Na het avondeten naar onze kamer, zeker geen ronkers, of het moet danwel van ons zelf zijn. Het extra drankje heeft zijn best gedaan, heel goed geslapen, het deken voor het raam heeft zijn werk gedaan en de zon wat buiten gehouden. Om 7.30 ontbijt, heel goed. De eigenaar liet ons de lokale drankjes, orugo drinken. Daarmee gingen we sneller stappen. Het ging heel goed, de bergaf naar de stad is heel moeilijk voor de knieen. Aan de plaat Santiago een paar fotos nemen en dan nog zo 3km tot aan de kathedraal. Rond 11.15 op het plein, Annette was heel gelukkig , en vielen in elkaars armen. Naar de pelgrims mis zonder wierrook vat. Ons getuigschrift gaan ophalen en dan toch een biertje gedronken. Ondertussen was het fel aan het regenen, en moesten we nog onze slaapplaats zoeken. Morgen naar Sarria om wat te bekomen van de wandeltocht. Groetjes en tot binnenkort in Overijse
Gister avond in een gezellig restaurant een peregrino menu gaan eten. Super goed, heb dan ook het drankje van de lokale mensen mogen proeven. De fles op tafel en maar gebruiken zoveel je wil " agua ardiente" erg straf spul. De nacht in de albergue was wat minder, een koor van snurkers in stereo met de zware bariton was niet overdreven. Om 7 uur moest die groep eruit, dus het licht aan en ons idee om wat langer te slapen was gedaan. Een ontbijt in een bar en dan opstap naar de donkere eucalyptus bossen. Vorig jaar liep ik hier met mijn lamp op mijn hoofd om de weg tezoeken, het was wat vroeher ook. De zware regen val van gisteren en deze nacht hbben de padjes tot modder beekjes gemaakt op sommige plaatsen. Volgens alle boekjes loopt de weg van hieruit steeds naar beneden, op een paar van die "Drogenbergjes " na. De nodige rust pauzes genomen en net voor Lavacolla staat de Natioale tv zender van Galicia te filmen. En ja ik kon een interview geven over de camino. De luchthaven rond en dan naar het dorpje Villamaior waar we een kamer hadden besteld in de Casa de Amancio. Een erg mooie plaats waar we zeker een rustige nacht zullen hebben, om morgen de laatste 10 km naar Santiago af teleggen. Een uitgerust persoon is veel meer waard. Buiten deze Casa is hier "NADA" . Dus tot morgen vanuit Santiago.
In Salceda een super albergue de touristico.8 personen maar heel goede peregrino menu en een plezante babbel met Thilde en Paul die ook al een paar maanden op wandel zijn. Gister avond nog regen gekregen dat de tent die boven het restaurant water binnen liet. Deze morgen nadat de helft al vertrokken was, langzaam alles klaar gemaakt , een ontbijt genomen en onder een stralende zon op weg voor een korte maar wel gekomen wandeling van 11km. Moooie wandeling langs de eucalyptus bomen welke een speciale geur afgeven. In Pedrouzo aangekomen direkt de weg naar de albergue gevonden. Na installatie, een douche en dan iets eten, de locale gewoonte om bij de koffie "agua" tedrinken heb ik ook geprobeerd en dit viel goed mee want de siësta is super goed verlopen, heb de andere gasten niet horen binnen komen. Nu nog wat rondlopen in het dorp, iets zoeken voor morgen niet te ver van Santiago (9km) en dan de spieren wat laten rusten bij een biertje. Groetjes
Na een flinke regenbui gisteren avond en een pizza een vrij rumoerige nacht, de Spanjaarden hadden hun voetbalwedstrijd gewonnen en dat moesten ze vieren. Deze morgen al rond 4.30 een wekker afgelopen!!. Als de meeste weg zijn klauteren we langzaam uit ons bed. Alles klaar in de rugzak en ontbijt genomen . Op stap rond 8.30h . Koude wind en temperatuur van 13` . De wandeling was in feite maar 12 km lang.weer wat hellingen waarvan je warm zou moeten krijgen, maar ik moest een extra trui aantrekken. Rond 13.00h aangekomen in Salceda . Een pracht van hotel , maar de pelgrims slapen in een bijgebouw met 4 stapelbedden. Na een flinke douche een super lange siesta, en dan kwamen er Belgen binnen, kleine babbel gedaan en nu ons berichtje schrijven. Hopelijk deze avond eens goed eten en dan slaapjes doen. Morgen naar O Pedrouzo een kleine wandeling van 8 km, dus tijd zat, en ook wat recuperatie voor sommige spieren bij mama . Hopelijk warmer morgen
Ja zondag. Als een mens zo opwandel is blijven alle dagen hetzelfde. Niettegenstaande we een afzonderlijke kamer hadden heb ik toch niet veel geslapen, Annette heeft voor een volle dormitorio de registers open getrokken. Van Melide naar Arzua toch weer een kleine 14km. Heel korte hellingen en dan ook vrij kort naar beneden, wat voor de knieen niet zo best is. Het weer vandaag is koud, maar tot nu toe geen regen. Wij gaan vrij langzaam maar nemen onze tijd voorveel babbels. Hebben 3personen van rond Leuven ontmoet en ook een echtpaar die de camino norte gedaan hebben en via de historische nu op de Frances zijn om naar Santiago te wandelen. Die mensen hadden een heel mooi verhaal. Wij moeten nu iets minder dan 40km doen. Dus morgen richting OPedrouzo en moeten dan maar een albergue zoeken ergens half weg. Groetjes en we doen het zeker langzaam. Roger
Gisteravond heel goede menu de peregrino met een extra chupito ! en heel goed geslapen. Alhoewel een Rus in het bovenbed nogal wat woelig was en ik dacht dat hij er ging doorvallen. Een andere sture heer moest klaar zien en ging alle lichten aansteken rond 6.30h. Onze zelfde Rus wipte uit zijn bed en het was weer donker. Niet tegenstaande al dat blijf je kalm en trek je de kledij aan. Na een ontbijt in de albergue " Santiago Apostol" met Manuel als hospitalero was alles piek fijn in orde. De wandeling vandaag is eentje van 15km. Niet gemakkelijk omwille van de slechte ondergrond. Vooral Annette heeft daar erg last van, het zwaar heuvelachtig landschap is ook niet te onderschatten na verschillende stops, tegen 14.00 h aangekomen in Melide.De " pulpo" is hier het beste, dus voor het zoeken naar de albergue wij een portie pulpo met een fles wijn naar binnen , een geluk de albergue dat Manuel had aanbevolen was niet veraf. In geschreven in een vrij nieuwe albergue, en nog wat rond gehangen , wat rusten en de administratie doen. Tot nu toe zijn we met zijn twee op de kamer????. Morgen naar Arzua ook moeilijk om te wandelen groetjes en tot morgen.
Een goede nacht, na een avondmaal en een lange babbel met een persoon uit Lyon. Een boomzager die de dormitorio voor de helft wakker maakte. Om 7.30h reeds op pad, mooie verzichten met de opkomende zon. Ook de lokale mensen die aan hun activiteiten begonnen en reeds bezig waren. Bvb de koeien naar de weide brengen, als gevolg dat je tussen de taarten moet wandelen. Onze Oostenrijker van een paar dagen terug weer ontmoet en zit nu in dezelfde albergue San Benito. Tijdens de wandeling 2 maal gestopt. Rond de middag reeds aangekomen en na de siesta een biertje en dan mijn berichtje schrijven. Morgen naar Melide proberen te gaan. Tot dan
Niet leuk om te starten maar deze morgen was het aan het regenen. De albergue waar ik verleden jaar ook heb geslapen was propvol. Dus maar wachten tot ze allemaal buiten waren. Op het plein in Portomarin een onbijt koek gekocht en tasje koffie gedronken. De eerste bar was wat te ver dus ergens op een paar stenen onze koek maar naar binnen gedraaid Het was wel een moeilijk vertrek steeds bergop. Na bijna 8 km de eerste bar, erg welkom. Een half uurtje rusten gesprek met een paar pelgrims uit Kilrooi, met de fiets. Op 2 km van ons einddoel vandaag nog een stop voor een tas koffie. Eind goed al goed en aangekomen op onze slaapplaats. . Nu dat de Wifi weer werkt kan ik alles doorsturen. Slaapwel
Een goed ontbijt rond 8 uur en dan op wandel. Veel wandelaars, want het is hier een drukte , fietsers, zelfs een skater gezien., maar die kon met zijn plank weinig uithalen. Onderweg naar een slaapplaats gebeld. Geluk want alles zit hier vol zoals in de beste tijden.Portomarin is een moeilijke wandeldag. Korte hellingen die elkaar opvolgen en dan de teappen om de stad binnen telopen. Tegen de middag aangekomen, douche, siesta en dan straks eten. Heb ook al een slaapplaats voor morgen besteld.
Vanuit de camping starten voor mijn tweede camino. Mooi maar ook uitdagend. Sarria verlaten is direkt wel wat bergop, verder door het eikenbos steeds weer omhoog.In Barbadelo een nieuwe albergue, na 7km onze eerste stop. Ons doel is om rond de 12 a13km perdag tewandelen. In Ferreiros kunnen starters van Sarria niet slapen, dus wat vroeger en dat was heel welkom voor Annette. De corredoiras .nu weet ze ook wat dat is. Dikke stenen in diep water waar over jelangs moet. In Morgade heb ik de twee laatste plaatsjes gekregen. Paco een vriendelijk man zorgde er voor. Een paar biertjes en s'avonds lekker eten. Op de dormitorio samen met dames van Taiwan geslapen die erdan ook s' morgens om 5uur uitwaren en maar eerst rond 7 weg waren. Een goede nacht doorgebracht.
Binnen het jaar 2 maal in Santiago binnenwandelen moet echt kunnen. Dit maal proberen met Annette.. morgen in de voormiddag gaan we met een zachte stap in die richting. Aankomen is het voornaamste. Dus het aantal km per dag is van weinig belang. Dus nu alles klaarmaken en dan gaan we ervoor. Roger
zoals je weet ben ik op weg naar Sarria om de laatste kms naar Santiago te (lopen) wandelen.Ik had verleden jaar iets gemist na het buiten wandelen van Estella. namelijk de wijn fontein. Monasterio de Iratxe Hoe kon ik dat missen? te vroeg op de morgen. Nu heb ik het gevonden en ook een extra slok genomen omdat ik toch te voet was!! en geen extra km moest lopen. dit was de eerste traiingsdag van Annette dus dat kon er zeker bij.
Na een tweede nachtje in albergue Cabo da Vila, een vrij nieuwe en goede albergue, het ontbijt nemen. Het is maandag en dan hebben veel peregrinos plannen om naar huis te gaan. Afscheid genomen van Rafaelo, en een paar andere mensen, die ik wel in de albergues of tijdens het stappen tegen kwam. Dineke en Hans kwamen me afhalen om me naar de vlieghaven te brengen. Een ritje van 95 km, netjes op tijd aangekomen. De rugzak en de wandelstokken laten inpakken met folie. Nog samen een koffie genomen en dan ja afscheid nemen van iemand waarmee je 70 dagen gestapt (gelopen) hebt is niet zo eenvoudig. Het was een erg moeilijk moment, want op de camino staat vriendschap op de bovenste trap. Heb Dineke leren kennen als een heel sterke dame, met weinig woorden en een sterk karakter. Ook fysiek kon ze haar mannetje staan, want als de turbo ging werken, moest ik mijn tenen uitkuisen. Bracht kalmte, als ik eens wat nerveus begon te doen bij het verloren lopen. De vlucht van Compostela naar Barcelona was snel gedaan. 2 uurtjes wachten en dan ja naar Brussel. In het vliegtuig realiseer je dat dit het einde is van " mijn droom, mijn tocht " en is het wel een heel hard ogenblik. Wachten op de bagage, en de wandelstokken waren zoek, iets waaraan je wel veel aandacht geeft. Bij het binnen komen in de aankomst hall was er wat meer lawaai dan normaal, de hele famile en een grote delegatie van de Dansklub Tervuren, met de nodige spandoeken, en drankjes waren aanwezig om me te verwelkomen. Een heel prettig moment om dit mee te maken, en ook te voelen dat er veel respect en bewondering is voor mijn (pelgrims) tocht. Hartelijk dank aan allen die me via reacties en mails, die ik nog eens ga doorlezen, tijdens men voettocht hebben gesteund, want dit is steeds een por om verder tegaan.
binnen kort zal ik een nabeschouwing geven, laat het nu maar allemaal eens bezinken.
de oudjes waren vroeg slapen, maar de jeugd had een disco gevonden, niets gehoord van hun terug komst. Deze morgen was het dan ook 8,00 h toen er leven in de dormitorio kwam. Na het ontbijt in Cabo da Vila, met de rugzak zoals alle dagen op weg. Deze keer maar voor 3,5 km maar steeds bergop, naar het einde van de wereld. Boven hebben we een heel mooi zicht, een kust met rotsen, kliffen, en soms een zandstrand. Hier is plaats op het strand. Op naar de vuurtoren en naar de afgronden op zoek naar een veilig plaatsje voor het verbrandings ritueel. Dineke trok haar wandelbroek en T shirt uit waarmee ze alle dagen liep. Ik hield het bij mijn pyama, het geurtje hiervan was ook niet meer te fris na al die dagen. Vuurtje stoken is niet zo eenvoudig maar na een tijdje ging de boel dan ook smeulen en wind liet er dan toch wat vlammetjes uitkomen. Dit is dan wel een heel emotioneel ogenblik en blijf je lange tijd stil zitten met de stinkende rook om je heen. Vooruit kun je niet, er is het water. Achteruit ja dat kan, maar dit is terug, en dan weet ik dat mijn droom gedaan is, maar in mijn gedachten is dit nog niet gedaan. dit is een belevenis die me niemand zal afnemen. Nu nog de rugzak klaar maken om de terug reis te maken. Hopelijk morgen 30-7-2012 rond 20,00 h in Brussel.
mijn droom, mijn tocht
