Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
15-12-2016
Getuigenis
Hallo allemaal ,
Hier ben ik even terug ,.... Het einde van het jaar nadert met rasse schreden ,... Alles geraakt in een stroomversnelling ,.... We willen nog alle taakjes tot een goed einde brengen ,... En eindelijk lukt dit me weer ,... Ik hou me goed aan de opgelegde regels en probeer zo goed als zo kwaad ik kan mij aan de rust te houden ,... Toch is het voor het moment wat moeilijk met Robin ,... De epilepsie perikelen geraken echt niet opgelost ,... Vorig weekend was het weer prijs ,... Na een fijne rustige zaterdag deed Robin een hele nacht aanvallen ,... Om het uur ,... Waar blijven ze vandaan komen ? ,... Ik gaf toch maar noodmedicatie zodat Robin en ook wij wat tot rust konden komen ,... Zondag was hij content ,maar ook in de namiddag weer 3 aanvallen ,niet meer zo zwaar of vorige week ,... Maar toch ,... Het maakt je echt bang ,... Ik nam de babyfoon mee naar de leefgroep zodat ze Robin goed kunnen opvolgen ,... Het lukte goed in het begin van de week ,... Rust en overdreven enthousiasme wisselden af ,... Maar vandaag alweer een off dag ,.... Een slappe ,slapende Robin ,.... Pffff ,wat o wat is er mis in die geleiding van zijn hersenen ,... Dinsdag belde ik nog maar eens de neuroloog ,en die stelt een nachtelijke EEG voor in Gent ,... Ik wacht op de telefoon van de verpleegster wanneer het kan gebeuren ,....
Vandaag ging ik naar ondertussen jaarlijkse gewoonte mijn getuigenis gaan doen aan de studenten pediatrische verpleging ,... Dit jaar was het voor mij net iets intenser ,... Iets dieper ,... De confrontatie met dit alles van heel dichtbij ,... Toch deed ik het met een glimlach ,... Een glimlach van trots en fierheid voor mijn gezin ,... Doordat ik alles aan het verwerken ben ,... Kwam alles op me af ,... Maar ik was content ,... Het was me gelukt ,... Oef ,... Weer een stapje verder ,... Een stap met een grote betekenis ,... Een stap in de nieuwe werkelijkheid voor mij ,...
En die werkelijkheid is net vandaag weer heel hard ,... Ik zag een opgewekte Anouk ,... Mijn madam doet het echt goed ,ze is zo blij ,zo content ,... Die glimlach ,... Zo betekenisvol ,...maar die hulpeloze Robin baart me echt zorgen en doet me weer wat wankelen ,.... Ik wil een opgewekte jongen zien die echt wat gepaard kan blijven van die domme aanvallen ,... Ja zo mijn kerel achterlaten is echt pijnlijk en hartverscheurend ,... In mijn auto op de terugweg weergalmde een ster van Stan van Samang ,... En mijn hart verscheurde ,... Mijn tranen rolden op mijn wangen ,... Het was donker ,... Niemand zag mijn tranen ,... Ik droogde ze weer ,... En probeer er weer te zijn voor mijn man ,... Mijn steun ,mijn toeverlaat ,...
Liefs,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
