Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
17-08-2009
Mijn gevoelens,.........
Hallo,
Hier ben ik dan terug,........... Weet je,ik wou het gewoon nog eens van me afschrijven hoe ik me voel wanneer Robin en Anouk bij me zijn,........... Tijdens de vakantie zijn ze nu al heel veel naar huis gekomen,.........en telkens ik ze terug naar school moet brengen krijg ik het moeilijk,.... Mijn ma kwam juist langs en ook deze namiddag had ik koffievisite,......Robin en Anouk zaten heel dicht bij me,......... Robin is echt in topvorm,mijn venteke heeft de hele dag zitten schaterlachen,reed rond in zijn loopfietsje,het was echt genieten ,....... Anoukje was wat stil en sliep veiel ,maar toch waren daar die mooie lachjes van mijn meisje,........... Ik zei het nog tegen mijn ma : "Robin en Anouk zijn mijn alles en niet iedereen voelt aan hoe speciaal de kids voor me zijn" Ze kunnen niet verstaan hoe ik kan genieten van hen,hoe zwak ze ook zijn,......... Weet je,daar heb ik het nu soms moeilijk mee en dan begin ik te denken,.......krijg ik het moeilijk. Robin en Anouk vullen zo mijn leven,laten me mama zijn,ook al is het op voor iemand anders niet zo vanzelfsprekend. Ik ben vooral een zorgmama hé,ze hebben me voor alles wat ze doen nodig,voor eten te geven,om zich te wassen,voor hun medicatie,.......... En ik doe het zo graag voor hen,....want gewoon een simpele glimlach van hen tonen me dat ze blij zijn,dat ze voldaan zijn,............ Ze liggen nu zo mooi en zachtjes te slapen en het gebeurt dan dat ik zo'n 4 a 5 keer ga kijken naar hen,dan sta ik te genieten,dan voel ik hun handjes,..........dan ben ik gelukkig,alleen jammer dat dit niet elke dag kan,......... ik wil het gewoon iedereen laten weten dat het leven met "mijn 2 speciallekes " zo "heel speciaal " is .
Liefs,Ann
Reacties op bericht (5)
20-08-2009
Gewoon
Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar ben via Jonas ('het kieken') bij jou site uitgekomen. Ik vind het enorm sterk van jou wat jij allemaal doet. Ik ben zelf stagiaire geweest bij zo'n schatten van kinderen en heb datzelfde gevoel alleen (hoogst waarschijnlijk) stukken minder sterk. Ondanks dit geniet ik al snel van die hele kleine dingen en kan ik ook van hen genieten. Ik weet dus wel een beetje wat je bedoelt en wat meerdere mensen niet zien. Ik heb echt bewondering voor jullie!! Geniet nog van je kinderen en de vakantie! Ilse
20-08-2009 om 19:01
geschreven door Ilse
19-08-2009
gevoelens
Hey Ann Jij bent een supermama en ik versta je heel goed. Je geeft heel veel liefde aan je schatjes en krijgt er ook heel veel terug. De band die jullie hebben is heel speciaal. Ook al zijn ze niet altijd thuis, ze zijn altijd in je hart, dat is speciaal. Je bent een lieve mama uit de duizend groetjes Ann
19-08-2009 om 18:38
geschreven door Ann (mama Dorien* en Bram))
Ann
eens te meer ben jij een supermama, enne : blij jou en Erwin gezien te hebben op het verjaardagsfeest van Mairo ! ! jullie stralen gewoonweg 'het goede' uit, positivisme, optimisme .... grtjs en goeie reis morgen ! Hugo, Marianne en Eline
19-08-2009 om 00:33
geschreven door Hugo
18-08-2009
mooi...
Lieve Ann, hoe jij je gevoelens kan beschrijven, adembenemend mooi ! Ik heb enorm veel bewondering voor jou en je gezinnetje ! Iedereen daar is fier op "hun" mama ! lieve groetjes !
18-08-2009 om 08:13
geschreven door Bieke
...
Ik ken dat gevoel Ann,.... Met geen pennen te beschrijven,...
Veel liefs aan een supermama,
Nancy
18-08-2009 om 05:27
geschreven door Jonas & co
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
