Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Hier ben ik nog even ,..ik moet precies het één en ander van mijn tong en mijn hart,..Ik ben dus een hele week geveld geweest door de griep ,..op zich niet zo erg hé,..dat kom ik niet alleen tegen ,..maar vanmorgen was het hier nogal druk ,we moesten tegen 12 uur aan zee zijn bij onze vriend Kris voor een lekker verjaardagsfeest,..en voor ik verder doe met mijn verhaal wil ik dit toch ook even zeggen,...Kris heeft ook een motorische handicap en is heel slechtziend ,woont alleen en trekt echt SUPER goed zijn plan ,hij gaat naar de kookles ,enz...en hij had aub voor ons een heel diner gekookt ,lekkere pompoensoep met kokosmelk,varkenshaasje met een lekker sausje en een puree van wortel en knolselder ,heel mooi geserveerd aan een feestelijke tafel ,..hij had dan ook nog 2 taarten zelf gebakken ,..awel ,ik vind dat nu een mijnheer om even U tegen te zeggen ,echt chapeau wat een inzet hij heeft ,...Kris ,man het was helemaal af en dank je wel voor de fijne middag. En nu verder met mijn verhaal,...
Ik moest dus deze morgen echt wel een tandje bijsteken om op tijd klaar te zijn ,...Robin was gisteren echt in zijn nopjes ,we hadden een fijne namiddag met de buren ,..hij was heel content en om 22 uur lag hij nog te kraaien in zijn bed ,...en natuurlijk om 4 uur deze morgen hadden we prijs hé,..en aanval bij ons venteke ,mama helemaal uit haar slaap gerukt en een hartslag van kweet niet hoe hoog door het plots wakker schieten,...Robin sliep dan deze morgen even zijn tukske uit ,dus kon ik hem ook niet extra vroeg wakker maken ,..gelukkig zijn er schatten van thuisverpleegsters die echt wel rekening houden met de wensen van ons en soms eens afwijken van hun schema om me toch wel te kunnen helpen,...maar ik was zelf al begonnen met zusje te wassen en voelde het zweet van me parelen ,..een duidelijk teken dat ik nog wat de restanten voel van een zwakke week,..maar toch moest ik verder om op tijd gepakt en gezakt te kunnen vertrekken,.. Ik zat in de auto met een gevoel van waarom ,waarom moeten we hier altijd ons in duizend en veel meer bochten wringen om ergens op tijd te geraken??? ,...ondertussen was ik al vooruit aan het denken aan morgen want normaal gezien moeten we tegen 9uur in Gent zijn voor het jaarlijkse CP CONSULT,..Ik kan ze toch maar moeilijk van 6 uur uit hun bedje halen want tegen we in Gent zijn ,liggen ze perte total in hun rolwagen en dat is zeker niet de bedoeling,..Dus ,ik haal ze tegen 7 uur uit bed ,de verpleegster gaat me uitzonderlijk op dit uur komen helpen want mijn ventje kan niet me me mee daar hij morgen een bevorderingsexamen moet doen en ook op tijd in Brugge moet geraken ,zo gaat mijn ma met me mee,maar ik moet ze wel nog hun ontbijt en medicatie kunnen geven waar ik ook een groot uur mee zoet ben en dan moeten we nog in de auto geraken en een madam van 30 kg heb je niet in 2 min een jas aangedaan ,ze in de auto gezet en helemaal gefixeerd volgens de wet,..dus daar ben ik ook een 20 min mee bezig ,..en ondertussen heb ik dan ook nog een douche genomen ,..
En ja ,na ons consult kan ik niet zeggen kom schattekes we gaan nu frietjes gaan eten ,want helaas pindakaas alles moet gemixt zijn,..dus heb ik zojuist hun lievelingseten klaargemaakt want wanneer ik ze nog in Gent in een overvolle cafetaria moet eten geven ,dan is dit ook niet de simpelste zaak want dan is het voor hen te druk,..Hoor je me hier bezig ,..ik ben precies nen wekker die aan het aflopen is ,..maar dit is hier de realiteit en ja ,ik weet het veel mensen hebben het in de ochtendspits druk om op tijd klaar te zijn ,..maar dit is bij hen en hun kids van voorbijgaande aard ,..maar voor mij,..word het elke keer een stuk zwaarder ,vooral fysiek,..maar soms ook echt mentaal,..ik kan maar niet wennen aan die gedachte dat dit voor ons echt levenslang is,...
Maar na mijn relaas hier kan ik wel zeggen ,..daarnet stak ik ze in hun bedje en mijn Anouk ,mijn prinses gaf me daar een lachsalvo en dan vergeet je gewoon alles hé en zeg je ,..daar doe ik het voor ,..voor mijn schattekes zo gelukkig en voldaan te zien ,..Papa Erwin gaf broertje eten ,ik had nogal een bloot décolleté aan ,papa keek ernaar maar je had die puberoogjes van mijn Robbedoesje moeten zien ,..jaja ook ,hij is een ventje met gevoelens hé,..en ja daar ben ik ook wel megatrots op,.. Weet je ,ik wil en zou mijn leven niet anders willen maar stiekem droom ik toch nog verder,...zou het nog beteren ,..maarja ,..dromen mag je doen hé,..en ik denk dat ik nu zalig ga dromen van mijn mooi maar heel speciaal gezinnetje.
Een dikke knuf,Ann
Reacties op bericht (1)
27-11-2012
zorgeloos
'zorgeloos' is jammer genoeg een woord dat in jullie gezinnetje totaal niet aan bod komt.
Je bent een kanjer dat je steeds weer de kracht hebt het zo aangenaam mogelijk te maken voor je gezin, ondanks alle rompslomp dat het met zich meebrengt. Chapeau.
27-11-2012 om 11:41
geschreven door Rikkert
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
