Het werd een beetje van het goede teveel ! Er bestaat nog watanders dan alleen maar Roemenie. Nadat ik regelmatig prikker werd op het Nederlands prikbord over Roemenie, de web pagina http://roemenie.start.be/ onderhield en dit blog over Roemenie aanmaakte, startte ik vorige week een forum voor discuties over Roemenie. Dit kwam naar aanleiding van het wegvallen van het prikbord. Op dit forum was er weinig reactie en het werd me allemaal wat te veel op het internet over Roemenie. Ik heb bijgevolg het forum terug weggehaald. Ik hou het bij dit blog.
Het was de laatste jaren vrij rustig in de buurt, er waren niet zoveel straathonden meer. Daar is nu duidelijk weer verandering in gekomen. In de buurt bouwt men een nieuwe wijk aan. De werf is afgezet met draad en het loopt er vol met honden die de bewakers natuurlijk graag hebben, want de honden blaffen als er wat gaande is. Ondertussen blaffen ze de hele nacht, want er komt wel eens iemand laat thuis en dan alarmeert 1 hond de rest van de muite en zo begint de hele buurt te blaffen. De draad is op verschillende plaatsen stuk gemaakt door de honden en zij zwerven uit naar plaatsen waar ze eten vinden en ze jagen ook de mensen achterna. Gisteren ging ik laat op de avond met Micha wandelen. Mijn braaf meije kijk niet eens op naar die (zigeuner)straathonden, maar als we aangevallen worden, beschermt zij natuurlijk ook. Van mij tot aan de buurtbar, ongeveer 300 meter, werden we 4 keer achtervolgt en nagezeten door blaffend straatgedoe. Aan de telefoon kon ik Virgil niet eens verstaan door het geblaf. Bij het kruispunt met de bar, weer van dat ! Er liepen 2 organen in een blauw pakje en ik vroeg hen : "Heren, doen jullie hier nu niets aan ? Kan men hier niet meer wandelen met een wel opgevoede hond ?" Het antwoord was kort en duidelijk : "Dat is mijn taak niet !" Waarop ik nog net kon zeggen : "Wie staat er dan in voor de openbare orde ?" Ze waren vlug weg. Titi, de eigenaar van de bar was getuige van dit gesprek. Ik bestel een glaasje wijn en maak even een gesprek met buren. Micha blijft rustig naast me liggen en veroerd geen vin. Blijkbaar is ze tot rust gekomen na onze zware achtervolgingstocht. Maar, ... we moeten ook nog naar huis. Ik besluit een andere weg te nemen en het loopt vlot, slecht 1 maal achternagezeten. Door het nemen van die andere weg moet ik kort bij mijn blok over trappen en daar ... ja daar gebeurt het ! Terwijl we op de trappen zijn, worden we weer aangevallen. Micha beschermend, blaft de straathonden terug en trekt aan de lijn. Hierdoor verlis ik mijn evenwicht op de trappen en maak ik een val. Gevolg : grote wonde en hevige pijnen in de linker knie, hevige pijnen in de linker borst en schaafwonden aan de linker hand en rechter knie. Ik heb de hele nacht weinig kunnen slapen van de pijn. Vanmorgen werd ik wakker en rond 9 uur wil ik telefoneren, maar ik vind mijn GSM niet. Ik bel met een ander toestel, maar mijn GSM blijkt geen verbinding te hebben. Alles doorzocht, geen resultaat ! Vermoedelijk is door de zware val mijn GSM uit mijn zak gevallen, heeft iemand die gevonden en de kaart er uit gehaald. Ik doe het even met een ander nummer en morgen ga ik de kaart laten vernietigen en een nieuwe laten aanmaken met hetzelfde nummer, zodat ik terug bereikbaar ben op mijn oude gekende nummer. Ik ben wel al mijn contactgegevens kwijt ! Vrijdag vertrekt Mike voor 1 week naar Belgie. Dus moet ik de honden wel buitenlaten ... ik ben nu al bang voor de gevolgen !
Woensdag in de late namiddag vroeg Virgil me aan de telefoon om met hem voor enkele dagen mee te gaan naar Baie Herculane, Timisoara, Orsova, Portile de Fier, ... het zuidwesten van Roemenie, waar ik nooit voordien ben geweest. Na een korte twijfel, besloot ik mee te gaan. We vertrokken rond 21 uur met de trein uit Constanta met eindbestemming Gara Baie Herculane. Hier kwamen we daags nadien vroeg in de ochtend toe. We vertrokken onmiddelijk naar Resita. Terwijl Virgil hier enkele zaken moest regelen, bezocht ik het Stoomtreinmuseum, de enige bezienswaardigheid van het verouderde industriestadje.
Station Baie Herculane
Stoomtreinmuseum Resita
Piata Victoriei met de Orthodoxe Kathedraal
Van Resita trokken we onmiddellijk naar Timisoara, zodat Virgil hier zijn zaken verder kon afhandelen. Ook hier werd alles vrij vlug geregeld en hadden we de tijd om de mooie stad Timisoara even te bezoeken : het oude stadhuis, de Piata Unirii, de uitgestrekte Piata Victoriei met aan de ene kant de Opera en aan de andere kant de Orthodoxe Kathedraal en het mooie stadspark waren zeker een bezoek waard. Via Lugos en Caransebes trokken we met de kamper terug naar Baie Herculane. Hier was het de eerste avond van het 4-daags stadsfeest. Het loonde dus de moeite om naar het hoger gelegen stadscentrum te trekken om de folkloremuziek, dansspectakels, souvenirs-, eet- en drankstands te bezoeken.
Het werk was vroeger gedaan dan voorzien, hierdoor konden we de tweede dag nog aan andere bezoeken besteden. We trokken langs de Donau tot bij de Ijzeren Poort. Onderweg bemerkten we de Valea lui Stan (de Stan-vallei).
Valea lui Stan gezien vanaf het klooster
Van het St. Ana klooster krijg je een mooi overzicht over de Donau en de monding van de Cernarivier
Onderweg bemerkten we de Valea lui Stan (de Stan-vallei). Vandaar naar het stadje Orsova om het prachtige St. Ana-klooster en de moderne Katholieke kerk te bezoeken. Onderweg hielden we nog halt bij een tanta van Virgil die ons vers fruit (dat we zelf van de bomen mochten trekken) serveerde. Na het middageten gingen we terug naar Baie Herculane, zodat we ook bij klaarlichte dag het kuuroord konden bewonderen. Op het onderkomen oude stadsdeel prokt het stambeeld van Hercules. De oude prachtige hotels zijn cultureel beschermde monumenten, maar zijn spijtig genoeg ook verkrot.
Hercules-stambeeld
Folkloristische dans ...
... en zang
In afwachting van de trein die ons rond 22 uur de hele nacht door Roemenie terug naar Constanta moest voeren, trokken we terug naar het stadsfeest en zijn spectakel. Met 'Mici' en een lekkere pint folkloristische muziek, dans en zang brachten we de tijd door. Zaterdagmorgen omstreeks 7u30 kwamen we terug aan de Zwarte Zee toe. Een mooi en niet gepland snoepreisje !
Nu de boot het niet doet, is de taartjesmaker weer toegeslagen.
De zoetebekken moeten er nu van profiteren, want als de startmotor deze week toekomt en de boot het weer doet, zullen ze de taartjesmaker niet meer op het droge vinden.
Ik heb 15 stuks, waarvan er reeds 2 zijn besteld, 1tje voor mezelf en 1tje voor Mike. Dus nog 11 taartjes ter beschikking !
Nabij het Casino van Mamaia is er de hele zomer zowel overdag als 's avonds wat te beleven. Gisteren was ik er getuige van een voorstelling van verschillende lander uit de hele wereld.
Voor het podium dansten alle aanwezige naties met de toeristen op een traditionele Roemeense dans
De presentatie gebeurde door personen in traditionele Dobrogea-kledij. De aanwezig landen stelden in oplucht specialiteiten voor uit hun land. De meesten onder hem waren dan ook in traditionele klederdracht aanwezig. Belgie en ook Nederland schitterden met ... hun afwezigheid. Geen Gilles van Beinge of geen Volendammers boerinnetje te bespeuren.
De Grieken brachten hun traditionele Sirtaki op het podium
Op de Spaanse tafel lag een Saxofoon die dan toch nog even aan Belgie deed denken.
Het H2O strand ten noorden van Mamaia is de plaats bij uitstek voor Kitesurfing, maar ook een plaats vanwaar veel klanten zich aanbieden voor onze produkten. Naast de zwemvesten en neoprens, vielen de Huricane en de Airstream IV erg op !
De Jonge Duivels (-19 jaar) speelden de afgelopen weken de finale van de Europabeker in Boekarest. Ik was op 2 van de 3 wedstrijden aanwezig. Een moeilijke maar niet onoverkombare opdracht voor plaatsing in de 1/2 finale was winst halen tegen Servie in de laatste wedstrijd. De beloften kwamen in Buftea echter niet verder dan een 1-1 gelijkspel.
Ambassadeur Beke en de Belgische delegatie tijdens de nationale hymne.
Gisteren speelden de Belgische Beloften (-19 jaar) de openingswedstrijd van het Europees Kampioenschap tegen Spanje in Roemenie. Een reden dus om naar Boekarest te trekken. Voor de wedstrijd brachten we een kort bezoek aan het Paleis van Mogosoaia. Daarna naar het voetbalstadion, waar een Belgische delegatie verzamelde bij een tent met Stella en Belgische versnaperingen. Om nadien gezamelijk de tribune te beklimmen. De Spanjaarden kwamen reeds na 12 minuten op voorsprong door een Belgisch misverstand in de verdediging. Even later legde de scheidsrechter de wedstrijd stil want vanaf het noorden drong een zwaar onweer Boekarest binnen. In enkele minuten werd het pikdonker en begon het hevig te regenen. Bliksemschichten en donderslagen wisselden elkaar op korte afstand af. Op de vooravond van de Belgische Nationale Feestdag mochten wij getuigen zijn van de 'Draj National'. De overgebleven Belgen verzamelden opnieuw IN de tent om te schuilen voor een zelden gezien onweer. Na ongeveer 1 uur werd er aangekondigd dat de wedstrijd werd afgelast en vandaag opnieuw wordt gespeeld om 19 uur in hetzelfde stadion.Een goed punt : de wedstrijd start opnieuw met 0 - 0 op het scoarebord. De weergoden hebben dus het afgestrafte verdedigingsfoutje weggebliksemd. Ondertussen is het onweer naar Constanta overgewaaid en zullen de Nationale Feestdag-planningen ook hier in het water vallen.
De kogel is door de kerk ! De naam van de boot staat eigenlijk al een hele tijd vast, maar administratieve problemen, ja de roemeense burocratie, zorgt ervoor dat ik na meer dan 2 maanden nog niet in regel ben met de papieren. Nadat ik alle nodige informatie had ingewonnen en dacht alles in juiste volgorde te regelen, begon het gelul. De vertalingen werden niet gemaakt naar ik had gevraagd. Ik wil copyen van de originelen die gelegaliseerd zijn en dan officiele en afgestempelde vertalingen. 2x werden deze foutief afgeleverd, tot de vertaalster me zei 'ma nebunesti'. Wie maakt wie hier gek ? Uiteindelijk heb ik dan toch bekomen wat ik moest hebben. De persoon van de technische controle van de ANR was dan net met vakantie. Deze week was hij terug en vrijdag deed hij de controle. Vandaag verwacht ik de documenten. Ondertussen dacht ik de zaken bij de fiscus te regelen, maar ... ja weer weet de linker hand niet wat de rechter hand wil. Voor de inschrijving wil de Capitanie papieren van de fiscus, maar de fiscus wil eerst papieren van de Capitanie. Hihihihi ... mijn zoon stuurt men van links naar rechts. Iedereen is heel gedienstig, maar niemand werkt. Overal krijg je een lijstje met wat je moet doen, maar niemand doet wat van hen gevraagd wordt. Ik ga het nu eens anders aanpakken. Ik verlaat geen bureel meer voor het in regel is. Dat de ambtenaren niet graag werken en daarom iedereen steeds maar doorsturen, leidt tot ellenlange files van mensen die steeds weer in datzelfde rijtje terecht komen. De files zullen deze week nog langer worden, want als men er nu geen werk van maakt, blijf ik zitten tot de politie me buiten zet. IK WIL EINDELIJK IN REGEL ZIJN ! Desnoods haal ik er de pers bij ! Vanmorgen zal ik de eerste zijn bij de ANR voor de papieren van de technische controle. Vandaar ga ik onmiddellijk naar de fiscus voor de taksen van de boot en de trailer te betalen. Zodra dit in orde is ga ik naar de politie voor de inschrijving en immatriculatie van de trailer. Bille, een vriend van de politie dienst immatriculatie wacht ook al 2 maanden (documenten van de fiscus) om eindelijk te kunnen doen wat ik hem vroeg. Gelijktijdig ga ik naar de Capitania in Mamaia voor de inschrijving van de boot. Hopelijk krijg ik snel een nummer toegewezen, zodat ik de stickers kan laten maken om op de boot te kleven. Weldra zal de boot volgende versieringen dragen !!!!
Woensdag 13 juli was er een grote reden om naar de hoofdstad af te zakken : De Belgische Consul, Jan Verbeeck, verlaat Roemenie !
Een reden voor een receptie, waarop ik werd uitgenodigd. Ambassadeur Philippe Beke sprek de 40-tal aanwezigen toe. Hij schetste Jan en zijn goede werk dat hij gedurende de vorige 4 jaar in Roemenie heeft verricht. Jan Verbeeck bedankte het Ambassade personeel en alle personen en vrienden die hem een aangename tijd in Roemenie hebben bezorgd. Van mijn kant wens ik Jan en zijn echtgenote een mooie en succesrijke toekomst toe !
Consul, Jan Verbeeck met zijn echtgenote luisteren naar de lovende woorden van Ambassadeur Beke
Tijdens het 1 daags verblijf in Boekarest werden ook 3 Nederlandse gedetineerden bezocht. Aanstaande woensdag 20.07 is er een nieuwe reden om naar Boekarest te reizen. Om 19 uur spelen de Belgische beloften (-19 jarigen) de eerste voetbalwedstrijd van het UEFA Kampioenschap in Mogosoia. Ambassadeur Beke en enkele andere Belgen vroegen me om de Nationale ploeg te komen aanmoedigen. In de namiddag bezoek ik met mijn zoon het Paleis van Mogosoia om nadien naar DE match te gaan. De volgende wedstrijden van de eerste ronde zijn : 23.07 om 19u00 tegen Turkije in Buftea 26.07 om 21.00 tegen Servie in Buftea 29.07 Halve Finales 01.08 Finale
Het is een hektische dag vandaag. Klanten smeken om goederen, de boekhouder wil documenten, een leverancier wil dadelijk ontmoeten, de auto staat in panne, ... gelukkig zijn er The Bagles nog !
Deze week werden 2 van de 3 aangekochte springkastelen geinstalleerd. De Slide Frame zal gedurende de 2 zomermaanden op het strand van Navodari opgesteld staan. De Tiger pronkt voor dezelfde perioode in het pretpark in Eforie Nord.
Vanmorgen kreeg mijn zoon telefoon van een klant, Dokter (Vetrenar) Adrian Balba, de meest gekende dierenarts in Constanta. De dokter is al jaren klant en wil net dezelfde zwemvest als hij enkele weken terug heeft gekocht. Het is dringend, want het is een verjaardagsgeschenk dat hij wil geven aan de Burgemeester Radu Mazare (een andere klant). De Freestyle Vest wordt 15 minuten later door mijn zoon geleverd in de dierenkliniek op enkele 100-de meter van bij mij. Mooi toch ! Zo heeft de Burgervader er weer een JOBE-produkt bij. Maar er is meer ... Rond 19 uur krijgt mijn zoon opnieuw telefoon van een vriend die beweert dat Mazare op zijn verjaardagsfuif met JOBE pronkte in de opnames van Antena 1. Wij waren in Eforie bij een klant en konden het onmogelijk zien. Internet moest dan de oplossing maar brengen. In de zoektocht vond ik onmiddellijk wat ik zocht :
In het filmpje zie je de Kite Surfer, Radu Mazare, niet met het verjaardagsgeschenk, maar met de Full Suite Neutron (neopren) en de floatable glasses van JOBE die hij enkele jaren terug heeft aangeschaft. Gratis reklame dus. Ik hoop dat de gevolgen ervan dan ook positief zullen zijn.
Bedankt manequin Mazare en nog een prettige verjaardag verder !
Beter laat dan nooit ! Door een verkeerde handeling was ik mijn foto's kwijt, maar ik kon gelukkig via FIT wat recupereren. Hartelijk dank aan Marie Jeanne en Dirk. Begin juni was er een Belgische economische delegatie in Constanta op uitnodiging van Flanders Investment & Trade. Er werd aan mijn zoon en mezelf gevraagd een handje te helpen daar waar nodig. Dus stonden we paraat. Ter inleiding even ontspannen op het Suitghiol-meer met de FIT-verantwoordelijke.
De gastheer
De gasten
Ovidiu-eiland
En dan aan het werk.
Gastheer Dirk met de Ere-gast, de nieuw Ambassadeur
Het begon niet zo slecht met de beurs op donderdag. Vrijdag was er zelfs een grote opkomst, maar zaterdagnamiddag stak er storm op. Bijgevolg zijn we veel vroeger den voorzien opgekraamd. Zondagmorgen bleek de storm erg geminderd te zijn, dus met volle moed naar Portul Tomis. Bij aankomst zagen we onmiddellijk dat de stand openen geen zin zou hebben. De collega's die nog niet vertrokken waren, kraamden op. Dus wij ook en gelukkig maar. De storm nam weer toe. Soms moesten we het tentje echt tegenhouden. We hebben het rouwens nog moeten versterken met stenen om niet weg te vliegen, totdat we alles in de auto hadden gestopt.
Het is zover, vanaf vandaag is de watersportbeurs Tomis Yacht in Constanta geopend. MOMAS Turism s.r.l. pronkt er met de JOBE produkten en een springkasteel.
De opkomst van de bezoekers is tot nu toe groter dan ik had verwacht. Hopelijk neemt het aantal bezoekers de volgende dagen nog toe. Zondag is het de laatste dag.
Vrijdag is er een partij goederen toegekomen die zaterdag dringend aan de klanten moest geleverd worden. Net op tijd klaar om te gaan feesten ... het huwelijk van Ionela en vriend Sandu !
Met de nodige spijs en drank werd er overvloedig gedanst en gefeest. Rond 5 uur kwam ik terug aan wal. Na weinig slaap werden rond de middag de foto's bekeken in de buurtbar. Vriend Nae verveelde zich en ik bracht hem hen het voorstel om de namiddag zinvol door te brengen. Voor een drukke week, mag in het weekend wel even aan ontspanning gedacht worden. Dus, de boot in en varen maar. Samen met Mike, Alin, , Nae en ikzelf trekken we naar Mamaia. In de boot, op het Siutghiol-meer met bestemming het Ovidiu-eiland.
Na een aantal tegenslagen werd de boot uiteindeijk op 23 mei te water gelaten. Ik was bang voor de klus te klaren, maar alles liep gesmeerd.
Net op het water met Virgil die de boot aanhoud. De boot voelt zich onmiddellijk thuis in het Roemeense water en de radio ... die speelt muziek van Radio Constanta
Sleutel in het contact en onder Roemeense vlag het Siutghiol-meer op
Te midden van het Siutghiol-meer.
Virgil opent de fles wijn ...
... en Marian vuld de glazen
Champagne is voor de officiele inhuldiging. Terug aan wal.
Virgil en Marian naast de boot, terwijl Mike de boot terug in orde brengt voor stalling
Capitanul, fier op het voordek na een perfecte eerste proefvaart
De boot op zijn (voorlopige) ligplaats op het Siutghiol-meer, tegenover het Casino van Mamaia
Het was de laatste jaren vrij rustig in de buurt, er waren niet zoveel straathonden meer. Daar is nu duidelijk weer verandering in gekomen.
