Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
12-07-2016
Een bewogen week
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het met jullie?.... Hier was het nogal een heel bewogen week ,... Vorige week woensdag moest ik op consult naar de arts fysische geneeskunde ,... Jullie voelden het misschien net als ik al aankomen ,.... Maar dan toch het verdict fybromyalgie horen kwam hard aan ,.... Ik had een heel goed gesprek met de arts over doseren ,loslaten ,opbouwen ,.... Maar hij zei me ,... mevrouw na jarenlange psychosomatische zorgen is jou lichaam gecrasht ,.... Slik ,... Hij hoopt me nu te helpen met baxters om zo mijn krachten op te bouwen zodat het voor mij allemaal weer een beetje leefbaar word ,.... Het is nu eenmaal een chronische aandoening die onomkeerbaar geworden is bij me door jarenlang in het rood te gaan ,.... Maar ik weet wel dat ik mits de nodige begeleiding die ik nu krijg van de arts en psychotherapeuten er opnieuw zal geraken ,... Met vallen en opstaan ,.... Geloof me vrij ,... Ik heb echt de laatste maanden in een echte rollercoaster geleefd ,... Ben eigenlijk mezelf wat verloren ,.... Zoveel komt er op me af ,... Zoveel dringt er nu keihard tot me door ,.... Zoveel tranen heb ik al gelaten ,.... Maar ze moeten er nu uit ,... Alle opgekropte woede en angsten zal ik proberen te plaatsen maar het is echt niet makkelijk en wens niemand zo een shit periode toe ,.... Ik hoop alleen dat ik hier sterker uit kom en dat ik mijn eigen leven en grenzen zal bepalen in plaats van altijd ja te zeggen tegen iedereen ,.... Weet je ,... De voorbije maanden hebben me aangetoond wie voor mij echt belangrijk zijn ,... Bij wie ik me echt goed voel en waar ik op kan rekenen ,... Ik ben een heel grote bofkont met zoveel mensen aan mijn zijde ,....
Donderdag en vrijdag heb ik dan ook veel geweend ,... Mijn hart opengelegd voor mijn familie en hen een brief geschreven met hoe ik me voel ,... Zodat ze weten waar ik nu doorheen ga ,...Het weekend heb ik samen met mijn ventje genoten ,... Even aan zee ,... We waren zondag 1 jaar getrouwd en ook Annelies ,mijn schoonzusje (met downsyndroom) was jarig .
Dan geniet ze zo van even te kunnen weggaan met haar broers ,... En ik genoot van de zee ,een andere omgeving en even alles laten waaien ,... En het heeft me echt goed gedaan ,.... Ook al viel ik zondag om 17 uur als een blok ik slaap en moest mijn ventje me wekken omdat hij me nog wou verrassen met een gezellig etentje ,...☺️☺️☺️☺️ Ik heb het echt getroffen met zo een echtgenoot ,.... Hij steunt me door dik en dun ,...
Maandag ging ik dan even naar mijn schatten ,... Wat zijn die 2 lieverds zo content ,... Ja het gaat goed met hen ,... Ondanks alles ,... Het zijn zo een sterke beren ,optimisten tot en met ,... In hun postvakje lagen de rapportjes van het voorbije schooljaar ,... Met heel fijne commentaar maar ook vol realiteit ,... Zoals ,reageren nauwelijks op prikkels ,leven in hun eigen wereldje ,... Het klasgebeuren interesseert hen nauwelijks ,... Het eten is niet makkelijk ,.... Tja ,.... Harde woorden maar alleen realiteit ,... Het rapport zit alweer heel diep in de kast want mijn lieverds zijn in mijn ogen gewoon zoveel meer ,... Maar toch sta ik hier nu meer bij stil dan vroeger ,... Besef ik nu pas hoe zwaar het al mijn leven lang is en zo zal blijven ,... Door mijn vechtlust wou ik dit jaren niet zien of tenminste niet bij stilstaan om mezelf niet in de put te steken ,... Maar ja ,... Je ziet nu wat er gebeurd ,... Dan komt het zoveel harder aan ,... Pffff ,... Ik,wou dat het allemaal anders was ,.... Zo is het niet en zo zal het nooit zijn voor mij en ons gezin ,... Toch ga ik het nu proberen te plaatsen ,...ik geef mijn schatten alle goede zorgen mede dankzij het internaat en de thuisverpleging want nogmaals de woorden van de artsen die ik de voorbije maanden al meermaals hoorden zijn nu doorgedrongen tot in mijn diepste vezels ,... mevrouw ,... Jij moet nu eerst voor jezelf zorgen ,... Dan pas kan je er voor je kinderen zijn ,.... Het is echt heel moeilijk voor mij ,... Ik ben zo gedreven naar die lieverds toe want hun glimlach is zo hemels voor mij ,... Die glimlach verwarmt mijn hart en geeft me aan ,... Waarom ik het doe ,... Waarom ik zo graag leef ,... Daarom kijk ik nu uit naar vrijdag ,... Dan ben ik weer even samen met mijn schatten voor een fijne vakantie ,... Ook al zal het vooral met rusten zijn ,... Toch zal het me goed doen ,... Ik voel het gewoon ,... Met het nodige geduld en therapie ,en vooral veel rust en relativering ,... Zal ik er op een dag weer staan ,....
Vanmorgen moest ik naar de adviserende geneesheer van de mutualiteit ,... Het enige wat hij kon meegeven ,... Mevrouw ,... Neem uw tijd ,... Want het is niet niets wat je doormaakt ,.... Geloof me ik was blij dat ik mijn bed weer zag ,... Want ik geraakte geen meter vooruit fysiek dan ,... Ik heb wel het gevoel dat het mentaal dragelijker geworden is ,...
Morgen moet ik dan om een Baxter en hoop ik dat de pijn wat afneemt zodat ik volop kan genieten .,,, genieten van het leven ,... De zon ,... De kleine dingen in het leven ,... Mijn gezin ,...
Gewoon gelukkig zijn met wat ik heb ,... En dat is heel veel ,...
Een dikke knuffel ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
