Mijn passie is Ducati. Ik hou van snelle motoren en in het bijzonder van kampioenen. Daarom is destijds mijn keuze gevallen op Ducati en dit zal waarschijnlijk niet meer veranderen. Niet omdat ik oerconservatief ben maar omdat Ducati de beste is in zijn soort. Men vertrekt bij Ducati van de racemotoren die aan de diverse competities deelnemen en brengt ze in een teruggetunde betrouwbare versie op de publieke markt. Ducati is er in 21 jaar tijd 14 maal in geslaagd wereldkampioen superbikes bij de piloten te worden en in dezelfde periode 15 keer bij de constructeurs.
Ducati behaalde tot eind 2008 uitgerekend 274 zeges tegenover alle anderen ( lees Honda, Kawasaki, Suzuki, Yamahas, Petronas, Aprilia, Benelli, Bimota en MV Augusta ) samen 241 stuks. Deze machines hebben een unieke sound . Ze zijn zeer handelbaar en stabiel, wegen licht en rijden snel. Sinds de 851 in 1988 op het toneel kwam mag men aannemen dat Ducati een betrouwbare motorfiets is en de minder goede reputatie uit het verleden achter zich gelaten heeft. Ik bezit op heden 3 Ducati's een 888 SP4 en een 916 SPS. Ik heb ook nog een antraciet zwarte 907 I.E. een zeldzaam sport touring model. Na de 916 generatie was er vanaf 2003 nog de 999 en vanaf 2007 is er de 1098. Als ik van deze laatste twee modellen er nog van ieder eentje zou mogen hebben zou iedere generatie moderne superbikes van Ducati in mijn bescheiden collectie vertegenwoordigd zijn. 

Dit is mijn Ducati 888 SP4, een sportproductie van de 888 waarmee de Fransman Raymond Roche in 1990 bijna en de Amerikaan Doug Polen in 1991 en 1992 wereldkampioen superbike werden. In 1993 werd de laatste race van het seizoen afgelast waardoor de Brit Carl Fogarty het wereldkampioenschap op de valreep verloor en slechts tweede in de eindstand werd. De 888 SP 4 superbike is nu ano 2006 reeds een classic racer omdat er wereldwijd slechts 500 exemplaren van gemaakt zijn. Mijn 888 SP4 is nr. 395 / 500. Deze machine weegt 184 kg. en heeft 108 achterwiel pk's en haald een topsnelheid van 260 km /h.

Dit is mijn Ducati 916 SPS met 996 cc motor. Deze machine wordt aanzien als het meest sexy racemodel aller tijden. Hiermee werd de Brit Carl Fogarty "Foggy" voor de fans wereldkampioen in 1994 en '95. In 1996 nam zijn teamgenoot de Australiër Troy Corser titel van hem over. Later won Foggy nog twee titels in 1998 en '99. In 2000 moest hij wegens blessures zijn loopbaan stop zetten en won de concurentie. In 2001 won de Australiër Troy Bayliss de titel met de 998. Deze machine weegt na ingrijpende veranderingen nog 168 kg en heeft 135pk aan het achterwiel en behaald een topsnelheid van 280 km/h. Ik heb er bewust voor gekozen om zoveel mogelijk gewicht te besparen en de motor niet te ver te tunen om de betrouwbaarheid te verzekeren.

Ik las op internet een advertentie waarin een Ducati 907 I.E. aangeboden werd. Na wat nader onderzoek kwam ik te weten dat het een zeldzaam exemplaar betrof. Ik werd op slag geobsedeerd door deze mooie zeldzaamheid en moest haar hebben. Er zijn er namelijk maar 110 van geproduceerd waarvan 60 voor de USA en 20 voor Duitsland. De overige 30 zijn in de rest van de wereld verkocht. De 907 I.E. is de volmaaktste versie van alle Passo modellen die vanaf 1986 Ducati in het sport touring segment een nieuw imago moesten bezorgen. Van 1986 tot 1989 was er de 750 en van 1989 tot 1991 de 906 en van 1991 tot 1993 de 907 I.E. Met haar grote tankinhoud van 22 liter en haar laag verbruik van 5 liter is deze perfect geschikt om langere afstanden mee te doen. Deze machine is technisch volledig in orde en heeft 80 pk aan het achterwiel en haalt een top van 230 km/h.
Via de volgende link kan men een verschenen artikel over deze prachtige machine terugvinden.
http://www.motornet.be/modellen/070425_ducatipaso.html

Ik heb mij een Aprillia Pegaso 650 bijgekocht met de bedoeling er aan een zo laag mogelijke km prijs mee te rond te reizen en er ook 's winters mee te rijden zonder winterschade aan mijn Ducati's toe te brengen. Een lowbudget reismotor om te bewijzen dat motorrijden niet persé duur hoeft te zijn. De Pegaso had bij aankoop 62 000 km en is van 1996. Er staat een Givi bevestigingsrek op voor zijkoffers. Aanschafprijs 900,-€. Kettingset 72,- €. Valbaren 48,-€. 3 Okkazie koffers + bevestigingsplaat voor topkoffer 75,- €. 1 Set baanbanden 150 €. De motorfiets is herspoten in een zandkleur, dit kostte me ongeveer 150 € all in. Gelukkig heeft een goeie vriend me hiermee gratis geholpen. De totaalprijs komt me nu op 1400 €.

Dit zijn dus de motoren die deel uitmaken van mijn kleine Ducati collectie. Er zitten reeds twee superbikes ( 888 en 916 ) en een sport touring ( 907 ) in. Ondertussen is met de 1098 de vierde generatie reeds geboren. Deze staat samen met zijn voorganger de 999 en een Monstro op mijn verlanglijstje. Dank zij de Aprilia kan ik mijn Ducatis proper houden. Die gebruik ik als alternatief om ook in vuil weer te kunnen rijden. Dit is ook mijn ideale reismotor.