Traviata, Nabucco, de Barbier van Sevilla, Romeo en Juliette en La Bohème. En hebben geluk. Het is maar toegankelijk tot 3.30 u., op 10 minuutjes na kunnen we het nog bezoeken. Het decor voor de opvoering moet worden opgesteld. We nemen even plaats op de zitbanken voor een groepsfoto, maar... die zijn schoeiend heet. Vandaar wordt nog een stadswandeling gemaakt met een bezoek aan de binnenkoer van het kasteel Castelvecchio, de stadspoort, de prachtige Piazza Erbe met de Palazzo Maffei en de zuil met de Venetiaanse leeuw ervoor, de fontein, de Piazza dei Signori met het beeld van Dante, de graven van de Scaligeri's, om te eindigen met de Casa di Giulietta (het huis van Juliette). Net daarvoor werd de wandeling even onderbroken om te genieten van een heerlijk Italiaanse gelati. En in snelle vaart gaat het nu terug tot aan de bus. We bereiken die om 17.15 u.
Vandaag moest iedereen weer vroeg uit de veren, 6.30 u. werd het sein gegeven. Om 7.00 u. begaven we ons naar het strand voor een ochtendlijke eucharistieviering. Heel stemmig zo'n viering met op de achtergrond het klotsende water van de Adriatische zee en de opkomende zon.
Om 8.00 u. konden we het ontbijt nemen en om 8.40 u. zat iedereen klaar op de bus voor de rit naar Punta Sabbioni. Het is niet zo ver rijden, maar... in een checkpoint moest de nodige taks wordenbetaald. Ook hier op de wegen zijn 'wielerterroristen' op zondag aan het fietsen en maken geen gebruik van het fietspad. Je kan die dan niet voorbijsteken in het drukke toeristische verkeer.
We bereiken Punta Sabbioni net een minuutje te laat, we zien de boot van 9.30 u. voor onze neus wegvaren. Spijtig, maar dat half uurtje wachten is voor onze doodvermoeide gasten geen probleem, ze ploffen zich gewoon neer op het ponton. Maar dat is niet naar de zin van de Italiaanse toezichter... rechtstaan !!
Iets voor 10.00 u. komt de boot aan en met de overvolle boot varen we rechtstreeks naar het San Marcoplein toe. We doen er precies 25 minuutjes over. Eenmaal voet aan wal kunnen we nu verder de dag doorbrengen in Venetië, wellicht een van de prachtigste wereldsteden. Na wat uitleg van Geert brengen we de bagage naar een speciaal voorziene ruimte. Alle zakken worden in een grote bak gedeponeerd en met het kaartje kunnen we nu rechtstreeks naar het Museum boven de San Marcobasiliek, zonder in de lange rij wachtende te moeten aanschuiven. De kerk zelf is op zondag gesloten voor bezoek, alleen voor misgangers is die open. Vrij snel zijn we boven en op de rondgang hebben we een mooi zicht op het San Marcoplein en de Piazetta met de twee zuilen. ALle groepjes worden daar boven gefotografeerd. Binnenin is het toezicht tot een minimum herleid en zien we dus de kans schoon om er weer in te vliegen om verboden foto's te maken. In de kerk zingt het koor en hemelse klanken stijgen naar boven.
Na het ophalen van de rugzakken en nog een korte wandeling is het tijd voor de middagpicknick in het park en daarna krijgen ze een eerste vrije tijd tot 13.00 u.
Om 13.00 u. verdelen we de groep in twee. De ene groep trekt met de Vaporetto van San Marco naar P. del Rome, de andere groep wandelt via straatjes, brugjes en de Rialtobrug naar ginds. Groep 1 komt dan de voet terug, terwijl groep 2 terug komt met Vaporetto. Waarom 2 groepen? Het was een geniale ingeving. In Venetië hebben ze een heel eigenaardige manier van groepstickets maken. Een normaal enkelvoudig ticket kost 6.50 euro. Maar als groep krijg je voor 6 euro een heen- en terugticket. Maar we hebben slechts een enkel ticket nodig. Dat kan niet ! We hebben dus maar 26 tickets besteld en de ene helft van de groep is heengevaren, met het terugkomticket genoot de andere helft van de boottocht op de Canale Grande.
Tegen goed 15.00 u. was iedere groep terug op het San Marcoplein en kregen ze vrij tot 16.15 u. NA nog een zoveelste groepsfoto werd de boottocht terug van Punta Sabbioni aangevat. Met de bus terug naar het hotel en tegen 18.00 u. zat bijna iedereen in het water van het zwembad of in de Adriatische zee.
Na het avondmaal van 20.00 u. volgde nog een gezellige muziekavond met een danspasje?? in de tuin aan het zwembad. Hoe het er aan toe gaat? Weet ik niet, ik zal snel een zien. Slaapwel.
Deze morgen om 8.15 u. vertrokken uit Assisi. Tegen 10.00 u. waren we in Siena. De stad bezocht met zijn prachtige Dom. We waren getuige van een huwelijk, en dat je veel foto's ziet van familie die er voor het stadhuis staat te wachten is... omdat onze dames bij hun thuyiskomst nog een graag zouden bestuderen ghoe de feestkledij en hoedjes eruit zagen. Dus deze forto's gewoon om onze dames hun nieuwsgierigheid en modegevoeligheid te voldoen. Het koppel zag er ook voorbeeldig uit en... ook het momenet van de bruidskus heb ik op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. u. Daarna waren de gasten vrij tot 13.00 u. Nog een beetje stappen tot aan de busparking en tegen 13.20 u. konden we weer verder rijden, richting kust. Het was buiten verschrikkelijk heet. Wanneer je uit de geklimatiseerde bus stapten, was het precies of we in een overn stapten, 38° in de schaduw.
Tegen 18.30 u. kwamen we bij het hotel in Lido di Jesolo aan. Snel werden de kamers ingenomen en iedereen snelde naar het water. Ze konden kiezen: de zee of het zwembad van het hotel. Tegen 20.30 u. moesten ze evenwel terug zijn om aan tafel te gaan.
Als voorgerecht nog maar eens een pasta. Als hoofdschotel een kotelet met frietjes en sla, tomaten, rode biet... Wellicht hebben ze hier in het hotel nog maar weinig Vlamingen gehad. We moeten voortdurend frieten bijvragen,... ze kijken hun ogen uit als we maar blijven vragen...
Om 21.45 u. trekken we naar de zee voor de avondbezinning.
Vandaag is het een bezondere dag, we leven de gehele dag mee in het spoor van de heilige Franciscus van Assisi. We worden gewekt om 7 u. Ontbijt om 7.30 u. Vertrek met de bus om 8.30 u. Assisi ligt op een boogscheut en tegen 8.45 u. staan we reeds op de parking.
Eerste doel van vandaag, San Damiano, de plaats waar Franciscus het 'Zonnelied' schreef en waar Clara de orde stichtte van de Clarissen. Het is een supersteile afdaling (in het terugkeren dan uiteraard super super steil omhoog!) Na het bezoekje aan het kerkje kunnen we helaas de rondwandeling door het klooster niet maken, het gaat pas open om 10.00 u. Priester Bart belt nog aan met de vraag te openen voor onze groep, maar het blijft neen. Spijtig, en aangezien het pas 9.15 u. is kunnen we toch geen drie kwartier wachten. Na een blik op het beeld van Franciscus in de tuin stappen we verder, de helling op.
Aan de stadspoort begint onze stadswandeling. Eerst bezoeken we de Santa Chiara, de kerk waar de heilige Clara is begraven in de crypte en waar het originele kruis hangt dat sprak tegen Franciscus 'Herstel mijn huis'. Maar vooraleer de kerk te betreden genieten de jongeren van de fontein voor de kerk. Er wordt heen en weer gespuit met waterpistooltjes. Bij zo'n heet weer, zelfs van 's morgens vroeg, is het water een aangename verrassing. Voor de kerk is een engel boodschappen aan het schrijven.
Vandaar gaat het naar San Rufino, de kathedraal waar Franciscus en Clara werden gedoopt. Buiten de voorgevel en de tentoonstelling van schilderijen van Paus Johannes-Paulus II is er anders niet zo veel te zien.
Door de stemmige smalle straatjes stappen we naar het kerkje waar Franciscus als kind samen met zijn ouders naar toe ging. Het beeld van zijn ouders staat trouwens naast het kerkje. De ketting bij de moeder symboliseert het loslaten van Franciscus om zijn roeping te volgen.
Zo bereiken we het Marktplein met de Minervatempel, nu toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. Proost Chris geeft er de jongeren een mooie boodschap mee over Maria.
Zo is het nu al dik 11.00 u. geworden, tijd om naar ons laatste doel te stappen, de grote San Franciscusbasiliek. Met de basiliek in de achtergrond worden weer heel wat foto's gemaakt. Bij het betreden van de kerk nodigen de vele Fresco's van Giotto me uit om foto's te maken, maar al snel zit het er, net als vorige jaren, weer op. Discussie alom, maar toch is mijn buit dit jaar weer dik in orde. We dalen af naar de crypte met het graf van Franciscus, de vele schilderijen met o.a. het enige schilderij met de beeltenis van de heilige. Tussen de beneden- en de bovenkerk is het nog even toeven in het souvenirwinkeltje en rondkijken in het museum.
Op het grote plein naast de kerk genieten we van onze picknick en siësta. Na het maken van de groepsfoto trekken we terug naar het Marktplein. Iedereen mag genieten van een lekker Italiaanse gelato en wat vrije tijd tot 14.00 u. Daarna is het verzamelen geblazen voor de voettocht naar de Carceri, de plaats in de bergen waar Franciscus verbleef in een grot om te bidden.
Aan de stadspoort, aan de andere kant van Assisi wordt om 14.30 u. het startschot van de wandeling geven. Iedereen mag op eigen tempo naar boven wandelen. Geert bereikt als eerste de bestemming na 25 min. Met wat een vaart legde hij die afstand af. De eerste jongere volgde 5 minuten later. Iedereen was aangekomen net binnen het uur. Iedereen was wel moe en tevreden.
Na een rondgang doorheen de Carceri, met de kleine ruimtes en smalle doorgangetjes, was het tijd voor de eucharistieviering in het bos. De viering, voorbereid door de jongeren van Koolskamp-Ardooie was heel stemmig. Iedereen kreeg ook een Franciscuskruisje om de hals gehangen.
Om 17.20 werd de terugweg aangevat doorheen het bos. Eerst nog een steile klim om dan loodrecht af te dalen op een met vele stenen bedekt bospad. Het was voor velen een bijzondere ervaring op een bergpad te dalen. Uiteindelijk bereikte iedereen opnieuw de stadspoort. Nog even op de tanden bijten om de parking aan de andere kant van de stad te bereiken, waar de bus op ons wachtte. Zo was het reeds 18.45 u. geworden. Maar regelrecht naar het hotel komen zat er nog niet in, nog even terugrijden naar de andere parking. Slechte afspraken hadden er voor gezorgd dat daar twee begeleiders stonden met een paar jongeren die met de taxi naar beneden waren gekomen. Eind goed, al goed. Het was een schitterende, onvergetelijke dag in Assisi.
Om 20.00 u. volgde nog het avondmaal. Een supergroot bord spaghetti als voorgerecht, worst met frietjes en sla als hoofdgerecht en een ijsje als dessert. De dag werd afgesloten met een diaavond. Alle foto's vand e voorbije dagen en de reacties van de ouders werden geprojecteerd en bekeken. Dat alles met de nodige commentaar. En nu snel naar bed, morgen wordt iedereen om 6.30 u. gewekt.
Vandaag moet de verplaatsing gemaakt worden naar Assisi. Het ochtendprogramma ziet er dan ook als volgt uit: iedereen wordt gewekt om 7.00u. Tegen 7.30 u. moet iedereen aan tafel zijn en om 8.15 u. worden de valiezen geladen in de bus.
Alles verloopt vrij vlot, tegen 8.15 u. is alles reeds in de bus geladen en kunnen we zelfs voor 8.30 u. starten richting Catacomben van San Callisto.
Het verkeer is zoals steeds erg druk in Rome. Honderden brommers slalommen door het verkeer. Hert is reeds vrij warm van s morgens vroeg, de thermometer wijst reeds op 29°. Het zal bakken en braden worden vandaag.
Om 9.10 u. komen we bij de Catacomben aan. Een Vlaamse priester van Don Bosco uit Hechtel staat voor ons ter beschikking. Ik leg al mijn overredingskracht en mijn perskaart in de schaal om toch maar fotos te mogen nemen daar beneden. Hij zegt, ik zal mijn ogen dichtdoen, maar als een collega je ziet, zeg niet dat je mocht van mij.
Voila, dat is het. We trekken met de ganse groep een lokaaltje binnen met aan de muren talrijke resten van wat eens de afdekplaten waren van de graven. De pater geeft uitleg over de eerste christenen, de vervolging Opgelet, de catacomben waren geen schuilplaats, maar wel een begraafplaats. De graven werden uitgegraven in het zachte tufsteen en men moest steeds dieper graven. Er lagen zon half miljoen christenen begraven. In 313 werd het christendom erkend door Keizer Augustus en vanaf de 5de eeuw werden er geen christenen meer begraven. De graven werden verwaarloosd. Veel marmeren platen werden later gestolen tot in de jaren 1800 de archeologen er hun intrek deden. Na het bezoek dat toch ruim een uur in beslag nam, wordt in de kapel de eucharistieviering opgedragen. Een stemmige viering voorbereid door de groep van Lendelede.
Dag 4: woensdag, 6 juli 2011 - Rome + Rome by night
Dag 4: woensdag, 6 juli 2011
Rome: Vatikaans Museum of beklimmingvan de Koepel Santa Maria della Concezione - St.-Jan van Lateranen - Heilige Trappen Rome by Night: Trevifontein en Spaanse Trappen
Vandaag mogen ze allemaal een klein beetje langer slapen. De wekdienst is opgedragen iedereen om 7.00 u. op te roepen. Ontbijt om 8.00 u., vertrek met de bus om 8.30 u.
Ik ben er opnieuw deze morgen vroeg bij. Tegen 7.15 u. staan we reeds in de receptie, want slechts daar kunnen we gebruik maken van het betalend draadloos internet. En traag dat het werkt, in 1 uur slechts 90 fotos kunnen uploaden. Sorry, maar wij kunnen er helaas niets aan veranderen. Hopelijk werkt het in Assisi sneller en kunnen we de opgelopen achterstand bijbenen?
Om 8.30 u. zit iedereen op de bus, uitgezonderd 1 persoon. Waar is die in godsnaam weer gebleven? Met een kwartier vertraging trekken we richting Vatikaan. Na een half uur slalommen door het drukke verkeer kunnen we met de ganse groep uitstappen. 17 personen kozen voor het Vatikaans museum, de anderen zullen de koepel beklimmen.
Alhoewel reeds ganse hordes toeristen zich richting inkom begeven, verloopt alles bijzonder vlot. In een mum van tijd geraken we binnen, leggen de bagage op de scanner en geven die af aan de balie. Ondertussen schuift Chris aan om de tickets te kopen.
We beginnen onze tocht bij de zalen met de verzamelingen over Egypte. Wat een openbaring voor velen van onze groep. Mummies, kunstig beschilderde sarcofagen, canopen, kunstwerken Daarna volgen de zalen met kleitabletten met spijkerschrift en kunstwerken uit Assyrië en Babylonië. We vervolgen onze tocht tussen de Griekse en Romeinse beeldhouwwerken. Op de binnenkoer staan de wereldberoemde beelden die de leerlingen kennen van in hun schoolboeken, o.a. de Laocoongroep. We trekken verder door lange gangen waarvan wanden en plafond kunstig beschilderd zijn met allerlei taferelen. We trekken door de zaal met wandtapijten, waarvan er heel wat zijn uit de Brusselse school. In de kaartenzaal zijn de muren links en rechts beschilderd met kaarten. Zo komen we in de wereldberoemde zalen met werken van Rafaël terecht Door de massa en het voetje per voetje vooruitschuiven raken we een deel van onze groep kwijt. Uiteindelijk bereiken we de Sixtijnse Kapel. We mogen er geen fotos maken, maar waar je ook kijkt, je ziet ze overal fotos maken. Ik waag me natuurlijk ook aan het maken van fotos, goed rondkijkend. Ik kan er toch wel enkele mooie plaatsjes schieten van het werk van Michelangelo tot er een opzichter me snapt en zegt doe je camera maar uit. Geen probleem, de buit was binnen. Via de Pinacotheek en nog een kijkje op de binnenkoer, bereiken we de Uscita (uitgang). Een speciale konkelende trap leidt ons naar de bagageruimte en naar buiten.
We trekken naar het St.-Pietersplein om er onze picknick aan te spreken. De in de drukte vermiste groep is er reeds aan het genieten van de broodjes.
-----------------------------------------------
Beklimming van de Basiliekkoepel
Rond 9.15 u. zijn we met een groepje afgezet aan de muur van Vaticaanstad. We betreden met zen allen in totaal 1.047 treden. Voordat we de lastige beklimming bestegen, namen we een groepsfoto. Vooraleer we helemaal boven waren, zaten we in de koepel die bekleed was met mozaïek. We kwamen allemaal bezweet boven, maar het was de moeite waard. Wat een uitzicht! Rome met het warme weer. Halfweg de afdaling waren we allemaal uitgedroogd en kochten we een cola/water om verder te kunnen afdalen. Eenmaal beneden gingen we met de groep naar de plaatselijke markt, om daar ons middagmaal op te eten en door de markt te wandelen. Daarna wandelden we terug richting Sint-Pietersplein en daar wachtte de andere groep op ons. Na een tijdje was de bus er om ons opnieuw mee te nemen. Het was een leuke voormiddag.
Warme groetjes,
Hendrik & Annelies
--------------------------------------------------
Om 13.45 u. ontmoeten de twee groepen elkaar opnieuw in de straat voor het Vatikaan. Daar komt de buschauffeur ons ophalen en brengt ons naar de Sancta Maria della Concezione. Het is in Rome niet zo eenvoudig een plaats te vinden waar de bus kan stoppen om een groep te laten uitstappen. In snel tempo verlaten we de bus. De kerk met de crypte is pas open om 15.00 u. Dat wordt dan een siësta van 25 minuten.
Om 15.00 u. gaat de poort open en kunnen we de kelder in waar er de kunstwerken, gemaakt van geraamtes van de overleden Capucijnen, te bewonderen zijn. Toch kunstig hoe met verschillende beenderen taferelen kunnen opgebouwd worden. Er moeten honderden geraamtes zijn gebruikt, want wanneer je het aantal schedels begint te tellen, dan is dat gewoon niet te doen. Om je er een beeld van te kunnen geven wil ik kost wat kost een paar fotos nemen. Hoewel het er zeer streng verboden is, slaagt een persfotograaf daar altijd fotos te nemen waar het moet.
Om 16.00 u. nemen we de bus terug op de Piazza della Repubblica. We rijden nu naar de laatste te bezoeken plaatsen,de kerk van Sint-Jan van Lateranen en de Heilige Trappen. Deze kerk is bijzonder groot, het is de kathedraalkerk van de paus. Priester Bart vindt er een metershoog beeld van zijn patroonheilige apostel Bartholomëus en die moeten samen op de foto. Bij de heilige trappen zien we vurige gelovigen op de knieën de trap opklimmen in gebed.
Om 17.00 u. vatten we de terugweg aan naar het hotel. Van de ene kant van de stad naar de andere kant door het drukke verkeer vergt het toch 50 minuten tijd.
Om 19.30 u. begeven we ons naar het restaurant voor het avondmaal. Het voorgerecht is een lekker stuk Italiaanse lasagne. De hoofdschotel bestaat uit een stuk doorstoken varkensvlees met gebakken aardappelen. De groenten zijn een trio van gebakken aubergines, paprikas en courgettes bestrooid met kruiden. Enig lekker. Het dessert bestaat uit een stuk fruit.
Rome by night
Om 20.45u. is iedereen op de bus present voor de rit doorheen Rome met bezoek aan de Trevifontein en de Spaanse Trappen. Het verkeer is vrij druk en onze tijd is uiterst beperkt. De chauffeur neemt de kortste weg, ook wegen waarvoor een toelating nodig is.
We houden een strak schema aan. 21.30 u. aankomst aan de Trevifontein, 21.45 u. verzamelen en wandelen tot aan de Spaanse Trappen, genieten van de sfeer van 21.55 u. tot 22.15 u. Snel terugwandelen tot aan de Piazza Venezia om er de bus te halen. Om 22.40 u. komen we bij de gerparkeerde bus aan en tegen 23.00 u. bereiken we het hotel.
Het was vandaag een schitterende, onvergetelijke dag.
Vandaag zullen we onze eerste dag Rome beleven. We willen er vroeg bij zijn want we willen lange wachttijden voorkomen. Achteraf gezien zullen onze voorzorgen meer dan bewaarheid worden.
De jongeren worden gewekt om 6.15 u. Ondertussen zijn Geert en ikzelf reeds lang klaar. Wij hebben trouwens voor alles en nog wat te zorgen om vandaag de bende doorheen Rome te loodsen.
Tegen 7.00 u. worden we in het restaurant verwacht voor het ontbijt. Er is opnieuw heel wat keuze uit allerlei soorten fruitsap, diverse soorten koffie en chocolademelk aan de automaat, confituur, kaas, hesp, fruit, yoghurt Voor elk wat wils. Om 7.15 u. is er even paniek bij de begeleiding wanneer blijkt dat nog een volle tafel onbezet blijft; Christian is genoodzaakt naamafroeping te houden om te zien wie er nog ontbreekt. We gaan snel even zien naar de kamers, blijkbaar hebben ze de wekdienst niet gehoord. Ze mogen zich spoeden, want we vertrekken om 7.30 u., we wijken voor niemand van het voorziene schema af! Ik haast me met het ontbijt, want ik wil nog snel even via internet Het Nieuwsblad checken om te zien welke fotos er vandaag van mij werden gepubliceerd.
Wat een geluk. De wet op de rij- en rusttijden is veranderd en de chauffeur mag nu dagelijks rijden en heeft ook een vergunning mee om de drie dagen in Rome te rijden. We moeten dus niet een stuk te voet gaan tot de metro Neen, de bus brengt ons om 7.40 u. naar Vatikaanstad. Er is wel een beetje verkeer, maar das in de vroege morgen nog heel beperkt. Tegen 8.00 u. kunnen we de machtige Sint-Pietersbasiliek bewonderen.
Vatikaan
Eerst wordt de traditionele groepsfoto gemaakt voor de pers. (Ik stuur die vandaag ook door naar Het Nieuwsblad). Daarna worden de fotos gemaakt per federatie, kwestie van ze dan in de diverse Kerk & Levens te kunnen publiceren.
De tijd is aangebroken om de St.-Pietersbasiliek te betreden. Eerst moeten we allemaal door de scanner. De rugzak moet op de bank worden gelegd. Luc mag zijn mooi zakmes in de vuilnisbal gaan werpen. Zuster Rita ontfermt zich erover en zal de basiliek niet betreden en het mes redden. Ik vind dat ze overdreven streng zijn, want ik moet er zelfs mijn broeksriem uitdoen.
Daarna begeven we ons met de groep naar de ruimte waar we onze rugzakken kunnen deponeren en gebruik maken van de toiletten.
Zo kunnen we het bezoek beginnen aan de St.-Pietersbasiliek. Aan de diverse altaren worden eucharistie-vieringen opgedragen, zodat er nog tal van zaken zijn afgesloten om dichtbij te geraken. Zo moeten we ook de Piëta van Michelangelo van op afstand bewonderen. De bewaker bij het beeld van Petrus is niet erg logisch, de enen laat hij toe dat er een foto wordt gemaakt, andere jaagt hij gewoon weg. Met open mond bewonderen de jongeren de vele kunstwerken, koepel, baldakijn van Bernini, het graf van Petrus We bekijken ook even het gebalsemde lichaam van Paus Johannes XXIII. Ondertussen is de misviering bij het graf van Paus Johannes-Paulus II afgelopen en kunnen we nu ook dichterbij. We horen dat het ondertussen slagwater regent. Gelukkig zitten we nog een tijdje binnen; Vandaar trekken we nu naar de crypte waar de pausen begraven liggen. Je mag er wel niet fotograferen, maar ik zie dat veel jongeren er zich ook niet aan storen. We moeten alleen een beetje de opzichter in de gaten houden.
Ondertussen zit ons bezoek er op. Het is 10.00 u. geworden. We halen onze rugzakken terug op, maar het regent nog steeds. Gelukkig niet erg hard, want heel wat gasten hebben geen regenjas bij. Als ik ook even bekijk welk schoeisel sommigen aan hun voeten hebben amaai moeten ze daar een ganse dag mee stappen? t Is toch niet waar dat we als bij de lagere schoolkinderen alles moeten gaan controleren, regenjas bij, wandelschoenen aan? Wanneer we opnieuw het St.-Pietersplein bereiken zien we een ellenlange file aanschuivende toeristen om door de controle te geraken. Zie je wel wat ons vroeg opstaan heel wat tijdwinst oplevert.
Te voet door Rome
We trekken nu doorheen Rome. Eerst komen we voorbij de Engelenburcht en de brug met engelenbeelden. Op de brug kunnen we ook laten tonen hoe verliefde paren slotjes aan de brug vastmaken om zo hun liefde voor elkaar kenbaar te maken. De regen heeft plaats gemaakt en stilaan begint de zon door het wolkendek te priemen.
Via kleine steegjes bereiken we de Piazza Navona, het mooiste plein van Rome met de spuitende fonteinen. Na de nodige uitleg van Geert krijgen ze vrije tijd tot 12.00 u. Daarna begeven we ons met de gehele groep naar een pizzeria. Iedereen mag kiezen uit een van de vele soorten die er worden bereid. Heel wat jongeren bevestigen dat de Italiaanse pizzas heel wat lekkerder zijn dan bij ons. Met deze pizzaformule hebben we opnieuw gescoord bij de jongeren.
Namiddag
De pizza zal wellicht voor de nodige krachten hebben gezorgd een tegen 13.00 u. kunnen we opnieuw op stap gaan. Het is ondertussen drukkend warm geworden en de toeristen lopen nu in dichte drommen voor onze voeten. Via een regeringsgebouw, de Senaat, waarvoor gewapende Carabinieri staan en ook opgesmukte politieagenten vragen de jongeren of ze even met hen mogen poseren. Ja, ook stoer kunnen onze mannen wel doen. Zo bereiken we de Piazza di Rotonda met het Pantheon. Het plein is omgeven door kleurige oude huizen en middenin staat een kleine obelisk. In het Pantheon ligt de vader van Italië, Victor Emmanuel II, de eerste koning van het verenigde Italië, begraven. We geven de jongeren vrij tot 13.30 u. om het gebouw binnenin te bezoeken. Wat een drukte ! Al spoedig zijn ze terug om nog wat te stoeien met het water van de fontein. Wanneer een toerist ook een gulp water te verduren krijgt, blijkt het een Vlaming uit Roeselare te zijn. En al snel wordt verbroederd en je weet hoe dat het dan gaat ken je die en weet je dat?... Maar we moeten voortmaken.
Zo bereiken we het Minervaplein met de obelisk met olifant van Bernini. Vandaar ging het verder naar de Piazza Venezia met het Palazzo Venezia en op de achtergrond het monument Victor Emmanuel II. We beklimmen de trappen via het museum tot helemaal boven. We hebben er prachtige vergezichten over Rome. Langs de zuil en het Forum van Trajanus trokken we naar het Colosseum. Na de groepfoto en de uitleg kunnen we het gebouw binnen. Er staan honderden toeristen aan te schuiven, maar als schoolgroep en met de nodige documenten van de ambassade met heel veel stempels, mogen we onmiddellijk binnen. Ze krijgen opnieuw wat vrije tijd om het Colosseum te bezoeken. Velen zijn zo moe zodat ze zich gewoon op de trappen neerploffen. Via de Triomfboog van Constantijn bereiken we het Forum Romanum, de centrale plaats van het oude Rome. We hebben er zicht op heel wat overblijfselen uit de oudheid. We hebben geluk, dit jaar zijn het domein van de Vestaalse maagden open, de Tempel van Romulus en de Curia (senaat). Alles staat dit jaar in het teken van keizer Nero.
Van het Forum gaat het neer het Capitool, nu het politieke centrum van Rome. Heel wat vlaggen wijzen er ons op de 150ste verjaardag van de eenmaking van Rome. Vandaar trekken we door een massa mensen (blijkbaar waren ze zich aan het opmaken voor eenbetoging) de trappen op naar Sancta Maria in Aracoeli. Daar bevindt zich het beeldje van de sancta Bambino. Aan de andere kant van de kerk dalen we de trappen naar beneden en hebben een prachtig zicht op de twee grote beelden voor het Capitool, Castor en Pollux. De tijd vordert verder, het is reeds 17.15 u. geworden. We zien eindelijk ons einddoel. We wandelen nog tot aan de Boca de la Veritas. Maar er schuiven nog zo veel mensen aan dat we het onmogelijk nog kunnen halen voor sluitingstijf onze hand in de muil te steken. Met de laatste moed bereiken we het Circus Maximus, eens de plaats waar wedstrijden met strijdwagens werden gehouden. Ondertussen is de bus aangekomen, moe maar voldaan kunnen we de bus op.
Precies om 18.00 u. vatten we de terugweg aan naar het hotel. Tegen 18.45 u. kan iedereen naar zijn kamer om zich wat te verfrissen. Afspraak om 20.00 u. in het restaurant.
Ondertussen is priester Gaby Quicke aangekomen. Hij is werkzaam in Rome en zal ons deze avond wat vertellen over zijn werk.
Het avondmaal is opnieuw verrassend lekker. Als voorgerecht krijgen we een mengeling van rijst, mossels, inktvis De hoofdschotel is een stuk vis met gebakken aardappelen. Als dessert volgt een grote taart gemaakt ter gelegenheid van de verjaardagen van Christian, chauffeur Dirk, Gaby Quicke en de 20ste huwelijksverjaardag van Nadine en Luc. Het is een superlekkere taart.
Tegen 21.30 u. wordt iedereen verwacht in de zaal waar priester Gaby uitleg heeft over zijn werk. Iedereen luistert boeiend naar zijn verhaal. Hij is verantwoordelijk van de eenheid in de kerken en vooral voor de regio het Midden-Oosten: Libanon, Syrië, Ethiopië Na de bezinning kunnen de jongeren de postzegels aanschaffen bij zuster Rita, kaarten schrijven en slapen gaan. Ondertussen is hetnu 23 u. geworden. Tijd om ook even te rusten.
Om 6.45 u. wordt iedereen gewekt en tegen 7.30 u. worden de acolieten aan tafel verwacht voor het ontbijt. Ondertussen lukt het me om via internet de fotos van de eerste dag online te zetten.
Druppelsgewijs komen de jongeren, gepakt en gezakt, bij de receptie aan. Er is keuze te over voor het ontbijt: fruitsap, yoghurt en fruit, brood met allerlei soorten confituur, kaas, ham Iedereen doet de nodige calorieën op om de tweede lange rit goed door te komen.
De valiezen worden in de bus geladen en weg zijn we. We noteren 8.35 u., km-stand 176 437. Proost Chris wenst iedereen goeie dag en richt een woordje tot de jongeren. Het kruis is belangrijk in het leven.
Om 8.55 u., we hebben dan reeds 25 km gereden, bereiken we de Zwitsers-Italiaanse grens. We rijden langsheen het Comomeer en dan verzeilen we snel in de file in de omgeving van Milaan. We vorderen nu helemaal niet meer, voor ons, zover we kunnen zien, stapvoets rijdende autos en vrachtwagens. Zelfs wanneer we de snelweg richting Bologna inslaan, moeten we nog een hele tijd stapvoets rijden. En plots is die file helemaal opgelost, altijd mysterieus... Na 2 uur rijden hebben we slechts 138 km afgelegd. Op de bus is alle rustig. Er wordt menig kaartje gelegd. We hebben een opperst goede chauffeur, het maakt hem helemaal niet uit dat praktisch niemand nog op zijn zetel zit. Trouwens, vandaag is onze chauffeur Dirk jarig, 48 jaar. Vooraan zijn zuster Rita en Julie in dromenland verzeild geraakt.
Het is 11.00 u. geworden. Tijd voor een aperitiefje voor de begeleiders. En we vinden altijd wel iets om op te klinken. Deze morgen reeds Het Nieuwsblad geconsulteerd op het internet en de foto staat er in van Luc, die door de firma De Witte-Lietaer werd vereremerkt voor 25 jaar dienst. Luc, gezondheid!
12.10 u. - 287 km afgelegd. We bereiken de Aria Servizio van Cantagallo (omgeving Bologna) waar we ons lunchpakket aanspreken. Het is er drukkend warm buiten.
13.00 u. we vervolgen onze weg. We vragen iedereen nu een tijdje rustig op de zetel te blijven zitten, want we moeten nu doorheen het gebergte, de Apennijnen. Het is een prachtig berglandschap met heel wat tunnels. We zwieren al eens van links naar rechts, maar het is een prachtige streek. We genieten van de natuur.
Alles verloopt verder rustig op de bus. Om 14.15 u. bereiken we de historische stad Firenze. Bij zuster Rita moet het aantal postzegels worden besteld, bij Christian wordt de kamerverdeling opgemaakt. De jongeren mogen zelf hun wensen bekend maken met wie ze de drie dagen in Rome wensen door te brengen, kamers van 3 en van 4 personen.
15.00 u. - 469 km afgelegd. De afstand naar Rome bedraagt nog 195 km. We kunnen de afstand niet overbruggen in de toegestane rijtijd van 4.30 u. Daarom moeten we nog voor 45 min. haltes inlassen. We houden nu een korte halte van 15 min. In de Servizio Lucignano, we zien dan wel waar we uitkomen.
Op de autosnelweg rijden we een vrachtwagen voorbij met daarop een prachtige tekening van Don Camilo en Peponé. Aangezien Chris en Eric altijd worden vergeleken met die 2 personages, gaat er plots door de bus een luidruchtig gejoel. Helaas, Eric is te laat om er een foto te nemen. Geen nood, de buschauffeur mindert zijn snelheid en laat zich opnieuw door de vrachtwagen inhalen. Die wordt nu uiteraard grondig gefotografeerd. De prachtige tekening van het beroemde koppel Don Camilo en Peponé zal nog dienstig zijn in de toekomst.
16.55 u. - 623 km afgelegd. Half uur stop op de rustplaats Feronia Ovest. In de Autogrill, gebouwd boven de snelweg, worden weer heel wat inkopen gedaan met uiteraard ook heel wat chips. Wanneer we om 17.25 u. vertrekken duidt de gps aan dat we nog 44 km verwijderd zijn van ons hotel. Met een beetje geluk kunnen om 18.00 u. het hotel bereiken.
17.40 u.: we bereiken de ring rond Rome en het verkeer verloopt er aan onze kant uiterst vlot. 18.00 u.: er is enige drukte in de Via Aurelia, maar we bereiken toch vlot, net een luttele minuut na zessen ons hotel Parco Tirreno. Alles kan weer uit de bus worden geladen en zwaar beladen begeven we ons naar de ingang van het supergrote hotel, onze verblijfplaats voor de komende 3 nachten.
Om 20.00 u. wordt iedereen voor het avondmaal verwacht. Als voorgerecht krijgen we een lekkere pasta. De hoofdschotel bestaat uit erwtjes en wortelen met rundsvlees en frietjes. Als dessert krijgen we nog een potje ijs. Er wordt uit volle borst gezongen voor de jarige chauffeur Dirk. Daarna geeft Christian de instructies voor de rest vand e avond. Om 21.30 u. wordt iedereen in de tuin verwacht voor een kwis voorbereid door een van de jongeren. Daarna zal de avondbezinning volgen. "En... denk eraan, morgen word je gewekt om 6.30 u." Verslag: Eric
NIEUWPOORT
Dag 10: dinsdag, 10 juli 2011
Dag 9: maandag, 11 juli 2011
DAG 8: zondag, 10 juli 2011
Dag 7: zaterdag, 9 juli 2011
Dag 6: vrijdag, 8 juli 2011
Dag 5: donderdag, 7 juli 2011
