Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
18-09-2013
Soms vraag ik me af,...
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met jullie ?,...Hier gaat alles zijn gewone gangetje ,..we zijn de gewone dagen alweer gewoon ,..ze gaan open en toe ,...Maar we genieten en zijn dankbaar voor elke mooie dag dat we krijgen ,.. Met de kids gaat het ook echt goed ,..Ik durf het niet luidop en te hard roepen maar ze genieten .Robin voelt zich goed ,de aanvalletjes blijven een beetje weg ,het ventje geniet van zijn rust ,..en zus die is echt in haar goede doen ,..heel content en opgewekt ,...
Ik ben elke vrijdagavond blij om ze weer dicht bij me te hebben en ook de kids voelen dat ze weer thuis zijn ,..Vorige week was ik samen met enkele buurvrouwen ,.we waren aan het vertellen ,..ze vroegen me hoe het was met de jacuzi en hoe de kids zich amuseren ,...En ik kon hen alleen maar vertellen dat ze echt genieten ten top en ..weet je ,vandaar mijn titel van dit bloge " Soms vraag ik me af ",... Ik vertelde hen dat het voor mij zo intens genieten is van hen wanneer ik ze content zie ,..Wanneer Anouk haar poep in de lucht gooit ,zit te brabbelen ,rond haar heen zit te kijken ,..ik smelt gewoon ,..en dan vraag ik me af ,..De mensen die dit hier lezen denken waarschijnlijk dat ik ze niet allemaal op een rij heb ,..Maar ik zie niet elke dag de kids en wanneer ik ze dan bij me heb dan is het net of alles extra tot me overkomt en ik wel besef hoe mooi en schoon je eigen kind kan zijn ,...Ik geniet echt zo van de weinige quality time samen en zie en voel dan ook alles zo speciaal aan ,..En eerlijk ,..ik was zo blij met hun eerlijke opmerking ,..ze vinden het bewonderenswaardig hoe ik dit alles een plaats geef,..en zeiden me ,..dat ze eigenlijk ook wel eens stistaan wanneer het even moeilijk gaat dat ze zich gelukkig mogen prijzen met hun gezonde kinderen ,...En het is infeite een wisselwerking hé ,...Ik kwam hier vrijdag thuis met de kids en direct waren daar de kleine mannen op me te helpen de lift van de auto open te doen ,..want hun vriendjes waren er weer ,..Zalig hé,...
Het was hier eigenlijk een gewoon rustig weekend en we genoten ,..ik ging zaterdag even met Anouk op stap ,want ze had nieuwe schoentjes nodig ,..je had mijn madam moeten zien ,..ze straalde gewoon ,...We aten samen lekkere pannekoeken en hadden nog wat knuffeltime ,..De bedtijd was aangebroken ,..Ik stak ze in hun bed met hun lichtgevende knuffel ,...en kreeg een krop in mijn keel ,..want verdorie het is een 14 en 16 jarige dat ik zojuist had neergelegd ,...Plots spookt het weer door mijn hoofd ,..Ann ,meiske hoe doe je het toch om dit maar telkens weer een plaats te geven en gewoon verder te doen ,..Maar zoals ik al een tijdje aangeef ,..ik voel me goed,...en zie alleen het positieve,..en dit is wat telt ,..mijn kids zijn heel gelukkig ,genieten ,..en dat is toch wat een mama wil hé,..
Zondag kwam de zon ons vergezellen en zaten we wat buiten ,namen we een brobbelbad,..en was het weer tijd om naar aartrijke te gaan ,...Robin en Anouk waren nog steeds heel blij ,..maar ook hier kwam de vraag ,..Wat zouden ze nu voelen ,..Beseffen ze nu wel dat ze in Aartrijke zijn ,...Ik heb lieve mensen vaak zoveel vragen ,...waar ik helaas nooit een antwoord op zal krijgen ,...Ik ben blij met mijn dagelijks telefoontje naar Aartrijke ,dit lucht me op en geeft me een gerust gevoel ,... Ze stellen het in elk geval goed deze week ,..Anouk is op kamp met de leefgroep,...en Robin gaat gewoon naar school ,...en mama die moet nog 1 dagje werken en gaat dan voor bijna 2 weken in congé,...en volgende week ben ik een hele week met mijn lievekes samen ,...als dit geen mooie vooruitzichten zijn ,..
Langs deze weg wil ik echt nog eens iedereen bedanken voor wie jullie op gelijk welk een manier voor ons iets betekenen ,..Het voelt zo goed aan om nog steeds mailtjes te krijgen van mensen die ik niet ken ,..die in mijn verhaal geloven . Een dikke mercie en een grote knuffel voor elk van jullie ,xxxxxxxxxxxx
Liefs,ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
