Ik ben Desmet Roland, en gebruik soms ook wel de schuilnaam smetje.
Ik ben een man en woon in Dentergem (Belgie) en mijn beroep is net als geboortedatum=> Niet belangrijk !.
Ik ben geboren op 01/01/1905 en ben nu dus 119 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen-tuinieren-fietsen -muziek -goed gaan eten en veel andere.
Blog hoofdzakelijk over wielrennen met meestal eigen foto's ,ook andere zaken ! Ook foto's van wielerloopbaan zoon Diete
Zelf heb ik een 20-tal jaren wielerwedstrijden georganiseerd , enkele jaren BWB-afgevaardigde geweest en steeds nauw betrokken geweest met allerlei organisaties.Al bij al ben ik reeds meer dan 50 jaar aktief in de wielerwereld ! Voor het ogenblik FL-medewerker (met perskaart Sportspress / APFJS) aan : www.bloggen.be/rodeden wielerkontakt.be (voorheen cyclingnews.nu) / wielerleven-west.be/ de krant van west-vlaanderen / cycling /nieuwsblad.be/wielerbond west-vlaanderen/ diverse websites ; Vraagje van velen : wat is RODEDEN ? RO (land) DE (smet) DEN (tergem), wordt uitgesproken als " rode den "
De laatste 200 items staan hierboven -voor meer items ga naar" archieven "daaronder en klik op de maand die ge wenst ! Voor meer archieven te bekijken : elke keer op een periode klikken ( per maand va. 22/08/2007) en dan onderaan op pijl naar links
REACTIES zonder GELDIG of NIET-CORRECT e-mail adres worden verwijderd !!!
11-04-2009
Zaterdag 11 april 2009
Drukke koersdag vandaag : tweedaagse van de Gaverstreek : eerste rit Ronde van Vlaanderen voor beloften OVWF Ruien - In de volgende dagen volgen meer foto's !!! ********************************************************************************************** De kopgroep van de 2-daagse van de Gaverstreek
het peleton
De Ronde van Vlaanderen voor beloften , de kopgroep op 40 km van het einde
de achtervolgende groep met achteraan de latere winnaar Jan Ghyselinck en Baptiste Planckaert
Veel buitenlanders, onze Belgskes achteraan, doch 't is aan de meet dat het telt !!!
Jan Ghyselinck nr. 44 - Baptiste Planckaert nr 45 , werd 11e
OVWF Ruien bij de ouderen : Patrick Decaestecker wint ,voor Patrick VanHulle, Hans Dekeyzer, Johan Declerck en Eric Monteyne
Patrick Decaestecker bij de speaker
Bij de jongeren : Nico debaes wint de spurt
Derde seizoensoverwinning van Baeske, had deze namiddag nog tot 15u gewerkt .....
Meulebenaar Jo Maes ( Deschuytter-Abutriek) winnaar te Wevelgem
Jo Maes behaalde gisteren te Wevelgem zijn eerste seizoenszege ! 2e werd de Litouwer Vytautas Kupas, derde de Pool Mariusz Wiesak. Er waren 51 deelnemers.
Onder een mottige regen werd te Deinze de start gegeven van Gent-Wevelgem. ************************************************************** De grote favoriet , spurtbom Marc Cavendish
Italiaanse charme Pippo Pozatto
Boasson Hagen en Marcel Sieberg
Nederlands hoop : Michiel Elijzen bij de Lotto ploeg
Australiër Marc Renshaw gaat voor Cavendish
Nog een favoriet Heinrich Haussler (l) met Michell Docker (r)
Tom Boonen met Kevin Peeters
Haussler Heinrich de openbaring van huidig seizoen !
Op het podium , juist voor de start , Stijn Devolder kreeg een oorverdovend applaus !
Renner Kurt Hovelynck (02/06/1981 -Quick-Step ) mocht de intensive care van het Universitair Ziekenhuis in Gent verlaten. Hij is niet langer in coma en zijn toestand is aan het verbeteren , eindelijk iewat goed nieuws omtrent Kurt, na zijn ernstige val op training op 17 maart 2009 !!
In de krant van vorig week-end en in de rechtstreekse reportage van de Ronde van Vlaanderen werd er geciteerd dat Stijn Devolder in zijn eerste koers geklopt werd door een meisje, namelijk de Kuurnse Petra Decannière. In de archieven (linkerkolom) van dit webblog kunt u mijn reportage met enkele foto's zien op datum van 19/06/2008. Petra heeft ook een aardige webblog : www.bloggen.be/petradecanniere/
Rudy Vandenheede, secretaris bij WP Zuid-West-Anzegem dat liefst 201 elites z/c en beloften mocht verwelkomen, voor de start met zijn renners van Team Deschuytter-Abutriek Service.
Sebastien Six toonde zich in de spurt met acht de snelste
Gelegenheidsspeaker Jean-Pierre Vanhulle voelde na afloop van zijn eigen Grote Prijs winnaar Sebastien Six aan de tand.
OVWF Waregem : bij de B's won Kenny Vandevelde
de start van de 77 A's
Bartje Vanhollebeke (rode broek) gaat er eens een lap op geven..
ontsnapping van een 3-tal rennersmet een ploegmaat erbij en.......
Stefaan Verfaille geraakte naast de weg en werd afgevoerd met waarschijnlijk een sleutelbeenbreuk, doch gebeuren er zeer weinig ongevallen bij de OVWF
Heet van de naald :Jan Ghyselinck wint tijdrit in Triptique Monts et Chateaux
Van mijn correspondent ter plaatse : Zopas over de lijn gereden : Belgisch kampioen , Jan Ghyselinck wint de tijdrit voor Romain Zingle in de Triptique Monts et Chateaux !!! 04/04/2009 -11u 47 !
Ziehier enkele exclusieve foto's van Claude als wielrenner(Claude is nu OCMW -voorzitter te Menen) . Zijn levensverhaal stond vorige week te lezen in "de Krant van West-Vlaanderen -de Weekbode" door Jonas Creteur.
Het artikel uit De Weekbode : Zes momenten die het leven markeren van Landbouwkredietploegleider Claude Vancoillie Mijn beenamputatie was een verlossing : Probeer vooral een positief verhaal te maken, zodat mensen die tegenslag gehad hebben er moed uit kunnen putten, zegt Claude Vancoillie aan het einde van het twee uur durend gesprek, waarin de 54-jarige Menenaar aan de hand van zes momenten zijn levensverhaal vertelt. Een relaas waarin tragiek en succes elkaar afwisselen. Hoe de beenbreuk die hij als jonge voetballer opliep dertig jaar later in een amputatie resulteerde, maar ook hoe hij de wereldtitel bij renners met een handicap veroverde, ploegleider in het profpeloton werd en via avondschool opklom tot OCMW-voorzitter. Een monoloog van een eeuwige optimist. Door Jonas Creteur, 1972 "Doodschop" / Op mijn zeventiende voetbalde ik bij de juniores van Toekomst Menen. In januari speelden we een vriendenmatch tegen de eerste ploeg, maar het liep uit de hand. De spelers van het eerste elftal wilden de jonge gasten tonen wat voetbal was en tackelden er op los. In de tweede helft schopte een verdediger me onderuit. Ik wist direct dat mijn linkerbeen gebroken was. In het ziekenhuis werd ik diezelfde dag nog geopereerd. Ik zou zes weken out zijn. Een tegenvaller, maar geen ramp. In de eerste dagen na de operatie voelde ik dat er iets verkeerd was met mijn been. Het gipsverband bleek te strak aangespannen. Maar de dokter was met vakantie en de verpleegsters mochten niets doen. Ik kreeg alleen pijnstillers en moest vijf dagen wachten tot de dokter thuis was. Toen hij het gipsverband opende, was het kwaad geschied : het vlees en de bloedbanen waren afgestorven Je kon het zelfs ruiken. De dokters probeerden mijn been nog te redden. Daardoor lag ik bijna twee jaar in het ziekenhuis. Een pijnlijke periode, maar mijn optimisme heeft me gered. Ik ben nooit depressief of eenzaam geweest. Het klinkt raar, maar ik voelde me zelfs goed in het ziekenhuis. Ik kreeg iedere dag bezoek : van mijn ouders, vrienden, verpleegsters Soms mocht ik voor een paar dagen naar huis, maar daar verveelde ik me omdat ik nauwelijks kon bewegen. Ik verlangde zelfs naar het ziekenhuis. Dat was een tweede thuis geworden. Natuurlijk was ik vaak kwaad. Niet op de speler ik wist dat zoiets in het voetbal kan gebeuren , maar op de dokter. Ook omdat ik hoorde dat nog drie andere personen hetzelfde was overkomen. Mijn ouders wilden een proces aanspannen. Een advocaat stelde een dossier samen tot hij na een paar weken vertelde dat de zaak te licht woog. Een andere advocaat konden mijn ouders niet betalen. Mijn verzorging had hen al veel geld gekost. En met vijf zonen hadden ze het al niet breed. Dat is altijd mijn grootste frustratie geweest. Dat wij als kleine man zon onrecht nooit konden herstellen. Die dokter werd later wel nog weggepromoveerd, maar dat was een kleine troost. / 1986"Wereldtitel" / Tijdens mijn revalidatie lag Freddy Maertens met een gebroken pols naast mij in het ziekenhuis. Freddy stuurde me naar Jacques Delva, een osteopaat uit Menen. Door Jacques kon ik na enkele jaren weer min of meer normaal stappen. Om de revalidatie te bevorderen raadde hij me aan om te fietsen. Ik kocht een koersfiets en dat liep zo goed dat ik aan wedstrijden voor renners met een handicap wou deelnemen. Ik wou vooral bewijzen dat ik niet het slachtoffer was van een of andere ziekte, maar van een ongeval. Ik kan me nog altijd enorm opwinden als mensen dat beweren. Ik reed mijn eerste koers in Bretagne, maar dat was geen meevaller. Op het einde van mijn eerste seizoen voelde ik dat ik meekon en in mijn tweede jaar ontdekte ik mijn grootste wapen : de spurt. Op die manier behaalde ik in 1986 mijn eerste groot succes. Voor eigen publiek werd ik in Menen wereldkampioen. Het zag zwart van het volk. Ik besefte niet dat ik zo populair was. Die wereldtitel is nog altijd mijn mooiste herinnering. Twee jaar later won ik brons op de Olympische Spelen in Seoel, maar daar hield ik niet zon goed gevoel aan over. Ik was met voorsprong de sterkste, maar té zelfverzekerd. Ik zat in een kopgroep van twaalf renners, onder wie vier Amerikanen. Een ronde voor het einde demarreerden een Tsjechoslovaak en een Canadees. Ik dacht Laat die maar rijden, de Amerikanen rijden het gat wel toe. Niet dus Ik moest sprinten voor de derde plaats. Ik lig er nog altijd wakker van. Een jaar later werd ik opnieuw wereldkampioen (in Columbus, Verenigde Staten, red.) maar die titel heeft die gemiste gouden olympische medaille niet kunnen goedmaken. Ook omdat ik op de Spelen in Barcelona weer een titel in rook zag opgaan nadat ik ten val kwam door een stuurfout van een renner. Dat ik een topsportstatuut kreeg is een van mijn grootste overwinningen. Vier jaar werd ik betaald door Bloso en kon ik sport op het hoogste niveau beoefenen. Niet vanzelfsprekend, in die periode. Triatleet Didier Volckaert heeft me ook enorm geholpen. Ik heb jarenlang met hem getraind. Hij heeft me altijd als zijn gelijke een volwaardige topsporter beschouwd. Didier pushte me om mijn grenzen te verleggen. Ik had heel veel aan zijn steun. / 1992"Ploegleider" / Ik was afgestudeerd als slager en zou met mijn broer een beenhouwerij beginnen, maar door mijn beenbreuk vielen die plannen in het water. In avondschool behaalde ik dan maar mijn humanioradiploma. Via examens raakte ik binnen op het ministerie van Openbare Werken. Na zeven jaar kon ik aan de slag op het kabinet van Leona Detiège, staatssecretaris voor Pensioenen. Toen zij in 1992 Vlaams minister van Tewerkstelling werd, maakte ik mee de overstap. In 1992 werd het idee geopperd om een wielerploeg voor jongeren op te richten : Vlaanderen 2002. Ex-toprenner Roger Swerts, op dat moment chauffeur van minister Theo Kelchtermans, werd aangesteld als hoofdploegleider. Voor de functie van assistent-ploegleider waren er heel wat kandidaten, maar uiteindelijk viel de keuze op mij. Allicht omdat ik op een socialistisch kabinet werkte en iedere politieke strekking vertegenwoordigd moest zijn. Als groentje kon ik vrij vlug mijn plaats afdwingen onder de ploegleiders. Roger Swerts was een ideale gids. Bovendien werden wij niet als concurrenten beschouwd. Een kweekvijver als Vlaanderen 2002, dat was sympathiek, hé. Daar konden de grote ploegen jonge renners uit vissen. En daar ís talent uitgekomen : Tom Steels, Mario Aerts, Paul Van Hyfte, Wim Vansevenant, Wim Feys Vooral aan Steels heb ik goede herinneringen overgehouden. Een klasbak, maar ook een trainingsmaniak. Ook met Vansevenant en Feys heb ik nog altijd een heel nauwe band. Geen grote talenten, maar meesterknechten die ik niet moest vertellen wat hard werken was. / 2000" OCMW-voorzitter" / In 1988 vroeg Gilbert Bossuyt of ik voor de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst van de SP wou staan. Een verlamde coureur die wereldkampioen wordt, dat wekt sympathie op, hé. Ik wimpelde zijn voorstel af, want de verkiezingen vielen samen met de Olympische Spelen. Het zal voor de volgende keer zijn. Maar de verkiezingen bleken ongeldig en moesten in 1989 opnieuw gehouden worden. En daar was Bossuyt weer Ik stemde toe en haalde tot mijn grote verbazing goed 900 stemmen, méér dan sommige schepenen. Toen de schepen van Sociale Integratie en Mensen met een handicap een jaar later ontslag nam, was ik zijn logische opvolger. Van 1990 tot 1994 zat ik als schepen in de meerderheid, van 1994 tot 2000 in de oppositie en sinds 2000 ben ik voorzitter van het OCMW in Menen. Ik heb toen mijn ontslag ingediend als ambtenaar. Ik mócht twee jobs uitoefenen, maar de dagelijkse verplaatsing naar Brussel viel mij te zwaar. Ik wou me ook meer concentreren op mijn functie als ploegleider. Aangezien ik hoofdzakelijk wedstrijden in het weekend voor mijn rekening neem, is dat perfect te combineren met mijn OCMW-voorzitterschap. Ik ben ook ondervoorzitter en secretaris van Harmonie De Plicht, maar ook dat kan ik probleemloos in mijn programma passen. Het is vooral zaak om goed te plannen. En dat is een van mijn sterkste kanten. Ik ben een agendafreak. Van uur tot uur staat mijn programma vast. Ik heb nooit een verloren moment. Ik verpruts mijn tijd ook niet aan idiote soaps op tv. Ik ga liever een pint drinken. Dan kom je tenminste onder de mensen. / 2002" Amputatie" / Na mijn revalidatie was het vel over mijn linkerbeen heel erg dun. Ter hoogte van de breuk stroomde er nauwelijks bloed door. Jarenlang leefde ik met pijn en die nam steeds toe. In 2002 kreeg ik een wonde op mijn been die niet genas. Ik voelde dat er iets scheelde. Toen ik tijdens een weekendtrip op zee aan het vissen was, zaten er vliegen op mijn been. Niet normaal, want op zee zie je nauwelijks vliegen. (lacht) De arts stelde een kijkoperatie voor. De diagnose was hard : mijn been brokkelde af en het zou niet lang duren voor ik erdoor zou zakken. Er waren twee opties : een overplanting van een buikspier of een amputatie. Een nieuwe transplantatie zou mijn lichaam verminken en een lange herstelperiode tot gevolg hebben. Niemand kon mij bovendien garanderen dat ik vijf jaar later niet opnieuw voor dezelfde keuze zou gesteld worden. Door onmiddellijk voor een amputatie te kiezen, kon ik mijn knie behouden, want hoe langer ik wachtte, hoe groter het risico dat ik mijn hele been zou verliezen. Toch waren de dokters er niet van overtuigd dat dat de beste oplossing was, maar mijn keuze stond vast. Ik wou niet meer wachten. Ik was 48 jaar, op mijn 70ste zou een amputatie veel ingrijpender zijn. Nu had ik nog tijd genoeg om aan een prothese te wennen. Het is de beste beslissing die ik ooit genomen heb. Mijn ouders en broers hadden tranen in hun ogen toen ik het hen vertelde, maar ik was perfect voorbereid. Weet je, het was een verlossing. De pijn verdween en mijn mobiliteit verbeterde enorm. Ik kan nu zelfs weer lopen. (loopt rond de grote tafel in de raadszaal van het OCMW, red.) Je kan amper zien dat ik een prothese heb. Ze is een deel van mijn lichaam geworden. Ik sta er zelfs niet meer bij stil. Als ik s nachts opsta om te plassen, doe ik even vlug mijn prothese aan als jij jouw savatten. De gêne is ondertussen ook verdwenen. Voor mijn amputatie mankte ik. Ik vóélde de mensen kijken. Die blikken raakten me. Alsof ik abnormaal was. Ik heb vaak recht in hun ogen teruggekeken. Je zou eens moeten weten wat deze gehandicapte allemaal kan / 2004"Landbouwkrediet" / Tijdens mijn periode bij Vlaanderen 2002 raakte ik bevriend met Gérard Bulens, manager van Landbouwkrediet. Hij zei dat hij een plaats vrij had, maar ik was tevreden bij Vlaanderen. Tot er twee ploegleiders Jean-Pierre Heynderickx en Valerio Piva aan de ploeg werden opgedrongen. Jean-Pierre via de politiek, Valerio via zijn vriend en fietsenleverancier Eddy Merckx. Zo belandde ik op een zijspoor. Dat deed pijn, want Vlaanderen 2002, dat was míjn kind, hé. Gérard deed me begin 2004 opnieuw een voorstel. Net op tijd. Ik nam in vriendschap afscheid van Swerts. Een schone breuk. Het enige wat me nu nog frustreert is dat mijn naam in het website-archief van Topsport Vlaanderen verdwenen is. Alsof ik daar nooit geweest ben Bij Landbouwkrediet voelde ik me direct thuis, nog altijd trouwens. Ik gedij heel goed in een familiale sfeer. We hebben niet dezelfde middelen als de grote ploegen, maar we trekken ons plan. Ik heb altijd een goeie band gehad met jonge renners. Ik kan hen heel goed motiveren. Mijn aanpak is wel wat veranderd. In mijn periode bij Vlaanderen zei ik altijd Verpruts deze kans niet, ik heb dat geluk nooit gehad Toen dacht ik nog vaak aan mijn handicap, nu niet meer. Ik ben eerder een vaderfiguur geworden voor mijn renners. Zij, maar ook mijn OCMW-medewerkers, weten dat ik de leiding heb, maar ik laat dat nooit op een arrogante manier blijken. Ik probeer vooral een collega te zijn. Maar als het moet, zal ik wel de knoop doorhakken. Hoelang ik nog ploegleider blijf ? Ik heb mijn lot verbonden aan Gérard Bulens. Landbouwkrediet blijft nog zeker tot 2011 in het peloton. Daarna zien we wel. Misschien ga ik dan aan de slag bij Cycling Team Force, de jeugdploeg van mijn vriend Stefaan Clauwaert. Dat zou op mijn oude dag een mooie bezigheid zijn.
hieronder zouden op de foto staan : Hemerinck,Schouteten Marc, Eddy Malfait,Kurt Verledens, Peter Naessen, Sinnaeve (Oekene) Bernard Depuydt en Krist Brulez
Krist Brulez en Didier Priem
Sven Vandevoorde als derde voor hem Franky Vandeginste en vooraan Krist Brulez. Deze foto is genomen in het avondcriterium in Rumbeke.
Wevelgemnaar Sven Vandevoorde wint voor Krist Brulez
links, de Pittemse postbode Marc Van Maele , foto voor de spurt om de 3e plaats in de interclub trofee het volk in Ichtegem(voorprogramma van de profs),11 maart 1984, Jan Mattheus 3e van links
de linkse renner onbekend , naast hem Kurt Vindevogel en naast Krist , Marialoopenaar Franky Verhoye
De huidige WBV-afgevaardigde was een steengoed renner en behaalde 80 overwinningen , is ook nog ploegmaat geweest van Johan Musseeuw (zie later). Aangezien de info via via komt kunnen er eventueel foute namen geplakt zijn bij de foto's: best mij te laten weten voor verbetering. *************************************************************************************** Op onderstaande foto : Kurt Verledens 1e),Marnix Vansevenant, Annick Devulder,Gino Knockaert, Stefaan Parmentier, machtsmens Krist Brulez(2e) en Didier Priem
te Roeselare : met uiterst links ex-renner Willy Desmet , Krist met snor, Didier Priem en rechts Jules Vandergunst
te Wakken : Krist wint voor Gunther Vandenabeele, Eddy Vancraeynest, Dirk Gryson en Randy Moerman
Brulez aan de leiding voor Kurt Verleden en Frans Ligneel
Krist wint nog eens voor. Pieter Claerhout uit Harelbeke..
Krist in een leiderstrui ., links Peter Huyghe en rechts Luc Louwagie Krist en Luc Louwagie
Torhout -Wijnendale : Voor Sven Françoys heeft het uurtje minder slapen deugd gedaan want hij versloeg niet minder dan 166 concurenten ! (foto's 1 en 2 Sven) ; Sven heeft ook een splinternieuw webblog : www.bloggen.be/svenfrancoys
Stijn Minne won te Wervik -Kruiseke / Alessandro Dewaele (Kruishoutem) van de Tieltse Renners, juniores won te Werken-Kortemark Meer foto's van de Omloop van Haspengouw te Aalst-Sint Truiden in de bijlagen onderaan.Ook : gisteren had te Bambrugge de 1e manche van het Flanders Cup- circuit plaats ;bij de categorie DAMES ging de zege naar Joyce VANDERBEKEN uit Zwevegem.(foto Luc Pappens)
Zaterdag 29/03/2009 Arne Casier - Pieter Serry + bijkomende foto's
Hoogledenaar Arne Casier (23/11/1991) van BC Balen won de wedstrijd voor juniores te Koekelare waar 117 deelnemers de start namen, voor Jurrien Bosters en Bram Dekort (foto's 1,2 en 3 met dank aan Nonkel Martin)
Pieter Serry(foto 4), 3e jaars belofte en renner bij het Team Deschuytter-Abutriek Service heeft zijn eerste zege van het seizoen binnen gekaapt .Dit te Chaumont-Gistoux op 148 deelnemers. Volgende week neemt hij deel aan de 14e editie Triptyque des Monts & Chateaux.Daar worden er mooie resultaten verwacht. Ook neemt hij deel aan de Rhône-Alpes-Isère-Tour ( ME 2.2 ) in de Franse Alpen.(Tiffany). Foto's van die wedstrijd in bijlage van Rudy Vandenheede !
De te raden renner : Krist Brulez (zie blog van 25 maart ll) Nu met antwoorden !
Alhoewel het uiterlijk van de WBV-afgevaardigde en ex-renner, enorm veranderd is, hebben toch vele wielerliefhebbers het kunnen raden wie de gezochte persoon was en van wie de komende dagen enkele fotoreportages zullen volgen op dit blog. Heel binnenkort worden de antwoorden hier ook gepubliceerd , zo ben ik ondertussen te wete gekomen op wienste fiets Krist zit op de foto voor de kwisvraag.........! Ledegemnaar Krist Brulez won in zijn wielerloopbaan niet minder dan 80 wedstrijden (van bij de jeugd tot liefhebbers) Bij de mooiste overwinningen de 1e keizer der Juniores te Koksijde en de Europaprijs te Geraardsbergen, Trofee Het volk voor juniores en Omloop Het Volk voor liefhebbers. Hij bleef steeds trouw aan zijn club KSV Deerlijk en is moeten stoppen wegens rugklachten, nu zou Krist zich soms eens laten verleiden tot een partijtje mini-footbal. Hij is gelukkig getrouwd met Caroline en heeft 1 dochter die het vriendinnetje is van renner Jonathan Breyne.
H Hieronder de antwoorden : Luc Caenepeel : Als je Dirk kent , dan ken je ook KRIST B. (8-9-1965) hé Mario Bulckaert : Dat is niemand minder dan Christ Brulez Joost Cuyle : voor mij is het een makkie:Chris Brulez,vroeger renner en nu afgevaardigde. 'k herken hem zeer makkelijk daar ik hem gekend heb toen hij koerste en nu als délégé. 'k ben niet zeker,maar 'k denk dat er toch één/vierde Chris bijgekomen is. Noël Nemegeer : Ik denk aan Chris Brulez Kurt Soenens : bruleetje Jelle Toucquet : Mijn nonkel Krist Brulez ! 100%, ei zit op mijn ma aar fiets Rijwielen Vermeeren : foto renner kris brulez grt jan Filip vanhooren : Delegue krist brulez natuurlijk.Grtn filip vanhooren gits ps nog veel succes met deze prachtige site. Doe zo voort !!! Rudi Segers : de renner op de foto is Cris Brulez destijds getalenteerd renner bij KSV Deerlijk , nu sportafgevaardigde WBV . Dit antwoord komt van een collega afgevaardigde uit Oost-VL.nl. Rudi Segers. Nico Debaes :is dat niet kris brulez die nu delegé is ,grtjs baeske Ivan Vanspeybrouck :Zou het kunnen zijn dat het Chris Brulez is op de foto? Filip Deschuytter : wie herkent christ brulez niet ??? Werner Devooght : De man op de foto is Hendrik Redant, nu ploegleider bij Silence-Lotto. ??? Belgac. :Ik denk dat deze ex-renner Kris Brulez is? Toen ik een meisje van 15 was heb ik heel veel met mijn pa mee geweest naar wielerwedstrijden . Nu ben ik een vrouw van 40 en heb zelf 2 dochters die het proberen in het wielrennen( 2de jaars nieuweling en 2de jaars aspirant). Ik heb Kris toen gezien als renner en nu als afgevaardige. Rudi Raes : ik ben een regelmatige bezoeker van uw site.K vind die fotoS uit de oude doos geweldig. ik denk dat die foto van ongeveer 25 jaar en 25 kilo geleden van Christ Brulez is Groeten Rudi Raes uit Waregem Danny Wolfcarius : De renner op de foto is.....CHRIS BRULEZ 50kg jonger toen!!! Petra Decannière : Zou het kunnen dat het Kris Brulez is? Omer Desmedt : kurt verledens =>>1ste gok mis ik denk krist brulez Brenda Breughe : Ja de persoon ip de foto had k ik nie erkend maar nu ik weet wie de persoon is weet ik ook ip wienst fiets hij zat. dat is de fiets van zijn zus charlien brulez.ook gekoerst in haar jeugdige jaren en nu 2 zonen die koerzen(jelle en joren touquet) ook hun papa heeft gekoerst kurt touquet.T is een hele koersfamilie.Wekelijks gaan we mee supporteren voor hun koerzende zonen en voor zovele anderen.En dit samen met meterke koers.(de ma van brulez krist) Kwil bij deze alle renners en rensters veel succes wensen. En ook aan jou smetje ge eit nen prachtige site. Fam.Deleu-breughe Ledegem
Aaan allen die een antwoord doorgemaild hebben , hartelijk bedankt: 't is eens plezant , hé !
Binnenkort fotoreportage van deze persoon op dit blog !
Iedere wielerliefhebber uit Oost-en WestVlaanderen kent deze persoon (ex-renner en nu ....????) . Ik moet zeggen dat zijn uiterlijk ondertussen heel veel veranderd is. Voor ik de fotoreeks op dit blog zet zou ik graag eens weten of jullie kunnen raden (voor de fun) wie hij is ? Antwoorden mailen naar => roland.desmet1@telenet.be. of druk op de knop "e-mail me" in de linkerkolom, onder het bezoekersaantal. De reacties worden dan ook gepubliceerd, liefst NIET antwoorden langs "reageren" hieronder, want dat ziet iedere bezoeker en is het niet meer zo leuk !!
Mijn fotowebblog staat voor het ogenblik op de 6e plaats op meer dan 60.000 blogs,qua populariteit, dank zij jullie talrijke bezoeken en de publiciteit die jullie maken voor deze site. Hartelijk dank . Roland