Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
19-10-2009
Maandag 19 oktober 2009
Hallo allemaal,
Helaas is het weekend alweer voorbij :cry: en zijn mijn kindjes ook terug naar school van deze morgen want mama moest om 11 uur naar de pijnkliniek voor een nieuwe infiltratie,...de pijn is al beter maar is nog niet weg,...nu nog een hele week goed rusten zodat ik volgende week weer kan werken,...want ik mis mijn werk en mijn collega's eigenlijk wel,...Op je werk ben je bezig en heb je niet veel tijd om te piekeren,... Vanmorgen waren er weer traantjes bij mama,...Mijn meisje zat weer zo te glimlachen en was zo blij ,...en nu moet ik ze weer missen,....
Maar ,ik ga nog nagenieten van ons mooi weekend samen,... Zaterdag ging papa een werkje doen en hielden wij het rustig,...gewoon genieten en relaxen want ze waren toch wel moe hoor,... S'Avonds is oma komen oppassen want wij moesten naar een etentje van de ouderpraatgroep uit Aartrijke,...het was heel lekker en leuk want we zitten dan samen met andere ouders van speciallekes en zo voelen we elkaar supergoed aan,... Zondag gingen we dan op bezoek bij onze andere vrienden,..we waren bij Mario en Nathalie op bezoek samen met Hugo en zijn gezin en nancy met haar gezin,...Het was super gezellig en leuk,...Wt hebben we daar een gezellig bende,...echt vrienden voor het leven,...Kijk maar naar de taart!!! Robin had een minder goed weekend,...hij sliep heel veel ,...en vanmorgen is hij met het verkeerde been opgestaan hoor,...ik denk dat zijn epilepsiemedicatie moet aangepast worden,...want vorige week had hij weer enkele aanvalletjes. Op 9 november moeten we naar Prof VanCoster in het UZ Gent,...We zullen zien.
Zo,ik ga me nu nog wat neerleggen en hopen dat ik vlug een betere rug heb.
Dikke knuf van ons allen
Reacties op bericht (3)
20-10-2009
gezellig
ziet er heel leuk uit allemaal... fijn dat jullie zo genoten hebben met elkaar! maar ann, jij moet goed voor jezelf zorgen hoor! want die rug heeft rust nodig hé! maar dat zal je ook wel doen hé!
20-10-2009 om 14:29
geschreven door tricky
heel leuk samenzijn
Ja Ann, het was weer heel leuk iedereen te zien. Samen met mensen die weten wat het is : die een 'ander', of ziek kind (gehad) hebben. We weten allen waar we over spreken. We hebben ons ook 'gejeund' en gelachen. Want zoals ik zondag zei : als je niet meer lacht verlies je je kracht en energie. Dat was zondag natuurlijk geen probleem Die tekst op de taart was eigenlijk .... euh ... de kers op de taart We hopen dat je rug deze week snel betert zodat je terug onder de mensen kan zijn. Alleen thuis zitten, is voor niemand goed hé. Tot de volgende ! ! ! grtjs Hugo, Marianne en Eline
20-10-2009 om 12:21
geschreven door Hugo
19-10-2009
mooie foto's
Ja de foto's zijn geslaagd en het samen zijn ook , een toffe bende he.
groetjes
19-10-2009 om 18:44
geschreven door nathalie
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
