365 Dagen jullie mama ! Ik zou jullie nooit anders dan anders willen
13-04-2010
Dag Zon!
Dag Zon, Wat was ik blij om jou te zien vorige week. Je verwarmde niet alleen mijn gezicht, je verwarmde voornamelijk ook mijn hart! Je maakt de wereld zoveel groter, het speelterein van mijn kinderen werd plots zoveel ruimer ... Binnen in huis was er rust, buiten leefde alles zoveel intenser... Rowan en Randall, jullie hebben prachtige bergen gemaakt in de zandbak... De tuin werd jullie speelterein Ik heb gelachen met jullie wilde verhalen, genoten toen jullie buiten boterhammetjes aten en melk dronken! Jullie zagen er gewoon gelukkig uit, en dat maakt mij blij! 's Avonds rook ik de tuin in jullie haartjes. Ik kon het niet laten nog even naar jullie te komen kijken als jullie sliepen. Ik hoorde jullie zachtjes, rustig ademen ...jullie zijn samen... twee handjes op een buik! ' s morgens vind ik jullie vaak samen in het bed van Rowan, jullie zien er dan zo schattig uit, twee kleine ventjes... twee blonde kopjes komen vanonder het deken! "Mama, Rowan is helemaal blij!" "Ik ook " roept Randall...een prachtig begin van een nieuwe dag! Roibin en Ranald... Ook jullie genieten elk op jullie eigen manier van de zon. Jij Ranald gaat fietsen, zelfs bij je neefje waar je even ging logeren. Je geniet van het buiten zijn, van met je fiets rondrijden en dingen te zien en te horen. Je kijkt uit naar je communie. Ik hoop dat je blij zal zijn met je feestje, het is allemaal niet te groots...maar je mocht de mensen uitnodigen die jij er graag bij had, en de meeste zullen er ook zijn! Ik schrik soms als ik zie hoe je verandert...je groeit als kool...je manier van praten, je manier van zijn...het verandert. Nog even... en ook bij jou zal het kind steeds meer plaats maken voor het groot worden. Ik kijk toe...soms gaat het me een beetje te snel, maar ik ben dankbaar omdat ik deel mag uitmaken van je leven! Roibin, Als ik jou niet zie, zit je buiten... je geniet... het doet me denken aan die keer dat je buiten speelde met de wind! Je schaterde het uit van het lachen, je stekte je armen en liep steeds weer tegen de wind op! "Kijk mama" riep je "ik speel met de wind!" Ik vond het zo mooi, zoals je daar liep...je speelde met de wind, je genoot en lachte. Het is de mooiste lach die ik ooit van je hoorde! Vrijdag stonden vrienden van vorig jaar aan de deur, ze vroegen of je mee mocht een ritje maken met de fiets. Ik zag de paniek in je gezicht, dit was niet gepland. Ik vond het schitterend, ze waren jou nog niet vergeten! Ze kennen jou, dus kijken ze niet vreemd op van jou eerder afstandelijke reactie. Achteraf was je blij dat je mee geweest was, vond je het leuk! Gelukkig...zijn er mensen, zelfs klasgenootjes van vorig jaar die je kennen, en je gewoon aanvaarden zoals je bent. De vakantie is al over de helft...alles verloopt een beetje minder rond, het loopt soms een beetje vierkant...maar dat geeft niet! Ik geniet van heel gewone, kleine dingen... Alleen al het zien van de zon, maakt mijn wereld zoveel groter! Het is vakantie!
Ik ben Hilde Geldhof
Ik ben een vrouw en woon in Gullegem (Belgie) en mijn beroep is Psychiatrisch verpleegkunde/ momenteel thuis.
Ik ben geboren op 25/08/1972 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, Lezen, Dansen.
Hallo,
Ik ben geen hulpverlener, geen expert, maar gewoon de mama van 4 prachtige kinderen. Elk op hun eigen manier h
