Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
09-02-2016
Kracht ,...Macht ,...
Hallo allemaal ,
Hier nog eens een berichtje ,...Wat was ik trots om te zeggen vorige week dat het zo goed was in Villa Rozerood ,...de rust en het gezelschap waren zalig ,..het deed ons goed ,...echt waar ,.. We kwamen dan ook zondag met een goed gevoel naar huis ,...Maandag en dinsdag ging ik werken ,...bepaalde collega's zeiden me Ann ,je ziet wat bleekjes ,..tja ,...ik wist waar aan het lag hé ,...tot woensdagmorgen ,...ik stond op om terug te gaan werken ,..kon niet slikken ,...keelpijn ,...mijn hoofd draaiend als een tol en drie keer omdraaien,...lap,...gaan werken kon ik vergeten ,...dan maar naar de huisarts ,..gelukkig moest ik niet wachten in de wachtzaal ,...Na een grondig onderzoek ,...bloeddruk veel te hoog ,virale infectie van de bovenste luchtwegen ,...gaf hij me nog een goed gesprek en zei me dat het 200%tijd was om nu te rusten ,...Daar waren mijn tranen ,..mijn onmacht tegen hetgene wat ik echt niet wil ,...maar ik heb nu echt geen andere keuze ,...
We zijn bijna een week verder ,...en ik voel dat het traag iets beter word ,..maar er is nog geen reserve ,...vanmorgen stond ik om 9uur 45 op en om 11 uur zat ik terug in mijn bed ,..kon gewoon niet rechtop zitten ,...sliep dan terug tot 14.30 en na een warme thee en een badje kan ik eindelijk wat rechtop zitten ,... Hoe moe en uitgeput kan je eigenlijk wel zijn ,...ja ,..dan kijk je op internet en zie je van alles staan ,...
ik weet van mezelf dat ik een volharder ben en zeker NOOIT wil opgeven ,...Ik denk wanneer ik me ietsje beter voel dat ik de wereld aan kan ,..maar helaas zal ik nu nog even wat geduld moeten hebben ,...
Ondanks alles had ik een mooi weekend met de kids ,...Wat zijn het echt schatten ,..ze waren zo flink ,..gaven me een onvergetelijke glimlach,...Broertje deed hele vertellingen en zondag gaf ik ze op het gemak alleen eten tot het zweten me opnieuw uitbrak en het tijd was om ze terug naar Aartrijke te brengen ,... met heel veel pijn in het hart want ook voor hen is het nu vakantie ,...Maarja ,..wat zijn ze met een mama die niet rechtop kan blijven ,...Helaas gaan ze niet zelf hun boterhammetje smeren ,hun douchen ,..even een pizza in de oven steken ,... En dat hé lieve mensen weegt zonder dat ik het zelf wil zo door op me ,...zuigt alles leeg ,..elke dag opnieuw ,... Ik zei het al zo vaak ,...IK VECHT ALS EEN LEEUWIN om alles te onderdrukken en te doen zoals een gewone mama ,...maar dat ben ik niet en zal het ook nooit zijn ,...Ik kan hier niets aan doen en ook de kids niet ,..Ik doe echt moedig verder ,heel moedig ,...want NEEN ,...ik ben niet depressief daarom is het leven veel te mooi ,...
We hebben een mooi huis ,een pracht van een speciaal gezin ,...de beste echtgenoot die ik dromen kan ,..heel veel lieve familie en vrienden die ons steunen ,...maar toch binnenin moet ik een ongelijke strijd voeren buiten mijn wil om ,... Nu is het aan mij om ook weer dit stukje onmacht die mijn lijf me aanbrengt om het terug een plaats te geven ,... ik weet wel dat ook dit me zal lukken ,...maar als je al zoveel hebt afgegeven worden het loslaten van elke stukje van jezelf nog eens zo moeilijk ,.... Maar ik kom er wel weer ,...
Liefs ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
