Een tijdje geleden schreef ik een stukje over Joost Desender. Vandaag deel 2.
Eén van de aanleidingen voor deze korte reeks over jeugdopleiding in België, was een uitspraak van de jonge Mpoku op footgoal.net. Daar stelde hij dat Standard slechts twee of drie goeie jeugdtrainers had. En dat dit één van de redenen voor zijn vertrek naar Tottenham was.
Werpen we een blik op het organigram van Ajax, dan is dat bepaald indrukwekkend. Van Basten hoofdcoach en John Van t Schip en Rob Witschge als assistenten. Aaron Winter, die 16 jaar voetbalprof was bij Ajax, Lazio Roma en Inter Milaan en 84 caps haalde bij Oranje, traint er de beloften. Adrie Koster staat hem bij. Koster heeft bijna 20 jaar ervaring als hoofdcoach bij eerste- en tweedeklassers in Nederland. Frank de Boer (dé Frank de Boer) traint de A1 de reeks onder Jong Ajax (cfr. onze U19, veronderstel ik de zoon van Wamberto speelt er). Frank won o.a. de UEFA Cup, Champions League, Wereldbeker en de Europese Super Cup. Hij kwam liefst 112 keer uit voor het Nederlands elftal.
Standard zet zo goed als geen oud-voetballers in. Sowieso heeft het geen iconen met een palmares als de bovenstaande heren, maar we hebben toch ook jongens als Genaux, Goossens, Leonard, Wilmots, Cruz, Bodart, Hellers of Tahamata gehad? Zouden daar geen goeie (jeugd)trainers tussen zitten? Tahamata heeft hier wel al gezeten als jeugdtrainer. Anderzijds heeft Standard pakweg de afgelopen tien jaar niet gek veel Belgische toppers gehad om uit te rekruteren. Zijn ze te duur, geen ambities of kwaliteiten als jeugdtrainer, of zijn ze simpelweg nooit gevraagd? Ik vroeg aan Joost Desender van de KBVB of er bij de KBVB plannen bestaan om oudere profs (of jongere ex-profs) te sensibiliseren?
Joost Desender: Iedereen is voorstander om meer ex-profs te integreren in onze jeugdopleiding. Ook de KBVB. Ik stel me wel de vraag waar die ex-profs blijven. Heel wat ex-profspelers en ex-proftrainers zitten zonder werk - ook een aantal Pro-Licence-houders - maar de stap naar de jeugd zetten ze niet. Waarom hun diensten niet aanbieden aan clubs uit nationale of zelfs provinciale? En uiteraard zijn de vergoedingen (te) laag voor jeugdtrainers met een profverleden. Maar dat geldt ook voor alle andere jeugdtrainers die zeer goed werken leveren en toevallig geen profvoetballer waren. Maar in elk geval: meer ex-profs met visie en enthousiasme, dat zou ideaal zijn - ook voor de uitstraling van ons jeugdvoetbal.
Zonder Nederland te veel op een voetstuk te willen zetten, merk je wel veel toptrainers langs de lijn bij jeugdwedstrijden. In Nederland wordt het voetbalontwikkelingsplan ook voor de jeugd - bepaald door die toptrainers. Er zit veel meer voetbalvernuft verweven in de hele structuur, die door die aansturing ook coherenter is. Van Gaal, van Basten, Hiddink, Cruyff ze zijn niet vies van jong talent uit eigen land. Hoeveel Belgische toptrainers hebben echt interesse in het Belgisch jeugdvoetbal? Laat staan dat ze zich bezig houden met het ontwikkelen en optimaliseren van het technische, tactische, fysieke en mentale ontwikkelingsplan (6 tot 21 jaar) binnen hun clubs ? Ik zie Boskamp, Van Geneugden, maar verder?
Misschien moet Voetbal Magazine maar eens polsen bij onze Nationale Trainer hoeveel tijd hij besteedt aan de ontwikkeling van dejeugd binnen de clubs?
Een nieuwe match, een nieuwe pagina in het vaudeville-script dat de Rode Duivels, en bij uitbreiding de KBVB aan het worden zijn. René V. is erin geslaagd om tegen Estland een elftal met enkel centrale spelers op te stellen. Tel maar mee: Stijnen, Simons, Van Buyten, Vertonghen, Kompany, Vermaelen, Fellaini, Defour, Witsel, Sonck. Over Mirallas wil ik een geste doen en zeggen dat die in ouwe-getrouwe CM-termen een FRLC is. Een polyvalente aanvaller dus. Maar de rest zijn van vorming en in hun club centrale middenvelders en verdedigers. Ook Witsel, die bij Standard regelmatig op links depanneert.
Ondanks die vrijwillige handicap deden onze Duivels het behoorlijk, vond ik. En hoewel het eerste doelpunt getuigde van een naïviteit op lagereschoolniveau, verdienden ze geen fluitconcert. Ze probeerden positief te voetballen en dat was al een verademing. En misschien heeft deze generatie geen natuurlijke leider, geen Gerets of Wilmots, maar daar kunnen zij weinig aan doen. En Defour op rechts zetten zal daar weinig aan veranderen.
Trouwens, iemand opgemerkt hoeveel borstcontroles Fellaini uitvoert op één match. Meer dan de gemiddelde speler op een heel seizoen, durf ik wedden.
Nog even terugkomen op de triomfantelijke intrede van onze beloften na de Bejing. Met alle respect: vierde op een Olympische Spelen is niet voldoende voor een ontvangst op een balkon voor een kolkende menigte. Wel de beste Europese ploeg, in ondertal gewonnen tegen Italië, fysiek afgebluft door Nigeria, speelbal van clubbelangen - ondanks alles een unieke prestatie. Enkel voorafgegaan door drie landen waar voetbal nog steeds een religie is. Bij ons is het nog hoogstens een bijgeloof. Maar voor zo'n ontvangst was een finaleplaats nodig. Met alle respect: voor een vierde plaats beleg ik geen bus naar Brussel, daar ben ik stil dankbaar voor. Zoals bij Tim Maeyens of Dirk Van Tichelt.
