Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
03-12-2013
De kracht van mijn gezin
Hallo allemaal,...
Hoe gaat het met jullie ,...Ik ben hier met enige vertraging en aarzeling eventjes terug ,...want helaas zoals jullie misschien voelden aankomen ,..en ook al zeg ik het niet graag ,...Mijn batterij is plat,...Ik liep al weken met hartkloppingen rond en dacht het wel zou over gaan ,...maar eerst had Robin een zware virale infectie met diarree en koorts en nu heeft Anouk een serieuze neusverkoudheid ook met koorts en door mijne weerstand die benenden alle peil is ,..heeft mama het ook gevangen ,...en is ze dus helemaal out,....
Weet je ,ik heb het hier echt wel moeilijk om dit neer te schrijven ,...want ik wil dit verdorie niet ,..maar het komt op je af ,..valt je aan en overdondert je zonder dat je het wil ,..ik heb er weken tegen gevochten ,..maar heb het toch niet gehaald ,...Misschien heeft mijn lichaam wel gelijk om hier op te reageren hé,...maar toch ,..
Ik heb dan maar geluisterd naar de dokter en geef me lichaam zijn nodige rust ,..ik slaap en slaap en kan blijven slapen ,...Ik dacht dat het vlug ging beteren met een weekje rust ,..maar ik heb iets langer nodig ,... Ik ben en blijf een vechter en geef nooit op ,..ik gun mijn lichaam nu zijn rust ,..en hoop om er volgende week weer te kunnen staan ,... Ondertussen komen we nog een stapje bij de feestdagen en de tijd van terugblikken op het voorbije jaar ,...en dit geeft me juist zoveel kracht en tevens ook rust om te zien dat het eigenlijk wel allemaal zo mooi is om elke dag weer verder te vechten ,..
Vandaag zijn we 3 december ,..de dag van de handicap ,...vandaag sta ik wat extra stil bij mijn kids ,..Robin en Anouk bedankt om jullie zijn ,om jullie anders zijn en om ons te doen beseffen dat anders ook zo mooi kan zijn ,.. We genoten nog eventjes in Villa Rozerood van een rustig weekend want meer zat er niet in voor mama,..ze moest gewoon rusten ,..maar daar konden we even bijpraten ,nieuwe mensen leren kennen met een zorgenkind en hun verhaal ,..ieder verhaal en kind is uniek en doet ons beseffen hoe mooi de kracht van ons gezin en onze speciallekes kan zijn om van elke dag iets moois te maken.
De wereld is verdorie soms zo hard hé voor elkaar ,..iedereen wil perfectie ,..maar bestaat die perfectie dan wel ,..dank zij mijn ventje heb ik leren genieten van de zovele kleine dingen die het leven aangenaam maken ,zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij en de kids is zo een energieboost voor mij en doet me beseffen dat ik een heel gelukkige vrouw ben in een mooi maar speciaal gezin ,..Ik keek wat rond in mijn fotoalbums vandaag en kon heel vaak glimlachen om die mooie foto's van die mooie momenten in en met ons gezin .Met deze gedacht hou ik me sterk en weet dat alles weer goed komt ,..
Lieve Erwin ,Timmy ,Robin en Anouk bedankt voor jullie aanwezigheid ,..Ik hou van jullie ,...xxx
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
