Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
28-07-2016
vakantie
Hallo allemaal ,
hier ben ik nog eens terug naar een beetje een lange stilte ,...eventjes wat rust voor mijn hoofd en zijn perikelen want we gingen een weekje naar het Mechels Bos met ons gezinnetje ,...en ja ,..het was een heel fijne week ,vol van rust ,fijne gesprekken en vooral genieten van mijn schatten . ik nam echt een hele week de tijd om te kijken naar Robin en anouk ,..en weet je ,...de confrontatie was heel hard ,...vooral de confrontatie met mezelf en het besef van de zwaarte van hun handicap ,...slik ,...slik ,... waarom Ann ,...waarom Ann hield jij het de hele tijd zo verborgen voor jezelf ,...verdorie hé ,...ik probeer hier een antwoord op te vinden ,...maar ik denk dat ik de voorbije jaren alleen op modus overleven heb geleefd ,...zonder na te denken ,...alleen voort doen ,...voor mezelf ,..voor mijn gezin ,...
Weet je ,...het is en blijft zo verdomd moeilijk om hier te moeten neerschrijven hoe weinig de kids aan kunnen ,...ze slapen 3/4 van een dag ,..zo uitputtend moet alles voor hen zijn ,...Robin kwam heel enthousiast aan in het mooie Limburg met als gevolg de eerste dagen de ene aanval na de andere ,...tussen in was hij wel vrolijk en content maar welke impact moet dit niet hebben op zijn lichaam ,...wij kunnen ons dit niet voorstellen ,...we hadden geluk met het weer ,...maar helaas ook het te warme weer veroorzaakt een ander metabolisme voor de kids met als gevolg ook een heel zware aanval bij anoukje ,...shit hé ,....ja ook op vakantie is het nooit stil in mijn hoofd ,... we werden verschillende keren aangesproken door vreemde mensen die ons zagen zitten op een terras ,..een ijsje etend ,...en ja Robin eet dit heel graag alleen kan hij dit niet zelf doen hé en dan zijn de mensen ons bezig met die slabber aan,...rechtstaand broer zijn ijsje eten ,...ik was me er voor de eerste keer van bewust dat dit voor velen een confronterend beeld moet zijn ,...maar ja robin smult nu eenmaal graag ,...Een mevrouw kwam met de tranen in haar ogen naar me toe,....vroeg me ,...mevrouw hoe draag je zoiets ,...tja ,..ik weet het niet mevrouw ,...ik deed verder tot ik nu gechrasht ben ,...bij het terug wandelen zei ik tegen mijn ventje ,...is toch raar hé dat ik dit nooit me eerder heb afgevraagd ,...
mijn moederhart is nu eenmaal helemaal verbonden met die speciallekes ,...en ik vond dat alles wat ik deed zo vanzelfsprekend was,...een echt moeder instinct en overlevingsdrang ,...en geloof me vrij dit nu wat loslaten is niet zo evident ,...een navelstreng die al 18 jaar en 16 jaar vast hangt nu zo maar doorknippen zal toch wel zijn tijd vragen ,...maar ik heb nu geen andere keuze dan het toch te doen ,...voor robin ,voor anouk en voor mezelf ,...
Geef toe ,ik heb nu toch wel een hele weg afgelegd ,redelijk heftig en intens ,...maar het geeft me perspectieven naar een mooie toekomst met een aftasten van wat nog mogelijk is voor mezelf om alles te combineren ,...shit zeg ,...ik verschiet van mezelf ,...eigenlijk ben ik wel een beetje trots ,...mentaal sta ik al een hele stap voorwaarts en nu is het nog mijn lichaam die wat moet volgen want dit is er zeker nog niet ,...het is en blijft een dagelijkse oefening hoe ver ik kan gaan met de weinige energie die aan het terugkomen is ,...maar het lukt me wel ,...
deze woorden zijn nu ook heel zwaar om neer te schrijven ,tranen lopen langs mijn wangen ,...ze moeten eruit ,..ik mag nu boos zijn ,...maar het zijn tranen van opluchting enerzijds en anderzijds van ,..pffff kon het toch maar even gewoon zijn ,...dan kon ik vandaag met mijn dochter genieten van het shoppen ,...ik droom en blijf verder dromen ,..met in mijn hart mijn o zo grote liefde voor mijn schatten ,... genietenn jullie even mee van deze mooie beelden ,...want zo mooi en zo puur zijn mijn Robin ,mijn Anouk,... love you ,xxxx
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!