Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
13-02-2014
Intense momenten
Hallo allemaal ,..
Hier ben ik dan met enige vertraging terug ,..maarja we waren er eventjes tussen uit naar onze tweede verblijfplaats:-8).We mochten voor de eerste keer in het nieuwe jaar naar Villa Rozerood ,..en het is alsof het daar elke keer meer en meer genieten is ,..ZO ZALIG is het daar voor ons gezin ,.. Bij het binnen komen in de hall verschijnt er al direct bij de kids een welgemeende glimlach ,..ongelooflijk hoe ze daar de warmte en de genegenheid voelen van het personeel maar ook van de mama en papa. En dat hé lieve mensen is zo intens genieten voor ons allemaal ,..dit is onze batterij na een woelige periode met onze Timmy ,..Het gaat nu echt wel beter met hem en hij kon en mocht logeren bij onze matekes Nathalie en Mario zodat wij even "zorgeloos " konden genieten van Robin en Anouk.Elke week zitten we in de dagelijkse sleur van werken ,zorgen ,verzorgen ,..en loopt alles maar door ,..
Maar in de villa is het alsof alles even stilvalt ,...Ik zie geen wasmand ,moet niet naar de kookpotten kijken ,..kan me gewoon eens meer dan 100% intens bezighouden met Robin en Anouk ,..en besef ik meer als geen ander welke prachtige speciallekes ik heb ,..In de villa bekijk ik hen van kop tot teen ,voel ik elke vezel van hun lijfje ,..zie ik dat ze maar al te goed weten wie mama is ,...Onze Anouk eet alleen als ze niet in de leefgroep is bij mij ,..zovelen hebben het al geprobeerd maar mijn madam blijft halsstarrig kiezen voor mama's handen ,..wanneer het toch eens iemand anders probeert en zus hoort mijn stem ,.;begint ze te lachen en te proetsen en is het over ,..eigenlijk ben ik zo blij met die lach en die herkenning ,..ook Robin probeerde het maandag eens ,..deed alsof hij sliep ,..maar toen ik hem even op het schootje pakte was ook gauw zijn potje leeg ,..Het is voor mij zo belangrijk dat ze in hun zwak zijn weten wie hun mama is ,..dit maakt me zo trots hé ,..
Maandag was het rustig weer ,het zonnetje scheen en we gingen tot aan zee ,..gewoonweg zalig was het ,..er was geen windje ,..en we zochten een plaatsje zodat we de warmte van de zon over ons lieten komen ,..met 4 waren onze oogjes dicht ,..Robin genoot overduidelijk ,zijn handje wapperde er op los ,..anoukje lag te soezen ,..en bij het terug wandelen begon zus een hele vertelling ,..een bevesting van mama ,het deed deugd ,... Dinsdag werden mama's voetjes door Maddy gedaan ,...Ik zei tegen Anoukje ,..zeg een dankjewel aan Maddy om mama's voetjes te doen ,..en ja ,..ze begon weer zo hartelijk te lachen ,..fijn hé,...In de namiddag gingen papa en ik even naar Oostende en sliepen de kids hun tukje uit want Robin heeft toch wel een serieuze neusverkoudheid vast ,..maar deed geen koorts en bleef de hele tijd SUPER content en geen aanvallen ,... s'Avonds was het snoezeltime in de meer dan aangename snoezelruimte ,..met de nodige lichtjes ,de zachte cluseau muziek lag ik samen met Robin en Anouk op de mat ,...hand in hand ,..gewoon zalig dicht bij elkaar ,..Robin wreef met zijn handjes over mijn rug ,toverde een mega glimlach ,..ik genoot ,..en zus ,..tja alweer lachen bij elke knuffel ,..
Woensdag moesten we helaas weer huiswaarts keren want vandaag was het weer werken ,..maar lieve mensen ,..het heeft me zovéééééééééééél deugd gedaan hé ,..die mooie momenten heb ik echt nodig ,..Het was dan ook lastig om ze in Aartrijke weer af te zetten ,..maar ik mag niet trunten want morgenavond zijn ze weer thuis voor een heerlijk knuffel weekend want het is Valentijn hé:-P.
Ik wens jullie allemaal heel veel warmte ,liefde en gezelligheid toe ,..Geniet van de kleine o zo mooie goedkope momenten ,..een warme knuffel ,een gemeende glimlach ,..ja dat is Valentijn
Eeen mega zoen Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
