Dit is het dan, laatste dag wandelen op deze Camino Portugees. Reeds vroeg geritsel in de rugzakken, je moet maar eens al die plastiek zakjes vullen en in de rugzak stoppen. Rond 6.30 besluit ik ook uit mijn pook te komen en me klaar temaken. 7.00h en de weg op, pillicht nodig om de eerste pijltjes tevinden, zoeken. Niets om te onbijten, zullen dat wel vinden in volgend dorpje, maar niets!!! Net voor Milladoira, een trailer koffie bar, hier koffie en koek naar binnen. Ondertussen was Capucine er ook, dan maar door Milladoira, een nieuwe voorstad van Santiago, en dan de laatste 6 km beginnen. Ondertussen weer alleen op pad, de keuze via Congo maakt de weg 1km langer maar met minder verkeer, hier stap ik dan met een Zweedse dame de stad binnen. Het laatste straatje ken ik al Rua Franco die uitgeeft op de Praza de Obradoiro. Zelfs bij de 4 de keer dat plein opstappen geeft dit een opluchting " ik ben er, het is me toch gelukt" dit is wel erg emotioneel en een klein moment nog alleen zijn, daar staan op dat plein, is uniek. Na een tijdje kwam mijn vrouwtje aan, had me zien aankomen, maar me de tijd gegeven om wat op adem tekomen. Capucine was er ook al en zat wat verder tegen de muur te bekomen van de emoties. Na een uurtje aanschuiven eindelijk mijn diploma bekomen. Tijdens het terug wandelen kom je veel andere pelgrims tegen waarmee je onderweg hebt gesproken, in de zelfde albergue geslapen, dat zijn dan weer leuke ontmoetingen.
Een redelijke nacht, met veel lawaai en toeslaan deuren, ook een paar Spanjaarden er op gewezen dat de tv minder luid kon. In onze kamer ook twee Ieren en dan nog wel broers. Om 6.15 gaan ze heel stil uit de kamer om na een half uurtje terug tekomen om mijn wakker temaken voor afscheid te nemen!!!!. In Padron is het marktdag, echt heel groot, tevens een soort van vroeg markt, veel vis, vlees, en groenten'vooral kleine pigmentes (pepertjes). Het eerste wat ik zag was de pulp die aan het koken was. Mooi stukje vis, maar wat te vroeg op de morgen. Het ontbijt , een reuze croissant, en dan op stap de stad uit. We volgen meestal kleinere wegen die langs de N550 richting Santiago liggen. Voorbij een schitterend hotel Scala waar veel van die pelgrims bussen staan. In het volgend dorp Esclavitude de kerk in om een stempel, ja met de pastoor mee tot in de sacristie. Onder weg een Oostenrijks koppel ontmoet,leuke mensen. We waren vrij snel inde Albergue La Calabaza en hadden de eerste keus om onze bed te zoeken, overal vrij dunne matrasjes, je voelde er de planken door. Hier een proberen een gesprek opgang te krijgen, heel moeilijk, sprak alleen Hongaars, Ekaterin, maar haar Google translate werkte perfect, voor sommige woordjes. Capucine enig maakten een afspraak om morgen alleen richting Santiago te wandelen. Zo zijn we begonnen en ook eindigen. Morgen een kleine wandeling, want wil optijd zijn voor de pelgrims mis
Waren niet echt gehaast, de anderen een klein beetje meer. Eerst bij jose manuel koffie en een reuze croissant als ontbijt. Via Caldas de Reis en de warm water bron naar Padron. De hemel was erg grijs en regen viel plots , na bijna 5 maand, eindelijk neer. Allemaal de regenkledij aan, maar na 5 minuten was het gedaan. Na Valga en tot in Pontecesures met wat industrie naar Padron. In Padron begon de geschiedenis van Jacobs. Nog eens een bui gekregen. Heb dan mijn poncho eens kunnen gebruiken na 23 dagen. De stad bezoeken een stukje eten en dan weer bed in, want de vermoeidheid laat eich voelen
In de zon dit berichtje schrijven, toch goed als je weet dat het thuis aan het regenen is!!! Deze morgen al mensen om 4.3 in hun rugzak aan het ritselen. Om 6.00 iemand zijn alarm op de gsm liet aflopen en duidelijk niet wist dat het dezijne was, natiirlijk stond dat spel ook op herhalen. Dan toch om 7.30 na een zelf gemaakt theetje op weg. Het was een heel koude start. In San Caetano een bocadillo met kaas en hesp, een babbel met Albert en Sylvia. Ook de 3 Duitse meiden waren er al. Omwille van de koude wind een stapje foorgezet en in Tivo naar de abergue Catro Canos. Er was ook een Zuid Afrikaans echtpaar met hun dochters , hebben daarmee heel leuke babbel gedaan. S"avonds ook damen soep van de bazin Lorena gekregen. En dan lekker tussen de lakens, allee in fe slaapzak. Komen nu dichter bij ons eind doel
In de albergueRecuncho do Peregrino een heel goed ontbijt om 7.30 om 8.20 pp stap mangs de N 550 een gevaarlijke weg naar Arcade. Nadien de Canicouva over, hier heb ik wel eens moeten stoppen. Bij een sympathieke senor een tas koffie, wie thee vroeg, er was maar een soort. De munt uit zijn hof. Het laatste stukje was langs een beekje, heel mooi en weg van het lawaai. In Pontevedra zijn de albergues heel goed bezet. Hebben net de stad bezocht op ongeveer 1.5km. Heel mooie historische stad. Ben nu op 64 km van SdC. We nemen in kleinere dorpen de albergues om de grote toeloop wat te mijden. Alles ok zelfs de temperatuur is hier nog altijd bij de 28 gr. Is toch wat beter dan in Overijse
mijn droom, mijn tocht
Hallo
Dit is het dan, laatste dag wandelen op deze Camino Portugees. Reeds vroeg geritsel in de rugzakken, je moet maar eens al die plastiek zakjes vullen en in de rugzak stoppen. Rond 6.30 besluit ik ook uit mijn pook te komen en me klaar temaken. 7.00h en de weg op, pillicht nodig om de eerste pijltjes tevinden, zoeken. Niets om te onbijten, zullen dat wel vinden in volgend dorpje, maar niets!!! Net voor Milladoira, een trailer koffie bar, hier koffie en koek naar binnen. Ondertussen was Capucine er ook, dan maar door Milladoira, een nieuwe voorstad van Santiago, en dan de laatste 6 km beginnen. Ondertussen weer alleen op pad, de keuze via Congo maakt de weg 1km langer maar met minder verkeer, hier stap ik dan met een Zweedse dame de stad binnen. Het laatste straatje ken ik al Rua Franco die uitgeeft op de Praza de Obradoiro. Zelfs bij de 4 de keer dat plein opstappen geeft dit een opluchting " ik ben er, het is me toch gelukt" dit is wel erg emotioneel en een klein moment nog alleen zijn, daar staan op dat plein, is uniek. Na een tijdje kwam mijn vrouwtje aan, had me zien aankomen, maar me de tijd gegeven om wat op adem tekomen. Capucine was er ook al en zat wat verder tegen de muur te bekomen van de emoties. Na een uurtje aanschuiven eindelijk mijn diploma bekomen. Tijdens het terug wandelen kom je veel andere pelgrims tegen waarmee je onderweg hebt gesproken, in de zelfde albergue geslapen, dat zijn dan weer leuke ontmoetingen.
Waren niet echt gehaast, de anderen een klein beetje meer. Eerst bij jose manuel koffie en een reuze croissant als ontbijt. Via Caldas de Reis en de warm water bron naar Padron. De hemel was erg grijs en regen viel plots , na bijna 5 maand, eindelijk neer. Allemaal de regenkledij aan, maar na 5 minuten was het gedaan. Na Valga en tot in Pontecesures met wat industrie naar Padron. In Padron begon de geschiedenis van Jacobs. Nog eens een bui gekregen. Heb dan mijn poncho eens kunnen gebruiken na 23 dagen. De stad bezoeken een stukje eten en dan weer bed in, want de vermoeidheid laat eich voelen
In de albergueRecuncho do Peregrino een heel goed ontbijt om 7.30 om 8.20 pp stap mangs de N 550 een gevaarlijke weg naar Arcade. Nadien de Canicouva over, hier heb ik wel eens moeten stoppen. Bij een sympathieke senor een tas koffie, wie thee vroeg, er was maar een soort. De munt uit zijn hof. Het laatste stukje was langs een beekje, heel mooi en weg van het lawaai. In Pontevedra zijn de albergues heel goed bezet. Hebben net de stad bezocht op ongeveer 1.5km. Heel mooie historische stad. Ben nu op 64 km van SdC. We nemen in kleinere dorpen de albergues om de grote toeloop wat te mijden. Alles ok zelfs de temperatuur is hier nog altijd bij de 28 gr. Is toch wat beter dan in Overijse
