Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-01-2009
Vrije dag
Hallo,
Vandaag was mijn vrije dag.Ik heb eerst lang uitgeslapen na mijn marathon van gisteren.Ja,ik had het vanmiddag eventjes moeilijk,ik was gewoon doodmoe en als je dan als vrouw al het werk ziet dan kan je eens een dipje krijgen.Gelukkig had mijn ventje een vrije namiddag genomen en dan zijn we samen eens naar Brugge gaan shoppen en geloof me ,de frisse lucht heeft me deugd gedaan.We zijn winkel in en uit gelopen op zoek naar nog iets nieuws.En ik heb me nog 2 nieuwe truitjes gekocht ,gewoon mezelf eens verwennen.Dank je wel ,mijn zoetje om me te vergezellen en ook om het eten klaar te maken vanavond;Je bent een schat uit de duizend.. Toen ik naar Aartrijke belde ,zeiden ze me dat Anoukje ziek is,vandaar die aanval op zondag.Mijn kleine meid had vanmorgen om 05.00 uur 39,2° koorts,het meisje zit geveld met griep,ze heeft dan ook niet veel honger.Gelukkig komt de kinderarts elke dinsdag naar school om te zien naar de kindjes,anders komt de huisarts daar dagelijks langs. Met Robbedoes is alles ok.
Liefs,Ann
Reacties op bericht (1)
28-01-2009
Hoi Ann
Hopelijk is Anoukje,
snel beter, want zo'n griep dat is niet leuk hé. Goed dat je vandaag jezelf eens verwend hebt, want dat vedienen mama's soms wel eens hoor. Dat wordt soms vergeten hé door iedereen hoeveel wij eigenljk doen. Hei is allemaal zo vanzelfspreked dat mama het wel zal doen. En ja, idd mama's zijn er om te helpen, er te zijn, er altijd te zijn,... maar soms,....
veel liefs en dikke knuffel voor de kids,
Nancy & een misselijk Jonaske
28-01-2009 om 12:42
geschreven door Jonas & co
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
