|
Dag allemaal,
Hier zijn we weer met wat nieuws van mijn schattekes en co.Weet je,ik wil hier soms zoveel schrijven ,omdat ik zoveel mooie momenten heb gehad met mijn lieverds ,...Wat zie ik hen graag en ze doen me glimlachen.
Ik ben ze zaterdag gaan halen en in de namiddag is Sophie gekomen met Elke en Jens ,en het was heel plezant hoor.Elke en jens speelden buiten met Robin en Anouk ,ze speelden tikkertje en die kids van mij vonden het heerlijk om zo heen en weer gevoerd te worden,..echt mooi.S'Avonds moesten we naar de receptie van een communie en Anoukje was echt heel moe ,..ik heb weer eventjes mijn grenzen verlegd en gevraagd aan Timmy of hij het zag zitten om even op te passen,..ik had ze al hun pyama aangedaan en ze hadden ook gegeten ,..het enige dat hij moest doen was ze in bedje leggen,..met mijn gsm in de hand vertrokken we dan maar en ik belde ieder uurtje om te vragen of alles goed was en ja,..het was hem gelukt en Robin had hier samen met zijn grote broer zitten gieren van het lachen,..Fijn hé !!!
Zondag starten we de dag met een gezellig ontbijt voor papa en na een douche was het hier bbq time met onze buren,...gewoon gezellig samen en ook dit vonden ze heel fijn,..als broer maar buiten is ,..na 17 uur gingen we bij mijn papa langs en samen met de rest van de familie was het weer heel leuk,...Robin genoot van de duitse herdershond van tante Sophie en het rollebollen op de mat met zijn neefje.Weet je,dit is echt zalig hoor om ze zo bezig te zien,..
Gisteren hielden we het rustig en was het vooral knuffelen en keppe maken,...hartverwarmend en bij mama begon het alweer te knagen om ze te moeten achterlaten hé,...Pffffffffff .Ik stak ze in school in bedje en kreeg een hele hartelijke glimlach van allebei,...Daarnet was ik aan het praten met mijn buurvrouw die nog een klein babytje heeft en die er niet mag aan denken om in september haar kleine meisje te moeten toe te vertrouwen aan de onthaalmoeder en zo zei ik haar,..dat ik dit week na week moet doen,..en dat ik als mama maar ieder keer die nieuwe moed moet vinden hé,...Maar allé,het lukt me toch redelijk goed ,...ik voel dat ik uit het dal aan het geraken ben,..maar de top is er nog niet hoor,..Geduld zeker !!!
Vandaag was het dan weer een emotionele dag ,we hadden de begrafenis van mijn schoonbroers opa,92 jaar ,..Op zo'n momenten sta je dan even stil bij het leven ,..en weet je,dat je moet genieten van elk moment ,goed of kwaad,..en dat probeer ik te doen,..ik probeer voor me uit te kijken en er weer te zijn voor iedereen die ik liefheb want zij zijn de moeite waard.
Een dikke knuf,Ann
|
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
