Nog even...en de week ligt weer achter ons.
De vakantie staat voor de deur, en daar ben ik blij om, hoewel het hier dan veel drukker is dan de doordeweekse dagen.
Maar het is ook een gezellige drukte!
Ranald,
vandaag  krijg je je rapport. Ik ben benieuwd, net zoals jij...
Ik weet dat je ervoor gewerkt hebt, je hebt je best gedaan...dus daar zal het zeker niet aan liggen.
Maar ik ken je, en ik weet dat jij het jezelf niet altijd makkelijk maakt.
We zien wel...
Roibin,
Jij bent voornamelijk blij dat het even vakantie is, alles een versnelling minder...
dat doet je goed!
Randall,
Voor jou zijn soms zo weinig woorden, gewoon omdat je een vrolijk kleutertje bent!
Een eigen willetje, dat wel...maar zo'n zonnetje!
Gisteren kwam je binnen gelopen, fier als een gieter gaf je mij zelf geplukte bloemetjes.
Ik had me boos moeten maken, want er staat geen narcis meer in de tuin.
Maar je snoet, zo trots...en de woordjes " kijk mama, voor jou! Ik heb bloemetjes geplukt, mooi he?"
Ze waren schitterend, en de bedoeling was zo lief dat ik ze met een dikke zoen in ontvangst nam.
Ik probeer je duidelijk te maken dat zomaar bloemen plukken niet mag, maar aan de andere kant begrijp ik je wel!
Je bent pas 3, hoe kan je nu weten waarom madeliefjes plukken mag, en narcissen niet?
Ik moet eigelijk heel hard om je lachen schat...om je vrolijk karakter en je lieve onschuldige snoet, al is het soms wel eens een deugniet snoet...die probeert onschuldig te zijn!
Lieve kabouter ( zo noem ik je vaak) dank je wel!
Rowan,
Morgen ben je veel veel thuis, want het is VAKANTIE!
Ik heb op je schoolblogje filmpjes gezien van jullie thema ridder.
Hoe hartverwarmend te zien!
Ik heb er echt van genoten! Ranald stond naast me mee te kijken, om het met zijn woorden te zeggen " wha bere sjiek zeg!"
Elke keer ik aan je denk, of het nu is ,omdat de gedachten mij doen glimlachen, of omdat ik je mis, telkens besluit ik met de gedachte dat het goed met je gaat. Dat weet ik niet alleen uit de verhalen van de juf of opvoedsters, ik weet het gewoon,ik zie het aan je ...je manier van zijn, het vertelt me steeds weer het verhaal van een kereltje die zich goed in zijn vel voelt. 
Jij bent soms mijn groot verdriet, omdat ik je vaker moet missen dan me lief is, maar ook mijn groot geluk.
Hoe blij kan ik zijn om nieuwe woordjes dat je leerde, of een zin die echt klinkt.
Hoe blij ben ik al niet geweest met zoveel kleine dingen waar anderen zich niet van bewust zijn.
De eerste keer dat ik je mocht aanraken na je geboorte, de eerste keer dat ik je mocht vasthouden!
De eerste keer dat je alleen kon ademen...zoveel heel gewone dingen.
Dat is een deel van het leven ,van zowel Randall als jij dat ik gemist heb. Ik heb jullie nooit als kleine pasgeborene thuis gehad.
Maar er is wel de dankbaarheid omdat jullie ondanks alles konden thuiskomen, opnieuw thuiskomen!
Maar er is ook de blijheid omdat ik je mama ben, want hoe vaak vergeten we niet dat wij evenzeer dankbaar mogen zijn dat we er kunnen zijn voor onze kinderen?
We staan daar volgens mij weinig bij stil.
Ik bedoel maar ...
onlangs hoorde ik een oma vertellen over haar kleindochter. Het meisje is 5! Het kwam thuis en zei " oma, er niemand die nog weet dat mijn mama gestorven is, terwijl ik haar nog elke dag mis"
Ik kreeg het er koud van. Ik mag er evengoed niet aan denken dat ik julllie nooit groot zou weten worden. Dat gevoel zou mij wanhopig maken.
Niet op een leeftijd waar jullie nog zo hard een mama en papa nodig hebben. Wie zou jullie graag zien zoals ik dat doe? Wie zou er steeds weer voor jullie zijn zoals ik er voor jullie wil zijn? Bij wie zouden jullie steeds weer op verhaal komen?
Jullie zouden vast wel groot worden, en ik ben ervan overtuigd dat heel wat mensen het beste met jullie voor zouden hebben.
Maar ze zouden over jullie heen kijken, ze zouden doen wat zij het beste vinden!
Maar wie zou er aan denken om op jullie hoogte te komen en echt te kijken wat voor jullie belangrijk is?
Ik weet het niet.
Het doet mij alleen maar besluiten dat ik heel erg dankbaar ben om elke dag dat ik jullie mama mag zijn, dat ik er kan zijn voor jullie.
Ik hoop lang genoeg totdat ik weet " ze kunnen het helemaal alleen!"
Lieve groet
jullie mama xxx

01-04-2010 om 14:46 geschreven door Hilde